یک مطالعه مروری سیستمیک اعلام کرده که 3% از کارکنان بزرگسالی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده و 5% کسانی که واکسن دریافت نکردهبودند، در هر فصل به آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه مبتلا شدهاند. در کارکنان بهداشتی درمانی (HCWs) این میزان به این شکل است: به ترتیب 5% و % .8 از طرفی کارکنان بهداشتی درمانی میتوانند آنفلوانزا را به دیگر بیماران انتقال دهند.
هدف این مطالعه بررسی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) و غیرRCTهایی است که تاثیر واکسینه کردن کارکنان بهداشتیدرمانی را بر بروز آنفلوانزا، پنومونی، مرگ بر اثر پنومونی و بستری در بیمارستان به علت بیماریهای تنفسی در افراد 60 ساله و بالاتری مطالعه میکنند که در موسسات مراقبت طولانیمدت (LTCIs) زندگی میکنند.
ما در CENTRAL (شماره 9؛ 2015)؛ MEDLINE (از 1966 تا اکتبر2015)، EMBASE (از 1974تا اکتبر2015 ) و Web of Science (از 2006 تا اکتبر 2015) جستوجو کردیم. اما خلاصههای بیولوژیک را فقط از 1969 تا مارچ 2013 و Citation Index-Expanded را از 1974 تا مارچ 2013 به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات موسسات در سال 2015 ارزیابی کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) و غیر RCTهایی که در مورد واکسینه کردن کارکنان بهداشتیای که از افراد شصت ساله و بالاتر در LTCI مراقبت میکنند در برابر آنفلوانزا و شیوع آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت در دستگاه تنفس تحتانی یا بستری در بیمارستان یا مرگ به علت عفونت در دستگاه تنفس تحتانی)؛ مورد بررسی قرار گرفتند.
دو نویسنده این مطالعه مروری بهطور جداگانه استخراج اطلاعات و اندازهگیری خطر سوگیری (bias) مطالعات را، انجام دادند. اثر بر پیامدهای دوتایی به عنوان تفاوت خطر (RD) با 95% فاصله اطمینان (CI) اندازهگیری شد. ما کیفیت شواهد را با GRADE ارزیابی کردیم.
ما 4 RCT خوشهای و یک RCT کوهورت (تعداد: 12742) را در مورد واکسیناسیون آنفلوانزا برای کارکنان مراقبتهای بهداشتی که از افراد 60 ≥ در LTCIs مراقبت میکردند، شناسایی کردیم. 4 مطالعه نخست (5896 مقیم) دادههایی را که برای اهداف مطالعه مروریمان مورد نیاز بود؛ فراهم میکردند. مطالعات از نظر جمعیت مورد مطالعه، مداخله صورت گرفته و پیامدهای اندازهگیری شده، قابل مقایسه بودند. در مطالعات درباره عوارض جانبی صحبت نشده بود. منابع اصلی سوگیری در این مطالعات به فرسایش، کور نبودن مطالعه، آلودگی گروه کنترل و پوشش نامناسب واکسیناسیون مربوط بود که باعث پائین آمدن کیفیت شواهد برای همه پیامدها بهعلت سوگیری زیاد شدهبود. ارائه واکسن آنفلوانزا به کارکنان بهداشتی درمانی که در موسسات مراقبت طولانیمدت، فعالیت دارند، ممکن است بر بروز آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه، نسبت به کسانی که واکسن نگرفتهاند، بیاثر بوده یا اثرات ناچیز داشته باشد (RD: صفر (95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 - تا 0.03)، 2 مطالعه با 752 شرکت کننده و کیفیت پائین شواهد). واکسیناسیون کارکنان مراقبتهای بهداشتیدرمانی باعث کاهش عفونت در دستگاه تنفس تحتانی در افراد مقیم از 6% به 4% (RD: 0.02 - ؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 - تا 0.01)، یک مطالعه با 3400 شرکت کننده با کیفیت متوسط شواهد) شد. برنامههای واکسیناسیون کارکنان بهداشتی درمانی اثر ناچیزی بر تعداد کسانی که بهخاطر مشکلات تنفسی بستری شدند داشت (RD: 0؛ (95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 - تا 0.02)، یک مطالعه با 1059 شرکت کننده با کیفیت پائین شواهد). ما تصمیم گرفتیم که دادههای مربوط به مرگ بر اثر عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (2 مطالعه با 4459 شرکت کننده) یا مرگ به هر علتی (4 مطالعه با 8468 شرکت کننده) را دخالت ندهیم. جهت و سایز تفاوت خطر بین مطالعات متفاوت بود. ما به تاثیر واکسیناسیون براین پیامدها مطمئن نیستیم زیرا شواهدمان کیفیت پائینی داشتند. تجزیه و تحلیلهای Adjusted که در طراحیهای خوشهای بهکار برده میشود، اساسا تفاوتی را با تجزیه و تحلیلهای ترکیب شده نشان نداد.
یافتههای ما در این مطالعه مروری، شواهد قابل استنادی را برای سودمندی واکسیناسیون آنفلوانزا برای کاهش بروز آنفلوانزای قابل اثبات توسط آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت دستگاه تنفسی تحتانی، بستری یا مرگ بهعلت عفونت دستگاه تنفسی تحتانی) یا مرگ به هر علتی در افراد شصت ساله و بالاتر که در موسسات مراقبت طولانیمدت زندگی میکنند ارائه نداد. این مطالعه مروری اطلاعاتی را درباره مداخلات هزمان با واکسیناسیون: شستن دستها، ماسکهای صورت، تشخیص زودهنگام آنفلوانزای قابل اثبات در آزمایشگاه، قرنطینه، اجتناب از مواجهه، آنتیویروسها و درخواست از کارکنان مراقبت بهداشتی درمانی برای سرکار نیامدن در دورانی که مبتلا به آنفلوانزا یا شبههآنفلوانزا هستند، ارائه نکرد. این مطالعه مدارکی ارائه نکرد، دال بر اینکه واکسینه کردن مراقبین بهداشتی درمانی، برای پیشگیری از آنفلوانزا در کسانی که 60 ساله و بزرگتر هستند و در LTCI ها ساکن هستند، موثر است. بنابراین به مطالعات RCT با کیفیت بالا برای جلوگیری ار خطر سوگیری زیاد در روششناسی، برای آزمودن این مداخلات نیاز داریم.