AU - George U Eleje, AU - Ahizechukwu C Eke, AU - Ifeanyichukwu U Ezebialu, AU - Joseph I Ikechebelu, AU - Emmanuel O Ugwu, AU - Onyinye O Okonkwo, TI - Risk-reducing bilateral salpingo-oophorectomy in women with BRCA1 or BRCA2 mutations PT - JOURNAL ARTICLE TA - cochrane JN - cochrane VO - 2018 VI - 0 IP - 0 4099 - http://cochrane.ir/article-1-1884-fa.html 4100 - http://cochrane.ir/article-1-1884-fa. SO - cochrane 0 AB  - پیشینه وقوع جهش‌های زیان‌آور ‌در ژن 1 سرطان پستان (BRCA1 ؛breast cancer 1 gene) یا ژن 2 سرطان پستان (BRCA2 ؛breast cancer 2 gene) خطر پیشرفت برخی از سرطان‌ها را، مانند سرطان پستان و سروزی درجه بالا (HGSC ؛high‐grade serous cancer) به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. سالپنگو - اوفورکتومی دوطرفه کاهنده خطر (RRSO ؛Risk‐reducing salpingo‐oophorectomy) معمولا پس از اتمام دوره فرزندآوری به حاملین BRCA1 یا BRCA2 توصیه می‌شود. علی‌رغم مرورهای سیستماتیک و متاآنالیزهای قبلی در مورد نقش RRSO در کاهش مرگ‌ومیر و بروز سرطان‌های پستان، HGSC و سایر سرطان‌ها، RRSO هم‌چنان یک مسأله قابل بحث است و مشخص نیست که آیا RRSO بر اساس نوع جهش صورت گرفته، از نظر اثربخشی متفاوت است یا خیر. اهداف ارزیابی منافع و آسیب‌های RRSO در زنان مبتلا به جهش‌های BRCA1 یا BRCA2. روش های جستجو ما در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 7، 2017) در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ MEDLINE Ovid؛ Embase Ovid و ثبت کارآزمایی‌ها؛ بدون محدودیت زبانی تا جولای 2017 به جست‌وجو پرداختیم. ما خلاصه مقالات جلسات علمی و سایر نشریات مرتبط را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. معیارهای انتخاب ما کارآزمایی‌های غیرتصادفی‌سازی شده (NRS)، مطالعات کوهورت آینده‌نگر و گذشته‌نگر، و سری‌های موردی (case series) را انتخاب کردیم که از تعدیل آماری برای آمیختگی مورد خط پایه با استفاده از تجزیه‌و‌تحلیل چند متغیره استفاده کردند و به مقایسه RRSO در مقابل عدم استفاده از RRSO در زنان بدون سابقه قبلی یا وجود هم‌زمان سرطان، پستان، تخمدان یا لوله فالوپ (fallopian tube)، در زنان با یا بدون هیسترکتومی (hysterectomy) و در زنان قبل از دریافت ماستکتومی کاهنده خطر (RRM ؛Risk‐Reducing Mastectomy)، با یا بعد از RRSO پرداختند. گردآوری و تحلیل داده‌ها ما داده‌ها را استخراج و متاآنالیز (Meta‐analyses) نسبت‌های خطر (HR) را برای متغیرهای زمان عارضه و خطرات نسبی (RR) را برای پیامدهای دوتایی با 95% فاصله اطمینان (CI) انجام دادیم. برای ارزیابی سوگیری (bias) در مطالعات، ما از ابزار ارزیابی «خطر سوگیری» ROBINS‐I استفاده کردیم. ما تناقض بین مطالعات را با برآورد آماره I2 تعیین کردیم. ما برای محاسبه برآورد اثر تلفیقی از مدل‌های اثرات تصادفی استفاده کردیم. نتایج اصلی ما 10 مطالعه کوهورت را انتخاب کردیم، شامل 8087 شرکت‌کننده (2936 (36%) شرکت‌کننده در گروه جراحی و 5151 (64%) شرکت‌کننده در گروه کنترل) که حامل جهش BRCA1 یا BRCA2 بودند. تمام مطالعات RRSO را با یا بدون RRM در مقابل عدم استفاده از RRSO (نظارت) مقایسه کردند. قطعیت شواهد براساس ارزیابی سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) به دلیل خطر جدی سوگیری بسیار پایین بود. 9 مطالعه، از جمله 7927 زن، در متاآنالیز گنجانده شدند. میانه دوره پیگیری، از 0.5 تا 27.4 سال متغیر بود. پیامدهای اصلی: بقای کلی با RRSO در مقایسه با عدم استفاده از RRSO طولانی‌تر بود (HR: 0.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 0.54؛ 0.001 > P؛ 3 مطالعه؛ 2548 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). مرگ‌ومیر سرطان HGSC (HR: 0.06؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 0.17؛ 69% = I2؛ 0.0001 > P؛ 3 مطالعه؛ 2534 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) و مرگ‌ومیر سرطان پستان (HR: 0.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.39 تا 0.88؛ 65% = I2؛ 0.009 = P؛ 7 مطالعه؛ 7198 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) با RRSO کم‌تر از عدم استفاده از RRSO بود. هیچ‌کدام از مطالعات بروز شکستگی استخوان را گزارش نکردند. تفاوتی به نفع RRSO در مقایسه با عدم استفاده از RRSO از لحاظ ریسک‌پذیری کیفیت زندگی در سرطان تخمدان وجود نداشت (MD: 15.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 8.76 تا 22.04؛ 0.00001 > P؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). هیچ‌یک از مطالعات، عوارض جانبی را گزارش نکرد. تجزیه‌و‌تحلیل زیرگروه برای پیامد اصلی: متاآنالیزها افزایش بقای کل را در زنان دارای RRSO در مقایسه با زنان بدون RRSO که حاملین جهش BRCA1 (HR: 0.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 تا 0.52؛ 23% = I2؛ 0.001 > P؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) و حاملین جهش BRCA2 بودند نشان دادند (HR: 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 0.85؛ 0% = I2؛ 0.01 = P؛ 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). متاآنالیز کاهش مرگ‌ومیر ناشی از سرطان HGSC را در زنان دریافت کننده RRSO در مقایسه با زنان بدون RRSO که حاملین جهش BRCA1 بودند نشان داد (HR: 0.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 0.41؛ 54% = I2؛ 0.001 = P؛ 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) اما این کاهش در حاملین جهش BRCA2 به دلیل تعداد اندک مرگ سرطان HGSC در حاملین جهش BRCA2 مشخص نیست. در مورتالیتی سرطان پستان در زنان با RRSO در مقایسه با زنان بدون RRSO که حاملین جهش BRCA1 بودند، کاهش وجود داشت (HR: 0.45؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.30 تا 0.67؛ 0% = I2؛ 0.0001 > P؛ 4 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین)، اما برای حاملین جهش BRCA2 کاهشی وجود نداشت (HR: 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 1.87؛ 63% = I2؛ 0.75 = P؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). 1 مطالعه تفاوتی به نفع RRSO در برابر عدم استفاده از RRSO در بهبود کیفیت زندگی از نظر خطر سرطان تخمدان در زنان حاملین جهش BRCA1 (MD: 10.70؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.45 تا 18.95؛ 0.01 = P؛ 98 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) و حاملین جهش BRCA2 نشان داد (MD: 13.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.59 تا 22.41؛ 0.007 = P؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). داده‌های حاصل از یک مطالعه تفاوتی به نفع RRSO و RRM در مقابل عدم استفاده از RRSO از نظر افزایش بقای کل نشان داد (HR: 0.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 0.98؛ 0% = I2؛ 0.0001 = P؛ شواهد با قطعیت پایین) اما تفاوتی در مرگ‌ومیر سرطان پستان نشان نداد (HR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 1.19؛ 0.25 = P؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). برآورد خطر برای مرگ‌ومیر سرطان پستان با توجه به سن در RRSO (50 سال یا کم‌تر در مقابل بیش از 50 سال) محافظت‌شده نبود و در حاملین BRCA1 (HR: 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.64 تا 1.11؛ 16% = I2؛ 0.23 = P؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) و BRCA2 (HR: 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 1.87؛ 63% = I2؛ 0.75 = P؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین) تفاوتی وجود نداشت. نتیجه‌گیری‌های نویسندگان شواهد با قطعیت بسیار پایین وجود دارد که نشان می‌دهد RRSO ممکن است بقای کلی را افزایش داده و مرگ‌ومیر HGSC و سرطان پستان را برای حاملین BRCA1 و BRCA2 کاهش دهد. شواهد با قطعیت بسیار پایین وجود دارد که نشان می‌دهد RRSO مرگ‌و‌میر ناشی از HGSC و سرطان پستان را در زنان مبتلا به جهش‌های BRCA1 کاهش می‌دهد. شواهد مربوط به اثرات RRSO بر HGSC و سرطان پستان در حاملین BRCA2 به علت تعداد کم، بسیار نامطمئن بود. این نتایج با توجه به طرح‌های سوال‌برانگیز مطالعه، خطر پروفایل‌های سوگیری و شواهد با قطعیت بسیار پایین باید با احتیاط تفسیر شوند. ما نمی‌توانیم در مورد بروز شکستگی استخوان، کیفیت زندگی، یا عوارض جانبی شدید برای RRSO، یا برای اثرات RRSO بر اساس نوع و سن در جراحی کاهش خطر نتیجه‌گیری کنیم. انجام تحقیق بیش‌تری در مورد این پیامدها ضروری است تا اثرات افتراقی جهش‌های BRCA1 یا BRCA2 را مورد بررسی قرار دهند. خلاصه به زبان ساده جراحی کاهنده خطر برداشتن لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها در زنان مبتلا به جهش در ژن‌های BRCA1 یا BRCA2. پیشینه جهش در ژن 1 سرطان پستان (BRCA1) یا ژن 2 سرطان پستان (BRCA2) خطر پیشرفت برخی از سرطان‌ها را افزایش می‌دهد از جمله سرطان‌های پستان، تخمدان، لوله رحم و صفاقی. سالپنگو - اوفورکتومی دوطرفه کاهنده خطر (RRSO) (برداشتن لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها) معمولا برای زنان با جهش‌های BRCA1، BRCA2 یا هر دو پس از اینکه دوره فرزندآوری خود را به پایان رساندند، پیشنهاد شد. بااین‌حال، اینکه انجام RRSO لوله فالوپ، تخمدان و منشا پریتونئال (peritoneal) اصلی، چه میزان خطر ابتلا به سرطان پستان و غشای سروز درجه بالا (HGSC) را کاهش می‌دهد و تاثیر آن بر سایر پیامدهای سلامت، هنوز هم مشخص نیست و معلوم نیست که آیا RRSO بر اساس نوع جهش، متفاوت است یا خیر. سوال مطالعه مروری آیا RRSO در زنان مبتلا به جهش در ژن‌های BRCA1 یا BRCA2 خطر پیشرفت سرطان پستان و HGSC را کاهش می‌دهد و این موضوع چه تاثیری بر خطر مرگ (بقای کلی) و کیفیت زندگی دارد؟ ویژگی‌های مطالعه در این مرور، ما تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های به دست آمده را از 10 مطالعه غیرتصادفی‌سازی شده (کوهورت؛ مطالعه‌ای است که در آن یک گروه تعریف شده از افراد (کوهورت) در طول زمان پیگیری شده، از لحاظ ارتباط بین درمان‌های مختلف دریافت شده و پیامدهای پس از آن بررسی می‌شوند). تمام مطالعات RRSO را با یا بدون ماستکتومی کاهنده خطر (RRM؛ جراحی برداشتن پستان) در مقابل عدم استفاده از RRSO (نظارت) مقایسه کردند. شواهد تا جولای 2017 موجود است. یافته‌های اصلی تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های به دست آمده از حاملین جهش BRCA1 و BRCA2 نشان می‌دهد که، RRSO می‌تواند بقای کلی را بهبود بخشیده، و مرگ‌و‌میر ناشی از HGSC و سرطان پستان را کاهش دهد. هنگامی ‌که تجزیه‌و‌تحلیل با توجه به ژن جهش یافته انجام شد، شواهدی برای نشان دادن کاهش خطر HGSC و سرطان پستان برای زنان مبتلا به جهش BRCA1 وجود داشت، اما ممکن است به دلیل تعداد کم زنان مبتلا به این جهش در مطالعات، تاثیری بر زنان مبتلا به جهش‌های BRCA2 داشته یا نداشته باشد. هیچ یک از مطالعات شکستگی استخوان یا اثرات جانبی شدید را گزارش نکردند. هم RRSO و هم RRM ممکن است بقای کلی را بهبود ببخشند، اما مرگ‌و‌میر ناشی از سرطان پستان را کاهش نمی‌دهند. هیچ‌گونه حمایت و تفاوتی در مرگ‌ومیر سرطان پستان با توجه به سن در RRSO (50 سال یا کم‌تر در مقابل بالاتر از 50 سال) در حاملین BRCA1 یا BRCA2 وجود نداشت. RRSO ممکن است کیفیت زندگی را با توجه به درک خطر سرطان تخمدان بهبود بخشد. قابلیت اطمینان شواهد قابلیت اطمینان شواهد به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان و کیفیت روش‌شناسی پایین مطالعات انتخاب شده، پایین و بسیار پایین بود. نتیجه‌گیری‌ها چه هستند؟ در حالی که اطلاعات زنان مبتلا به جهش در هر دو ژن ترکیب شدند، RRSO در زنان مبتلا به جهش‌های BRCA1 یا BRCA2 توانست بقای کلی را بهبود ببخشد و ممکن است تعداد مرگ‌و‌میر ناشی از HGSC و سرطان پستان را کاهش دهد. RRSO ممکن است خطر مرگ‌و‌میر ناشی از HGSC و سرطان پستان را در زنان مبتلا به جهش‌های BRCA1 کاهش دهد، اما ممکن است یا ممکن نیست این خطر را در حاملین جهش BRCA2 کاهش دهد. این نتایج به دلیل کیفیت پایین طرح‌های مطالعه و خطر پروفایل‌های سوگیری، باید با احتیاط تفسیر شوند. ما نمی‌توانیم در مورد تعداد شکستگی استخوان، کیفیت کلی زندگی، اثرات جانبی شدید برای RRSO و اثرات RRSO بر اساس نوع عمل جراحی کاهنده خطر و سن در زمان RRSO هیچ نتیجه‌ای بگیریم. بااین‌حال، ما قابلیت اطمینان شواهد را بسیار پایین یافتیم، بنابراین هنوز هم مطالعات بزرگ و با کیفیت بالا برای بررسی پیامدهای مربوط به این تفاوت‌ها در حاملین BRCA1 یا BRCA2 مورد نیاز است. CP - IRAN IN - LG - eng PB - cochrane PG - 0 PT - YR - 2018