قرار گرفتن کودکان در معرض دود سیگار افراد دیگر (دود سیگار موجود در محیط زیست، یا ETS) با طیف وسیعی از پیامدهای سلامت برای کودکان همراه است. سیگار کشیدن والدین یک منبع معمول قرار گرفتن کودکان در برابر ETS است. کودکان بزرگتر در مراکز آموزشی یا مراقبت از کودکان نیز در معرض ETS قرار دارند. پیشگیری از قرار گرفتن در معرض ETS در دوران نوزادی و دوران کودکی، پتانسیل قابل توجهی بر بهبود سلامت کودکان در سراسر جهان دارد.
تعیین اثربخشی مداخلات طراحیشده برای کاهش قرار گرفتن کودکان در معرض دود سیگار محیط یا ETS.
ما ثبت تخصصی گروه اعتیاد به دخانیات در کاکرین و جستوجوهای اضافی انجام شده را در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL) ،MEDLINE ،PsycINFO ،Embase ،Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) ،Education Resource Information Center (ERIC)، و Social Science Citation Index & Science Citation Index (Web of Knowledge) را جستوجو کردیم. ما جستوجوی اخیر خود را در فوریه 2017 انجام دادیم.
ما کارآزماییهای کنترلشده با یا بدون تخصیص تصادفی را که شرکتکنندگان (والدین و سایر اعضای خانواده، کارکنان مراقبت از کودکان و معلمان) درگیر در مراقبت و آموزش نوزادان و کودکان (از تولدها تا 12 سالگی) را ثبت نام کردند، انتخاب کردیم. تمام مکانیسمها برای کاهش قرار گرفتن کودکان در معرض ETS از جمله برنامههای پیشگیری از سیگار کشیدن، برنامههای توقف و کنترل مناسب ورود به مطالعه بودند. این برنامهها عبارتند از ارتقاء سلامت، درمانهای رفتاری اجتماعی، تکنولوژی، آموزش، و مداخلات بالینی.
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور جداگانه مطالعات را ارزیابی و دادهها را استخراج کردند. با توجه به ناهمگونی روشها و معیارهای پیامد، ما نتایج را با هم ترکیب نکردیم؛ اما در عوض نتایج یافتههای مطالعه را بهصورت نقل قول بیان کردیم.
هفتاد و هشت مطالعه معیارهای ورود را به مطالعه داشتند و ما تمام شواهد را با توجه به ارزیابی GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) با کیفیت پائین یا بسیار پائین ارزیابی کردیم. ما 9 مطالعه را در معرض خطر سوگیری (Bias) پائین، 35 مطالعه را در معرض خطر سوگیری کلی نامشخص و 34 مطالعه را در معرض خطر سوگیری بالا قضاوت کردیم. بیست و یک مداخله محیط جمعیت و جامعه را هدف قرار دادند، 27 مطالعه در محیط مراقبت سلامت از کودکان سالم و 26 مطالعه در محیط مراقبت بهداشتی از کودکان بیمار انجام شد. دو مطالعه دیگر که در کلینیکهای اطفال انجام شد، مشخص نکردند آیا ویزیتها برای کودکان سالم یا بیمار انجام شد، و یک مطالعه دیگر ویزیتها را هم برای کودکان سالم و هم بیمار انجام داد.
چهل و پنج مطالعه از آمریکای شمالی، 22 مطالعه از کشورهای دیگر با درآمد بالا و 11 مطالعه از کشورهای کمدرآمد یا درآمد متوسط گزارش شد. فقط 26 مورد از 78 مطالعه اثرات مفید مداخله را برای کاهش مواجهه کودکان با ETS داشتند که 24 مورد از آنها به لحاظ آماری معنیدار بود. از این 24 مطالعه، 13 مورد از ملاکهای هدف مواجهه ETS کودکان استفاده شد. ما نتوانستیم دقیقا مشخص کنیم چه چیزی این برنامهها را موثر ساخته است. مطالعات نشان دهنده تأثیر معنیدار از طیف وسیعی از مداخلات استفاده کردند: 9 مطالعه از مشاوره فردی یا مصاحبه انگیزشی استفاده کردند؛ یک مطالعه دیگر از مشاوره تلفنی استفاده و یک مطالعه از ترکیب مشاوره شخصی و تلفنی استفاده کرد؛ سه مطالعه از مداخلات مبتنی بر مشاوره چند مولفهای استفاده نمود؛ دو مطالعه از مداخلات مبتنی بر آموزش چند مولفهای استفاده کرد؛ یک مطالعه از استراتژی مبتنی بر مدرسه استفاده کرد؛ چهار مطالعه مداخلات آموزشی را استفاده کرد، که یکی از کتابهای تصویری استفاده کرد؛ یکی از مداخلات ترک سیگار استفاده کرد؛ یکی از مداخلات مختصر استفاده کرد؛ و دیگری مداخله را توصیف نکرد. از 52 مطالعه که کاهش معنیداری را در مواجهه کودکان با ETS نشان ندادند، 19 مورد از رویکردهای مشاورهای شدیدتر، از جمله مصاحبه انگیزشی، آموزش، مربیگری و توصیههای کوتاهمدت سیگار کشیدن استفاده کردند. مداخلات دیگر شامل مشاوره یا مشاوره مختصر (10 مطالعه)، بازخوردی از یک معیار بیولوژیکی مواجهه کودکان با ETS (شش مطالعه)، درمان جایگزینی نیکوتین (دو مطالعه)، بازخورد نیکوتین مادری (یک مطالعه)، ارزیابی خطر کامپیوتری شده (یک مطالعه)، حمایت تلفنی ترک سیگار (دو مطالعه)، بازدیدهای آموزشی در منزل (هشت مطالعات)، جلسات گروهی (یک مطالعه)، مواد آموزشی (سه مطالعه) و سیاست مبتنی بر مدرسه و ارتقاء سلامت (یک مطالعه) بود. در برخی مطالعات بیش از یک مداخله انجام شد. 35 مورد از 78 مطالعه کاهش میزان مواجهه کودکان با ETS را صرفنظر از تخصیص به گروههای مداخله و مقایسه گزارش کردند. یک مطالعه بهدنبال کاهش میزان مواجهه کودکان با دود سیگار نبود، بلکه به دنبال کاهش علائم آسم بود و کاهش معنیداری را در علائم در میان گروهی که مصاحبه انگیزشی داشتند، نشان داد. ما شواهد کمی را از تفاوت در اثربخشی مداخلات بین نوزادان سالم، کودکان دارای بیماریهای تنفسی و دیگر بیماریهای کودک به عنوان پیشینهای برای مداخلات ترک سیگار والدین یافتیم.
نشان داده شده که تعداد کمی از مداخلات مواجهه کودکان را با دود سیگار محیطی کاهش میدهد و سلامت کودکان را بهبود میبخشد، اما ویژگیهایی که مداخلات موثر را از آنهایی که بدون شواهد روشن در مورد اثربخشی هستند متفاوت میسازد، هنوز مشخص نیست. شواهد با کیفیت پائین یا بسیار پائین در نظر گرفته شد، زیرا بسیاری از کارآزماییها در معرض خطر سوگیری هستند، کوچک و دارای توان کم بوده، و مداخلات و جمعیتها ناهمگون هستند.