روش جراحی needle suspension در گردن مثانه، عملی است که بهطور رایج برای بیاختیاری ادراری استرسی (stress urinary incontinence) متوسط تا شدید در زنان استفاده میشود. در حدود یک سوم زنان بالغ دچار بیاختیاری ادراری میشوند و در حدود یک سوم آنها نشانههای متوسط تا شدید دارند. بیاختیاری اداری استرسی (SUI) مشکلات سلامت و هزینههای اقتصادی قابلتوجهی را هم برای زنانی که به آن مبتلا هستند، و هم برای جامعه ایجاد میکند.
تعیین اثرات روش needle suspension بر بیاختیاری ادراری استرسی یا مخلوط (mixed) در مقایسه با گزینههای دیگر در مدیریت این بیماریها.
ما ثبت تخصصی گروه بیاختیاری در کاکرین را جستوجو کردیم. جستوجوی ما شامل کارآزماییهایی بود که از این مراکز شناسایی شده بود: پایگاه مرکزی کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE، MEDLINE in process، ClinicalTrials.gov، WHO ICTRP. همچنین بهطور دستی مجلات و مقالات ارائه شده را در کنفرانسها (تا 12 نوامبر 2014 ) و فهرست منابع مقالات مربوط جستوجو کردیم.
ما همه کارازماییهای تصادفی و کنترل شده (RCT) و شبه RCT را در نظر گرفتیم که در آنها عمل needle suspension برای درمان بیاختیاری ادراری بررسی شده بود.
حداقل دو نویسنده مستقل از یکدیگر کارآزماییها را بررسی کرده و دادهها را استخراج کردند. دو بررسیکننده کارآزمایی (Two trial investigators) اطلاعات اضافی را فراهم کردند.
ما 10 کارآزمایی را شناسایی کردیم. این 10 کارازمایی شامل 375 زن بود که تحت 6 نوع مختلف از پروسیجر needle suspension قرار گرفته بودند و همچنین شامل 489 زن بود که مداخلات مقایسهای دیگری را دریافت کرده بودند. احتمال شکست (fail) روش needle suspension نسبت به جراحی باز ساسپنشن رتروپوبیک شکم (retropubic suspension) بیشتر بود. میزان شکست سابجکتیو (یعنی از نظر بیمار) بعد از سال اول بالا بود (91/313 (29%) شکست در گروه needle suspension، نسبت به47/297 (16%) شکست در گروه جراحی باز شکم ساسپنشن رتروپوبیک). خطر نسبی (RR): 2.00 بود (95% فاصله اطمینان (CI): 1.47 تا 2.72). البته تفاوت در میان عوارض حول و حوش عمل (peri-operative) معنادار نبود (17/75 (23%) در مقابل 12/77 (16%)؛ RR: 1.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.73 تا 2.83). تفاوت معناداری برای دیگر پیامدهای سنجیدهشده نیز وجود نداشت. این نتیجه هم در بین زنانی دیده شد که بیاختیاری اولیه داشتند، و هم در میان زنانی که مبتلا به بیاختیاری راجعه بعد از شکست جراحی اولیه (primary operations) بودند. روش needle suspensions به همان اندازه روش «بازسازی قدامی واژن» (anterior vaginal repair) موثر بود (50/156 (32%) شکست بعد از needle suspension در مقایسه با 64/181 (35%) شکست بعد از بازسازی قدامی واژن؛ RR: 0.86؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64 تا 1.16). با این حال اطلاعات کمی درباره موربیدیتی وجود داشت. دادهها برای مقایسه با روش suburethral slings غیرقطعی بودند چون دادهها از مطالعاتی بهدست آمده بود که شامل جمعیت کم و غیرمعمول بودند. هیچ کارآزماییای روش needle suspensions را با مدیریت محافظهکارانه مانند تزریقات peri-urethral، درمان ساختگی یا جراحی لاپاراسکوپیک مقایسه نکرده بود.
جراحی needle suspension در گردن مثانه برای درمان بیاختیاری ادراری استرسی یورودینامیک اولیه و ثانویه، احتمالا به اندازه جراحی باز شکم retropubic suspension، مناسب و خوب نیست. دلیل آن این است که میزان بهبودی با این روش در کارآزماییهای مرور شده پائین بود. اما شواهد به دلیل کیفیت ضعیف و کارآزماییها کوچک چندان قابل اعتماد نیستند. اطلاعات کافی برای مقایسه جراحی needle suspension با عمل جراحی suburethral sling وجود ندارد، و در نتیجه نظری هم نمیتوان ارائه داد. اگرچه میزان بهبودی بعد از needle suspension در مقایسه با «بازسازی قدامی واژن» مشابه بود، با این حال دادهها برای مقایسه موربیدیتی مناسب نبودند. همچنین برای بررسی قابل اعتماد بودن نیز کافی نبودند. یک «بررسی و تفسیراقتصادی مختصر» (Brief Economic Commentary) نشان داد در هیچیک از مطالعات، هزینه فایده جراحی needle suspension گردن مثانه با جراحی های دیگر مقایسه نشده بود.