استرپتوکوک گروه A؛ (GAS) عامل حدود 20 تا 40 درصد موارد فارنژیت در کودکان است و موارد باقیمانده توسط ویروسها ایجاد میشوند. در مقایسه با کشت گرفتن از گلو، تست سریع آنتیژن استرپتوکوک (RADTs) میتواند در زمانی کوتاه تشخیص را مشخص کند (بین 5تا 10 دقیقه).
این مطالعه جهت تعیین صحت تشخیص RADT، برای تشخیص استرپتوکوک گروه A در کودکان مبتلا به فارنژیت طراحی شده است. هدف، ارزیابی صحت تشخیص دو نوع از RADT (یعنی روش ایمونواسی آنزیمی EIA و ایمونواسی نوری OIA) با سنجش مستقیم و غیرمستقیم بود.
ما در CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ Web of Science؛ CDSR؛ DARE؛ MEDION و TRIP (از ژانویه 1980 تا جولای 2015) جستوجو را انجام دادیم. بهعلاوه ما اسناد مربوطه را در PubMed بررسی کردیم و در فهرست منابع مطالعات، جستوجوی دستی انجام دادیم و همه مطالعاتی را که درباره این موضوع وجود داشت در گوگل اسکولار غربالگری کردیم.
ما همه کارآزماییهایی را که برای تشخیص فارنژیت در کودکان بطور سرپایی از RADT در مقایسه با کشت گلو در محیط آگار در آزمایشگاه استفاده کرده بودند، وارد مطالعه مروری کردیم.
دو نویسنده این مطالعه مروری، بهطور جداگانه عناوین و خلاصه مقالات مرتبط و مقالات کامل را برای بحث و نتیجهگیری ارزیابی و دادهها را استخراج کردند و به کمک QUADAS-2 کیفیت مطالعات را سنجیدند. ما متاآنالیز (meta-analysis) دو متغیری را برای تخمین حساسیت و ویژگی تست به کار بردیم و در میان مطالعات هتروژنسیته (عدم هماهنگی) یافتیم. ما صحت تشخیص تست EIA را با OIA به روشهای مستقیم و غیرمستقیم، مقایسه کردیم.
ما نهایتا 98 مقاله منحصر بهفرد را وارد مطالعه مروری کردیم. (116 ارزیابی تست و 101121 شرکت کننده). کیفیت اکثر مطالعات نامناسب بود احتمالا به این دلیل که در بسیاری از مطالعات خطر سوگیری (Bias) به علت نحوه انتخاب بیماران و مرجع استانداردی که مورد استفاده قرارگرفته بود، بالا بود (به ترتیب در 73 درصد و 43 درصد از ارزیابیهای تست). در مطالعاتی که همه شرکت کنندگان تحت هر دو عمل RADT و کشت گلو قرار گرفته بودند (105تست ارزیابی با 58244 شرکت کننده با متوسط شیوع ابتلا به GAS؛ 29.5 % بود)؛ RADT حساسیت 85.6% با 95% فاصله اطمینان (CI): 83.3 تا 87.6 و ویژگی 95.4% با 95% CI: 94.5 تا 96.2 داشت. ناهمگونی قابل توجهی بین مطالعات در حساسیت وجود داشت اما ویژگی تست ثبات بیشتری داشت. مدرکی دال بر اینکه تغییرات حساسیت و ویژگی بر یکدیگر تاثیر داشتهاند، بدست نیامد. ناهمگونی در صحت با ویژگیهای سطح مطالعه توضیح داده نمیشد، مثل اینکه آیا قبل از plating غنیسازی انجام شده بود یا خیر و میانگین سنی و شدت بالینی عارضه شرکت کنندگان و شیوع GAS چقدر بود. حساسیت تستهای EIA و OIA قابل مقایسه بود (حساسیت 85.4% در مقابل 86.2%). تجزیه و تحلیل حساسیت نشان داد که تخمین نهایی حساسیت و ویژگی با خطر کمی از سوگیری در مطالعات، دارای ثبات بود.
در یک جمعیت 1000 نفره از کودکان با شیوع 30 درصدی ابتلا به GAS، امکان دارد که 43 بیمار مبتلا، تشخیص داده نشوند. اینکه آیا RADT بهعنوان یک تست مستقل میتواند برای غیرمحتمل شمردن ابتلا به GAS به کار رود یا خیر، به بستر اپیدمیولوژیک بستگی دارد. به نظر میرسد که حساسیت تستهای EIA و OIA با هم قابل مقایسه است. ویژگی RADT برای اینکه فرد بیدلیل تحت درمان آنتیبیوتیکی قرار نگیرد به اندازه کافی بالا است. براساس این نتیجهگیری، ما میتوانیم انتظار داشته باشیم که در میان 100 کودک مبتلا به استرپتوکوک، 86 نفر به کمک تست سریع تشخیصی استرپتوکوک به درستی تشخیص داده خواهند شد و 14 نفر ممکن است تشخیص داده نشوند و درمان آنتیبیوتیکی دریافت نکنند.