شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jann P Foster, Kim Psaila, Tiffany Patterson. Non-nutritive sucking for increasing physiologic stability and nutrition in preterm infants. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-755-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-755-fa.html
پیشینه
مکیدن غیرتغذیه‌ای (NNS ؛Non-nutritive sucking) در طول تغذیه با گاواژ و در انتقال تغذیه از گاواژ به پستان / بطری شیر در نوزادان نارس برای بهبود رشد رفتار مکیدن و هضم تغذیه‌های روده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اهداف
بررسی اثرات مکیدن غیرتغذیه‌ای بر ثبات فیزیولوژیک و تغذیه در نوزادان نارس.
روش های جستجو
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review group) برای جست‌وجوی پایگاه کارآزمایی‌های بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ شماره 1؛ 2016)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 25 فوریه 2016)؛ Embase (از 1980 تا فوریه 2016) و CINAHL (از 1982 تا 25 فوریه 2016) استفاده کردیم. ما همچنین پایگاه‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس، و فهرست مراجع مقاله‌های بازیابی شده درباره کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی که مکیدن غیرتغذیه‌ای را در مقابل عدم ارائه مکیدن غیرتغذیه‌ای در نوزادان نارس مقایسه کردند. ما کارآزمایی‌های متقاطع را از مطالعه حذف کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه واجد شرایط بودن کارآزمایی و خطر تورش (Bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. ما اثرات درمان را در کارآزمایی‌های فردی تجزیه و تحلیل کردیم و برای داده‌های پیوسته، میانگین تفاوت (MD)، با 95% فواصل اطمینان (CI) را گزارش کردیم. ما از مدل اثر ثابت در متاآنالیزها (meta-analysis) استفاده کردیم. ما تجزیه و تحلیل زیرگروه را به دلیل تعداد کم مطالعات مربوط به پیامدهای مرتبط انجام ندادیم. ما از رویکرد GRADE برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 12 کارآزمایی مناسب ثبت‌شده را با مجموع 746 نوزاد نارس شناسایی کردیم. متاآنالیزها، هر چند که با کیفیت داده‌ها محدود شده بود، اثر قابل توجهی بر مکیدن غیرتغذیه‌ای در گذار از تغذیه با گاواژ به تغذیه کامل دهانی (MD: 5.51 - روز؛ 95% فواصل اطمینان (CI): 8.20 - تا 2.82 - ؛ 87 = N)، انتقال از شروع تغذیه دهانی تا تغذیه کامل دهانی (MD: 2.15 - روز؛ 95% فواصل اطمینان (CI): 3.12 - تا 1.17 - ؛ 100 = N)، و طول مدت بستری در بیمارستان (MD: 4.59 - روز؛ 95% فواصل اطمینان (CI): 8.07 - تا 1.11 - ؛ 501 = N) نشان داد. متاآنالیزها اثر قابل توجهی از مکیدن غیرتغذیه‌ای بر وزن را نشان ندادند.
یک مطالعه نشان داد که گروه مکیدن غیرتغذیه‌ای در مقایسه با گروه کنترل، در طول مدت تغذیه با گاواژ به‌طور قابل توجهی زمان کوتاه‌تری در عبور تغذیه از روده داشت (MD: 10.50 - ساعت؛ 95% فواصل اطمینان (CI): 13.74 - تا 7.26 - ؛ 30 = N). دیگر مطالعات فردی هیچ اثر واضح مثبتی را از مکیدن غیرتغذیه‌ای بر سن نوزاد در تغذیه کامل دهانی، تعداد روزهای بعد از تولد تا تغذیه کامل با شیر مادر، میزان و نسبت نوزادان با تغذیه با شیر مادر در زمان ترخیص، اپیزودهای براکی‌کاردی، یا اپیزودهای عدم اشباع اکسیژن نشان ندادند. هیچ یک از مطالعات، پیامدهای منفی را گزارش نکردند. این کارآزمایی‌ها به‌طور کلی کوچک و شامل ضعف‌های روش‌شناسی مختلفی از جمله فقدان کورسازی کردن مداخله و پیامد ارزیاب‌ها و تنوع در مقادیر پیامد بودند. کیفیت شواهد بر اساس ارزیابی پیامدها با توجه به رویکرد GRADE پائین تا بسیار پائین بود.
یک مطالعه نشان داد که گروه مکیدن غیرتغذیه‌ای در مقایسه با گروه کنترل، در طول مدت تغذیه با گاواژ به‌طور قابل توجهی زمان کوتاه‌تری در عبور تغذیه از روده داشت (MD: 10.50 - ساعت؛ 95% فواصل اطمینان (CI): 13.74 - تا 7.26 - ؛ 30 = N). دیگر مطالعات فردی هیچ اثر واضح مثبتی را از مکیدن غیرتغذیه‌ای بر سن نوزاد در تغذیه کامل دهانی، تعداد روزهای بعد از تولد تا تغذیه کامل با شیر مادر، میزان و نسبت نوزادان با تغذیه با شیر مادر در زمان ترخیص، اپیزودهای براکی‌کاردی، یا اپیزودهای عدم اشباع اکسیژن نشان ندادند. هیچ یک از مطالعات، پیامدهای منفی را گزارش نکردند. این کارآزمایی‌ها به‌طور کلی کوچک و شامل ضعف‌های روش‌شناسی مختلفی از جمله فقدان کورسازی کردن مداخله و پیامد ارزیاب‌ها و تنوع در مقادیر پیامد بودند. کیفیت شواهد بر اساس ارزیابی پیامدها با توجه به رویکرد GRADE پائین تا بسیار پائین بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
متاآنالیزها اثر قابل توجهی از مکیدن غیرتغذیه‌ای را در انتقال از تغذیه با گاواژ به تغذیه کامل دهانی، انتقال از شروع تغذیه دهانی به تغذیه کامل دهانی، و طول مدت بستری در بیمارستان نشان دادند. هیچ یک از کارآزمایی‌ها هیچ گونه عوارض جانبی گزارش نکردند. مطالعات خوب طراحی شده با توان آزمون بالا با استفاده از روش‌های قابل اطمینان تصادفی‌سازی، پنهان‌سازی تخصیص درمان و کورسازی کردن مداخله و پیامد ارزیابان مورد نیاز است. به‌منظور تسهیل متاآنالیزهای این داده‌ها، تحقیقات آینده باید شامل پیامدهایی سازگار با مطالعات قبلی باشند.
خلاصه به زبان ساده
مکیدن غیرتغذیه‌ای برای افزایش ثبات فیزیولوژیک و تغذیه در نوزادان نارس
سوال مطالعه مروری
آیا مکیدن غیرتغذیه‌ای، ثبات فیزیولوژیک و تغذیه را در نوزادان نارس افزایش می‌دهد؟
پیشینه
یک نوزاد متولد‌شده نارس ممکن است از طریق یک لوله به داخل معده تغذیه شود و غالبا یک پستانک برای مکیدن و بهبود تغذیه به او داده می‌شود. یک نوزاد برای تغذیه به مکیدن هماهنگ، بلع و تنفس نیاز دارد. توانایی مکیدن و بلعیدن در هفته 28 بارداری ممکن می‌شود، اما این توانایی در نوزادان با سن 32 تا 34 هفته به‌طور کامل هماهنگ نیست. این بدان معنی است که نوزادان نارس متولد شده در کمتر از 32 هفته بارداری معمولا قادر به تغذیه موثر از پستان یا یک بطری نیستند.
آن‌ها توسط یک لوله کوچک که از طریق بینی تا معده قرار داده شده (تغذیه گاواژ) تغذیه می‌کنند. مکیدن پستانک (مکیدن غیرتغذیه‌ای) در طول تغذیه با گاواژ ممکن است باعث پیشرفت ترغیب رفتار مکیدن شود و هضم تغذیه را بهبود بخشد. همچنین مکیدن غیرتغذیه‌ای ممکن است اثر آرام‌بخشی روی نوزادان داشته باشد، اگر چه به‌طور بالقوه در تغذیه با شیر مادر تداخل ایجاد می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 12 کارآزمایی واجد شرایط را با مجموع 746 نوزاد نارس در این جست‌وجوهای به‌روزرسانی شده تا فوریه 2016 شناسایی کردیم.
نتایج اصلی
تجزیه و تحلیل‌های کلی نشان می‌دهند که مکیدن غیرتغذیه‌ای زمان مورد نیاز را برای انتقال تغذیه از طریق لوله به تغذیه کامل دهانی، و از آغاز تغذیه دهانی تا تغذیه کامل دهانی در نوزادان کاهش می‌دهد. همچنین طول مدت بستری را در بیمارستان کاهش می‌دهد. مکیدن غیرتغذیه‌ای اثر مثبتی بر افزایش وزن نشان نداد.
کیفیت شواهد
تعداد شرکت‌کنندگان در این مطالعه کم بود و ما کیفیت شواهد حاصل از ارزیابی پیامدها را پائین یا بسیار پائین تشخیص دادیم. برای ارزیابی بیشتر اثربخشی و ایمنی مکیدن غیرتغذیه‌ای بر افزایش ثبات فیزیولوژیک و تغذیه در نوزادان نارس، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با طراحی خوب و مقیاس بزرگ مورد نیاز است.
آیا مکیدن غیرتغذیه‌ای، ثبات فیزیولوژیک و تغذیه را در نوزادان نارس افزایش می‌دهد؟
پیشینه
یک نوزاد متولد‌شده نارس ممکن است از طریق یک لوله به داخل معده تغذیه شود و غالبا یک پستانک برای مکیدن و بهبود تغذیه به او داده می‌شود. یک نوزاد برای تغذیه به مکیدن هماهنگ، بلع و تنفس نیاز دارد. توانایی مکیدن و بلعیدن در هفته 28 بارداری ممکن می‌شود، اما این توانایی در نوزادان با سن 32 تا 34 هفته به‌طور کامل هماهنگ نیست. این بدان معنی است که نوزادان نارس متولد شده در کمتر از 32 هفته بارداری معمولا قادر به تغذیه موثر از پستان یا یک بطری نیستند.
آن‌ها توسط یک لوله کوچک که از طریق بینی تا معده قرار داده شده (تغذیه گاواژ) تغذیه می‌کنند. مکیدن پستانک (مکیدن غیرتغذیه‌ای) در طول تغذیه با گاواژ ممکن است باعث پیشرفت ترغیب رفتار مکیدن شود و هضم تغذیه را بهبود بخشد. همچنین مکیدن غیرتغذیه‌ای ممکن است اثر آرام‌بخشی روی نوزادان داشته باشد، اگر چه به‌طور بالقوه در تغذیه با شیر مادر تداخل ایجاد می‌کند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 12 کارآزمایی واجد شرایط را با مجموع 746 نوزاد نارس در این جست‌وجوهای به‌روزرسانی شده تا فوریه 2016 شناسایی کردیم.
نتایج اصلی
تجزیه و تحلیل‌های کلی نشان می‌دهند که مکیدن غیرتغذیه‌ای زمان مورد نیاز را برای انتقال تغذیه از طریق لوله به تغذیه کامل دهانی، و از آغاز تغذیه دهانی تا تغذیه کامل دهانی در نوزادان کاهش می‌دهد. همچنین طول مدت بستری را در بیمارستان کاهش می‌دهد. مکیدن غیرتغذیه‌ای اثر مثبتی بر افزایش وزن نشان نداد.
کیفیت شواهد
تعداد شرکت‌کنندگان در این مطالعه کم بود و ما کیفیت شواهد حاصل از ارزیابی پیامدها را پائین یا بسیار پائین تشخیص دادیم. برای ارزیابی بیشتر اثربخشی و ایمنی مکیدن غیرتغذیه‌ای بر افزایش ثبات فیزیولوژیک و تغذیه در نوزادان نارس، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با طراحی خوب و مقیاس بزرگ مورد نیاز است.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Neonatal Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/12/6 | انتشار: 1395/7/13
