پیشینه
کلامیدیا تراکوماتیس (CT ؛Chlamydia trachomatis) و نایسریا گونوره (NG ؛Neisseria gonorrhoeae) علل بسیار شایع عفونتهای باکتریایی منتقل شونده از راه جنسی (STI) هستند. استراتژیهای مدیریت که عدم موفقیت مسیرهای بالینی را از عفونت به بهبودی کاهش میدهند، ممکن است کنترل STI را بهبود دهند و عوارض ناشی از فقدان، یا ناکافی بودن درمان را کاهش دهند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی گردآوری نمونه مبتنی بر خانه به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت برای عفونتهای کلامیدیا تراکوماتیس و نایسریا گونوره در مقایسه با گردآوری نمونه مبتنی بر کلینیک در افراد فعال از نظر جنسی.
روش های جستجو
ما ثبت تخصصی گروه عفونتهای قابل انتقال جنسی در کاکرین (Cochrane Sexually Transmitted Infections Group Specialized Register)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ MEDLINE؛ EMBASE و LILACS را در 27 می 2015، همراه با پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ World Health Organization International Clinical Trials Registry) و ClinicalTrials.gov جستوجو کردیم. ما همچنین مجموعه مقالات کنفرانسها را به صورت دستی جستوجو کردیم و با نویسندگان کارآزماییها تماس گرفتیم و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را مرور کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT ؛Randomized Controlled Trials) که به مقایسه گردآوری نمونه در خانه با گردآوری نمونه در کلینیک در مدیریت عفونتهای کلامیدیا تراکوماتیس و نایسریاگنوره پرداخته باشند.
گردآوری و تحلیل دادهها
سه نویسنده مطالعه مروری به طور جداگانه، کارآزماییها را برای نتیجهگیری ارزیابی، دادهها را استخراج کردند و خطر سوگیری (Bias) را ارزیابی کردند. ما برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعهها تماس گرفتیم. ما هرگونه اختلافی را از طریق توافق حل کردیم. ما از روشهای استاندارد روششناسی توصیه شده توسط کاکرین استفاده کردیم. در صورت مثبت بودن تست، پیامد اولیه، مدیریت مورد شاخص بود، که به صورت تعداد شرکتکنندگان تست شده، تشخیص داده شده و درمان شده تعریف شدند.
نتایج اصلی
ده کارآزمایی شامل 10479 شرکتکننده انتخاب شدند. شواهد بینتیجه درباره اثر روی شرکتکنندگان با مدیریت مورد شاخص (که به صورت افراد مورد آزمایش قرار گرفته، تشخیص داده شده و درمان شده برای CT یا NG، یا هر دو تعریف میشود) در گروه گردآوری نمونه مبتنی بر خانه (45/778؛ 5.8%) در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک (51/788؛ 6.5%) (خطر نسبی (RR): 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 1.29؛ سه کارآزمایی؛ I2 = 0%؛ 1566 شرکتکننده؛ کیفیت متوسط) وجود دارد. مضرات گردآوری نمونه در خانه در هیچ کارآزمایی ارزیابی نشده بود. همه 10 کارآزمایی نسبت افراد آزموده شده را مقایسه کردند. نتایج برای نسبت شرکتکنندگان برای تکمیل تست، ناهمگونی بالایی داشت (I2 = 100%) و ترکیب نشد.
ما نتوانستیم دادههای به دست آمده از مطالعات فردی را از لحاظ تعداد شرکتکنندگان آزموده شده ترکیب کنیم، به این دلیل که نسبتها در طول مطالعات بسیار متغیر بودند، و در محدوده 30% تا 96% در گروه خانه و محدوده 6% تا 97% در گروه کلینیک (شواهد با کیفیت پائین) قرار داشتند. تعداد شرکتکنندگان با تست مثبت در گروه گردآوری نمونه در خانه (240/2074؛ 11.6%) در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک کمتر بود (179/967؛ 18.5%) (RR: 0.72؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 0.86؛ 9 کارآزمایی؛ I2 = 0%؛ 3041 شرکتکننده؛ کیفیت متوسط).
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج گردآوری نمونههای در خانه برای عفونت CT یا NG، در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک، میتواند سطوح مشابهی را از مدیریت شاخص نتیجه مدهد. افزایش نسبت افراد مورد آزمایش به عنوان نتیجه گردآوری نمونه درخانه، در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک، با نسبت پائینتری از نتایج مثبت جبران میشود. مضرات گردآوری نمونه در خانه در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک ارزیابی نشده است. باید کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) آینده برای ارزیابی اثربخشی گردآوری نمونه در خانه، طراحی شود تا پیامدهای بیولوژیکی مدیریت موارد STI را مانند نسبت شرکتکنندگان با استفاده از آزمونهای منفی برای STI مربوط به آن در پیگیری اندازهگیری کنند.
خلاصه به زبان ساده
جمعآوری نمونهها در خانه در مدیریت عفونتهای کلامیدیایی و سوزاک
سوال مطالعه مروری
نویسندگان کاکرین شواهدی را در مورد اثرات نمونههای گردآوری شده در خانه توسط خود افراد در مقایسه با نمونههای گردآوری شده در کلینیک در مدیریت بالینی عفونتهای کلامیدیا و سوزاک مرورکردند.
پیشینه
کلامیدیا و سوزاک، عفونتهای شایع منتقل شونده جنسی (STI) هستند اگر مردم بتوانند به جای رفتن به کلینیک، نمونهها را در خانه جمع کنند، ارسال کنند یا آنها را به آزمایشگاه ببرند، دستیابی به مدیریت این عفونتها میتواند آسانتر باشد.
تاریخ جستوجو
این شواهد تا می 2015 بهروز هستند.
ویژگیهای مطالعه
ما منابع موجود را برای یافتن کارآزماییهایی که در آنها افراد یا به گروه گردآوری نمونه در خانه و یا به گروه گردآوری نمونه در کلینیک دعوت شدند، جستوجو کردیم. در کل 10 کارآزمایی مرتبط را پیدا کردیم. سه مطالعه (شامل 1566 نفر) دادهها را برای ارزیابی نسبت افرادی که تست، تشخیص و درمان را کامل کردند، فراهم آوردند. تمام کارآزماییها اطلاعاتی در مورد درصد افرادی که نمونههای گردآوری شده خود را برای تشخیص عفونتهای کلامیدیا و سوزاک در خانه جمع کردند و کسانی که آزمون را در یک کلینیک انجام دادند، ارائه کردند. 9 مطالعه درصدهای مربوط به نتایج مثبت آزمایش را گزارش کردند.
منابع مالی
کارآزماییها در این مطالعه مروری از نظر مالی توسط سازمانهای دولتی و غیردولتی تامین شدند.
نتایج اصلی
شواهدی مبنی بر تفاوت بین گردآوری نمونه در خانه و در کلینیک در نسبت افرادی که آزمایش، تشخیص و درمان را کامل کردند، وجود ندارد. در گروه مبتنی بر خانه از مجموع 778 نفری که دعوت شد تا گردآوری نمونه در خانه را انجام دهند، 45 نوع عفونت شناسایی و درمان شد. در گروه مبتنی بر کلینیک از مجموع 788 نفری که به حضور در کلینیک دعوت شدند، 51 عفونت شناسایی و درمان شد. به دلیل اینکه نسبتها به طورگستردهای متفاوت بود، ما نمیتوانستیم دادههای به دست آمده را از مطالعات فردی که روی تعدادی از شرکتکنندگان تست شد، ترکیب کنیم. تعداد کمتری از شرکتکنندگان تشخیص داده شده در گروه مبتنی بر خانه در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک، ثبت شدند. مضرات بالقوه آزمایش با نمونههای گردآوری شده در خانه در هیچ یک از کارآزماییها ارزیابی نشده بود.
کیفیت شواهد
درجهبندی شواهد با استفاده از GRADE برای پیامدهای اصلی در حد متوسط (مدیریت موارد شاخص، شیوع تست مثبت) یا پائین (نسبت افراد تست شده) بود. کیفیت شواهد به دلیل محدودیتهای روششناسی در مطالعات کاهش یافت.
نتیجهگیری
گردآوری نمونهها در خانه در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک برای عفونتهای کلامیدیا تراکوماتیس یا نایسریا گونوره میتواند در سطوح مشابهی از مدیریت موارد شاخص باشد. ایمنی گردآوری نمونه مبتنی بر خانه در مقایسه با گردآوری نمونه مبتنی بر کلینیک ارزیابی نشده است.