پیشینه
استراتژیهای کمی برای درمان سکته مغزی ایسکمیک حاد موثر هستند. بوفلومدیل (Buflomedil) یک عامل وازواکتیو (vasoactive) است که برای بیماریهای شریانی محیطی استفاده میشود. مطالعات پژوهشی نشان دادهاند که بوفلومدیل ممکن است اثرات مفیدی بر افراد مبتلا به بیماریهای عروقی مغزی، از جمله سکته مغزی ایسکمیک حاد داشته باشد، با این حال استفاده از آن برای درمان سکته مغزی در عمل بالینی مورد تایید نیست.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی بوفلومدیل برای درمان سکته مغزی ایسکمیک حاد.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزماییهای گروه استروک در کاکرین (Cochrane Stroke Group Trials Register) (سپتامبر 2014)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 4؛ 2014)، MEDLINE (از 1950 تا فوریه 2014)، EMBASE (از 1980 تا فوریه 2014)، پایگاه اطلاعاتی پایاننامههای ارشد و دکتری ProQuest (جولای 2014)، Web of Science (از جمله نمایهنامه استنادی مقالات کنفرانسها (CPCI-S ؛Conference Proceedings Citation Index Science)) (جولای 2014) و چهار پایگاه اطلاعاتی چینی (فوریه 2014) را جستوجو کردیم. ما همچنین پنج ثبت کارآزمایی در حال انجام و فهرست منابع را از کارآزماییهای انتخاب شده جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCT ؛Randomised Controlled Trials) را انتخاب کردیم که اثر بوفلومدیل را بر افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد بررسی کردند. پیامد اولیه این مطالعه مروری مرگ در طولانیمدت یا معلولیت / وابستگی بود. پیامدهای دیگر شامل مرگ در کوتاهمدت، ناتوانی کوتاهمدت، اختلالات عصبی و عوارض جانبی بود. ما کارآزماییهایی را برای مقایسه بوفلومدیل در مقابل یک کنترل دارونما، کارآزماییهایی برای مقایسه بوفلومدیل همراه با مراقبتهای دارویی معمول در مقابل مراقبتهای دارویی معمول به تنهایی، یا کارآزماییهایی برای مقایسه بوفلومدیل همراه با مداخله دیگر در مقابل مداخله به تنهایی انتخاب کردیم. ما کارآزماییهایی را که بوفلومدیل به تنهایی را با سایر مداخله (های) بالقوه فعال مقایسه میکردند، حذف کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور جداگانه استنادها را به دقت بررسی کرده، مطالعات را انتخاب، دادهها را استخراج کردند و خطر سوگیری (Bias) را در کارآزماییها ارزیابی کردند. ما خطرات نسبی (RRs) را برای دادههای دوتایی و میانگین تفاوت استاندارد (SMD) را برای دادههای پیوسته گزارش کردیم. ما متاآنالیز (meta-analysis) را با استفاده از مدل اثرات تصادفی برای مرگ و بهبود اختلالات عصبی انجام دادیم. دادهها درباره ناتوانی / وابستگی و عوارض جانبی برای متاآنالیز مناسب نبودند و بنابراین ما این اطلاعات را به صورت نقلقول گزارش کردیم. ما تجزیه و تحلیلهای زیرگروه را برای زمان به کارگیری از شروع سکته مغزی، مسیر تحویل، دوز روزانه و مدت زمان درمان انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 26 کارآزمایی (2756 شرکتکننده) را انتخاب کردیم که همگی در چین انجام شدند. تمام شرکتکنندگان در چند روز اول بعد از شروع سکته مغزی بستری شدند (میانگین سنی 58 تا 75 سال و نسبت مرد 45% تا 80%). در بیشترین کارآزماییها شرکتکنندگان بوفلومدیل را به صورت داخل وریدی با دوز روزانه 200 میلیگرم به مدت 14 روز دریافت کردند. به طور کلی کیفیت مطالعه ضعیف بود و بسیاری از کارآزماییها ضعیف گزارش شده بودند.
فقط یک کارآزمایی مرگ در بلندمدت و ناتوانی را گزارش کرد، که در آن بازماندگان سکته مغزی در گروه بوفلومدیل نسبت به کسانی که در گروه کنترل بودند، خطر پائینتر «مرگ یا معلولیت» داشتند (200 شرکتکننده؛ RR: 0.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 0.94). همه 26 کارآزمایی، پیامدها را در پایان درمان ارزیابی کردند (هشت کارآزمایی با 1056 شرکتکننده مرگ را، یک کارآزمایی با 85 شرکتکننده معلولیت را و 26 کارآزمایی با 2756 شرکتکننده اختلالات عصبی را گزارش کردند)، اما هیچ شواهد قویای برای هر یک از پیامدهای کوتاهمدت وجود نداشت. هفده کارآزمایی (1899 شرکتکننده) وجود عوارض جانبی را در طول درمان بررسی کردند، که شش کارآزمایی (853 شرکتکننده) «هیچ عوارض جانبی قابلتوجهی در هیچ کدام از شرکتکنندگان» گزارش نکردند و 11 کارآزمایی دیگر (1046 شرکتکننده) در مجموع 38 عارضه جانبی را در گروه بوفلومدیل و دو عارضه را در گروه کنترل گزارش کردند. به طور کلی، برای هر یک از این پیامدها، با توجه به اصول درجهبندی GRADE، کیفیت شواهد پائین بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد ناکافی درباره اثربخشی یا ایمنی بوفلومدیل در حمایت از استفاده از آن برای درمان سکته مغزی ایسکمیک حاد وجود دارد. با توجه به این شواهد غیرقطعی، دادهها از ضروری بودن انجام یک RCT با توان مناسب درباره بوفلومدیل در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد حمایت میکنند.
خلاصه به زبان ساده
بوفلومدیل برای سکته مغزی ایسکمیک حاد
سوال مطالعه مروری
ما شواهدی را در مورد اثر بوفلومدیل بر مرگ، ناتوانی، و عملکردهای عصبی در افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد مرور کردیم.
پیشینه
بوفلومدیل برای افراد مبتلا به بیماریهای شریانهای پا استفاده میشود و برخی از مزایای آن برای افراد با سابقه سکته مغزی نشان داده شده است. رایجترین نوع سکته مغزی به علت تنگی یا انسداد شریان مغز ایجاد میشود (به عنوان مثال سکته مغزی ایسکمیک). بوفلومدیل دارویی است که میتواند رگهای خونی مغز را گشاد کند و ممکن است برای افراد مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک مزایایی داشته باشد. با این حال، برای درمان سکته مغزی در عملکرد بالینی مورد تایید نیست. ما میخواستیم بررسی کنیم که آیا بوفلومدیل برای درمان افراد در چند روز اول پس از شروع سکته مغزی ایسکمیک موثر و ایمن است یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا سپتامبر 2014 بهروز هستند. ما 26 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را با 2756 شرکتکننده انتخاب کردیم. همه این کارآزماییها در چین با بیماران بزرگسال مبتلا به سکته مغزی از هر دو جنس انجام شد. همه شرکتکنندگان در بیمارستان و در چند روز اول پس از شروع سکته مغزی خود بستری شده بودند. بیشترین کارآزماییها بوفلومدیل را به صورت داخل وریدی با دوز روزانه 200 میلیگرم به مدت 14 روز ارائه کردند.
نتایج اصلی
شواهد کافی برای نشان دادن اینکه آیا بوفلومدیل احتمال مرگ یا داشتن معلولیت طولانیمدت کمتر را در بازماندگان سکته مغزی کاهش میدهد یا خیر، وجود ندارد. اگر چه تمام کارآزماییها، پیامدها را بلافاصله در پایان درمان ارزیابی کردند، هیچ شواهد قوی در مورد اثرات بوفلومدیل در هر گونه پیامد کوتاهمدت وجود ندارد. همچنین، شواهد ناکافی درباره مضراتی که دارو ممکن است ایجاد کند، وجود دارد.
کیفیت شواهد
به طور کلی کیفیت شواهد پائین بود. دادههای کافی وجود نداشت و بیشتر کارآزماییها دارای طراحی ضعیف مطالعه یا گزارش ناقص از اطلاعات مرتبط بودند. برای فراهم آوردن شواهد درباره استفاده از بوفلومدیل به عنوان یک درمان معمول برای سکته مغزی ایسکمیک حاد، کارآزماییهای تصادفیسازی با کیفیت بالا مورد نیاز است.