سوال مطالعه مروری
آیا آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه در افراد مبتلا به استروک حاد خطر وابستگی و مرگومیر را در دوره پیگیری کاهش میدهد، و نرخ عفونت را کاهش میدهد؟
پیشینه
استروک (stroke) علت اصلی ناتوانی در کشورهای با سطح درآمد بالا است و دومین علت مرگومیر را در سراسر جهان تشکیل میدهد. این عارضه اغلب با عوارضی، به ویژه عفونتهایی همراه است، که در حدود 30% از افراد مبتلا به استروک به آن مبتلا میشوند. وقوع عفونت ممکن است بر پیامد بالینی پس از استروک تاثیر بگذارد. آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه میتواند تعداد موارد عفونتها را کاهش داده و در نتیجه پیامد استروک را بهبود ببخشد.
تاریخ جستوجو
این مرور تا می 2017 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
ما هشت مطالعه را در مورد آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه با مجموع 4488 فرد مبتلا به استروک وارد کردیم: 2230 شرکتکننده برای دریافت آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه و 2258 شرکتکننده برای دریافت کنترل کننده تصادفیسازی شدند. میانگین سنی شرکتکنندگان در گروه آنتیبیوتیک پیشگیرانه 74.2 سال، و در گروه کنترل 74.8 سال بود. در هر دو گروه، درصد مردان 52% بود. مداخلات مطالعه در هر هشت مطالعه متفاوت بود؛ در دو مطالعه، نویسندگان کارآزماییها، (نوع) آنتیبیوتیک را با توجه به سیاستهای آنتیبیوتیک موضعی، با هدف درمان پنومونی، وارد کردند.
نتایج کلیدی
درمان با آنتیبیوتیک پیشگیرانه خطر وابستگی یا مرگومیر را کاهش نداد.
با این حال، آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه منجر به کاهش معنیداری در وقوع «کلی» عفونت از 26% به 19% شد. با توجه به نوع عفونت، یافتههای مربوط به عفونتهای مجاری ادراری (4% در برابر 10%) بسیار معنیدار بودند اما تاثیری بر پنومونی نشان ندادند (10% در برابر 11%).
عوارض جانبی عمدهای با آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه گزارش نشده بود.
کیفیت شواهد
اتخاذ اولین نتیجهگیری «کلی» در مورد تاثیر واضح آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه بر استروک امکانپذیر است؛ با این حال، تصمیم برای استفاده از آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه در استروک حاد باید با دقت صورت گیرد. مطالعات ناهمگون بودند، و علیرغم تعداد زیادی از شرکتکنندگان، نتایج حاصل از هر هشت مطالعه محدود هستند. در دو مطالعه از این مطالعات، خطر سوگیری (bias) در سه معیار از شش معیار بالا در نظر گرفته شد. بهطور کلی، نویسندگان مرور کیفیت شواهد را برای پیامدهای اصلی این مرور ‐ با توجه به «هرگونه» آنتیبیوتیک درمانی پیشگیرانه، در «هر» دوز، در هر دوره درمان ‐ بالا تا متوسط در نظر گرفتند.