پیشینه
دستگاههای آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی در توانبخشی استفاده میشوند و ممکن است به بهبود عملکرد بازو پس از سکته مغزی کمک کنند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی در بهبود فعالیتهای روزمره زندگی، عملکرد بازو و قدرت عضلانی بازو در افراد پس از سکته مغزی. ما همچنین پذیرش و ایمنی درمان را ارزیابی کردیم.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزماییهای گروه استروک در کاکرین (Cochrane Stroke Group's Trials Register) (آخرین جستجو فوریه 2015)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library)؛ شماره 3؛ 2015)، MEDLINE (از 1950 تا مارچ 2015)، EMBASE، (از 1980 تا مارچ 2015)، CINAHL (از 1982 تا مارچ 2015)، AMED (از 1985 تا مارچ 2015)، SPORTDiscus (از 1949 تا مارچ 2015)، PEDro (تا آپریل 2015)، Compendex (از 1972 تا مارچ 2015) و Inspec (از 1969 تا مارچ 2015) را جستوجو کردیم. ما همچنین مجموعه مقالات کنفرانسهای مرتبط، کارآزماییهای جستوجو شده و فهرست تحقیقات را به صورت دستی جستوجو کردیم، فهرست منابع را بررسی، و با نویسندگان کارآزماییها، کارشناسان و محققان در این زمینه تماس گرفتیم و همچنین با تولیدکنندگان دستگاههای تجاری تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده برای مقایسه آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو با توانبخشی دیگر و یا مداخلات دارونما، یا بدون درمان، برای افراد پس از سکته مغزی.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری به طور جداگانه، کارآزماییها را برای نتیجهگیری انتخاب، کیفیت کارآزماییها و خطر سوگیری (Bias) را ارزیابی، و دادهها را استخراج کردند. ما برای اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزماییها تماس گرفتیم. ما نتایج را با استفاده از میانگین تفاوت استاندارد (SMDs) برای متغیرهای پیوسته و خطر تفاوت (RDs) برای متغیرهای دوتایی تجزیه و تحلیل کردیم.
نتایج اصلی
ما 34 کارآزمایی (شامل 1160 شرکتکننده) را در این بهروزرسانی از مطالعه مروری خودمان انتخاب کردیم. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، امتیازات فعالیتهای زندگی روزمره (SMD: 0.37؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.11 تا 0.64؛ 0.005 = P؛ I² = 62%)، عملکرد بازو (SMD: 0.35؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 0.51؛ 0.0001 > P؛ 36% = I2)، و قدرت عضلانی بازو (SMD: 0.36؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 0.70؛ 0.04 = P؛ I² = 72%) را بهبود بخشید، اما کیفیت شواهد از پائین تا بسیار پائین بود. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، خطر انصراف شرکتکنندگان را از مطالعه با شواهد با کیفیت متوسط افزایش نداد (RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 - تا 0.03؛ 0.84 = P؛ I² = 0%) و عوارض جانبی نادر بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در افرادی که پس از سکته مغزی، آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی دریافت میکنند، ممکن است فعالیتهای زندگی روزمره خود، عملکرد بازو و دست، و قدرت عضلانی بازو و دست بهبود یابد. با این حال، به دلیل کیفیت پائین تا بسیار پائین شواهد، نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند و بین کارآزماییها از نظر شدت، مدت و مقدار درمان، نوع درمان و ویژگیهای شرکتکنندگان تفاوت وجود داشت.
خلاصه به زبان ساده
درمان الکترومکانیکی کمکی برای بهبود عملکرد بازو و ناتوانی پس از سکته مغزی
سوال مطالعه مروری
بررسی تاثیرات آموزش بازو و دست روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو در افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند.
پیشینه
بیش از دو سوم افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند، مشکلاتی در رابطه با کاهش عملکرد بازو دارند، که میتواند توانایی فرد را برای انجام فعالیتهای روزمره و بهرهوری، کاهش دهد، و میزان فعالیتهای اجتماعی را محدود کند، که منجر به بار اقتصادی میشوند. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، برای کمک به توانبخشی در حمایت از حرکات شانه، آرنج، یا دست از ماشینآلات تخصصی استفاده میکند. با این حال، نقش آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو پس از سکته مغزی نامشخص است.
ویژگیهای مطالعه
ما 34 کارآزمایی (شامل 1160 شرکتکننده) را تا مارچ 2015 شناسایی و آنها را برای مطالعه مروری خود انتخاب کردیم. نوزده دستگاه الکترومکانیکی مختلف در کارآزماییها توصیف شد، که در آنها آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی با انواع دیگر مداخلات مقایسه شد. شرکتکنندگان بین 21 تا 80 ساله بودند، مدت زمان کارآزماییها در بازه زمانی 2 تا 12 هفته، اندازه کارآزماییها بین 8 و 127 شرکتکننده بود، و پیامد اولیه بین کارآزماییهای انتخاب شده متفاوت بود. بسیاری از کارآزماییها در مرکز بازتوانی در ایالات متحده آمریکا انجام شد.
نتایج اصلی
آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، فعالیتهای روزمره زندگی را در افراد پس از سکته مغزی و عملکرد و قدرت عضلات بازوی آسیبدیده، بهبود بخشید. عوارض جانبی مانند صدمات و درد به ندرت توضیح داده شد، این دستگاهها میتوانند به عنوان یک ابزار توانبخشی به کار گرفته شوند، اما ما هنوز نمیدانیم که اغلب آنها چه وقت یا چگونه باید استفاده شوند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد پائین تا بسیار پائین بود.