موضوع چیست؟
دیابت ملیتوس ممکن است ناشی از تخریب خود‐ایمنی سلولهای تولید کننده انسولین باشد، به طوری که سطوح آن کاهش مییابد (دیابت نوع 1)، یا بافتهای بدن در برابر انسولین مقاومت میکنند (دیابت نوع 2). نتیجه نهایی، افزایش سطوح قند خون است. انسولین برای تنظیم سطوح قند خون در زنان باردار مبتلا به دیابت نوع 1 استفاده میشود. برای زنان مبتلا به دیابت نوع 2، تغییر سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی و ورزش، بخش مهمی از درمان به شمار میرود. داروی خوراکی ضد‐دیابت (دارویی با هدف کاهش سطوح قند خون) یا انسولین ممکن است به سطوح قند خون پائین افزوده شود. ما شروع به ارزیابی تاثیرات مداخلات ورزشی در زنان باردار مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 پیش از بارداری، بر پیامدهای زایمان مربوط به مادر و نوزادش کردیم. مرور قبلی در مورد تاثیرات ورزش بر دیابت در دوران بارداری به دو مورد تقسیم شده است: یکی در مورد زنان مبتلا به دیابت بارداری، و این مرور، در مورد زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری.
چرا این موضوع مهم است؟
زنان مبتلا به دیابت، که باردار هستند، در معرض افزایش خطرات زیر قرار دارند: از دست دادن بارداری، یا به دنیا آوردن یک نوزاد با اندازه بزرگ بدن برای سن بارداری (نوزاد بزرگتر از حد انتظار برای تعداد هفتههای بارداری)، زایمان نارس، که نوزاد در هنگام زایمان میمیرد، یا با نقص متولد میشود. نوزاد تازه متولد شده همچنین ممکن است سطوح قند خون پائینتر از حد طبیعی، سطوح کلسیم پائین، و بیلیروبین اضافی در خون داشته باشد. پیگیری طولانیمدت نوزادان مادران دیابتی نشان میدهد که آنها در معرض افزایش خطر چاقی و دیابت نوع 2 قرار دارند.
تعداد زنانی که در هنگام باردار شدن مبتلا به دیابت هستند در حال افزایش است، و شناسایی راههای بهبود پیامدهای سلامت مربوط به زنان مبتلا به دیابت و نوزادان آنها یک اولویت است. ما قبلا میدانستیم که ورزش ممکن است برای زنان غیر‐باردار مبتلا به دیابت نوع 2 مفید باشد، زیرا سطوح قند خون آنها را بهبود میبخشد و چربیهای تریگلیسیرید (triglyceride fats) را در خون کاهش میدهد. درباره مزایا و ایمنی ورزش، برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آنها مطمئن نیستیم. فعالیت فیزیکی میتواند به افزایش تناسب اندام و پیشگیری از بیاختیاری ادرار، کمردرد، یا افسردگی، و کنترل وزن حین بارداری کمک کند.
ما چه شواهدی به دست آوردیم؟
ما شواهد را در 27 جون 2017 جستوجو کردیم. هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شدهای (randomised controlled trials; RCTs) را که به مقایسه هر نوع برنامه ورزشی (به همراه مراقبت استاندارد) برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری با 1‐ مراقبت استاندارد به تنهایی، یا 2‐ مراقبت استاندارد به همراه یک برنامه ورزشی دیگر پرداخته باشند، شناسایی نکردیم.
این یافتهها چه معنایی دارند؟
هیچ شواهدی از RCTهای مربوط به ارزیابی تاثیرات مداخلات ورزشی برای بهبود پیامدهای مادر و نوزاد در زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری به دست نیامد.
مطالعات بزرگ، با کیفیت خوب، برای تشخیص اینکه مداخلات ورزشی ایمن هستند یا خیر، و اینکه پیامدهای سلامت مربوط به زنان باردار مبتلا به دیابت و نوزادان آنها را بهبود میبخشند یا خیر، بسیار ضروری هستند. مطالعات آینده در این زمینه میتواند از پیامدهای ذکر شده در این مرور، برای بهبود سازگاری بین کارآزماییها و کمک به تجزیهوتحلیلهای آینده استفاده کنند.