پیشینه
اختلالات خونریزیدهنده ارثی ممکن است منجر به خونریزی زایمانی در دوران بارداری، درد و وضع حمل شوند. دسموپرسین استات (desmopressin acetate) به عنوان یک داروی اثربخش که میتواند احتمال خونریزی را کاهش داده و در نوعی خاصی از اختلالات خونریزیدهنده ارثی، خونریزی را متوقف کند، شناخته میشود. بحثهای فراوانی در رابطه با استفاده از این دارو در دوران بارداری وجود داشته است. از اینرو بهتر است آثار مثبت و عوارض جانبی دسموپرسین استات در این گروه از زنان باردار ارزیابی شوند.
این مطالعه، یک نسخه بهروز شده از مطالعه مروری نظاممند کاکرین است که برای اولین بار در سال 2013 منتشر شد.
اهداف
تعیین اثربخشی دسموپرسین استات در پیشگیری و درمان خونریزیهای حادِ دوران بارداری در زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی.
روش های جستجو
مرکز ثبت کارآزماییهای اختلالات انعقادی گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین (Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group's Coaguopathies Trials Register)، شامل منابع شناساییشده از جستوجوی جامع در پایگاههای اطلاعات الکترونیکی، جستوجوهای دستی مرتبط و خلاصه مقالات کنفرانسها، جستوجو شد. ما همچنین برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده در پایگاه ثبت کارآزماییهای در حال اجرا و فهرست منابع مقالات و مطالعات مروری مرتبط به جستوجو پرداختیم.
تاریخ آخرین جستوجو: 18 جون .2015
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفی و شبهتصادفیسازی و کنترل شده که به بررسی کارایی دسموپرسین استات در مقایسه با ترانکسامیک اسید (tranexamic acid) یا فاکتور VIII یا rFactor VII یا پلاسمای منجمد تازه در پیشگیری و درمان اختلالات خونریزیدهنده ارثی در دوران بارداری پرداخته بودند، مناسب بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
هیچ کارآزمایی برای ورود به مطالعه از نظر مطابقت با معیارهای انتخاب ما مناسب نبود.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی برای ورود به مطالعه از نظر مطابقت با معیارهای انتخاب ما مناسب نبود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مطالعه مروری نظاممند، هیچ نوع کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شدهای را که به بررسی اثربخشی نسبی دسموپرسین استات بر کاهش یا توقف خونریزی دوران بارداری در زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی پرداخته باشد، پیدا نکرد. بدون وجود شواهد با کیفیت بالا، پزشکان باید از قضاوت بالینی خود و شواهد با کیفیت پایینتر (برای مثال به دست آمده از کارآزماییهای مشاهدهای) برای تصمیمگیری درباره استفاده ازدسموپرسین استات برای درمان زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی استفاده کنند.
با توجه به ملاحظات اخلاقی، اجرای کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده در آینده غیرمحتمل است. با وجود این، سایر مطالعات کنترلشده با کیفیت بالا (از جمله طرحهای توزیع خطر، مرحلهای و همگروهی موازی) که به بررسی خطرها و منفعتهای استفاده از دسموپرسین استات در این جمعیت بپردازند، موردنیاز است.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از دسموپرسین استات (DDAVP) برای پیشگیری و درمان خونریزیهای حاد ِ دوران بارداری در زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثربخشی و ایمنی دسموپرسین استات را در پیشگیری و درمان خونریزی حاد در زنان باردار مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده مرور کردیم.
پیشینه
اختلالات خونریزیدهنده ارثی منجر به بروز مشکلاتی توام با خونریزی در دوران بارداری، درد و وضع حمل میشوند. عوارض ناشی از خونریزی در زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی از جمله علل مهم بیماری و مرگ مرتبط با زایمان به شمار میآیند. از عواملی که جریان خون را متوقف میکنند، برای زنان مبتلا به این دسته از اختلالات خونریزیدهنده در دوران بارداری استفاده میشود. دسموپرسین استات دارویی است که برای افزایش تغلیظ فاکتور VIII در خون به شیوهای اثربخش و افزایش تجمع پلاکتها در کنار یکدیگر به منظور توقف خونریزی، استفاده میشود. این دارو از پلاسمای انسانی مشتق نمیشود و در اثر استعمال آن خطر ابتلا به عفونت وجود ندارد. این دارو ممکن است منبع ارزشمندی برای افراد مبتلا به بیماری ون ویلبراند (von Willebrand)، هموفیلی A یا اختلالات پلاکتی ارثی در پیشگیری و درمان دورههای خونریزی مرتبط با دوران بارداری باشد.
تاریخ جستوجو: شواهد تا تاریخ 18 ژوئن 2015 بهروز هستند.
ویژگیهای مطالعه
ما هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شدهای پیدا نکردیم که در آن به ارزیابی دسموپرسین استات در این گروه از زنان پرداخته باشد.
نتایج اصلی
هیچ کارآزماییای برای ورود به این مطالعه وجود نداشت. با توجه به ملاحظات اخلاقی، اجرای کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده در آینده غیرمحتمل است. برای نشان دادن خطر و منفعتهای استفاده از دسموپرسین استات در پیشگیری و درمان خونریزی دوران بارداری در زنان مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده ارثی، شواهد مورد نیاز است. مادامی که شواهد به دست آمده از کارآزماییهای مشاهدهای مبنی بر اثربخشی این دارو در توقف یا پیشگیری از خونریزی موجود است، ما نتیجه میگیریم که کماکان نیاز به تولید شواهد کنترل شده با کیفیت بالا وجود دارد.