زخمهای فشاری، که به نام زخمهای بستر شناخته میشوند، مناطق اطراف بافت آسیبدیده ناشی از فشار بیش از حد و نیروهای پارهکننده هستند. آموزش کارکنان مراقبتهای بهداشتی بهعنوان جزء جداییناپذیر پیشگیری از زخم فشاری شناخته شده است. این برنامههای آموزشی در راستای تشویق برای تغییر رفتار در بخش مراقبتهای بهداشتی حرفهای، تشویق رفتارهای پیشگیرانه با هدف کاهش توسعه زخم فشاری اجرا میشوند.
ارزیابی اثرات مداخلات آموزشی برای متخصصین مراقبتهای بهداشتی بر پیشگیری از زخم فشاری.
در ماه جون 2017 ما پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم در کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL)؛ Ovid MEDLINE (شامل In-Process & Other Non-Indexed Citations)؛ Ovid Embase و EBSCO CINAHL Plus را جستوجو کردیم. ما همچنین پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی را برای مطالعات در حال انجام و منتشرنشده جستوجو کردیم، و فهرست منابع مطالعات انتخاب شده مرتبط و همچنین مطالعات مروری، متاآنالیزها (meta-analysis) و گزارشهای تکنولوژی سلامت را برای شناسایی مطالعات بیشتر غربالگری کردیم. هیچ محدودیتی در رابطه با زبان، تاریخ انتشار یا شرایط مطالعه وجود نداشت.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) و RCTهای خوشهای را انتخاب کردیم که به بررسی تاثیر هر نوع مداخله آموزشی ارائهشده در هر محیطی به کارکنان مراقبتهای بهداشتی برای پیشگیری از وقوع زخمهای فشاری پرداختند.
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل عناوین و خلاصهمقالات مربوط به مطالعات شناسایی شده را توسط استراتژی جستوجو از نظر مناسب بودن ارزیابی کردند. ما نسخه کامل مطالعات بالقوه مرتبط را بهدست آوردیم و دو نویسنده بهطور مستقل این مطالعات را از نظر معیارهای ورود غربالگری کردند.
ما پنج مطالعه را شناسایی کردیم که معیارهای ورود را به این مطالعه مروری داشتند: چهار RCT و یک RCT خوشهای. ویژگیهای مطالعه از لحاظ شرایط مراقبتهای بهداشتی، ماهیت مداخلات مورد مطالعه و معیارهای پیامد گزارش شده متفاوت بود. یکRCT خوشهای و دو RCT، اثربخشی آموزش ارائهشده به کارکنان مراقبتهای بهداشتی را در محیط خانههای پرستاری یا سالمندان، یا خانه سالمندان و مراکز بیمارستانی، را در مقایسه با عدم مداخله، یا شیوههای معمول مورد بررسی قرار دادند. مداخله آموزشی در یکی از این مطالعات در یک پکیج پیشرفته، با کیفیت بهبود یافته گنجانده شد. دو کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده فردی دیگر اثربخشی مداخله آموزشی، ارائهشده در دو فرمت را به گروههای کارکنان پرستاری مورد بررسی قرار دادند.
با توجه به ناهمگونی مطالعات شناسایی شده، ترکیب نتایج مناسب نبود و ما یک بررسی اجمالی روایی را ارائه کردیم. ما تعدادی از مقایسههای (1) آموزش در مقابل عدم آموزش (2) اجزای مداخله آموزشی در تعدادی از ترکیبها و (3) آموزش ارائه شده در فرمتهای مختلف را مورد بررسی قرار دادیم. سه پیامد اولیه وجود داشت: تغییر در دانش کارکنان مراقبتهای بهداشتی، تغییر در رفتار بالینی متخصصان مراقبتهای بهداشتی و بروز زخمهای فشاری جدید.
ما مطمئن نیستیم که آیا تفاوت در دانش متخصصین مراقبتهای بهداشتی بستگی به این دارد که آیا آنها در مورد پیشگیری از زخم فشاری آموزش دریافت میکنند یا خیر (گروه بیمارستانی: میانگین تفاوت (MD): 0.3؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.00 - تا 1.60؛ 10 شرکتکننده؛ گروه خانه سالمندان: MD: 0.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI) 0.77 - تا 1.37؛ 10 شرکتکننده). این یافته بر اساس شواهد با اطمینان بسیار پائین بهدست آمده از یک مطالعه است، که ما به دلیل محدودیتهای جدی، غیر مستقیم و غیر دقیق مطالعه آن را کاهش دادیم.
با توجه به مقایسههای زیر ما مطمئن نیستیم که آیا در میزان بروز زخم فشاری تفاوتی وجود دارد: آموزش، مانیتورینگ و مشاهده، در مقابل مانیتورینگ و مشاهده (خطر نسبی (RR): 0.63؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 1.05؛ 345 شرکتکننده)؛ آموزش، مانیتورینگ و مشاهده در مقابل مشاهده بهتنهایی (RR: 1.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 2.43؛ 325 شرکتکننده)؛ یا، مانیتورینگ و مشاهده در مقابل مشاهده بهتنهایی (RR: 1.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.96 تا 3.88؛ 232 شرکتکننده). این بر اساس شواهد با اطمینان بسیار پائین بهدست آمده از یک مطالعه بود، که ما آن را به دلیل محدودیتهای بسیار جدی مطالعه و عدم دقت کاهش دادیم. ما مطمئن نیستیم که آیا مداخله چند سطحی در مقابل کنترل مراقبت، تفاوتی در بروز زخم فشاری ایجاد میکند یا خیر؟ این گزارش دادههای کافی را برای بررسی بیشتر این پیامد ارائه نکرد.
ما مطمئن نیستیم که آموزش ارائهشده در فرمتهای مختلف مانند آموزش دستوری-تعلیمی (didactic) در مقابل آموزش ویدئویی (MD: 4.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.08 تا 6.12؛ 102 شرکتکننده) یا آموزش الکترونیکی در مقابل آموزش در کلاس درس (RR: 0.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.80 تا 1.07؛ 18 شرکتکننده)، در دانش متخصصان مراقبت بهداشتی درباره پیشگیری از زخم فشاری تفاوتی ایجاد کند. این بر اساس شواهد با اطمینان بسیار پائین بهدست آمده از دو مطالعه بود، که ما آن را به دلیل محدودیت جدی مطالعه و عدم دقت کاهش دادیم.
هیچکدام از مطالعات انتخابشده پیامد اولیه دیگر ما را که عبارت بود از تغییر در رفتار بالینی متخصصان مراقبتهای بهداشتی، مورد بررسی قرار ندادند. فقط یک مطالعه پیامدهای ثانویه مطلوب را یعنی شدت زخم فشاری و پیامدهای گزارششده را توسط بیمار و مراقب (به ترتیب کیفیت زندگی و سطح وابستگی عملکردی خود ارزیابی شده) مورد بررسی قرار دادند. با این حال، این مطالعه اطلاعات کافی را برای ارزیابی مستقل این پیامدها در این مطالعه مروری برای ما فراهم نکرد.
ما مطمئن نیستیم که آیا آموزش متخصصان مراقبتهای بهداشتی در مورد پیشگیری از زخم فشاری در بروز زخم فشاری، یا در دانش پرستاران درباره پیشگیری از زخم فشاری تفاوتی ایجاد میکند. این موضوع به این دلیل است که مطالعات انتخابشده شواهدی با اطمینان بسیار پائینی ارائه کردند. بنابراین، برای بررسی تأثیر آموزش متخصصان مراقبتهای بهداشتی در پیشگیری از زخمهای فشاری اطلاعات بیشتری مورد نیاز است.