جلد 2016 -                   جلد 2016 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Andrew D Wilson, Susan Childs, Daniela C. Gonçalves-Bradley, Greg J Irving. Interventions to increase or decrease the length of primary care physicians' consultation. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-593-fa.html
پیشینه
مطالعات مشاهده‌ای، حاکی از وجود تفاوت در فرآیند و پیامد بین مشاوره‌های پزشکان مراقبت‌های اولیه هستند که متوسط مدت‌زمان مشاوره آنان با یکدیگر متفاوت است. علت این تفاوت‌ها ممکن است خودخواسته و بر حسب انتخاب خود پزشک باشد. این نخستین به‌روزرسانی مطالعه مروری اصلی است.
اهداف
بررسی تأثیرات مداخلات بر تغییر مدت‌زمان مشاوره‌های پزشکان مراقبت‌های اولیه.
روش های جستجو
ما پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر را تا چهارم ژانویه 2016 جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ MEDLINE؛ Embase؛ ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP ؛World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform).
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های غیرتصادفی‌سازی و کنترل‌شده مربوط به مداخلات برای تغییر مدت‌زمان مشاوره‌های پزشکان مراقبت‌های اولیه.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مطالعه مروری به طور مستقل داده‌ها را استخراج و با استفاده از معیارهای مورد توافق به ارزیابی خطر سوگیری (Bias) در مطالعات پرداختند و اختلاف‌نظرها را با گفت‌وگو حل و فصل کردند. تلاش کردیم با نویسندگان مطالعات اولیه که جای خالی داده‌ها در آن‌ها مشهود بود، تماس بگیریم. با توجه به ناهمگونی مطالعات، از روش تجزیه و تحلیلی متاآنالیز (meta-analysis) استفاده نکردیم. ما با به‌کارگیری روش GRADE، میزان قطعیت شواهد را برای مهم‌ترین پیامدها ارزیابی و نتایج به دست آمده را در یک شرح‌نوشته خلاصه شده (narrative summary) ارائه کرده‌ایم.
نتایج اصلی
پنج مطالعه دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند. همه مطالعات در انگلستان انجام شدند که طی آن‌ها تغییرات در مدت‌زمان مشاوره اختصاص داده شده به هر بیمار بررسی شد. به طور کلی میزان اطمینان ما در خصوص نتایج به دست آمده در سطح بسیار پائینی بود. بیشتر مطالعات، خطر سوگیری بالایی داشتند؛ به‌ویژه به علت انتخاب غیر‌تصادفی شرکت‌کنندگان و فقدان داده درباره خصوصیات شرکت‌کنندگان و اندازه کوچک نمونه‌ها. ما مطمئن نیستیم که آیا تغییر دادن مدت‌زمان ملاقات پزشک و بیمار باعث افزایش مدت‌زمان مشاوره برای مراقبت‌های اولیه، تعداد ارجاعات و بررسی‌ها، نسخه‌ها، یا رضایت بیمار براساس شواهد بسیار غیرمطمئن می‌شود یا خیر. در هیچ یک از مطالعات، گزارشی از تأثیرات ناشی از تغییر مدت‌زمان مشاوره درخصوص منابع مورد استفاده مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما برای تأیید یا رد سیاست تغییر مدت‌زمان مشاوره‌های پزشکان مراقبت‌های اولیه، شواهد کافی نیافتیم. اگر گزارشی از کارآزمایی‌های با کیفیت بالا در آینده به دست آید، این امکان وجود دارد که این یافته‌ها تغییر کنند. لازم است تا کارآزمایی‌های بیشتر با محوریت پیامدهای سلامت و صرفه اقتصادی به انجام برسند.
خلاصه به زبان ساده
تأثیرات مداخلات با هدف تغییر در مدت‌زمان مشاوره‌ها بین پزشکان خانواده و بیماران.
سوال مطالعه مروری
آیا افزایش یا کاهش مدت‌زمانی که پزشکان مراقبت‌های اولیه به مشاوره با هر بیمار اختصاص می‌دهند، به نفع بیماران، پزشکان و نظام بهداشت و درمان است؟

پیشینه
اینکه پزشکان وقت کافی برای مشاوره با بیماران نداشته باشند، به یک نگرانی تبدیل شده است. پیشنهاد شده که اگر پزشکان و بیماران زمان بیشتری را به صحبت کردن با بیماران اختصاص دهند، آنگاه بیماران رضایت بیشتری درباره روند مراقبت خواهند داشت و به نحو بهتری با مشکلات خود مواجه خواهند شد و پزشکان به جای تجویز دارو، این امکان را می‌یابند تا درباره چگونگی تغییرات در شیوه زندگی، با بیماران خود بیشتر صحبت کنند.

ویژگی‌های مطالعه
ما پنج مطالعه را که در بریتانیا انجام شده، شناسایی کردیم. در این مطالعات این موضوع بررسی شده بود که آیا روش‌های تغییر در مدت‌زمان مشاوره، فایده‌ای برای پزشکان خانواده در بر خواهد داشت یا خیر. این مطالعات در قالب یک یا چند شیوه انجام شدند و تعداد قرارهای ملاقات بین 200 تا 2957 مشاوره بود. در چهار مطالعه به مقایسه تغییر در مدت‌زمان قرار ملاقات از 5 به 15 دقیقه، و در یک مطالعه به مقایسه مشاوره‌های کوتاه‌ در برابر مشاوره‌های طولانی با یا بدون درمان برای بیماران فاقد تشخیص بیماری پرداخته شده بود.

نتایج اصلی
در تمام مطالعات، تغییرات کوتاه‌مدت در مدت‌زمان مشاوره اختصاص داده شده به هر بیمار بررسی شد. اطمینان ما به نتایج به‌دست آمده از این مطالعات بسیار کم است. در نتیجه، ما مطمئن نیستیم که آیا تغییر در مقاطع زمانی قرار ملاقات، به افزایش عملی مدت‌زمان مشاوره، تعداد ارجاعات و بررسی‌های درخواست شده از سوی پزشک، و همچنین تعداد داروهای تجویزشده منجر می‌شود یا خیر. به همین ترتیب، معلوم نیست که آیا بیماران در خصوص مراقبت‌های بهداشتی که دریافت می‌کنند، هنگامی که قرار ملاقات آن‌ها طولانی‌تر می‌شود، رضایت بیشتری دارند یا خیر. در هیچ یک از این مطالعات، گزارشی در خصوص منابع مرتبط با افزدون بر مدت‌زمان قرارهای ملاقات دیده نشد.


نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

در حال حاضر شواهد کافی در دست نیست تا بگوییم که آیا تغییر در مدت‌زمانی که پزشکان به بیماران خود مشاوره می‌دهند، مزایایی به همراه دارد یا خیر.

(1040 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (60 دریافت)    

پذیرش: 1394/10/14 | انتشار: 1395/6/4