درد یک علامت شایع در سرطان است و 30% تا 50% از تمام افراد مبتلا به سرطان دچار درد متوسط تا شدیدی میشوند که ممکن است تاثیر منفی عمدهای بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد. داروهای غیر اوپیوئیدی (Non-opioid) معمولا برای درمان درد سرطان استفاده میشوند، و به این منظور در نردبان درمان درد سرطان سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بهتنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها (opioids) توصیه میشود.
مطالعه مروری قبلی کاکرین که شواهد مربوط به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID ؛nonsteroidal anti-inflammatory drugs) یا پاراستامول (paracetamol)، را بهتنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها، برای درد سرطان مورد بررسی قرار داد در سال 2015 حذف شد زیرا قدیمی بود؛ تاریخ آخرین جستوجو سال 2005 بود. این مطالعه مروری، و مطالعه مروری دیگری درباره پاراستامول، شواهد را بهروزرسانی میکنند.
ارزیابی اثربخشی NSAIDهای خوراکی برای درد سرطان در بزرگسالان، و عوارض جانبی گزارش شده در طول استفاده از آنها در کارآزماییهای بالینی.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)، MEDLINE، و Embase را از آغاز تا اپریل 2017، همراه با فهرست منابع مقالات بازیابی شده و مطالعات مروری، و 2 پایگاه ثبت مطالعات آنلاین جستوجو کردیم.
ما مطالعات تصادفیسازی، دوسو کور، یکسو کور، یا open-label را با طول مدت 5 روز یا بیشتر انتخاب کردیم که هر یک از NSAIDهای خوراکی را بهتنهایی با پلاسبو یا NSAID دیگر، یا ترکیبی از NSAID به همراه اوپیوئید با همان دوز بهتنهایی، برای درد سرطان با هر شدت مقایسه کردند. حداقل اندازه مطالعه در هر بازوی درمان در تصادفیسازی اولیه 25 شرکتکننده بود.
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل مطالعات را جستوجو کردند، دادههای مربوط به اثربخشی و عوارض جانبی را استخراج کردند، و مسائل مربوط به کیفیت مطالعه و سوگیری (Bias) بالقوه را بررسی کردند. ما هیچ تجزیهوتحلیل ترکیبی انجام ندادیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کرده و جدول «خلاصهای از یافتهها» را ایجاد کردیم.
11 مطالعه معیارهای ورود را به مطالعه داشتند، یک هفته یا بیشتر ادامه داشتند؛ 949 شرکتکننده با درد متوسط یا شدید که در ابتدا تصادفیسازی شدند، اما تعداد کمتری درمان را کامل کردند یا نتایج درمان را داشتند. 8 مطالعه دوسو کور بودند، 2 مطالعه تکسو کور و 1 مطالعه open-label بود. هیچ مطالعهای مربوط به کنترل پلاسبو بهتنهایی وجود نداشت؛ 8 مطالعه NSAIDهای مختلف را مقایسه کردند، 3 مطالعه یک NSAID را همراه با اوپیوئید یا اوپیوئید ترکیبی، و 1 مطالعه هر دو را مقایسه کردند. هیچ مطالعهای یک NSAID همراه با اوپیوئید را با اوپیوئید با دوز مشابه بهتنهایی مقایسه نکرد. اکثر مطالعات از نظر کورسازی، دادههای ناقص مربوط به پیامد، یا اندازه کوچک در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند؛ هیچکدام از مطالعات بهطور واضح در معرض خطر پائین سوگیری قرار نداشتند.
مقایسه NSAIDها بهعنوان یک گروه با درمان دیگر، یا یک NSAID با NSAID دیگر امکانپذیر نبود. نتایج برای همه NSAIDها بهعنوان یک کوهورت تصادفیشده (randomised cohort) گزارش شدند. ما نتایج همه پیامدها را دارای شواهد با کیفیت بسیار پائین قضاوت کردیم.
هیچکدام از مطالعات پیامدهای اولیه ما را درباره شرکتکنندگان دارای کاهش درد حداقل 50% و حداقل 30% از ابتدای مطالعه گزارش نکردند؛ شرکتکنندگان با درک کلی بیمار از تغییر (PGIC ؛Patient Global Impression of Change) با بهبود زیاد تا بسیار زیاد (یا معادل آن). با استفاده از NSAID، در ابتدا درد متوسط یا شدید پس از یک یا دو هفته در 4 مطالعه (در کل 415 شرکتکننده) به اندازه نداشتن درد بدتر از خفیف (کمتر از درد خفیف) کاهش یافته بود، و این برآورد در مطالعات فردی حدود 26% تا 51% بود.
عوارض جانبی و گزارش خروج متناقض بودند. 2 عارضه جانبی جدی با NSAIDها، و 22 مورد مرگ، گزارش شده بود، اما این موارد به وضوح با هیچ درمان دردی مرتبط نبود. عوارض جانبی شایع عبارت بود از تشنگی / خشکی دهان (thirst/dry mouth) (15%)، از دست دادن اشتها (loss of appetite) (14%)، خوابآلودگی (somnolence) (11%)، و سوء هاضمه (dyspepsia) (11%). خروج، عمدتا به دلیل عدم کارآیی (24%) یا عوارض جانبی (5%) شایع بود.
شواهد با کیفیت بالا برای حمایت یا رد استفاده ازNSAIDها بهتنهایی یا در ترکیب با اوپیوئیدها برای سه قدم از نردبان درد سهمرحلهای سرطان WHO وجود ندارد. شواهد با کیفیت بسیار پائینی وجود دارد که نشان میدهد برخی از افراد مبتلا به درد متوسط یا شدید سرطان میتوانند طی یک یا دو هفته به میزان قابل توجهی را از سطوح مزایای پایدار به دست بیاورند.