پیشینه
مدیریت بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) عموماً شامل گشادکنندههای برونش (برونکودیلاتور) طولانیاثر از جمله بتا آگونیستها (LABA) و آنتاگونیستهای موسکارینی (LAMA) است. در افراد مبتلا به علائم مزمن یا حملات مکرر، کورتیکواسترئیدهای استنشاقی (ICS) نیز استفاده میشوند. اکنون برونکودیلاتورهای LABA و LAMA، به صورت اینهالرهای ترکیبی تکی موجود هستند. با این حال، مزایا و خطرات افزودن ICS به اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA همچنان نامشخص باقی مانده است.
اهداف
ارزیابی اثرات افزودن کورتیکواسترئیدهای استنشاقی (ICS) به اینهالرهای ترکیبی بتا-2 آگونیست طولانیاثر (LABA) و آنتاگونیستهای موسکارینی طولانیاثر (LAMA) برای درمان COPD مزمن.
روش های جستجو
ما جستوجوها را با استفاده از مرکز ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه راههای هوایی در کاکرین (Cochrane Airways Group Specialised Register of Trials)؛ (جستوجو در 20 سپتامبر 2016)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین ((CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ شماره 12؛ 2015) در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ (جستوجو در 15 دسامبر 2015) و MEDLINE (جستوجو در 15 دسامبر 2015) انجام دادیم. همچنین تا 7 ژانویه 2016 در ClinicalTrials.gov، پورتال کارآزماییهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) و پایگاههای اطلاعاتی شرکتهای داروسازی را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) را با طراحی موازی دارای دوره سه هفتهای یا طولانیتر برگزیدیم که مربوط به مقایسه درمان COPD مزمن با ICS به علاوه اینهالرهای LABA/LAMA در برابر اینهالرهای LABA/LAMA به تنهایی بود.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما از روشهای استاندارد روششناسی موردانتظار کاکرین بهره بردیم.
نتایج اصلی
ما مجموعاً 586 سند را در جستوجوی خود شناسایی کردیم. بعد از حذف همانندها، 386 چکیده برای ورود به مطالعه ارزیابی شدند. شش مطالعه به عنوان بالقوه مرتبط مشخص شد؛ با این حال هیچکدام به صورت ارزیابی با متن کامل یا پس از مکاتبه با نویسندگان برای روشن ساختن ویژگیهای مطالعه، واجد شرایط معیارهای انتخاب نبودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر، هیچ مطالعهای منتشر نشده که تأثیر ICS را به علاوه اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA برای درمان COPD مزمن ارزیابی کرده باشد. از آنجایی که اکنون اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA به طور گسترده در دسترس هستند، نیاز به RCTهایی با طراحی خوب برای بررسی هرگونه مزیت درمانی افزوده توسط ICS وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
آیا در COPD مزمن، باید کورتیکواسترئیدهای استنشاقی را به همراه اینهالرهای ترکیبی بتا-2 آگونیست طولانیاثر/آنتاگونیست موسکارینی طولانیاثر استفاده کرد؟
چرا این سوال مهم است؟
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) که شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است، یک بیماری ریوی طولانیمدت شایع است که اغلب با سیگار کشیدن ارتباط دارد. بیماران مبتلا به COPD، دچار علائم پایداری از جمله تنگی نفس، سرفه و تولید خلط میشوند. COPD معمولاً با تعدادی از داروهای استنشاقی درمان میشود. این داروها شامل برونکودیلاتورهای طولانیاثر (LABA و LAMA) هستند که راههای هوایی را باز (گشاد) میکنند و کورتیکواسترئیدهای استنشاقی (ICS) که مانع از التهاب در راههای هوایی میشوند. در برخی افراد به ویژه با علائم مزمن یا حملات مکرر (دورههایی که علائمشان بدتر میشود)، همه این سه دسته از داروهای استنشاقی استفاده میشوند.
اکنون برونکودیلاتورهای LABA و LAMA، به صورت اینهالرهای ترکیبی تکی موجود هستند. ثابت شده که این اینهالرهای ترکیبی، پیامدهای پذیرش و بیمار را بهبود میبخشند. در حال حاضر مشخص نیست که آیا مصرف ICS به همراه این اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA جدید، مزیت درمانی افزوده یا خطر عوارض جانبی را ایجاد میکند یا خیر.
چگونه به این سؤال پاسخ دادیم؟
ما تمام مطالعات مربوط به مقایسه درمان COPD مزمن را با ICS به علاوه اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA در برابر اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA بهتنهایی بررسی کردیم. این فرایند شامل جستوجوی دقیق پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی چندگانه برای کارآزماییها، تا 9 دسامبر 2015 بود.
چه شواهدی یافتیم؟
مطالعهای که مزایا و خطرات نسبی مربوط به این دو استراتژی درمانی را ارزیابی کرده باشد، در بررسی ما شناسایی نشد.
نتیجهگیری
هیچ کارآزمایی مرتبطی تا امروز منتشر نشده است. ما نتوانستیم هیچ مزیتی را در این مطالعه مروری برای افزودن ICS به اینهالرهای ترکیبی LABA/LAMA برای درمان COPD مزمن، پیدا کنیم.