شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Frederieke G Schaafsma, Norashikin Mahmud, Michiel F Reneman, Jean-Baptiste Fassier, Franciscus HW Jungbauer. Pre-employment examinations for preventing injury, disease and sick leave in workers. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-479-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-479-fa.html
Frederieke G Schaafsma* 
, Norashikin Mahmud , Michiel F Reneman , Jean-Baptiste Fassier , Franciscus HW Jungbauer
, Norashikin Mahmud , Michiel F Reneman , Jean-Baptiste Fassier , Franciscus HW Jungbauer
پیشینه
بسیاری از کارفرمایان و سایر سهام‌داران بر این باورند که گرفتن آزمونهای سلامت از متقاضیان کار، از رخداد بیماری‌های شغلی و غیبت به دلیل بیماری جلوگیری می‌کند. این مطالعه مروری یک به‌روزرسانی از مطالعه مروری اصلی کاکرین است (Mahmud 2010).
اهداف
بررسی اثربخشی آزمونهای قبل از استخدام متقاضیان کار در جلوگیری از رخداد آسیب شغلی، بیماری و مرخصی استعلاجی در مقایسه با عدم مداخله یا مداخلات جایگزین.
روش های جستجو
ما CENTRAL (کتابخانه کاکرین؛ The Cochrane Library)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ PsycINFO و PEDro را جست‌وجو کردیم (تا 31 مارچ 2015). ما هیچ محدودیتی از نظر تاریخ، زبان یا نوع انتشار اعمال نکردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT ؛Randomised Controlled Trials)، کارآزمایی‌های کنترل‌شده قبل و بعد (CBA ؛controlled before‐after)، و مطالعات منقطع سری زمانی (ITS ؛interrupted time‐series) را درباره آزمونهای سلامت برای پیشگیری از رخداد بیماری‌های شغلی و آسیب‌ها در متقاضیان کار، در مقایسه با عدم مداخله یا مداخلات جایگزین انتخاب کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
هر 5 نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه مطالعات به دست آمده را از جست‌وجوهای به‌روزرسانی شده برای ورود به مطالعه انتخاب کردند. ما دو مطالعه جدید را در به‌روزرسانی شده از 1 آپریل 2008 تا 31 مارچ 2015، به مطالعه افزودیم و در نتیجه مجموع یازده مطالعه را بازیابی کردیم.
نتایج اصلی
ما دو RCT، هفت مطالعه CBA و دو مطالعه ITS را انتخاب کردیم. 9 مطالعه با 7820 شرکت‌کننده، فرآیند غربالگری آزمونهای قبل از استخدام را به صورت کلی و 2 مطالعه با 2164 شرکت‌کننده، معیارهای کاهش خطرات یافت شده را پس از فرآیند غربالگری ارزیابی کردند. مطالعات برای ترکیب آماری نتایج، بسیار ناهمگون بودند. کیفیت شواهد برای تمام پیامدها دارای کیفیت بسیار پائین درجه‌بندی شد. هر دو مطالعه CBA جدید، از کنترل تاریخی استفاده کردند و هر دو در معرض خطر بالای سوگیری (Bias) قرار داشتند.
از میان مطالعاتی که فرآیند غربالگری را ارزیابی کردند، شواهد با کیفیت بسیار پائین به دست آمده از یک RCT نشان داد که آزمون عمومی برای کارهای سبک، خطر مرخصی استعلاجی را کاهش نمی‌دهد (میانگین تفاوت (MD): 0.09 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 - تا 0.29). برای سربازان ارتش، شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک مطالعه CBA وجود داشت که نشان داد اثر مثبت بر تناسب اندام برای کار پس از 12 ماه پیگیری وجود دارد (نسبت شانس (OR)؛ 0.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 0.85).
ما بر اساس یک RCT با خطر بالای سوگیری و چهار مطالعه CBA، شواهد متناقضی درباره اثر آزمونهای قبل از استخدام متمرکز بر شغل بر خطر آسیب‌های اسکلتی - عضلانی در مقایسه با آزمون کلی یا عدم انجام آزمون قبل از استخدام یافتیم. شواهدی با کیفیت بسیار پائین مبتنی بر یک ITS وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از آزمون چالش برونکیال (bronchial) می‌تواند رخداد آسم شغلی را در مقایسه با آزمون عمومی قبل از استخدام، با استفاده از آزمونهای عملکرد ریه، کاهش دهد (تغییر روند: 2.6 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.6 - تا 1.5 - ).
آزمونهای قبل از استخدام همچنین ممکن است باعث رد متقاضی برای کار جدید شود. در شش مطالعه، میزان رد متقاضیان به دلیل آزمونهای مورد مطالعه به طور متوسط از 2 تا 35 درصد افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که بر اساس دو مطالعه CBA به دست آمده‌اند و نشان می‌دهند که کاهش خطر در میان متقاضیانی که در آزمونهای قبل از استخدام برای کار مناسب تشخیص داده نشدند، ممکن است باعث خطر مشابهی از آسیب اسکلتی - عضلانی مربوط به کار در طول پیگیری، نسبت به کارگرانی شود که برای کار در آزمون سلامت مناسب تشخیص داده شدند.
از میان مطالعاتی که فرآیند غربالگری را ارزیابی کردند، شواهد با کیفیت بسیار پائین به دست آمده از یک RCT نشان داد که آزمون عمومی برای کارهای سبک، خطر مرخصی استعلاجی را کاهش نمی‌دهد (میانگین تفاوت (MD): 0.09 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 - تا 0.29). برای سربازان ارتش، شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک مطالعه CBA وجود داشت که نشان داد اثر مثبت بر تناسب اندام برای کار پس از 12 ماه پیگیری وجود دارد (نسبت شانس (OR)؛ 0.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 0.85).
ما بر اساس یک RCT با خطر بالای سوگیری و چهار مطالعه CBA، شواهد متناقضی درباره اثر آزمونهای قبل از استخدام متمرکز بر شغل بر خطر آسیب‌های اسکلتی - عضلانی در مقایسه با آزمون کلی یا عدم انجام آزمون قبل از استخدام یافتیم. شواهدی با کیفیت بسیار پائین مبتنی بر یک ITS وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از آزمون چالش برونکیال (bronchial) می‌تواند رخداد آسم شغلی را در مقایسه با آزمون عمومی قبل از استخدام، با استفاده از آزمونهای عملکرد ریه، کاهش دهد (تغییر روند: 2.6 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.6 - تا 1.5 - ).
آزمونهای قبل از استخدام همچنین ممکن است باعث رد متقاضی برای کار جدید شود. در شش مطالعه، میزان رد متقاضیان به دلیل آزمونهای مورد مطالعه به طور متوسط از 2 تا 35 درصد افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که بر اساس دو مطالعه CBA به دست آمده‌اند و نشان می‌دهند که کاهش خطر در میان متقاضیانی که در آزمونهای قبل از استخدام برای کار مناسب تشخیص داده نشدند، ممکن است باعث خطر مشابهی از آسیب اسکلتی - عضلانی مربوط به کار در طول پیگیری، نسبت به کارگرانی شود که برای کار در آزمون سلامت مناسب تشخیص داده شدند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که نشان می‌دهد آزمون عمومی برای کارهای سبک ممکن است خطر مرخصی استعلاجی را کاهش ندهد، اما می‌تواند اثر مثبتی بر تناسب اندام برای کار، در سربازان ارتش پس از 12 ماه پیگیری داشته باشد.
شواهد متناقضی درباره اثر آزمونهای قبل از استخدام متمرکز شده بر کار بر خطر ابتلا به آسیب‌های اسکلتی عضلانی در مقایسه با آزمون عمومی یا عدم انجام آزمون قبل از استخدام وجود دارد.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از آزمون چالش برونکیال، در مقایسه با آزمون عمومی قبل از استخدام با تست‌های عملکرد ریه، می‌تواند آسم شغلی را کاهش دهد. آزمونهای قبل از استخدام باعث افزایش رد متقاضیان کار در شش مطالعه از هفت مطالعه شدند.
بر اساس شواهد با کیفیت بسیار پائین، کاهش خطر مبتنی بر نتیجه آزمونهای قبل از استخدام ممکن است در کاهش خطر افزایش آسیب‌های شغلی موثر باشد. این شواهد، از سیاست فعلی برای محدود کردن آزمونهای قبل از استخدام فقط به آزمونهای مربوط به مشاغل خاص حمایت می‌کند. انجام مطالعات ارزیابی با کیفیت بهتر درباره آزمونهای قبل از استخدام، از جمله ارزیابی مزایای کاهش خطر، با توجه به اثر آن بر سلامت و وضعیت مالی کسانی که آزمونهای قبل از استخدام را نگذرانده‌اند، ضروری است.
شواهد متناقضی درباره اثر آزمونهای قبل از استخدام متمرکز شده بر کار بر خطر ابتلا به آسیب‌های اسکلتی عضلانی در مقایسه با آزمون عمومی یا عدم انجام آزمون قبل از استخدام وجود دارد.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از آزمون چالش برونکیال، در مقایسه با آزمون عمومی قبل از استخدام با تست‌های عملکرد ریه، می‌تواند آسم شغلی را کاهش دهد. آزمونهای قبل از استخدام باعث افزایش رد متقاضیان کار در شش مطالعه از هفت مطالعه شدند.
بر اساس شواهد با کیفیت بسیار پائین، کاهش خطر مبتنی بر نتیجه آزمونهای قبل از استخدام ممکن است در کاهش خطر افزایش آسیب‌های شغلی موثر باشد. این شواهد، از سیاست فعلی برای محدود کردن آزمونهای قبل از استخدام فقط به آزمونهای مربوط به مشاغل خاص حمایت می‌کند. انجام مطالعات ارزیابی با کیفیت بهتر درباره آزمونهای قبل از استخدام، از جمله ارزیابی مزایای کاهش خطر، با توجه به اثر آن بر سلامت و وضعیت مالی کسانی که آزمونهای قبل از استخدام را نگذرانده‌اند، ضروری است.
خلاصه به زبان ساده
آزمون سلامت افراد قبل از شروع به کار جدید برای جلوگیری از رخداد آسیب‌ها، بیماری و مرخصی استعلاجی
هدف از آزمونهای سلامت، قبل از اینکه افراد کار جدید را شروع کنند، چیست؟
هدف از آزمونهای قبل از استخدام، شناسایی افرادی است که در صورت دادن شغل به آن‌ها، برای بیماری‌های شغلی، آسیب یا خطر مرخصی استعلاجی بیشتر در معرض خطر قرار دارند. با به کار نگرفتن متقاضیان کار مبتلا به خطرات بالای سلامت، می‌توان از رخداد بیماری یا آسیب جلوگیری کرد. این مزایای احتمالی سلامت در قبال اینکه متقاضی شغل پیدا نکند، به دست می‌آیند. استراتژی‌های پیشگیری دیگر، درصدد رفع مشکلاتی هستند که با تغییر وظایف کاری یا با آموزش تناسب اندام جسمانی در آزمون پیدا شده است.
این مطالعه چگونه انجام شده است؟
ما یک جست‌وجوی نظام‌مند را برای مطالعاتی که تا 31 مارچ 2015 منتشر شده بودند، انجام دادیم. ما یازده مطالعه را شامل 7820 نفر یافتیم که تمام فرایند آزمونهای سلامت، از جمله رد متقاضیانی که خطرات بالاتری از رخداد بیماری‌های شغلی، آسیب یا مرخصی استعلاجی داشتند، را مورد ارزیابی قرار دادند.
یافته‌های پژوهش چه بود؟
یکی از مطالعات انتخاب شده نشان داد که آزمون عمومی، مرخصی استعلاجی را در میان کارگران دارای کار سبک در مقایسه با عدم مداخله کاهش نداد. با این حال، مطالعه دیگری نشان داد که سربازان ارتش، 12 ماه پس از آزمون سلامت برای انجام کار مناسب‌تر بودند.
نتایج به دست آمده از پنج مطالعه که آزمونهای قبل از استخدام متمرکز شده را بر کار با عدم انجام آزمون سلامت یا با آزمون سلامت عمومی مقایسه کردند، متناقض بودند. همچنین آزمونهای قبل از استخدام ممکن است باعث رد متقاضی کار شوند. در شش مطالعه، میزان رد متقاضیان کار به دلیل آزمونهای سلامت به طور متوسط از 2 درصد تا 35 درصد افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد.
دو مطالعه از 11 مطالعه انتخاب شده (شامل 2164 نفر)، متقاضیان کار را که در طول آزمون سلامت، مناسب تشخیص داده شدند با کسانی که بر اساس آزمونهای سلامت، توصیه‌های ویژه‌ای برای رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت دریافت کردند، مقایسه کردند. هر دو مطالعه، تفاوتی در میزان آسیب اسکلتی - عضلانی بین گروه‌ها در طول پیگیری گزارش نکردند. این به آن معنی است که متقاضیان کار، قادر به مراقبت از مشکلات سلامتی شناخته شده در طول آزمونهای سلامت خود خواهند بود.
کیفیت شواهد
ما تمام مقایسه‌های مورد مطالعه را به صورت شواهد با کیفیت بسیار پائین رتبه‌بندی کردیم.
نتیجه‌گیری
آزمونهای سلامت که بر خطرات سلامت مشاغل خاص تمرکز دارند، ممکن است موثر باشند. برخورد معقول با خطرات سلامت بالقوه با تغییر وظایف کاری یا آموزش تناسب اندام نیز می‌تواند موثر باشد. ما به مطالعات ارزیابی‌شده بیشتری با کیفیت بهتر نیاز داریم. اجازه ندادن به افراد برای کار کردن در مشاغل خاص، ممکن است بر سلامت آن‌ها تاثیر داشته باشند. همچنین ممکن است برای آن‌ها هزینه‌هایی داشته باشد. پژوهش‌های آینده باید هر دو مورد را ارزیابی کند.
هدف از آزمونهای قبل از استخدام، شناسایی افرادی است که در صورت دادن شغل به آن‌ها، برای بیماری‌های شغلی، آسیب یا خطر مرخصی استعلاجی بیشتر در معرض خطر قرار دارند. با به کار نگرفتن متقاضیان کار مبتلا به خطرات بالای سلامت، می‌توان از رخداد بیماری یا آسیب جلوگیری کرد. این مزایای احتمالی سلامت در قبال اینکه متقاضی شغل پیدا نکند، به دست می‌آیند. استراتژی‌های پیشگیری دیگر، درصدد رفع مشکلاتی هستند که با تغییر وظایف کاری یا با آموزش تناسب اندام جسمانی در آزمون پیدا شده است.
این مطالعه چگونه انجام شده است؟
ما یک جست‌وجوی نظام‌مند را برای مطالعاتی که تا 31 مارچ 2015 منتشر شده بودند، انجام دادیم. ما یازده مطالعه را شامل 7820 نفر یافتیم که تمام فرایند آزمونهای سلامت، از جمله رد متقاضیانی که خطرات بالاتری از رخداد بیماری‌های شغلی، آسیب یا مرخصی استعلاجی داشتند، را مورد ارزیابی قرار دادند.
یافته‌های پژوهش چه بود؟
یکی از مطالعات انتخاب شده نشان داد که آزمون عمومی، مرخصی استعلاجی را در میان کارگران دارای کار سبک در مقایسه با عدم مداخله کاهش نداد. با این حال، مطالعه دیگری نشان داد که سربازان ارتش، 12 ماه پس از آزمون سلامت برای انجام کار مناسب‌تر بودند.
نتایج به دست آمده از پنج مطالعه که آزمونهای قبل از استخدام متمرکز شده را بر کار با عدم انجام آزمون سلامت یا با آزمون سلامت عمومی مقایسه کردند، متناقض بودند. همچنین آزمونهای قبل از استخدام ممکن است باعث رد متقاضی کار شوند. در شش مطالعه، میزان رد متقاضیان کار به دلیل آزمونهای سلامت به طور متوسط از 2 درصد تا 35 درصد افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد.
دو مطالعه از 11 مطالعه انتخاب شده (شامل 2164 نفر)، متقاضیان کار را که در طول آزمون سلامت، مناسب تشخیص داده شدند با کسانی که بر اساس آزمونهای سلامت، توصیه‌های ویژه‌ای برای رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت دریافت کردند، مقایسه کردند. هر دو مطالعه، تفاوتی در میزان آسیب اسکلتی - عضلانی بین گروه‌ها در طول پیگیری گزارش نکردند. این به آن معنی است که متقاضیان کار، قادر به مراقبت از مشکلات سلامتی شناخته شده در طول آزمونهای سلامت خود خواهند بود.
کیفیت شواهد
ما تمام مقایسه‌های مورد مطالعه را به صورت شواهد با کیفیت بسیار پائین رتبه‌بندی کردیم.
نتیجه‌گیری
آزمونهای سلامت که بر خطرات سلامت مشاغل خاص تمرکز دارند، ممکن است موثر باشند. برخورد معقول با خطرات سلامت بالقوه با تغییر وظایف کاری یا آموزش تناسب اندام نیز می‌تواند موثر باشد. ما به مطالعات ارزیابی‌شده بیشتری با کیفیت بهتر نیاز داریم. اجازه ندادن به افراد برای کار کردن در مشاغل خاص، ممکن است بر سلامت آن‌ها تاثیر داشته باشند. همچنین ممکن است برای آن‌ها هزینه‌هایی داشته باشد. پژوهش‌های آینده باید هر دو مورد را ارزیابی کند.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Work Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/1/11 | انتشار: 1394/10/22
