پیشینه
کوتاه کردن طول مدت پرتودرمانی ممکن است به زنان مبتلا به سرطان مراحل اولیه پستان که تحت درمان جراحی با حفظ پستان قرار دارند، سود برساند. این کار همچنین ممکن است دسترسی به پرتودرمانی با بهرهوری موثرتر را در بخشهای رادیوتراپی اونکولوژی در سطح جهانی بهبود بخشد. این فقط در صورتی ممکن است که درمان کوتاهتر به اندازه پرتودرمانی رایج موثر و بیخطر باشد. این مطالعه مروری، بهروزشده یک مطالعه مروری کاکرین است که برای اولینبار در سال 2008 منتشر شده و در سال 2009 بهروزرسانی شده است.
اهداف
بررسی تاثیرات تغییرات اندازه کسری رادیوتراپی برای زنان مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان که تحت عمل جراحی درمانی به روش حفظ پستان قرار گرفتهاند.
روش های جستجو
ما ثبت تخصصی سرطان پستان در کاکرین (Cochrane Breast Cancer)؛ (تا 23 می 2015)، CENTRAL (کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ شماره 4؛ 2015)؛ MEDLINE (از ژانویه 1996 تا می 2015)، EMBASE (از ژانویه 1980 تا می 2015)، پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ WHO International Clinical Trials Registry Platform) (از جون 2010 تا می 2015) و ClinicalTrials.gov (از 16 اپریل 2015)، فهرست منابع مقالات و کنفرانسهای در حال برنامهریزی را جستوجو کردیم. در گزینش هیچ محدودیت زبانی یا انتشار وجود نداشت.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در تغییرات اندازه کسری در مقابل اندازه معمول برای پرتودرمانی در زنان مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان که تحت عمل جراحی درمانی با حفظ پستان قرار گرفته بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری استخراج دادهها را به طور مستقل انجام دادند، و اختلافات با بحث حل و فصل شد. ما به دنبال اطلاعات گم شده از نویسندگان کارآزماییها بودیم.
نتایج اصلی
ما 8228 زن حاضر را در 9 مطالعه بررسی کردیم. هشت مورد از این 9 مطالعه در معرض خطر کم یا نامشخص سوگیری (Bias) بودند. تغییر اندازه کسری (پرتودرمانی در میزان بیشتر از هر روز اما در تعداد روزهای کمتر از کسر معمول)، اثر بالینی معنادار در: بقای عاری از عود لوکال (نسبت خطر (HR): 0.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.77 تا 1.15؛ 7095 زن؛ چهار مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا)، پیامدهای زیبایی (خطر نسبی (RR): 0.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81 تا 1.01؛ 2103 زن؛ چهار مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) و یا بقای کلی (HR: 0.91؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.80 تا 1.03؛ 5685 زن؛ چهار مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) نداشت. توکسیسیتی حاد پوستی ناشی از رادیوتراپی (RR: 0.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.22 تا 0.45؛ 357 زن؛ دو مطالعه) با تغییر اندازه کسری کاهش یافت. سمیت دیررس سابکوتانئوس ناشی از رادیوتراپی با تغییر اندازه کسری تغییر نکرد (HR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 1.05؛ 5130 زن؛ چهار مطالعه؛ کیفیت شواهد بالا). بقای خاص سرطان پستان (RR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 1.06؛ 5685 زن؛ سه مطالعه؛ کیفیت شواهد بالا) و بقای عاری از عود (HR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.82 تا 1.05؛ 5685 زن؛ سه مطالعه؛ کیفیت شواهد بالا) با اندازه کسری تغییر یافته متفاوت نشد. ما هیچ دادهای برای میزان ماستکتومی نیافتیم. اندازه کسری تغییر داده شده با میزان کمتر خستگی به گزارش بیمار (P < 0.001) و گزارش پزشک (P = 0.009) در شش ماه (287 زن؛ یک مطالعه) همراه بود. ما هیچ تفاوتی در موضوع تغییر اندازه کسری برای پیآمدهای گزارش شده توسط بیمار: حال خوب جسمی (0.46 = P)، عملکرد خوب کاربردی (0.38 = P)، حال خوب روحی (0.58 = P)، حال خوب اجتماعی (0.32 = P)، نگرانی در مورد سرطان پستان (0.94 = P؛ 287 زن؛ یک مطالعه) نیافتیم. ما هیچ دادهای را که به هزینهها اهمیت داده باشد، پیدا نکردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما دریافتیم که استفاده از تغییر برنامی اندازه کسری (بیشتر از 2 Gy در هر بخش) اثر بالینی معناداری در عود موضعی ندارد، و همراه با کاهش توکسیسیتی حاد است اما به نظر نمیرسد تاثیری بر شکل پستان، توکسیسیتی دیررس یا کیفیت زندگی براساس گزارش بیمار در زنان انتخاب شده برای درمان حفظ پستان داشته باشد. این افراد عمدتا زنانی با تومورهای نود منفی کوچکتر از 3 سانتیمتر و حاشیه پاتولوژیک منفی هستند.
خلاصه به زبان ساده
اندازه کسر در رادیوتراپی برای حفظ پستان در مراحل اولیه سرطان پستان
سوال مطالعه مروری
ما پرسیدیم آیا تجویز رادیوتراپی کمتر (با استفاده از دوز تابشی بالاتر در هر بار مراجعه) به اندازه درمان رایج 25 تا 30 جلسه رادیوتراپی در زنان مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان که تحت درمان حفظ پستان (نگه داشتن پستان) قرار داشتند، موثر بود.
پیشینه
سرطان پستان شایعترین سرطانی است که در زنان تشخیص داده میشود. یک نفر از هر هشت زن در ایالات متحده و استرالیا، و یک نفر در هر نه زن در انگلستان تا 85 سالگی با این تشخیص روبرو میشود. ثابت شده درمان حفظ پستان (برداشتن تومور اما نگه داشتن پستان سالم) به اندازه ماستکتومی (برداشتن بافت پستان) در بقای زنان مبتلا به سرطان محدود شده به پستان (یا گرههای لنفاوی منطقهای، یا هر دو)، تا زمانی که یک دوره پنج تا شش هفتهای را از رادیوتراپی دریافت کنند، موثر است. این کار شامل 25 تا 30 بازدید از دپارتمان رادیوتراپی است. بدون انجام رادیوتراپی پس از عمل جراحی محافظهکارانه پستان خطر قابل توجه بازگشت سرطان پستان (عود موضعی) وجود دارد. علاوه بر این، برای هر مورد عود موضعی که رادیوتراپی مانع آن شود، از یک مرگ در 15 سال بعدی اجتناب میشود. بسیاری از زنان حفظ پستان را درخواست دارند که باعث افزایش تقاضا برای خدمات رادیوتراپی میشود. تعداد کمتر رادیوتراپی روزانه (کسری) اگر همان اثر را در کنترل تومور و بقا و نتیجه زیبایی داشته باشد، برای زنان مفید است. برای کاهش تعداد دفعات درمان دوز تابش در هر کسر افزایش یافته است. این ممکن است تقاضا برای منابع تابش را کاهش دهد و برای زنان راحتتر باشد.
ویژگیهای مطالعه
نه مطالعه، شامل 8228 زن، در این مطالعه مروری گنجانده شدند. اغلب زنان در این مطالعات (91%) تومورهایی به اندازه 3 سانتیمتر یا کمتر داشتند، که در مورد همگی تومور در پاتولوژی برداشته شده بود و در 68% موارد هیچ شواهدی از سرطان در غدد لنفاوی نداشتند. در مواردی که اندازه پستان شناخته شده بود، 83% پستانها کوچک یا متوسط بودند.
نتایج اصلی
شواهد تا می 2015 بهروز شدهاند. عود منطقهای در زنانی که تعداد درمان کمتر داشتند، متفاوت نبود (چهار عود منطقهای کمتر در هر 1000 مورد (که در آن تعداد واقعی ممکن است بین 16 مورد کمتر تا 10 مورد بیشتر در هر 1000 مورد باشد.)). ظاهر پستان برای زنان تحت تعداد درمان کمتر (31 مورد ظاهر خوب/ ظاهر نامناسب کمتر، در هر 1000 مورد (که در آن تعداد واقعی ممکن است بین 59 مورد کمتر تا 3 مورد بیشتر در هر 1000 مورد با ظاهر خوب/ ظاهر نامناسب باشد)) متفاوت نبود. بقای کلی با تعداد درمان کمتر تغییری نداشت و تفاوت معنیداری در توکسیستی دیررس پوست (4 مقطع بیشتر از توکسیسیتی در 1000، که در آن تعداد واقعی ممکن است بین 14 مورد کمتر تا 36 مورد بیشتر توکسیسیتی در 1000) یا توکسیسیتی رادیوتراپی دیده نشد. توکسیسیتی حاد پوستی با تعداد درمان کمتر کاهش یافت (326 مورد کمتر در هر 1000 (که در آن تعداد واقعی ممکن است بین 264 مورد کمتر تا 374 مورد کمتر توکسیسیتی حاد پوستی در هر 1000 نفر باشد)). این مطالعه مروری نشان میدهد برای زنانی که مناسب معیارها باشند، استفاده از تعداد جلسات کمتر رادیوتراپی بعد از برداشتن تومور همان میزان کنترل سرطان، با واکنش پوستی کمتر و به احتمال زیاد همان اثرات جانبی بلندمدت، را ایجاد میکند.
کیفیت شواهد
ما شواهدی را با کیفیت بالا برای پیآمدهای زیر یافتیم: بقای عاری از عود موضعی، ظاهر پستان، توکسیسیتی، بقای کلی و بقای خاص سرطان پستان. ما شواهد با کیفیت متوسط برای بقای عاری از عود یافتیم، و شواهدی برای میزان ماستکتومی (ماستکتومی ممکن است به دلیل عود موضعی یا عوارض توکسیسیتی وابسته به درمان غیرقابل قبول مورد نیاز باشد) یا هزینهها نیافتیم.