جلد 2016 -                   جلد 2016 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tao Xiong, Hongju Chen, Rong Luo, Dezhi Mu. Hyperbaric oxygen therapy for people with autism spectrum disorder (ASD). 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-566-fa.html
پیشینه
شیوع رو به افزایش اختلال طیف اوتیسم (ASD ؛autism spectrum disorder)، نیاز به درمان‌های مبتنی بر شواهد را برای کاهش اثرات علائم افزایش داده است. در حال حاضر، هیچ درمانی که به‌طور موثر افرادی را با تمام علائم این اختلال درمان کند، وجود ندارد. به نظر می‌رسد اکسیژن درمانی هیپرباریک (hyperbaric oxygen therapy) بتواند اختلال عملکرد بیوشیمیایی و علائم بالینی اختلال طیف اوتیسم را کاهش دهد.
اهداف
تعیین اینکه آیا اکسیژن درمانی هیپرباریک:
.1 علائم مرکزی اختلال طیف اوتیسم را، از جمله مشکلات ارتباطی اجتماعی و رفتارهای کلیشه‌ای و تکراری بهبود می‌بخشد؛
.2 علائم غیرمرکزی اختلال طیف اوتیسم را از جمله رفتارهای چالش‌برانگیز بهبود می‌بخشد؛
.3 علائم همراه مانند افسردگی و اضطراب را بهبود می‌بخشد؛
.4 منجر به عوارض جانبی می‌شود.
روش های جستجو
در 10 دسامبر 2015، ما CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Embase و 15 پایگاه اطلاعاتی دیگر را، که از بین آن‌ها چهار پایگاه اطلاعاتی به زبان چینی بود، جست‌وجو کردیم. ما همچنین کارآزمایی چندگانه و ثبت پژوهش‌ها را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) و شبهRCT را که هرگونه دوز، مدت و فراوانی اکسیژن‌درمانی هیپرباریک را با عدم درمان یا درمان ساختگی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مقایسه کرده بودند، انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار همکاری کاکرین (The Cochrane Collaboration) استفاده کردیم، که در آن سه نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه مطالعات را انتخاب، آن‌ها را از نظر خطر سوگیری (Bias) ارزیابی، و داده‌های مرتبط را استخراج کردند. ما همچنین کیفیت شواهد را با استفاده از روش GRADE ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما یک کارآزمایی را با مجموع 60 کودک با تشخیص اختلال طیف اوتیسم که به‌طور تصادفی اکسیژن‌درمانی هیپرباریک یا درمان ساختگی دریافت کرده بودند، انتخاب کردیم. با استفاده از معیارهایGRADE ، ما کیفیت شواهد را به دلیل اندازه کوچک نمونه و فاصله اطمینان گسترده (CIS) پائین درجه‌بندی کردیم. مشکلات دیگر شامل سوگیری انتخاب و مدت زمان یا پیگیری کوتاه بودند.
به‌طور کلی، نویسندگان این مطالعه هیچ بهبودی در تعامل اجتماعی و ارتباطات، مشکلات رفتاری، توانایی‌های ارتباطی و زبانی، یا عملکرد شناختی را گزارش نکردند. از نظر ایمنی اکسیژن‌درمانی هیپرباریک (عوارض جانبی)، آن‌ها عوارض باروتروما (barotrauma) جزئی گوش را گزارش کردند. محققان تفاوت معنی‌داری را بین گروه‌ها از نظر تعداد کل عوارض جانبی (نسبت شانس پتو (Peto odds ratio )؛ (OR): 3.87؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.53 تا 9.82) و تعداد کودکانی که عوارض جانبی را تجربه کردند (OR پتو: 4.40؛ 95% CI: 1.33 تا 14.48) یافتند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
تا به امروز، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد اکسیژن‌درمانی هیپرباریک، علائم مرکزی و نشانه‌های مربوط را به اختلال طیف اوتیسم بهبود می‌بخشد. توجه به این نکته دارای اهمیت است که عوارض جانبی (عارضه باروترومای گوش جزئی) می‌توانند رخ دهند. با توجه به عدم وجود شواهد مبنی بر اثربخشی و امکان‌پذیری بیولوژیکی محدود و عوارض جانبی ممکن، باید نیاز به انجام RCTهایی را در آینده درباره اکسیژن‌درمانی هیپرباریک در نظر گرفت.
خلاصه به زبان ساده
اکسیژن‌درمانی با فشار بالا برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)
پیشینه
اختلال طیف اوتیسم (ASD) با مشکلاتی در ارتباطات اجتماعی و رفتارهای محدود در ارتباط است. اکسیژن‌درمانی با فشار بالا (هیپرباریک) به عنوان درمان علائم اختلال طیف اوتیسم معرفی شده است. ما شواهدی را درباره اثرات اکسیژن‌درمانی با فشار بالا (پرفشار) در میان کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مطالعه مروری کردیم. ما همچنین شواهدی را درباره ایمنی اکسیژن‌درمانی با فشار بالا ارزیابی کردیم.

سوال مطالعه مروری
آیا اکسیژن‌درمانی با فشار بالا، ارتباطات اجتماعی یا سایر جنبه‌های عملکردی را در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بهبود می‌بخشد، و ایمنی این درمان چگونه است؟

ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیکی را جست‌وجو و کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را شناسایی کردیم (که در آن شرکت‌کنندگان به طور تصادفی به یکی از دو یا چند گروه تخصیص داده می‌شوند) که متشکل از شرکت‌کنندگانی بودند که اکسیژن‌درمانی با فشار بالا یا هوای اتاق یا عدم درمان را به عنوان گروه کنترل دریافت کردند.
شواهد موجود تا دسامبر 2015 به‌روز هستند.

نتایج اصلی
ما فقط یک مطالعه کوچک را شامل 60 کودک یافتیم که اکسیژن درمانی با فشار بالا را برای اختلال طیف اوتیسم ارزیابی کرده بود.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد اکسیژن‌درمانی با فشار بالا، تعامل اجتماعی، مشکلات رفتاری، ارتباط گفتاری یا زبانی، یا عملکرد ذهنی را در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بهبود می‌بخشد. با این حال، کودکانی که اکسیژن‌درمانی با فشار بالا (پرفشار) دریافت کردند در مقایسه با کودکانی که در گروه کنترل بودند، افزایشی در رخداد عارضه باروترومای گوش نشان دادند.

کیفیت شواهد
کیفیت شواهد پائین است. شواهد برای تایید اینکه اکسیژن‌درمانی با فشار بالا، درمان موثری برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است، کافی نیست.

(1807 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (64 دریافت)    

پذیرش: 1394/9/19 | انتشار: 1395/7/22