پیشینه
اسکار آکنه عارضه شایع آکنه است و زخم ناشی از آن میتواند تاثیر منفی بر سلامت جسمی و روانی فرد مبتلا داشته باشد. اگر چه طیف گستردهای از مداخلات مطرح شده، کمبود شواهد با کیفیت بالا برای درمان اسکار آکنه برای اطلاع بهتر بیماران و ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی در مورد موثرین و ایمنترین روشهای مدیریت این بیماری وجود دارد. هدف این مطالعه مروری بررسی درمان اسکار آکنه هیپرتروفیک (hypertrophic) و آتروفیک (atrophic) است، اما ما روی اسکار آتروفیک صورت متمرکز شدهایم.
اهداف
بررسی اثرات مداخلات برای درمان اسکارآکنه.
روش های جستجو
ما پایگاههای اطلاعاتی زیر را تا نوامبر 2015 جستجو کردیم: ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین (Cochrane Skin Group Specialised Register)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) (شماره 10؛ 2015)، MEDLINE (از سال 1946)، EMBASE (از سال 1974) و LILACS (از سال 1982). ما همچنین پنج ثبت کارآزمایی را جستوجو کرده و فهرست منابع مطالعات انتخاب شده و مطالعات مروری مربوط به آن را برای یافتن منابع بیشتر در کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCTs ؛Randomised Controlled Trials) را انتخاب کردیم که در آن شرکتکنندگان (یا تقسیم چهره یا بازوهای موازی) به هریک از انواع مداخله فعال (یا ترکیبی از آنها) برای درمان اسکارهای آکنه اختصاص داده شدند. ما مطالعاتی را که فقط یا عمدتا درباره اسکارهای کلوئید بودند، حذف کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
سه نویسنده مطالعه مروری به طور جداگانه دادهها را از هر یک از مطالعاتی که در این مطالعه مروری انتخاب شدند، استخراج و خطر سوگیری (Bias) را ارزیابی کردند. در صورت لزوم ما اختلافات را با بحث و داوری که با یک متخصص روش پشتیبانی شده، حل کردیم. پیامدهای اولیه ما، بهبود اسکار گزارش شده توسط شرکتکننده بود و هرگونه عوارض جانبی جدی، دلیل کافی برای انصراف شرکتکنندگان از مطالعه بود.
نتایج اصلی
ما 24 کارآزمایی با 789 شرکتکننده بزرگسال 18 ساله یا بالاتر را انتخاب کردیم. بیست کارآزمایی مردان و زنان را ثبتنام کرد، سه کارآزمایی فقط زنان را و یک کارآزمایی فقط مردان را ثبتنام کرد. قضاوت ما بر این بود که هشت مطالعه، هم برای تولید دنباله و هم برای تخصیص پنهانی، در معرض خطر پائین سوگیری بودند. با توجه به کورسازی کردن، ما 17 مطالعه را در معرض خطر سوگیری عملکردی تشخیص دادیم، چرا که شرکتکنندگان و متخصصین پوست برای درمانهای تجویز شده یا دریافت شده کورسازی نشد بودند. با این حال، ما 24 کارآزمایی را برای ارزیابی پیامد، در معرض خطر پائین سوگیری تشخیص، ارزیابی کردیم. ما 14 مقایسه مربوط به هفت مداخله و چهار ترکیب از مداخلات را ارزیابی کردیم. 9 مطالعه هیچ داده قابل استفادهای از پیامدهای ما را فراهم نکردند و در نتایج این مطالعه مروری استفاده نشدند.
برای پیامد ما، «بهبود اسکار گزارش شده توسط شرکتکنندگان» در یک مطالعه، لیزر فراکشنال (fractional) در فرایند بهبود اسکار نسبت به لیزر غیرفراکشنال غیرتراشنده (non-ablative) در هفته 24 موثرتر بود (خطر نسبی (RR): 4.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.25 تا 12.84؛ 64 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ بهبود اسکار در روش لیزر فراکشنال یکسانی با امواج رادیویی (radiofrequency) فراکشنال در یک مطالعه در هفته هشتم (RR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 تا 1.68؛ 40 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و با لایهبرداری شیمیائی ترکیبی با تزریق به پوست با سوزن در یک مطالعه متفاوت در هفته 48ام (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 1.67؛ 26 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یکسان بود.
در مطالعه دیگری، لایهبرداری شیمیایی، بهبود اسکار قابل مقایسهای را نسبت به لایهبرداری شیمیایی ترکیبی با تزریق به پوست با سوزن در هفته 32ام نشان داد (RR: 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.75؛ 20 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در یک مطالعه، لایهبرداری شیمیایی بهبود اسکار قابل مقایسهای را درتزریق به پوست با سوزن در هفته چهارم نشان داد (RR: 1.13؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.69 تا 1.83؛ 27 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در مطالعه دیگری، مواد تزریقی، بهبود اسکار بهتری را نسبت به گروه دارونما در هفته 24 ارائه کرد (RR: 1.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.31 تا 2.59؛ 147 = n؛ شواهد با کیفیت متوسط)
برای پیامد «عوارض جانبی جدی» در یک مطالعه، لایهبرداری شیمیایی در 7/43 (16%) از شرکتکنندگان غیرقابل تحمل بود (RR: 5.45؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 90.14؛ 58 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
برای پیامد ثانویه «عوارض جانبی کوتاهمدت گزارش شده توسط شرکتکنندگان»، همه شرکتکنندگان درد را در مطالعات زیر گزارش کردند: در یک مطالعه، لیزر فراکشنال با لیزر غیرفراکشنال غیرتراشنده مقایسه شد (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 تا 1.06؛ 64 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در مطالعه دیگری لیزر فراکشنال با ترکیب لایهبرداری با تزریق به پوست به وسیله سوزن مقایسه شد (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 1.16؛ 25 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در یک مطالعه لایهبرداری شیمیایی به همراه تزریق به پوست با سوزن با لایهبرداری شیمیایی مقایسه شد (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 1.20؛ 20 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در یک مطالعه لایهبرداری شیمیایی با تزریق به پوست به وسیله سوزن مقایسه شد (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.15؛ 27 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). همچنین در یک مطالعه پرکننده تزریقی و دارونما مقایسه شد (RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 تا 11.10؛ 147 = n؛ شواهد با کیفیت پائین).
برای پیامد «عوارض جانبی کوتاهمدت با ارزیابی محقق»، در یک مطالعه، لیزر فراکشنال (6/32) نسبت به لیزر غیرتراشنده غیرفراکشنال (10/32) با کاهش خطر هیپرپیگمانتاسیون (hyperpigmentation) همراه بود (RR: 0.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25 تا 1.45؛ 64 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در یک مطالعه، لایهبرداری شیمیایی در مقایسه با تزریق به پوست با سوزن (0/15)، با افزایش خطر هیپرپیگمانتاسیون (6/12) همراه بود (RR: 16.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 258.36؛ 58 = n؛ شواهد با کیفیت پائین). تفاوتی در عوارض جانبی گزارش شده درباره پرکننده تزریقی (17/97) در مقایسه با دارونما (13/50) وجود نداشت (RR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 تا 1.27؛ 147 = n؛ شواهد با کیفیت پائین).
نتیجهگیریهای نویسندگان
به دلیل روشهای ضعیف، مطالعات ضعیف، فقدان ارزیابی بهبود استاندارد و متغیرهای خط پایه مختلف، شواهدی با کیفیت بالا در مورد اثرات مداخلات مختلف برای درمان اسکار آکنه وجود ندارد.
شواهدی با کیفیت متوسط وجود دارد که نشان میدهد پرکننده تزریقی ممکن است برای درمان اسکار آکنه آتروفیک موثر باشد. با این حال، هیچکدام از مطالعات اثرات طولانیمدت را ارزیابی نکرد، طولانیترین پیگیری، فقط در یک مطالعه 48 هفتهای بود. مطالعات دیگر مقایسهکنندههای فعال را انتخاب کردند، اما در عدم وجود مطالعاتی که اثربخشی را نسبت به گروه دارونما یا مداخلات مصنوعی تایید کنند، ممکن است نیافتن شواهدی مبنی بر تفاوت بین دو درمان فعال به این معنی باشد که این رویکردها عمل نمیکنند. نتایج حاصل از این مطالعه مروری از استفاده از هرگونه مداخله به عنوان خط اول در درمان اسکارآکنه حمایت نمیکند.
اگر چه هدف ما شناسایی شکافهای مهم برای تحقیقات اولیه بیشتر بود، با این حال ممکن است کارآزماییهایی با استفاده از دارونما یا درمان ساختگی مورد نیاز باشد تا تعیین کند چگونه انواع درمانهای فعال، مزایایی قابل توجهی را در طولانیمدت برای بیمار به همراه دارد.
خلاصه به زبان ساده
درمان برای اسکارهای آکنه
سوال مطالعه مروری
کدام درمانها برای اسکار آکنه موثر هستند؟
پیشینه
اسکار آکنه ممکن است تاثیر مخربی بر سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی فرد مبتلا داشته باشد. اگر چه طیف گستردهای از درمانها استفاده میشوند، شواهدی با کیفیت بالا درباره اینکه کدام یک برای درمان اسکارهای آکنه بیشتر موثر هستند، وجود ندارد.
هدف این مطالعه مروری اطلاع بهتر بیماران و ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی درباره موثرترین و ایمنترین روشها برای مدیریت این مشکل است. ما درمانهای اسکارهای آتروفیک (فرورفتگی در سطح پوست) و اسکارهای هیپرتروفیک (اسکارهای ناصاف که در سطح پوست ایجاد شدهاند) آکنه را بررسی کردهایم اما بر اسکار آتروفیک صورت متمرکز شدهایم. پیامدهای اصلی ما درباره بهبود اسکار گزارش شده توسط شرکتکنندگان و هرگونه عوارض جانبی جدی (که دلیل کافی برای انصراف شرکتکنندگان از مطالعه باشد) بود.
ویژگیهای مطالعه
ما 24 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) را با 789 فرد مبتلا به اسکار آکنه انتخاب کردیم (جستوجوها تا نوامبر 2015). 2 RCT؛ (706 نفر) هم زنان و هم مردان را ثبتنام کرد، 3 RCT (75 نفر) فقط زنان را و یک RCT (8 نفر) فقط مردان را ثبتنام کرد. بسیاری از مطالعاتی رکه ما انتخاب کردیم (21 RCT؛ 744 نفر) افراد مبتلا به اسکارهای آکنه آتروفیک را ثبتنام کرد. یک RCT؛ 20 فرد مبتلا به آتروفیک مخلوط و اسکارهای آکنه هیپرتروفیک را ثبتنام کرد.
نتایج اصلی
شواهد ناکافی از کارآزماییها در حمایت از لیزر فراکشنال برای درمان آکنه وجود دارد. با این حال، این رویکرد مدیریت توسط برخی از اعمال بالینی برای درمان اسکار آکنه بهروزرسانی شد.
برای پیامد ما «بهبود اسکار گزارش شده توسط شرکتکنندگان»، لیزر فراکشنال در ایجاد تغییر بهبود اسکار نسبت به لیزر غیرتراشنده غیرفراکشنال موثرتر بود. امواج رادیویی پرفرکانس فراکشنال نسبت به لیزر فراکشنال، بهبود مشابهی در اسکار نشان داد. لایهبرداری شیمیایی، بهبود اسکار مشابهی را هم در لیزر فراکشنال و هم در تزریق به پوست به وسیله سوزن نشان داد. ترکیب لایهبرداری شیمیائی با تزریق به پوست باسوزن، بهبود اسکار مشابهی را در لیزر فراکشنال و لایهبرداری شیمیایی عمیق نشان داد. مواد تزریقی، بهبود اسکار بهتری نسبت به گروه دارونما ارائه کرد.
پیامد «اثرات جانبی جدی» در یک مطالعه گزارش شد، که نشان داد لایهبرداری شیمیایی در 16% از کسانی که از آن استفاده کرده بودند، قابل تحمل نبود. پیامدهای دیگر، عوارض جانبی «با ارزیابی محقق» و «گزارش شده توسط شرکتکننده» را در کوتاهمدت (کمتر از 24 هفته)، توسط کسانی که بخشی از آن را دریافت کرده بودند و توسط محققان، بیشتر یا کمتر قابل قبول بود و تفاوت بزرگی بین مداخلات مورد مطالعه آشکار نشد.
چهار مقایسه از شش مقایسه، کاملا بینتیجه و کیفیت شواهد بسیار پائین بود. فقدان مطالعاتی که اثربخشی درمانها را نسبت به گروه دارونما یا مداخلات ساختگی فراهم کند، وجود دارد و امکان پیدا نکردن شواهدی از تفاوت بین دو درمان فعال میتوانست به این معنی باشد که این کار بسیار مفید نیست.
ما هیچ کارآزمایی را که درمان اسکار آکنه را روی پشت بررسی کند، شناسایی نکردیم.
نتایج حاصل از این مطالعه مروری، از استفاده از هرگونه مداخله خط اول درمان اسکار آکنه حمایت نمیکند، و هیچکدام از مطالعات شواهدی برای تایید اینکه هریک از مزایای کوتاهمدت به اثرات بلندمدت تبدیل خواهد شد، فراهم نکرد
.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را برای چندین پیامد، بسیار پائین تا متوسط رتبهبندی کردیم. شواهد با کیفیت پائینتر برای درمانها، عمدتا به دلیل وجود تعداد کم افراد در مطالعات و فقدان کورسازی کردن (افراد میدانستند که درمان دریافت میکنند) بود، که سبب دقت کمتر نتایج شد.
مطالعات آینده باید پیامدهای گزارش شده را توسط بیمار به عنوان معیار اصلی بررسی کنند. باید مجموعهای از اندازههای پیامدهای اصلی وجود داشته باشد که در همه RCTها برای درمان اسکار آکنه گزارش شده باشد و باید پیامدها تا چندین ماه بعد از درمان ارزیابی شوند. فقدان گزارش عوارض جانبی جدی یکی از شکافهای تحقیقاتی موجود در این مطالعه مروری بود.