این یک به روزرسانی بررسی است که آخرین بار تحت عنوان «کرومولین سدیم برای پیشگیری از بیماریهای مزمن ریوی در نوزادان نارس» در جون 2012 توسط کاکرین منتشر و شامل دو مطالعه بود. این به روز رسانی 2016 هیچ مطالعات دیگری را شناسایی نکرده است.
بیماری مزمن ریوی (CLD) اغلب در نوزادان نارس رخ میدهد و دارای اتیولوژی چندعاملی از جمله التهاب است. کرومولین سدیم یک تثبیت کننده ماستسلها است که فعالیت نوتروفیلها و کموتاکسی نوتروفیلها را مهار میکند و بنابراین میتواند نقش مهمی در پیشگیری از CLD داشته باشد.
برای تعیین تأثیر تجویز پیشگیرانه کرومولین سدیم بر شیوع CLD در 28 روزگی یا 36 هفته پس از آخرین قاعدگی (PMA)، مرگومیر، یا پیآمدهای تجمیعی مرگومیر و CLD در 28 روزگی یا 36 هفته پس از آخرین قاعدگی PMA در نوزادان نارس.
ما از استراتژی استاندارد جستوجوی گروه نوزادان کاکرین برای جستوجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL 2016، شماره 4)، MEDLINE به واسطه PubMed (1966 تا 12 می 2016)، Embase (1980 تا 12 می 2016) و CINAHL (1982 تا12 می 2016) به کار گرفتیم. ما پایگاههای دادههای بالینی، مقالات کنفرانسها و فهرست مرجع مقالات مرتبط را برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و شبهتصادفی جستوجو کردیم.
ما کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی یا شبهتصادفی کنترل شده را در این بررسی گنجاندیم که نوزادان نارس را مورد مطالعه قرار داده بودند. آغاز تجویز کرومولین سدیم در دو هفته اول زندگی بود. مداخله باید شامل تجویز کرومولین سدیم توسط نبولیایزر یا با دوزسنج استنشاقی با یا بدون دستگاه اسپیسر (spacer device) در مقایسه با پلاسبو یا بدون انجام هیچ مداخلهای بود. مطالعات واجد شرایط باید شامل حداقل یکی از نتایج زیر باشد: مرگومیر کلی، CLD در 28 روزگی، CLD در 36 هفته پس از آخرین قاعدگی، یا تجمیع مرگومیر و CLD در 28 روزگی.
ما از روش استاندارد کاکرین، آنگونه که در کتابچه مطالعات مرورمند مداخلات کاکرین آمده بود، استفاده کردیم. ما خطر نسبی (RR) و تفاوت خطر (RD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیآمدهای دوتایی و میانگین تفاوت (MD) با 95% فاصله اطمینان (CI) برای پیامدهای مداوم را گزارش دادیم. متاآنالیز با استفاده از یک مدل تاثیرات ثابت انجام شد. ما ناهمگونی را با استفاده از آماره I2 امتحان کردیم. ما کیفیت شواهد را برای مقایسه اصلی در سطح پیآمد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردیم.
ما دو مطالعه واجد شرایط را با تعداد کمی از نوزادان (64 نوزاد) شناسایی کردیم. پیشگیری با کرومولین سدیم اثرات آماری قابل توجهی بر تجمیع مرگومیر و CLD در 28 روزگی (RR معمول: 1.05، 95% CI: 0.73 تا 1.52؛ RD معمول: 0.03، 95% CI: 0.20 - تا 0.27، 2 کارآزمایی، 64 نوزاد؛ I2= %0 برای هم RR و هم RD)؛ مرگومیر در 28 روزگی (RR معمول: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 3.29؛ I2 = %73؛ RD معمول: 0.06؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13- تا 0.26؛ I2 = %87؛ 2 کارآزمایی؛ 64 نوزاد) (شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ CLD در 28 روزگی (RR معمول: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 1.64؛ I2 = %40؛ RD معمول: 0.03 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 - تا 0.20؛ I2 = %38؛ 2 کارآزمایی؛ 64 نوزاد) یا در PMA 36 هفته (RR: 1.25؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.43 تا 3.63؛ RD: 0.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.29 - تا 0.44؛ 1 کارآزمایی؛ 26 نوزاد) نداشت. تفاوت معنیداری در CLD در بازماندگان در 28 روزگی وجود نداشت (RR معمولی: 0.97؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.58 تا 1.63؛ RD معمول: 0.02 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.29- تا 0.26؛ I2 = %0 برای هر دو RR و RD؛ 2 کارآزمایی؛ 50 نوزاد) یا در 36 هفته پس از آخرین قاعدگی (RR: 1.04؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38 تا 2.87؛ RD: 0.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.40 - تا 0.43؛ 1 کارآزمایی؛ 22 نوزاد). پیشگیری با کرومولین سدیم اختلاف آماری معنیداری در مرگومیر کلی نوزادان، تعداد موارد بروز نشت هوا، انتروکولیت نکروزان، خونریزی داخل ونتریکولار، سپسیس و تعداد روزهای تهویه مکانیکی نداشت. هیچ عارضه جانبی مشخص نشد. کیفیت شواهد بر اساس GRADE برای یک پیامد (مرگومیر تا 28 روزگی) بسیار پائین و برای سایر پیامدها پائین بود. دلایل کاهش کیفیت شواهد ناشی از طراحی (خطر سوگیری در یک مطالعه)، عدم همبستگی بین دو مطالعه (مقادیر بالای I2 برای مرگومیر در 28 روزگی برای هر دو RR و RD) و ضعف در دقت برآوردها (اندازه نمونههای کوچک) بود. به نظر نمیرسد که انجام مطالعات بیشتر توجیه داشته باشد.
در حال حاضر هیچ شواهدی از کارآزماییهای تصادفی شده برای اینکه کرومولین سدیم در پیشگیری از CLD نقشی داشته باشد، وجود ندارد. کرومولین سدیم را نمیتوان برای پیشگیری از CLD در نوزادان نارس توصیه کرد.