پنجشنبه 30 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jia Liu, Lu-Ning Wang, Li-Yong Wu, Yu-Ping Wang. Treatment of epilepsy for people with Alzheimer's disease. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-641-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-641-fa.html
پیشینه
امکان دارد هر نوع تشنجی در بیماری آلزایمر مشاهده شود. به نظر می‌رسد داروهای ضدصرع از عود تشنج‌های صرعی در اغلب افراد مبتلا به آلزایمر پیشگیری کنند. درمان‌های دارویی و غیردارویی برای صرع در افراد دارای آلزایمر وجود دارند. تاکنون هیچ مطالعه مروری سیستماتیکی برای ارزیابی اثربخشی و تحمل‌پذیری این درمان‌ها وجود نداشته است. هدف این مطالعه مروری، مرور این شیوه‌های مختلف است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و تحمل‌پذیری درمان صرع در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر (از جمله آلزایمر اسپورادیک و آلزایمر موروثی با ژن غالب).
روش های جستجو
ما مرکز ثبت تخصصی گروه صرع در کاکرین (Cochrane Epilepsy Group)؛ (1 فوریه 2016)؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (1 فوریه 2016)؛ MEDLINE؛ (Ovid؛ 1 فوریه 2016) و ClinicalTrials.gov (از 1 فوریه 2016) را جست وجو کردیم. ما در تلاش برای شناسایی کارآزمایی‌های منتشرشده، منتشرنشده و در حال پیشرفت بیشتر، دفاتر ثبت کارآزمایی‌های در جریان، فهرست‌های منابع و مجموعه مقالات کنفرانس‌های مرتبط را جست‌وجو کرده و با نویسندگان و شرکت‌های داروسازی تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های کنترل شده وتصادفی و شبه‌تصادفی شده را که درمان را برای صرع در افراد دچار بیماری آلزایمر با پیامدهای نسبت موارد بدون تشنج یا ابتلا به عوارض جانبی بررسی کرده بودند، انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به صورت مستقل عناوین و چکیده‌های مطالعات شناسایی‌شده را غربال کردند و مطالعات را برای ورود به بررسی انتخاب و داده‌ها را استخراج کردند. همچنین دقت داده‌ها را با بررسی متقابل سنجیده و کیفیت روش‌شناسی آن‌ها را ارزیابی کردند. ما به علت داده‌های محدود موجود، هیچ متآنالیزی (meta-analysis) انجام ندادیم.
نتایج اصلی
ما یک مطالعه تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با 95 شرکت‌کننده را انتخاب کردیم. هیچ تفاوت معناداری از لحاظ نسبت افراد بدون تشنج برای لوتیراستام در مقابل لاموتریژین (خطر نسبی (RR): 1.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 2.71)، لوتیراستام (levetiracetam) در برابر فنوباربیتال (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 2.19) یا لاموتریژین در مقابل فنوباربیتال (RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 2.02) مشاهده نشد. به نظر می‌رسد که لوتیراستام می‌تواند شناخت (cognition) را بهبود بخشد و لاموتریژین می‌تواند افسردگی را تسکین دهد؛ در حالی که فنوباربیتال و لاموتریژین می‌توانند شناخت را بدتر کرده و لوتیراستام و فنوباربیتال می‌توانند خلق‌وخو را بدتر کنند. ما کیفیت شواهد را بسیار پائین ارزیابی کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
این مطالعه مروری شواهد قابل‌توجهی را برای پشتیبانی از لوتیراستام، فنوباربیتال و لاموتریژین به منظور درمان صرع در افراد مبتلا به آلزایمر فراهم نمی‌کند. با توجه به اثربخشی و تحمل‌پذیری، هیچ اختلاف معناداری میان لوتیراستام، فنوباربیتال و لاموتریژین یافت نشد. در آینده، نیاز به کارآزمایی‌های بالینی بزرگی با گروه موازی، کنترل‌شده، دوسو کور و تصادفی‌سازی برای تعیین اثربخشی و تحمل‌پذیری درمان صرع در افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
درمان صرع در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر
پیشینه
بیماری آلزایمر، یک عامل خطر برای افزایش تشنج در سالخوردگی است. تشنج‌هایی از هر نوع ممکن است در این بیماری مشاهده شده و احتمالاً دست‌کم گرفته می‌شوند.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های اطلاعاتی علمی را برای کارآزمایی‌های بالینی‌ای جست‌وجو کردیم که مقایسه‌گر فعال را با دارونما (درمان ساختگی) یا یک مقایسه‌گر فعال دیگر را برای صرع در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مقایسه کرده بودند. ما می‌خواستیم میزان اثربخشی درمان و بروز عوارض جانبی را ارزیابی کنیم.
نتایج اصلی
ما یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (یک مطالعه بالینی که در آن افراد به صورت تصادفی در یک یا دو یا تعداد بیشتری گروه درمانی قرار می‌گیرند) را با 95 شرکت‌کننده (شناسایی‌شده از جست‌وجوی مقالات انجام‌گرفته در 1 فوریه 2016) انتخاب و تحلیل کردیم. هیچ تفاوت معناداری از نظر نسبت افراد بدون تشنج برای لوتیراستام در مقابل لاموتریژین (RR: 1.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 2.71)، لوتیراستام در برابر فنوباربیتال (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 2.19) یا لاموتریژین در مقابل فنوباربیتال (RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 2.02) مشاهده نشد. به نظر می‌رسد که لوتیراستام بتواند شناخت را بهبود بخشیده و لاموتریژین بتواند افسردگی را تسکین دهد؛ در حالی که فنوباربیتال و لاموتریژین می‌توانند شناخت را بدتر کرده و لوتیراستام و فنوباربیتال می‌توانند خلق‌وخو را بدتر کنند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد این مطالعه بسیار پائین بوده و نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند. کارآزمایی‌های بالینی بزرگی با گروه موازی، کنترل‌شده، دوسو کور و تصادفی‌سازی برای تعیین اثربخشی و تحمل‌پذیری درمان‌های صرع در افراد مبتلا به آلزایمر موردنیاز هستند.
بیماری آلزایمر، یک عامل خطر برای افزایش تشنج در سالخوردگی است. تشنج‌هایی از هر نوع ممکن است در این بیماری مشاهده شده و احتمالاً دست‌کم گرفته می‌شوند.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های اطلاعاتی علمی را برای کارآزمایی‌های بالینی‌ای جست‌وجو کردیم که مقایسه‌گر فعال را با دارونما (درمان ساختگی) یا یک مقایسه‌گر فعال دیگر را برای صرع در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر مقایسه کرده بودند. ما می‌خواستیم میزان اثربخشی درمان و بروز عوارض جانبی را ارزیابی کنیم.
نتایج اصلی
ما یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (یک مطالعه بالینی که در آن افراد به صورت تصادفی در یک یا دو یا تعداد بیشتری گروه درمانی قرار می‌گیرند) را با 95 شرکت‌کننده (شناسایی‌شده از جست‌وجوی مقالات انجام‌گرفته در 1 فوریه 2016) انتخاب و تحلیل کردیم. هیچ تفاوت معناداری از نظر نسبت افراد بدون تشنج برای لوتیراستام در مقابل لاموتریژین (RR: 1.2؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 2.71)، لوتیراستام در برابر فنوباربیتال (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 2.19) یا لاموتریژین در مقابل فنوباربیتال (RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 2.02) مشاهده نشد. به نظر می‌رسد که لوتیراستام بتواند شناخت را بهبود بخشیده و لاموتریژین بتواند افسردگی را تسکین دهد؛ در حالی که فنوباربیتال و لاموتریژین می‌توانند شناخت را بدتر کرده و لوتیراستام و فنوباربیتال می‌توانند خلق‌وخو را بدتر کنند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد این مطالعه بسیار پائین بوده و نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند. کارآزمایی‌های بالینی بزرگی با گروه موازی، کنترل‌شده، دوسو کور و تصادفی‌سازی برای تعیین اثربخشی و تحمل‌پذیری درمان‌های صرع در افراد مبتلا به آلزایمر موردنیاز هستند.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Epilepsy Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/11/12 | انتشار: 1395/8/12
