پیشینه
مصرف بیش از حد سیگار خطر ابتلا به عفونت سل (TB) را دو تا دو و نیم برابر افزایش میدهد. کشیدن سیگار به طور قابلتوجهی با عود بیماری سل و مرگومیر ناشی از این بیماری در ارتباط است. مطالعات مشاهدهای، ارتباط بین سیگار کشیدن و پیامدهای درمان ناقص بیماری سل مانند کاهش میزان پیگیری روند بیماری، شدت بیماری، مقاومت در برابر دارو و تغییر شکل کند اسمیر را نشان دادهاند. از آنجا که اکثر اختلالات ایمونولوژیک مرتبط با سیگار کشیدن در عرض شش هفته پس از ترک سیگار برگشتپذیر هستند، ترک سیگار ممکن است تأثیرات مثبت چشمگیری بر پیامدهای درمان سل، عود سل و بیماریهای ریوی در آینده داشته باشد.
اهداف
تجزیه و تحلیل تأثیر مداخلات ترک سیگار و استعمال دخانیات (SCIS) بر پیامدهای درمان افراد مبتلا به سل ریوی بزرگسالان.
روش های جستجو
ما ثبت تخصصی گروه اعتیاد به دخانیات در کاکرین (Cochrane Tobacco Addiction Group Specialised Register) را با استفاده از واژگان MeSH برای درمان سل و ضدسل جستوجو کردیم. همچنین MEDLINE و EMBASE را با استفاده از واژگان مرتبط با همین موضوع و ادغام این کلمات با واژگان جستوجو که برای شناسایی کارآزماییهای مربوط به مداخلات ترک استعمال دخانیات برگرفته از ثبت تخصصی به کار میرفت، جستوجو کردیم. همچنین فهرست منابع مقالات و مطالعات مروری، مجموعه مقالات کنفرانسها، clinicaltrials.gov و منابع علمی منتشرنشده را بررسی کردیم. تاریخ جستوجوها، 29 جون 2015 میباشد.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛Randomised Controlled Trials) فردی و خوشهای، بدون توجه به تاریخ، زبان و وضعیت نشر، مطالعات مربوط به بزرگسالان مبتلا به سل ریوی درباره داروهای خط اول ضدسل، همراه با مداخلات در هر دو سطح فردی یا جمعی که به طور جداگانه یا بخشی از یک بسته بزرگتر کنترل دخانیات ارائه میشود. این امر، هر نوع مداخله رفتاری یا دارویی یا هر دو را برای ترک سیگار در برمیگیرد.
گردآوری و تحلیل دادهها
با استفاده از معیارهای واجد شرایط بودن، دو نویسنده به طور مستقل خلاصه مطالعات بازیابیشده را در خصوص ارتباط آنها با موضوع بررسی کرده و گزارشهای کامل مربوط به کارآزماییها را درباره گزینههای مشمول بررسی، به دست آوردند. نویسندگان، هرگونه اختلافنظر را درباره واجد شرایط بودن با توافق متقابل، یا با مراجعه به نویسنده سوم حل و فصل کردند. دو نویسنده بر آن شدند تا به طور مستقل دادههای مطالعاتی به دست آمده از مطالعات واجد شرایط را در قالب استخراج دادهها و مقایسه یافتهها، سنتز دادهها با استفاده از خطر نسبی و ارزیابی خطر سوگیری (Bias) با استفاده از روشهای استاندارد روششناسی کاکرین بررسی کنند. با این حال، ما هیچگونه کارآزمایی مناسبی نیافتیم.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده که دارای معیارهای واجد شرایط باشد، مشاهده نشد. چند مطالعه بالقوه واجد شرایط در حال انجام است و ما آنها را برای گنجاندن در بهروزرسانی بعدی این مطالعه مروری ارزیابی خواهیم کرد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهدی با کیفیت بالا مانند (RCTها) در دسترس نیستند که اثربخشی مداخلات را برای ترک سیگار در بهبود پیامدهای درمان سل بیازمایند. لازم است کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده با کیفیت خوب صورت بگیرد تا به کمک آنها تأثیر SCIها بر پیامدهای درمان سل، هم در کوتاهمدت و هم در بلندمدت ارزیابی شود. ایجاد یک پایگاه مبتنی بر شواهد میتواند گامی اساسی در جهت اجرای SCIها در برنامههای کنترل سل در سراسر جهان باشد.
خلاصه به زبان ساده
آیا مداخلات برای ترک سیگار در میان بزرگسالان مبتلا به سل موجب بهبود پیامدهای درمان سل آنان میشود؟
سؤال مطالعه مروری
آیا روشهای درمانی برای کمک به افراد مبتلا به سل (TB) ریوی جهت ترک سیگار، به بهبود چگونگی پاسخ آنها به درمان بیماریشان نیز منجر میشود؟
پیشینه
سل (TB) یک عفونت باکتریایی است که میتواند هر عضوی از بدن انسان را تحت تأثیر قرار است. سل ریوی ممکن است به وسیله سرفه، عطسه یا آب دهان افراد مبتلا از راه هوا، از فردی به فرد دیگر سرایت کند. سل یکی از علل عمده مرگومیر در کشورهای کمدرآمد و با درآمد متوسط است. افراد سیگاری دو برابر افراد غیرسیگاری در معرض ابتلا به سل قرار دارند. سیگار کشیدن، رفتار پرخطر مشترک در میان افراد مبتلا به سل است. افرادی هم که دود دستدوم سیگار را استنشاق میکنند، به احتمال زیاد به عفونت سل دچار میشوند. هنگامی که افراد سیگاری به عفونت سل مبتلا میشوند، به احتمال زیاد به نوع جدیتری از سل دچار میشوند. همچنین به احتمال زیاد آنان از ادامه روند درمانی خود سر باز میزنند یا آن را کنار میگذارند و احتمال اندکی وجود دارد که به درمان دارویی خود پاسخ دهند.
کشیدن سیگار میتواند مشکلاتی را برای سیستم ایمنی بدن ایجاد کند. با این حال، تحقیقات نشان میدهند که اکثر این مشکلات را میتوان پس از ترک سیگار به مدت شش هفته برطرف کرد. بنابراین، بر آن شدیم تا این پرسش را بیازماییم که آیا ترک سیگار میتواند به افراد مبتلا به سل از طریق بهبود نحوه پاسخ آنها به درمان و کاهش سطح عفونتشان کمک کند یا خیر.
روشهای جستوجو
ما پایگاه اطلاعاتی مربوط به پژوهشهای مختلف را که حاوی تحقیقات منتشرشده و در حال انجام درباره این موضوع بودند و تا 29 جولای 2015 به ثبت رسیده بودند، جستوجو کردیم. ما مطالعات نوشتاری را به هر زبان، اعم از منتشرشده یا نشده جستوجو کردیم. بنا داشتیم تنها مطالعاتی را بررسی کنیم که میزان موفقیت یک روش درمانی را برای کمک به فرد مبتلا به سل برای ترک سیگار آزموده بودند و این امر را با مقایسه این روش درمانی با روش دیگر یا بدون درمان با استفاده از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) به انجام رسانده بودند. ما برای اجرای این روش درمانی، افراد (بزرگسالان مبتلا به سل و تحت درمان سل) یا کل جمعیت را هدف قرار داده بودیم. این هدفگذاری شامل مشاوره یا مداخلات مبتنی بر دارو برای ترک سیگار میشد. ما به مطالعاتی علاقه داشتیم که در آنها به ارزیابی شمار زیادی از افرادی پرداخته بودند که یا دوره درمان سل را به پایان رسانده بودند، یا درمان شده بودند یا شامل هر دو حالت میشدند.
نتایج اصلی
ما هیچ مطالعهای را نیافتیم که طبق معیارهای واجد شرایط بودن که قبلا به آنها اشاره شد، صورت گرفته باشد. به همین علت، این یک مطالعه مروری بینتیجه (تهی) تلقی میشود. با این حال، مطالعاتی در دست انجام هستند که ممکن است در بهروزرسانی بعدی ما از این مطالعه مروری گزارش شوند.
کیفیت شواهد
هنوز شواهدی با کیفیت بالا در دسترس نیست که بتواند به ما بگوید آیا درمانهایی که برای کمک به افراد مبتلا به سل جهت ترک سیگار آنان مؤثر است، برای تکمیل درمان سل و پاسخ بهتر به آن درمان نیز مؤثر است یا خیر. بنابراین، لازم است مطالعات تحقیقاتی باکیفیتی انجام پذیرند که مفید بودن روشهای درمان ترک سیگار را در افراد مبتلا به سل بیآزمایند.