پیشینه
در سالهای اخیر، انواعی از پروسیجرهای برونکوسکوپیک کاهشدهنده حجم ریه (BLVR) ارتقا یافتهاند که میتواند یک گزینه درمانی برای افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی تنفسی (COPD) از نوع متوسط تا شدید باشد.
اهداف
ارزیابی تاثیرات BLVR بر پیامدهای سلامت کوتاهمدت و بلندمدت در افراد مبتلا به COPD خفیف تا شدید و مشخص کردن اثربخشی و مقرون بهصرفه بودن تکتک روشها.
روش های جستجو
مطالعات با استفاده از اطلاعات مرکز ثبت تخصصی گروه راههای هوایی در کاکرین (CAGR ؛Cochrane Airways Group Specialised Register) و همچنین جستوجوی دستی در مجلات تنفسی و بررسی چکیدهها انجام شده است. تمامی تحقیقات تا تاریخ 7 دسامبر 2016 بوده است.
معیارهای انتخاب
معیار انتخاب ما، کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT ؛Randomised Controlled Trials) بود. ما متن کامل مطالعات و چکیدههای منتشر شده و دادههای منتشر نشده را، اگر موجود بودند، انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری مستقل از یکدیگر دادهها را استخراج و خلاصه کردند. هر جا که امکانپذیر بوده دادههای بیش از یک مطالعه به روش متاآنالیز (meta-analysis) و با استفاده از نرمافزار RevMan 5 با هم ترکیب شدهاند.
نتایج اصلی
AeriSeal
یک RTC با 95 شرکتکننده نشان داد که AeriSeal نسبت به (در مقایسه با) گروه کنترل منجر به بهبود متوسط قابلتوجهی در حجم بازدمی (FEV1) در یک ثانیه میشود
(18.9%؛ IQR؛ 0.7 - % تا 41.9% در مقابل 1.3%؛ IQR؛ 8.2 - % تا 12.9%) و کیفیت بالاتر زندگی که توسط پرسشنامه تنفسی سنتجورج (SGRQ) اندازهگیری شد (12 - واحد، IQR؛ 22 - واحد تا 5 واحد، در مقابل 3 - واحد، در مقابل IQR؛ 5 - واحد تا 1 واحد)، به ترتیب برابر است با 0.043 = P و 0.0072 = P.
هرچند اختلاف قابلتوجهی در مرگومیر مشاهده نشد (نسبت شانس (OR): %2.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 62.15)، عوارض جانبی برای شرکتکنندگان تحت درمان با AeriSeal رایجتر بود (OR: 3.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.34 تا 10.24). کیفیت شواهد در این مطالعهی زودهنگام خاتمه یافته، از کم تا متوسط ارزیابی شده است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج برای انتخاب روش BLVR نشان میدهد که آنها میتوانند پیشرفتهای قابلتوجه و معنادار بالینی کوتاهمدتی (تا یک سال) در نتایج سلامت فراهم کنند اما این انتخاب به بهای افزایش عوارض جانبی بود. شواهد موجود برای بررسی اثر روشهای BLVR روی میزان مرگومیر کافی نیست. این یافتهها به دلیل برخی مشکلات محدود میشوند. تعدادی از این مشکلات عبارتاند از: کمبود اطلاعات مربوط به پیگیری بلندمدت، کمبود اطلاعات مربوط به مقرون بهصرفه بودن روشها، ناهمگونی نتایج، وجود CIهای (فواصل اطمینان) مورب (skew) و بالا و ویژگی open-label تعدادی از مطالعات.
خلاصه به زبان ساده
پروسیجرهای برونکوسکوپیک کاهشدهنده حجم ریه برای بیماری انسدادی تنفسی (COPD) نوع متوسط تا شدید.
سوال مطالعه مروری
آیا روشهای برنکوسکوپیک کاهشدهنده حجم ریه (BLVR)، بدون اینکه منجر به افزایش شانس مرگ و میزان بالاتر ابتلا به بیماری پس از این روش شود، با حفظ هزینههای قابل قبول برای افرادی که از COPD رنج میبرند، میتواند نتایج سلامت را بهبود بخشد ؟
پیشینه
روشهای BLVR، مجموعهای از روشهای نوآورانه بدون جراحی است با هدف بهبود وضعیت بیمار و عملکرد ریه شرکتکنندگانی که از COPD متوسط تا شدید رنج میبرند، بهخصوص آن شرکتکنندگانی که با وجود درمانهای رایج در اقلیت بودند.
ویژگیهای مطالعه
تا دسامبر 2016، 14 مطالعه با شرکت 1979 شرکتکننده برای بررسی BVR شناسایی شد. (AeriSeal، استنتهای بایپس راههوایی، کویلهای اندوبرونشیال، دریچههای اندوبرونشیال و دریچههای اینترابرونشیال و تخلیه بخار). اغلب مطالعات فرایند BLVR را با مراقبت بهینه پزشکی یا برونکوسکوپی ساختگی مقایسه کردهاند، در حالی که یک مطالعه، شیوه معینی را برای جاگذاری دریچههای اینترابرونشیال بررسی کرده است: شیوهی دوطرفه نسبی (پارشیال) یا یکطرفه.
نتایج اصلی
در مطالعههای تست دریچههای اندوبرونشیال (5 مطالعه) و کویل اندوبرونشیال (endobronchial coils)؛ (3 مطالعه) شواهدی در بهبود کوتاهمدت وضعیت بیماری شامل بهبود عملکرد ریهها و بهبود کیفیت زندگی، به طور واضحی مشاهده شد. بهبود عملکرد ریهها و کیفیت زندگی در مطالعات تخلیه بخار وAeriSeal هم مشاهده شد؛ اما کیفیت شواهد این بهبود محدود بود زیرا مطالعه روی تخلیه بخار (vapour ablation) در سطح کوچکی انجام شد و مطالعه روی AeriSeal زودهنگام به پایان رسید. هیچیک از روشهای استنت بایپس راههوایی (یک مطالعه) و جایگذاری دوطرفه نسبی دریچههای اینترابرونشیال (2 مطالعه) به تغییرات قابلتوجهی در وضعیت سلامت منجر نشدند، هر چند مطالعهای کوچک نشان میداد که جایگذاری یکطرفه دریچههای اینترابرونشیال به نتایج بهتری در سلامت افراد منجر شده است. مطالعاتی که پیشرفتهایی در نتایج سلامت افراد نشان دادند، با مشکلات فرایندی بالقوهی بیشتری نیز مواجه بودهاند اما مطالعات فعلی شواهد بیشتری برای خطر بالای مرگ پس از فرایندهای BLVR فراهم نمیکند. اگرچه شواهد مطالعات موردنظر قطعی نیست.
کیفیت شواهد
فقدان برونکوسکوپی ساختگی یا وضعیت نامشخص کورسازی در بعضی مطالعات خطر فقدان سوگیری (Bias) را در نتایج شخصی افزایش میدهد (مانند کیفیت زندگی و توان ورزشی). فقدان پیگیری بلندمدت، مقیاس کوچک بعضی مطالعات، اختلاف در نتیجه کارآزماییها و کمبود اطلاعات مربوط به مقرون بهصرفه بودن روشها، کیفیت شواهد به دست آمده را در این گزارش مطالعه مروری محدود میکند.