پیشینه
سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) شایعترین پاتوژن باکتریایی عامل عفونت ریه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک بوده و درمان با استفاده از آنتی بیوتیک مناسب در آن بسیار حیاتی است. آنتیبیوتیکها در صورت تشدید علائم عفونت ریه معمولا به صورت داخل وریدی، و برای درمان طولانیمدت از طریق یک نبولایزر (nebuliser) به بیمار رسانده میشوند. استفاده از آنتیبیوتیک ضدسودومونای خوراکی با اثر و ایمنی مشابه با آنتیبیوتیک داخل وریدی یا نبولایزر شده ممکن است در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک با توجه به سهولت درمان و اجتناب از بستری شدن در بیمارستان سودمند باشد. این مطالعه مروری یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری منتشر شده قبلی است.
اهداف
تعیین سود و آسیب درمان با استفاده از آنتیبیوتیک ضدسودومونای خوراکی برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، کلونیزه شده با سودوموناس آئروژینوزا، در:
1-درمان تشدید علائم عفونت ریوی و
2- درمان طولانیمدت عفونت مزمن.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین (Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group) شامل مراجع شناسایی شده را از طریق جستوجوهای جامع پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی و جستوجوهای دستی مجلات مرتبط و کتاب چکیده مقالات کنفرانسها بررسی کردیم.
ما با شرکتهای داروسازی تماس گرفتیم و فهرست مراجع کارآزماییها شناسایی شده را بررسی کردیم.
تاریخ آخرین جستوجو: 8 جولای .2016
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای کنترل شده وتصادفی و شبهتصادفی شده که به مقایسه هر دوز آنتیبیوتیک ضدسودومونا خوراکی، با دیگر ترکیبات آنتیبیوتیکهای استنشاقی، خوراکی یا داخل وریدی، یا با دارونما یا درمان معمول برای تشدید علائم عفونت ریوی و درمان طولانیمدت پرداخته باشند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده به طور جداگانه کارآزماییها را انتخاب، دادهها را استخراج و کیفیت آنها را ارزیابی کردند. ما با نویسندگان کارآزماییها برای به دست آوردن اطلاعات از دست رفته تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما سه کارآزمایی را که تشدید علائم ریوی را ارزیابی کرده بودند (171 شرکتکننده) و دو کارآزمایی را که درمان طولانیمدت (85 شرکتکننده) را ارزیابی کرده بودند، یافتیم. ما کیفیت زندگی و عملکرد ریه را به عنوان مهمترین پیامدها در نظر گرفتیم. در تجزیه و تحلیلها هیچ اختلاف معنیدار آماری بین آنتیبیوتیکهای خوراکی ضدسودومونا و درمانهای دیگر برای این پیامدها برای تشدید علائم ریوی یا درمان طولانیمدت مشاهده نشد. یکی از کارآزماییهای انتخاب شده، زمانی که درمان تشدید علائم ریوی با استفاده از سیپروفلوکساسین با درمان داخل وریدی مقایسه شد، بهطور قابلتوجهی عملکرد بهتری را برای ریه گزارش کرد. با این حال، تجزیه و تحلیل ما این یافته را تایید نمیکند. ما هیچ شواهدی مبنی بر تفاوت بین آنتیبیوتیک ضدسودومونای خوراکی و درمانهای دیگر از نظر عوارض جانبی یا به وجود آمدن مقاومت به آنتیبیوتیکها مشاهده نکردیم، اما کارآزماییها دارای توان کافی برای تشخیص این اختلافات نبودند. هیچ یک از مطالعات دارای خطر پائین سوگیری (Bias) کورسازی نبودند که ممکن است به ویژه بر پیامدهای فردی مانند کیفیت زندگی تاثیر داشته باشد. خطر سوگیری برای معیارهای دیگر در همه مطالعات به وضوح بیان نشده است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما هیچگونه شواهد قطعی نیافتیم که نشان دهد رژیم آنتیبیوتیکی ضدسودومونای خوراکی برای تشدید علائم ریوی یا درمان طولانیمدت عفونت مزمن با سودوموناس آئروژینوزا، بیشتر یا کمتر از یک درمان جایگزین موثر است. تا زمانی که نتایج کارآزماییهای آینده با توان کافی در دسترس باشند، درمان باید به صورت عملگرا و براساس هرگونه شواهد غیرتصادفی در دسترس، شرایط بالینی فرد، اثربخشی شناخته شده دارو در برابر گونههای بومی و براساس اولویتهای فردی انتخاب شود.
خلاصه به زبان ساده
آنتیبیوتیک های خوراکی برای درمان عفونت با سودوموناس آئروژینوزا در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک
سوال مطالعه مروری
ما به منظور یافتن شواهدی درباره اینکه آیا آنتیبیوتیک بلعیده شده میتواند عفونت سودوموناس آئروژینوزا را در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک درمان کند، به جستوجو پرداختیم.
پیشینه
درمان عفونت سودوموناس آئروژینوزا ریه در مدیریت بیماری ریه فیبروز کیستیک بسیار مهم است. اگر آنتیبیوتیک خوراکی (بلع از راه دهان) به اندازه شکل وریدی (داده شده از طریق ورید) یا شکل نبولایز شده (تنفس شده به صورت بخار) آن برای درمان عفونت سودوموناس آئروژینوزا موثر و ایمن باشد، کیفیت زندگی افراد مبتلا به فیبروز کیستیک بهبود خواهد یافت زیرا استفاده از آنها سادهتر است و از بستری شدن در بیمارستان جلوگیری میکند.
ما به دنبال یافتن کارآزماییهایی بودیم که در آن بیماران شانس برابری برای دریافت آنتیبیوتیکهای خوراکی یا یک درمان جایگزین برای درمان عفونت سودوموناس آئروژینوزا داشته باشند. ما فکر کردیم که مهمترین پیامدهای مورد نظر کیفیت زندگی و عملکرد ریه هستند. این مطالعه مروری یک نسخه بهروزشده از مطالعه مروری قبلی است.
تاریخ جستوجو: شواهد تا 8 جولای 2016 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
ما پنج کارآزمایی انجام شده، شامل 256 شرکتکننده، یافتیم. سه مطالعه شامل افرادی بودند که دچار شدت بیماری (171 شرکتکننده) شده و دو کارآزمایی درمان طولانیمدت (85 شرکتکننده) را بررسی کرده بود.
نتایج اصلی
ما هیچگونه شواهد قطعی نیافتیم که نشان دهد آنتیبیوتیکهای خوراکی بیشتر یا کمتر از یک درمان جایگزین برای تشدید بیماری یا درمان بلندمدت عفونت مزمن سودومونای آئروژینوزا موثرتر است. یکی از کارآزماییها که شامل داوطلبانی بود که برای تشدید بیماری تحت درمان قرار گرفته بودند، عملکرد ریه را زمانی که با استفاده از سیپروفلوکساسین درمان شدند، بهطور قابلتوجهی در مقایسه با درمان داخل وریدی، بهتر گزارش کردند. اما ما زمانی که دادههای مشابه را تجزیه و تحلیل کردیم، با این یافته موافق نبودیم. ما هیچ مدرکی دال بر تفاوت بین آنتیبیوتیکهای خوراکی و درمانهای دیگر از نظر عوارض جانبی یا ایجاد مقاومت به آنتیبیوتیک نیافتیم، اما ما تاکید میکنیم که کارآزماییها برای شناسایی چنین تفاوتهایی طراحی نشده بودند.
تا زمانی که نتایج کارآزماییهای بزرگ در دسترس باشند، بیماران باید درمان خود را به صورت عملی و براساس هرگونه شرایط موجود، شرایط بالینی خود، اثرات شناخته شده دارو در برابر سویههای محلی از اشکالات و اولویتهای فردی انتخاب کنند.
کیفیت شواهد
شواهدی که یافتیم محدود بود. کارآزماییها از نظر طراحی، داروهای استفاده شده، طول درمان و پیگیری و پیامدهای اندازهگیری شده بسیار متفاوت بودند. کارآزماییهای انتخاب شده دارای خطرات مختلف سوگیری بودند، اما ما فکر میکنیم که هیچ یک از آنها از نظر کورسازی، دارای خطر سوگیری کم نبودند، که ممکن است نتایج حاصل از پیامدهای ذهنی مانند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهند.