اغلب زایمانهای واژینال یا طبیعی با ترومای دستگاه تناسلی همراه است. موربیدیتی مرتبط با ترومای پرینه میتواند قابل توجه باشد، به ویژه هنگامی که به پارگی درجه 3 و 4 برسد. مداخلات مختلف از جمله ماساژ قسمت پرینه، کمپرس گرم یا سرد، و تکنیکهای مدیریت پرینه برای جلوگیری از تروما استفاده شده است. این یک بهروزرسانی از مطالعه مروری کاکرین است که برای اولین بار در سال 2011 منتشر شد.
ارزیابی اثر تکنیکهای پرینه در حین مرحله دوم زایمان بر بروز و موربیدیتی مرتبط با ترومای پرینه.
ما ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (26 سپتامبر 2016) و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای کنترل شده وتصادفی و شبهتصادفی شده منتشر شده و منتشر نشده که به ارزیابی تکنیکهای پرینه در حین مرحله دوم زایمان پرداختند. کارآزماییهای متقاطع برای ورود مناسب نبودند.
سه نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل کارآزماییها را برای ورود ارزیابی، دادهها را استخراج کردند و کیفیت روششناختی را ارزیابی کردند. ما دقت دادهها را کنترل کردیم.
22 کارآزمایی برای ورود مناسب بودند (با 20 کارآزمایی شامل دادههای 15181 زن). بهطور کلی، کارآزماییها در معرض خطر متوسط تا بالای سوگیری (Bias) قرار داشتند؛ هیچ کدام به اندازه کافی کورسازی نشده بودند، و اکثر آنها هم از نظر پنهانسازی تخصیص و هم از نظر دادههای ناقص پیامد در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند. مداخلات، استفاده از ماساژ پرینه، کمپرس گرم و سرد، و سایر تکنیکهای مدیریت پرینه را مقایسه کردند.
اکثر مطالعات دادههای مربوط به پیامدهای ثانویه ما را گزارش نکردند. ما کیفیت شواهد را به دلیل خطر سوگیری، تناقض، و عدم دقت برای تمام مقایسهها کاهش دادیم.
تکنیک حمایت پرینه توسط دست ماما (hands on) در مقایسه با تکنیک عدم دستکاری پرینه توسط ماما (Hands off؛ به حالت موازنه درآوردن)
تکنیکهای Hands on یا Hands off پرینئوم تفاوت واضحی در بروز پرینئوم دستنخورده (میانگین خطر نسبی (RR): 1.03، 95% فاصله اطمینان (CI): 0.95 تا 1.12، 2 مطالعه، Tau2: 0.00؛ I2: 37%؛ 6547 زن؛ شواهد با کیفیت متوسط) پارگیهای درجه 1 پرینه (میانگین RR: 1.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.77؛ 2 مطالعه؛ 700 زن؛ شواهد با کیفیت پایین)، پارگی درجه 2 (میانگین RR: 0.77؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 1.28؛ 2 مطالعه؛ 700 زن؛ شواهد با کیفیت پایین)، یا پارگیهای درجه 3 و 4 (میانگین RR: 0.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.21 تا 2.26؛ 5 مطالعه؛ Tau2: 0.92؛ I2: 72%؛ 7317 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، ایجاد نکرد. ناهمگونی قابل توجه برای پارگیهای درجه 3 یا 4 به این معنی است که این دادهها باید با احتیاط تفسیر شوند. تعداد دفعات اپیزیوتومی (Episiotomy) در گروه hands-on بیشتر بود (میانگین RR: 0.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.43 تا 0.79؛ Tau2: 0.07؛ I2: 74%؛ 4 مطالعه؛ 7247 زن؛ شواهد با کیفیت پایین)، اما ناهمگونی قابل توجهی بین 4 مطالعه انتخاب شده وجود داشت.
هیچ دادهای در مورد ترومای پرینه با نیاز به بخیه وجود نداشت.
کمپرس گرم در مقابل کنترل (تکنیک عدم دستکاری پرینه توسط ماما یا عدم استفاده از کمپرس گرم)
کمپرس گرم هیچ اثر شفافی بر بروز پرینئوم دستنخورده (میانگین RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 1.21؛ 1799 زن؛ 4 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط)، ترومای پرینه با نیاز به بخیه (میانگین RR: 1.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79 تا 1.66؛ 76 زن؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، پارگی درجه 2 (میانگین RR: 0.95؛ 95%