پیشینه
عدم تحمل تغذیه یک مشکل بالینی شایع در میان نوزادان نارس است. این مساله ممکن است یک علامت اولیه از نکروزان انتروکولیت (enterocolitis)، سپسیس (sepsis) یا دیگر مشکلات جدی مربوط به دستگاه گوارش یا ممکن است ناشی از نارس بودن روده با عبور با تاخیر مکونیوم باشد. ملینهای گلیسیرین، با عمل کردن به صورت یک عامل دهیدراته کننده اسمزی و افزایش فشار اسمزی روده، عبور مکونیوم را تحریک میکند. این ملینها انقباض رکتوم را تحریک کرده و با این کار به طور بالقوه، بروز عدم تحمل تغذیه را کاهش میدهند.
اهداف
این مطالعه جهت ارزیابی اثربخشی و ایمنی ملین گلیسیرین (تنقیه/شیاف) برای پیشگیری یا درمان عدم تحمل غذایی در نوزادان متولد شده با وزن بسیار پایین (VLBW) صورت گرفته است.
روش های جستجو
در این مطالعه، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 4؛ 2015)، MEDLINE ،EMBASE و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature جستوجو شد. در این زمینه، تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده، بدون محدودیت زبانی جستوجو شد. همچنین منابع مطالعات شناسایی شده و مطالعات مروری انجام شده درباره موضوع این مطالعه جستوجو شده و جستوجوی دستی برای یافتن موارد بیشتر انجام شد. پایگاههای اطلاعاتی نگهداری شده توسط مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (US National Institutes of Health) (در www.clinicaltrials.gov) و مرکز ثبت کارآزماییهای اروپایی (european trial registries) برای شناسایی کارآزماییهای در حال انجام، نیز بررسی شدند.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفی و نیمه تصادفیسازی و کنترل شدهای را که در آنها نوزادان نارس با سن حاملگی زیر 32 هفته و دارای وزن کمتر از 1500 گرم در زمان تولد وارد مطالعه کرده بودند، برای این مطالعه در نظر گرفته شده است. اگر در کارآزماییها، ملین گلیسیرین تجویز شده و حداقل یک پیامد بالینی از قبل تعیین شده اندازهگیری شده بود، آن مطالعه در این مطالعه مروری در نظر گرفته شد.
گردآوری و تحلیل دادهها
در این مطالعه مروری از روشهای استاندارد بنیاد همکاری کاکرین (The Cochrane Collaboration) و گروه نوزادان (Neonatal Group)، برای ارزیابی کیفیت روششناسی استفاده شده در کارآزماییها، برای گردآوری دادهها و تجزیه و تحلیل آنها استفاده شد.
نتایج اصلی
تعداد 3 کارآزمایی شناسایی شد که در آنها استفاده از ملین گلیسیرین پیشگیری کننده در نوزادان نارس بررسی شده بود. هیچ کارآزمایی که استفاده درمانی از ملین گلیسیرین را برای عدم تحمل غذایی ارزیابی کرده باشد، یافت نشد. بررسی حاضر نشان داد که اجرای برنامه پیشگیری کننده ملین گلیسیرین، مدت زمان لازم تا رسیدن به تغذیه کامل روده را کاهش نمیدهد و بر پیامدهای ثانویه، از جمله طول مدت زمان بستری، مرگ و میر و وزن در زمان ترخیص، تاثیری ندارد. برنامه پیشگیری کننده ملین گلیسیرین منجر به شکست تعداد کمتری از نوزادان در دفع مدفوع طی 48 ساعت اول تولد شد. در این کارآزماییها عوارض جانبی گزارش نشده است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد موجود در این مطالعه درباره ملین گلیسیرین، از استفاده روزمره ملین گلیسیرین پیشگیری کننده به عنوان یک عامل بالینی پشتیبانی نمیکند. برای تایید یا رد اثربخشی و ایمنی ملین گلیسیرین برای پیشگیری یا درمان عدم تحمل تغذیه در نوزادان متولد شده با وزن پایین، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
ملین گلیسیرین برای پیشگیری یا درمان عدم تحمل غذایی در نوزادان با وزن بسیار پایین
سوال مطالعه مروری
آیا ملین گلیسیرین (تنقیه/شیاف) برای پیشگیری یا درمان عدم تحمل غذایی در نوزادان متولد شده با وزن پایین (VLBW)، بیخطر و موثر است؟
پیشینه
نوزادان نارس در معرض خطر عدم تحمل غذایی هستند. عواملی که منجر به عدم تحمل غذایی در نوزادان میشود، بسیار بوده و شامل تحرک نارس روده و افزایش ویسکوزیته مکونیوم است. افزایش عبور مدفوع اول (مکونیوم) ممکن است توانایی نوزادان نارس را به تحمل غذا افزایش داده و مدت زمان لازم را برای دریافت مایعات داخل وریدی کاهش دهد.
ویژگیهای مطالعه
در این مطالعه، سه مطالعه شناسایی شد که در آنها استفاده از شیاف گلیسیرین برای جلوگیری از عدم تحمل غذایی در نوزادان نارس بررسی شده بود.
یافتههای کلیدی
نتایج این بررسی نشان داد که تنقیه گلیسیرین داده شده به نوزادان نارس، نه مدت زمان تغذیه را با غذای کامل کاهش میدهد و نه مدت زمان تخلیه آن را. با این حال، دادههای موجود بسیار محدودتر از آن است که بتوان بر اساس آنها به یک نتیجهگیری قوی دست یافت.
نتیجهگیریها
شواهد موجود درباره ملین گلیسیرین، نقش پیشگیری کننده معمول ملین گلیسیرین را به عنوان یک عامل بالینی پشتیبانی نمیکند. برای تایید و یا رد اثربخشی و ایمنی ملین گلیسیرین در پیشگیری یا درمان عدم تحمل غذایی در نوزادان متولد شده با وزن پایین به مطالعات بیشتری مورد نیاز است.