میزان عفونت محل جراحی (SSI) در یک ماه بعد از جراحی از 1% تا 5% متغیر است. با توجه به تعداد زیادی از روشهای جراحی که سالانه استفاده میشوند، هزینههای این SSIها میتواند از لحاظ مالی و اجتماعی قابل توجه باشند. بسیاری از مداخلات با هدف کاهش خطر SSIها در افراد تحت عمل جراحی مورد استفاده قرار میگیرند. این مداخلات می تواند بهطور گسترده در سه مرحله ارائه شوند: قبل از عمل جراحی، در حین عمل جراحی و بعد از عمل جراحی. مداخلات حین عمل جراحی عمدتا بر ضد عفونی کردن پوست با استفاده از صابون و ضد عفونی کنندهها؛ استفاده از موانع برای پیشگیری از ورود میکروارگانیسمها به داخل برشها یا شکافها؛ و بهینهسازی عملکرد بدن خود بیمار برای ارتقای بهترین ریکاوری متمرکز هستند. هر دو روش ضد عفونی کردن و ایجاد مانع میتواند افراد تحت عمل جراحی و کارکنان بخش عمل جراحی را مورد هدف قرار دهند. هدف مداخلات دیگری که بر پیشگیری از SSI متمرکز بودند، ممکن بود محیط جراحی باشد و شامل روشهای theatre cleansing و رویکردهایی برای مدیریت theatre traffic باشد.
ارائه یک بررسی اجمالی از مطالعات مروری کاکرین در مورد اثربخشی و ایمنی مداخلات، ارائه در حین دوره عمل جراحی، با هدف پیشگیری از SSIها در بین تمام جمعیتهای تحت عمل جراحی در operating theatre.
مطالعات مروری نظاممند منتشرشده در کاکرین که اثربخشی مداخلات ارائهشده را حین دوره عمل جراحی برای پیشگیری از SSI گزارش کردند، برای ورود به این بررسی اجمالی مناسب بودند. ما همچنین ثبت پروتکلها و عناوین کاکرین را برای ورود به مطالعه مروری در آینده شناسایی کردیم. ما کتابخانه کاکرین را در 1 جولای 2017 جستوجو کردیم. دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل نتایج جستوجو را غربالگری کردند و استخراج دادهها و ارزیابی «خطر سوگیری (Bias)» و اطمینان را به عهده گرفتند. ما از ابزار ROBIS (خطر سوگیری در مطالعات مروری سیستماتیک) برای ارزیابی کیفیت مطالعات مروری انتخاب شده استفاده، و از روش GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) برای ارزیابی اطمینان شواهد برای هر پیامد استفاده کردیم. ما ویژگیهای مطالعات مروری انتخابشده را بهصورت متن و جداول اضافی خلاصه کردیم.
ما 32 مطالعه مروری کاکرین را در این بررسی اجمالی انتخاب کردیم: ما 30 مطالعه مروری را در معرض خطر پائین سوگیری و دو مطالعه مروری را در معرض خطر نامشخص سوگیری قضاوت کردیم. 13 مطالعه مروری در سه سال گذشته بهروزرسانی نشده بودند. دو مطالعه مروری دادههایی برای استخراج نداشتند. ما دادهها را از 30 مطالعه مروری با 349 کارآزمایی انتخابشده، شامل 73053 شرکتکننده استخراج کردیم. مداخلات ارزیابی شده عبارت بودند از: دستکش، استفاده از ماسکهای صورت یکبار مصرف، پروتکلهای اکسیژنرسانی به بیمار، استفاده از ضد عفونی کنندههای پوست برای شستوشوی دست و آمادهسازی پوست بیمار، آمادهسازی واژن، سیلانتهای میکروبی، روشهای برش جراحی، آنتیبیوتیک پروفیلاکسی و روشهای دوختن پوست. بهطور کلی، اطمینان GRADE به شواهد مربوط به پیامدها پائین یا بسیار پائین بود. از 77 مقایسه ارائهکننده شواهد مربوط به پیامد SSI، تعداد 7 مقایسه شواهد با اطمینان بالا یا متوسط، 39 مقایسه شواهد با اطمینان پائین و 31 مقایسه شواهد با اطمینان بسیار پائین ارائه کردند. از 9 مقایسه که شواهد مربوط به پیامد مرگومیر را ارائه کردند، 5 مقایسه شواهد با اطمینان پائین و 4 مقایسه شواهد با اطمینان بسیار پائین ارائه کردند.
شواهد با اطمینان بالا یا متوسط مربوط به پیامدهای زیر در مداخلات حین عمل جراحی وجود دارد: (1) تجویز آنتیبیوتیکهای پروفیلاکسی داخل وریدی قبل از عمل سزارین در مقایسه با تجویز پس از کلمپ کردن بند ناف باعث کاهش خطر SSI میشود (10 کارآزمایی؛ 5041 شرکتکننده؛ خطر نسبی (RR): 0.59؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.44 تا 0.81؛ شواهد با اطمینان بالا - ارزیابیشده توسط نویسندگان مطالعات مروری). (2) آنتیبیوتیکهای پیش از عمل جراحی در مقایسه با پلاسبو پس از جراحی سرطان پستان خطر SSI را کاهش میدهند (6 کارآزمایی؛ 1708 شرکتکننده؛ RR: 0.74؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.56 تا 0.98؛ شواهد با اطمینان بالا - ارزیابیشده توسط نویسندگان بررسی اجمالی). (3) آنتیبیوتیک پروفیلاکسی در مقایسه با عدم استفاده از آنتیبیوتیکها، احتمالا خطر SSI را در عمل سزارین کاهش میدهد (82 کارآزمایی مرتبط؛ 14407 شرکتکننده؛ RR: 0.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 0.46؛ شواهد با اطمینان متوسط؛ به دلیل خطر سوگیری یک درجه تنزل یافت - ارزیابیشده توسط نویسندگان مطالعات مروری). (4) تجویز آنتیبیوتیک پروفیلاکسی در مقایسه با پلاسبو یا عدم درمان، احتمالا خطر SSI را در ترمیم فتق کاهش میدهد (17 کارآزمایی؛ 7843 شرکتکننده؛ RR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 0.84؛ شواهد با اطمینان متوسط؛ به دلیل خطر سوگیری یک درجه تنزل یافت - ارزیابیشده توسط نویسندگان بررسی اجمالی)؛ (5) در حال حاضر تفاوت واضحی در خطر SSI بین شانهای چسبدار (adhesive drape) آغشته به آیوداین اشباع شده، در مقایسه با عدم از استفاده از شانهای چسبدار وجود ندارد (2 کارآزمایی؛ 1113 شرکتکننده؛ RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.66 تا 1.60؛ شواهد با اطمینان متوسط؛ به دلیل عدم دقت یک درجه تنزل یافت - ارزیابیشده توسط نویسندگان مطالعات مروری)؛ (6) در حال حاضر از نظر خطر SSI تفاوت واضحی بین دوره کوتاهمدت در مقایسه با دوره طولانیمدت استفاده از آنتیبیوتیک در عمل جراحی کولورکتال وجود ندارد (7 کارآزمایی؛ 1484 شرکتکننده؛ RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 1.40؛ شواهد با اطمینان متوسط؛ به دلیل عدم دقت یک درجه تنزل یافت - ارزیابیشده توسط نویسندگان بررسی اجمالی). فقط یک مقایسه اثرات منفی مرتبط با مداخله را نشان داد: شانهای چسبدار خطر ابتلا را به SSI در مقایسه با عدم استفاده از شانهای چسبدار افزایش میدهد (5 کارآزمایی؛ 3082 شرکتکننده؛ RR: 1.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.02 تا 1.48؛ شواهد با اطمینان بالا – ارزیابیشده توسط نویسندگان مطالعه مروری).
این بررسی اجمالی بهروزرسانیشدهترین شواهد مربوط به استفاده از درمانهای حین عمل جراحی را برای پیشگیری از SSI بهدست آمده از تمام مطالعات مروری منتشرشده موجود در کاکرین ارائه میدهد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد برخی از مداخلات در کاهش خطر SSI در افراد تحت عمل جراحی مفید هستند، مانند آنتیبیوتیک پروفیلاکسی برای عمل سزارین و ترمیم فتق، و همچنین زمانبندی تجویز آنتیبیوتیکهای پروفیلاکسی داخل وریدی قبل از عمل سزارین. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان میدهد شانهای چسبدار باعث افزایش خطر SSI میشوند. شواهد مربوط به بسیاری از گزینههای درمانی دیگر عمدتا دارای اطمینان پائین یا بسیار پائین هستند و دادههای مربوط به کیفیت زندگی یا هزینههای اثربخشی گزارش نشده بود. کارآزماییهای آینده باید اثرات نسبی برخی از درمانها را بررسی کنند. این مطالعات باید بر افزایش تعداد شرکتکنندگان، با استفاده از روششناسی قوی و زمان کافی برای ارزیابی کافی SSI تمرکز کنند. همچنین، ارزیابی پیامدهای دیگر مانند مرگومیر ممکن است به عنوان بخشی از پیگیری آیندهنگر غیر تجربی افراد مبتلا به SSI با شدتهای مختلف مورد بررسی قرار گیرد، بنابراین خطر مرگ در زیرگروههای مختلف میتواند بهتر درک شود.