هدف مطالعه مروری
هدف این مطالعه مروری کاکرین، که در ابتدا در سال 2007 منتشر شد، خلاصه کردن تحقیقات مربوط به ایمنسازی کودکان سالم تا سن 16 سالگی با واکسنهای آنفلوآنزا طی فصول آنفلوآنزا بود. ما از کارآزماییهای تصادفیسازی شدهای استفاده کردیم که به مقایسه یکی از دو نوع واکسن با واکسنهای ساختگی یا عدم استفاده از هیچ نوع واکسنی پرداختند. یک نوع واکسن، بر پایه ویروسهای زنده اما ضعیف شده آنفلوآنزا (واکسنهای ضعیف شده زنده آنفلوآنزا) است و از طریق بینی مصرف میشود. نوع دیگر آن با کشتن ویروسهای آنفلوآنزا با یک ماده شیمیایی (ویروس غیر‐فعال) تهیه شده و از طریق تزریق از پوست مصرف میشود. تعدادی از کودکان مبتلا به آنفلوآنزای تایید شده و کودکان مبتلا به بیماری شبه‐آنفلوآنزا (influenza‐like illness; ILI) (سردرد، درجه حرارت بالا، سرفه و درد عضلانی) و آسیبهای ناشی از واکسیناسیون را تجزیهوتحلیل کردیم. به روزرسانیهای بعدی این مطالعه مروری فقط زمانی انجام خواهد شد که کارآزماییها یا واکسنهای جدید در دسترس قرار بگیرند. دادههای به دست آمده از 33 مطالعه مشاهدهای وارد شده در نسخههای قبلی این مطالعه مروری به دلایل تاریخی حفظ شدهاند، اما به دلیل عدم تاثیر بر نتیجهگیریهای این مطالعه مروری بهروزرسانی نشدند.
پیامهای کلیدی
واکسنهای ضعیف شده و غیر‐فعال میتوانند نسبت کودکان مبتلا به آنفلوآنزا و ILI را کاهش دهند. اختلافهای موجود در نتایج این مطالعات نشان میدهند که در مورد اثرات این واکسنها در فصول مختلف مطمئن نیستیم.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
بیش از 200 ویروس باعث ایجاد ILI میشوند و نشانههایی مشابه با آنفلوآنزا (تب، سردرد، درد شکم، درد، سرفه، و آبریزش بینی) ایجاد میکنند. پزشکان نمیتوانند بدون آزمایشهای آزمایشگاهی آنها را تشخیص دهند، چرا که هر دو روزها به طول انجامیده و به ندرت باعث بیماری جدی یا مرگومیر میشوند.
انواع ویروسهای موجود در واکسنها معمولا از مواردی هستند که انتظار میرود به دنبال فصول مختلف آنفلوآنزا طبق نظر سازمان جهانی بهداشت (واکسن فصلی) به گردش درآیند. واکسن پاندمی فقط حاوی یک سویه از ویروس است که مسوول پاندمی در نظر گرفته میشود (به عنوان مثال نوع A از H1N1 برای بیماری پاندمی سال 2009 تا 2010).
نتایج اصلی
ما 41 مطالعه تصادفیسازی شده را یافتیم. بیشتر مطالعات شامل کودکان بالای دو سال بوده و در ایالات متحده آمریکا، اروپای غربی، روسیه، و بنگلادش انجام شدند.
واکسنهای زنده ضعیف شده در مقایسه با دارونما (placebo) یا عدم واکسیناسیون، احتمالا نسبت کودکان مبتلا به آنفلوآنزای تاییدشده را از 18% تا 4% کاهش (شواهد با اطمینان متوسط)، و ممکن است ILI را از 17% به 12% کاهش دهند (شواهد با اطمینان پائین). هفت کودک باید واکسینه شوند تا از ابتلای یک کودک به آنفلوآنزا جلوگیری شود، و 20 کودک باید واکسینه شوند تا از ابتلای یک کودک به ILI پیشگیری شود. ما دادههای حاصل از یک مطالعه را یافتیم که میزان خطر مشابه ابتلا را به عفونت گوش در دو گروه نشان دادند. اطلاعات موجود برای بررسی غیبت از مدرسه و نیاز والدین به ترک محل کار کافی نبود. هیچ دادهای را در مورد بستری شدن در بیمارستان نیافتیم، و آسیبها همسو و سازگار با هم گزارش نشدند.
واکسنهای غیر‐فعال در مقایسه با دارونما یا عدم واکسیناسیون، خطر ابتلا را به آنفلوآنزا از 30% به 11% کاهش میدهند (شواهد با قطعیت بالا)، و احتمالا ILI را از 28% به 20% میرسانند (شواهد با اطمینان متوسط). برای پیشگیری از ابتلای یک کودک به آنفلوآنزا، پنج کودک باید واکسینه شوند، و برای پیشگیری از ابتلا یک کودک به ILI، تعداد 12 کودک باید واکسینه شوند. خطر ابتلا به اوتیت میانی بین کودکان واکسینه و کودکان غیر‐واکسینه احتمالا مشابه است (31% در مقابل 27%، شواهد با اطمینان متوسط). اطلاعات موجود برای بررسی غیبت از مدرسه به دلیل شواهد با اطمینان بسیار پائین به دست آمده از یک مطالعه کافی نبود. ما هیچ دادهای را مربوط به زمان از دسترفته کاری والدین، بستری شدن در بیمارستان، تب، یا تهوع شناسایی نکردیم.
یک برند از واکسن پاندمی تک‐ظرفیتی با کاهش ناگهانی قدرت عضلانی ناشی از تجربه یک احساس شدید (کاتاپلکسی (cataplexy)) و اختلال خواب (نارکولپسی (narcolepsy)) در کودکان همراه بود.
فقط چند مطالعه به خوبی طراحی و انجام شده بودند، و تاثیر مطالعات در معرض خطر بالای سوگیری بر پیامدهای ارزیابی شده متفاوت بود. آنفلوآنزا و اوتیت میانی تنها پیامدهایی بودند که در آنها اطمینان ما به نتایج تحت تاثیر سوگیری قرار نگرفت.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا 31 دسامبر 2016 بهروز است.