در حال حاضر، رزکسیون جراحی تنها درمانی است که بالقوه برای بقای طولانی مدت و درمان قطعی سرطان پانکراس استفاده میشود. در رزکسیون جراحی برای سرطانهای بدن و دم پانکراس، پانکراتکتومی دیستال انجام میشود. این کار بهوسیله جراحی لاپاروسکوپیک و باز انجامپذیر است. در جراحیهای انجام شده روی دیگر اعضا، نشان دادهشده که جراحی لاپاروسکوپیک در مقایسه با جراحی باز، عوارض را کاهش داده و طول مدت اقامت را در بیمارستان کاهش میدهد. با این حال، نگرانیهایی در مورد ایمنی پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک دیستال در مقایسه با پانکراتکتومی باز دیستال، از نظر عوارض پس از جراحی و بهبود و پاکشدگی سرطان وجود دارد.
ارزیابی مزایا و مضرات پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک دیستال در مقابل پانکراتکتومی باز دیستال برای افرادی که به دلیل ابتلا به آدنوکارسینومای داکتال پانکراس در قسمت بدنه یا دم پانکراس یا هر دو، تحت پانکراتکتومی دیستال قرار میگیرند.
ما استراتژیهای جستوجو را برای بررسی پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترل شده مرکزی (CENTRAL)، MEDLINE، EMBASE، Science Citation Index Expanded و رجیستریهای کارآزماییها، تا جون 2015 برای شناسایی کارآزماییهای تصادفی و کنترل شده (RCT) و غیرتصادفی شده، به کار بردیم. ما همچنین فهرست منابع کارآزماییهای وارد شده را برای شناسایی مطالعات بیشتر جستوجو کردیم.
ما مطالعات RCT و غیرتصادفی شدهای را وارد مطالعه کردیم که به مقایسه پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک در مقابل روش باز دیستال، در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس قابل رزکسیون، صرف نظر از زبان مطالعه، کورشدگی یا وضعیت انتشار، پرداخته باشند.
دو نویسنده مطالعه بهطور مستقل از هم کارآزماییها را شناسایی و مستقلا دادهها را استخراج کردند. ما نسبت شانس (OR)، میانگین تفاوت (MD)، یا نسبت خطر (HR) را همراه با 95% فاصله اطمینان (CI) آنها، با استفاده از مدلهای اثر ثابت و اثر راندوم با RevMan 5، براساس آنالیزهای intention-to-treat، هر جایی که امکانپذیر بود، محاسبه کردیم.
ما هیچ RCT در این زمینه نیافتیم. ما در این مطالعه 12 مطالعه تصادفی نشدهای را وارد کردیم که پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک را با باز دیستال مقایسه کرده بودند (1576 شرکت کننده: 394 مورد لاپاروسکوپیک دیستال پانکراتکتومی و 1182 مورد پانکراتکتومی باز دیستال)؛ 11 مطالعه (1506 شرکت کننده: 353 مورد لاپاروسکوپیک دیستال پانکراتکتومی و 1153 مورد پانکراتکتومی باز دیستال) نیز اطلاعاتی را در مورد یکی یا بیشتر از پیامدها فراهم آورده بودند. همه این مطالعات، مطالعات شبیه کوهورت گذشتهنگر یا مطالعات مورد - شاهدی بودند. اغلب آنها در معرض خطر بالا یا نامشخص سوگیری (bias) قرار داشتند، و کیفیت کلی شواهد برای همه پیامدهای گزارش شده پائین بودند.
تفاوتها در مرگومیر کوتاهمدت (گروه لاپاروسکوپیک: 1/329 (نسبت تعدیل شده براساس تخمین متاآنالیز: 0.5%) در مقابل گروه باز: 11/1122 (1%)؛ OR: 0.48؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.11 تا 2.17؛ 1451 شرکت کننده؛ 9 مطالعه؛ I2 = 0%)، مرگومیر طولانیمدت (HR: 0.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.82 تا 1.12؛ 277 شرکت کننده؛ 3 مطالعه؛ I2 = 0%)، نسبت افراد مبتلا به عوارض جانبی جدی (گروه لاپاروسکوپیک: 7/89 (نسبت تعدیل شده: 8.8%) در مقابل گروه باز: 6/117 (5.1%)؛ OR: 4.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 6.06؛ 206 شرکت کننده؛ 3 مطالعه؛ I2 = 0%)، نسبت افراد مبتلا به فیستول پانکراس قابل توجه از نظر بالینی (گروه لاپاروسکوپیک: 9/109 (نسبت تعدیل شده: 7.7%) در مقابل گروه باز: 9/137 (6.6%)؛ OR: 1.19؛95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 3.02، 246 شرکت کننده؛ 4 مطالعه؛ I2 = 61%) مبهم بودند. تفاوتها در عود بیماری در حداکثر دوره پیگیری (گروه لاپاروسکوپیک: 37/81 (نسبت تعدیل شده براساس تخمین متاآنالیز: 36.3%) در مقابل گروه باز: 59/103 (49.5%)؛ OR: 0.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.32 تا 1.05؛ 184 شرکت کننده؛ 2 مطالعه؛ I2 = 13%)، عوارض جانبی با هر درجهای از شدت (گروه لاپاروسکوپیک: 33/109 (نسبت تعدیل شده: 31.7%) در مقابل گروه باز: 45/137 (32.8%)؛ OR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 1.66؛ 246 شرکت کننده؛ 4 مطالعه؛ I2 = 18%)، و نسبت شرکت کنندگان با حاشیههای رزکت شده مثبت (گروه لاپاروسکوپیک: 49/333 (نسبت تعدیل شده براساس تخمین متاآنالیز: 14.3%) در مقابل گروه باز: 208/1133 (18.4%)؛ OR: 0.74؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.49 تا 1.10؛ 1466 شرکت کننده؛ 10 مطالعه؛ I2 = 6%) نیز مبهم گزارش شدند. متوسط طول مدت بستری در بیمارستان در گروه لاپاروسکوپیک در مقایسه با گروه باز، تا 2.43 روز کمتر بود (MD: 2.43 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.13 - تا 1.73 - ؛ 1068 شرکت کننده؛ 5 مطالعه؛ I2 = 0%). هیچیک از مطالعات وارد شده کیفیت زندگی را در هر نقطهای از زمان، عود بیماری طی 6 ماه، زمان بازگشت به فعالیت طبیعی و زمان بازگشت را به سر کار یا نیاز به ترانسفیوژن خون را گزارش نکرده بودند.
در حال حاضر، کارآمازییهای تصادفی و کنترلشدهای وجود ندارند که پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک دیستال را با پانکراتکتومی باز دیستال در بیماران مبتلا به سرطانهای پانکراس مقایسه کرده باشند. در مطالعات مشاهدهای، پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک دیستال در مقایسه با پانکراتکتومی باز دیستال با طول مدت اقامت کوتاهتر در بیمارستان همراه بود. در حال حاضر، اطلاعاتی در دست نیست که ارتباط علیتی را در تفاوتها میان دو روش فوق تعیین کند. تفاوتهای مشاهده شده ممکن است نتیجه عوامل مخدوش کنندهای باشد، مانند انجام جراحی لاپاروسکوپیک روی سرطانهای کمتر گسترده شده و انجام جراحی باز روی سرطانهای با گسترش بیشتر. علاوه براین، تفاوتها در طول مدت بستری در بیمارستان فقط در صورتی مرتبط هستند که روشهای جراحی باز و لاپاروسکوپیک از نظر انکولوژیک مشابه هم باشند. این اطلاعات در حال حاضر موجود نیستند. بنابراین، کارآزماییهای تصادفی و کنترل شده باید به مقایسه پانکراتکتومی لاپاروسکوپیک دیستال و پانکراتکتومی باز دیستال، با حداقل دو یا سه سال پیگیری پرداخته باشند. این مطالعات باید شامل پیامدهای بیمارگرا باشد، مانند مرگومیر کوتاه و بلند مدت (حداقل 2 تا 3 سال)؛ کیفیت زندگی مرتبط با سلامت؛ عوارض و عواقب آنها، زمان بازگشت به فعالیت طبیعی و زمان بازگشت به کار (در افرادی که شاغل هستند)؛ و عود سرطان.