پیشینه
دردهای حاد و اضطراب در نوزادان امری رایج و عادی است. مراحل ابتدایی رشد یک دوره رشد نمایی است. درد تسکین نیافته و اضطراب میتواند پیامدهایی را در تمام طول عمر برجای بگذارد. این مطالعه یک بهروزرسانی از مطالعات منتشر شده قبلی در پایگاههای اطلاعاتی مطالعات مروری نظاممند کاکرین است. (شماره 10، سال 2011 تحت عنوان درمان غیردارویی دردهای روتین در نوزادان و کودکان)
اهداف
ارزیابی کارایی مداخلات غیردارویی در رابطه با تسکین درد حاد کودکان و نوزادان (تا 3 سال)، به استثنای مراقبت کانگورویی از نوزاد و موسیقی. تحلیلها بهطور جداگانهای برای سنین نوزادی (نارس، نوزادی، کودکی) و پاسخ به درد (واکنش به درد، تنظیم فوری درد) انجام شدند.
روش های جستجو
برای این بهروزرسانی، ما پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (Cochrane library)) (شماره 2 از 12، 2015)، برنامه MEDLINE-OVID (مارچ 2015)، برنامه EMBASE-OVID (اپریل 2011 تا مارچ 2015)، Psyco INFO-OVID (اپریل 2011 تا فوریه 2015)، برنامه CINAHL-EMBASE (اپریل 2011 تا مارچ 2015) و همچنین فهرست منابع را جستوجو کردیم و با محققان از طریق پیام الکترونیکی ارتباط برقرار کردیم. مطالعات جدید در این بررسی گنجانده شدند. ما استراتژی های جستوجو را با کمک یک کتابدار وابسته به کاکرین تصحیح کردیم. برای این بهروزرسانی، 9 مقاله از بررسیهای اصلی (اورجینال) سال 2011 مربوط به kangaroo Care از مطالعه حذف شدند، اما 21 مطالعه اضافی افزوده شد.
معیارهای انتخاب
افراد این مطالعه مروری شامل نوزادان از بدو تولد تا 3 سالگی هستند. فقط کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) یا کارآزماییهای بالینی از نوع متقاطع که یک گروه کنترل بدون مداخله درمانی برای ورود به این تحلیل داشتند، مناسب بودند. هرچند زمانیکه اثر اضافی از یک مداخله دارویی ارزیابی شد، این مطالعات نیز وارد شدند. ما مطالعاتی را بررسی کردیم که همه معیارهای ورود را به جز طرح مطالعه داشتند (برای مثال یک گروه کنترل فعال داشتند) تا از لحاظ کیفی بررسی شوند. 63 مقاله در بهروزرسانی فعلی وجود داشتند.
گردآوری و تحلیل دادهها
درجهبندی کیفی مطالعه و خطر سوگیری (risk of bias) براساس ابزار خطر سوگیری کاکرین و رویکرد رتبهبندی GRADE بود. ما میانگین تفاوت استاندارد (SMD) را با استفاده از روش واریانس معکوس عمومی تحلیل کردیم.
نتایج اصلی
63 مطالعه با حضور 4905 شرکتکننده تحلیل شد. اغلب روشهای حاد مطالعه شده heel-stick (با 32 مطالعه) و تزریق به وسیله سوزن (با 17 مطالعه) بودند. بیشترین SMD برای بهبود درمان در مقایسه با شرایط کنترل روی واکنش به درد موارد زیر بودند: مداخلات مرتبط با روش مکیدن غیرتغذیهای (نوزاد: SMD: 1.20 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.01 - تا 0.38) و قنداق کردن/پیچاندن (قراردادن) نوزاد در ملحفه (نوزاد زودرس: SMD: 0.89 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.37 - تا 0.40 - ). برای تنظیم فوری درد، بالاترین SMD به شرح زیر بود: روشهای مکیدن غیرتغذیهای (نوزاد زودرس: SMD: 0.43 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.63 - تا 0.23 - ؛ نوزاد: SMD: 0.90 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.54 - تا 0.25 - ؛ کودک: SMD: 1.34 - ؛ 95% فاصله اطمینان (SMD): 2.14 - تا 0.54 - )، قنداق کردن/پیچاندن نوزاد در ملحفه (نوزاد زودرس: SMD: 0.71 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.00 - تا 0.43 - )، و تکان دادن/نگه داشتن (نوزاد: SMD: 0.75 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.20 - تا 0.30 - ). از 63 کارآزمایی، 52 کارآزمایی وقوع عوارض جانبی را گزارش نکردند. وجود عدم تجانس قابلتوجه اطمینان ما را به یافتهها برای تحلیلهای معینی محدود کرد، مانند مزیت شواهد با کیفیت پایین.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهدی وجود دارد که مداخلات مختلف غیردارویی میتواند برای نوزادان زودرس، نوزادان و کودکان یا شیرخواران بزرگتر استفاده شود تا رفتارهای درد همراه با روشهای دردناک حاد را در آنها کنترل کند. اکثر شواهد در مورد روشهای مکیدن غیرتغذیهای، قنداق کردن و تکان دادن/نگهداشتن بود. تمامی تحلیلها نشان داد که تحقیقات بیشتری برای افزایش اطمینان به یافتهها مورد نیاز است. شکاف قابلتوجهی در متون موجود در زمینه مدیریت غیردارویی درد حاد در نخستین مراحل رشد وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
شیوههای غیردارویی کنترل درد در کودکان در حین روشهای پزشکی
پیشینه
درد نوزادان در طول تاریخ تحت کنترل بوده است.
سوال مطالعه مروری
این مطالعه مروری 24 روش مختلف کاهش درد را در کودکان در حین استفاده از روشهای پزشکی بدون استفاده از دارو، مانند استفاده از پستانک، انحراف فکری کودک، و تکان دادن یک کودک ارزیابی کرد. ما مطالعات را بهطور جداگانه برای نوزادانی که نارس متولد شده بودند، نوزادان رسیده، و اطفال بزرگتر ازیک ماهه تا سه ساله تجزیه و تحلیل کردیم. ما هچنین وجود تفاوت را در تاثیر مداخلات براساس انجام روش دردناک روی نوزاد در همان زمان (واکنشپذیری درد) در مقابل آرام شدن پس از اوج دیسترس (تنظیم آنی درد) بررسی کردیم.
ویژگیهای مطالعه
این مطالعه مروری بهروز شده، 63 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده را در 4905 شرکتکننده بررسی کرد.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
درحالی که شواهدی در رابطه با مکیدن غیرتغذیهای، قنداق کردن و پیچاندن نوزاد در یک ملحفه، ماساژ دادن، تغییر در محیط اطراف نوزاد، تکان دادن، انحراف فکری با استفاده از تلویزیون، دخالت نکردن والدین در سنین مختلف و انواع درد، وجود داشت، هیج یک از تحلیلها براساس شواهد کافی نبودند تا به ما اجازه دهند نتیجهگیری ثابت و مستحکمی کنیم (بهطور مثال، مطالعات با کیفیت بالا از حداقل دو محیط مستقل).