پیشینه
تمام دستورالعملهای عمده در زمینه درمانهای ضد فشارخون، کاهش وزن را توصیه میکنند. داروهای ضدچاقی ممکن است در این زمینه کمک کننده باشند.
اهداف
اهداف اولیه
ارزیابی اثرات طولانیمدت کاهش ایجاد شده توسط دارو در وزن بدن بزرگسالان مبتلا به فشارخون اساسی بر تمامی علل مرگ و میر، عوارض قلبی و عروقی و عوارض جانبی (از جمله کلیه عوارض جانبی جدی، صرف نظر کردن از درمان دارویی به دلیل عوارض جانبی، و کلیه عوارض جانبی غیرجدی)
اهداف ثانویه
ارزیابی اثرات طولانیمدت کاهش ایجاد شده توسط دارو در وزن بدن بزرگسالان مبتلا به فشارخون اساسی بر تغییر در میزان پایه فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و کاهش وزن بدن.
روش های جستجو
ما مطالعات را با استفاده از جستوجوهای کامپیوتری در ثبت تخصصی گروه پرفشارخونی در کاکرین (Cochrane Hypertension Group Specialised Register)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid EMBASE؛ کارآزماییهای بالینی ثبتشده در ClinicalTrials.gov؛ و فهرست منابع و مطالعات مروری را از طریق جستوجوهای دستی، به دست آوردیم (13 آپریل 2015).
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در بزرگسالان مبتلا به فشارخون حداقل به مدت 24 هفته که مداخلات طولانیمدت دارویی را برای کاهش وزن با دارونما مقایسه کردند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده این مطالعه مروری به طور جداگانه مطالعات را انتخاب کردند و خطر سوگیری (Bias) را بررسی و دادهها را استخراج کردند. جایی که مطالعات کافی وجود داشت و ناهمگونی قابلتوجهی بین آنها دیده نمیشد (0.1 < P)، مطالعات را با استفاده از متاآنالیز (meta-analysis) اثر ثابت با هم ترکیب کردیم. زمانی که ناهمگونی وجود داشت، از روش اثر تصادفی استفاده کردیم و علت ناهمگونی بررسی شد.
نتایج اصلی
پس از بهروز کردن جستجوی منابع، که شامل 4 داروی جدید کاهش وزن میشد، ما یک مطالعه اضافی از فنترمین / توپیرامات را شناسایی کردیم که تعداد کل مطالعات را به 9 مطالعه میرساند که اورلیستات، سیبوترامین یا فنترمین/ توپیرامات را با دارونما مقایسه میکرد و بنابراین معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. ما هیچ مطالعه مرتبطی را که ریمونابانت، لیراگلوتاید، لورکازرین یا نالترکسون / بوپروپیون را بررسی کرده باشد، نیافتیم. هیچ مطالعهای شامل مرگومیر و بیماری قلبی عروقی به عنوان پیامدهای از پیش تعریف شده نبود. بروز عوارض جانبی گوارشی به طور پایداری در شرکتکنندگانی که با اورلیستات درمان میشدند، بالاتر از کسانی بود که با دارونما درمان میشدند. شایعترین عوارض جانبی خشکی دهان، یبوست و سردرد با سیبوترامین، و خشکی دهان و پارستزیا (مورمور شدن) با فنترمین / توپیرامات بود. وزن بدن شرکتکنندگانی که به آنها اورلیستات، سیبوترامین یا فنترمین / توپیرامات داده میشد، نسبت به آنهایی که در گروه مراقبتهای معمولی / دارونما بودند، بهطور موثرتری کاهش یافت. اورلیستات در مقایسه با دارونما، فشارخون سیستولیک را تا 2.5 - میلیمتر جیوه (میانگین تفاوت (MD)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.0 - تا 0.9 - میلیمتر جیوه) و فشار خون دیاستولیک را تا 1.9 - میلیمتر جیوه کاهش داد (MD؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.0 - تا 0.9 - میلیمتر جیوه). سیبوترامین در مقایسه با دارونما، فشارخون دیاستولیک را 3.2+ میلیمتر جیوه افزایش داد (MD؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.4+ تا 4.9+ میلیمتر جیوه). یک کارآزمایی که فنترمین / توپیرامات را بررسی میکرد، بیان کرد که این داروها فشار خون را پائین میآورند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در افراد مبتلا به فشارخون بالا، اورلیستات و سیبوترامین، وزن بدن را به میزان مشابهی کاهش دادند، در حالی که فنترمین / توپیرامات وزن بدن را به میزان بیشتری کم کردند. درهمان کارآزمایی، اورلیستات و فنترمین / توپیرامات فشار خون را کاهش دادند، در حالی که سیبوترامین آن را افزایش داد. ما نتوانستیم کارآزمایی را که در آن ریمونوبانت، لیراگلوتاید، لورکازرین یا نالترکسون / بوپروپیون را در افراد مبتلا به فشارخون بالا بررسی میکند، وارد مطالعه کنیم. کارآزماییهای بلندمدتی که اثر اورلیستات، لیراگلوتاید، لورکازرین، فنترمین / توپیرامات یا نالترکسون / بوپیروپیون را روی موربیدیتی و مورتالیتی ارزیابی میکنند غیرقابل دسترس و مورد نیاز هستند.
بعد از اینکه کارآزماییهای طولانیمدت روی مورتالیتی و موربیدیتی، نگرانیهایی را در زمینه عوارض جانبی بالقوه شدید ریمونوبانت و سیبوترامین تایید کردند، این دو دارو از بازار خارج شدند. آژانس دارویی اروپا (European Medicines Agency)، به دلیل مشکلات ایمنی، مجوز بازاریابی را برای فنترمین / توپیرامات نپذیرفتند، در حالیکه مجوز بازاریابی اروپا برای لوکارسرین به وسیله تولیدکننده پس گرفته شد، زیرا کمیته محصولات دارویی برای استفاده انسانی، تعادل کلی خطرات و منافع را منفی تشخیص داد.
خلاصه به زبان ساده
اثرات طولانیمدت داروهای کاهش وزن در افراد مبتلا به فشارخون بالا
پزشکان اغلب توصیه میکنند افراد دارای اضافه وزن یا چاق مبتلا به فشارخون بالا، وزن خود را کاهش دهند. این روند ممکن است شامل مصرف داروهای ضدچاقی برای کمک به کاهش وزن و فشارخون باشد. دو ماده تشکیل دهنده فعال (ریمونابانت و سیبوترامین) به ترتیب در سالهای 2009 و 2010، از بازار دارویی خارج شدند. دستورالعملهای جاری برای کنترل دارویی چاقی، پنج دارو را دربر میگیرند (اورلیستات، لورکازرین، فنترمین / توپیرامات، نالترکسون / بوپروپیون، و لیراگلوتاید) که برای کاهش طولانیمدت وزن توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (US Food and Drug Administration) تایید شدهاند. با این حال، دو مورد از این داروها (فنترمین / توپیرامات و لورکازرین) تاییدیه اروپا را کسب نکردند.
ما شواهدی را در این زمینه یافتیم که نشان داد اورلیستات، سیبوترامین و فنترمین / توپیرامات وزن را به میزان نسبتا کمی کاهش میدادند. اورلیستات و فنترمین / توپیرامات فشارخون را کاهش دادند در حالیکه سیبوترامین آن را افزایش داد. ما هیچ مطالعهای نیافتیم که ریمونابانت، لیراگلوتاید، لورکازرین یا نالترکسون / بوپروپیون را در افراد مبتلا به فشارخون بالا بررسی کند. هیچ مدرکی در مورد اثر هریک از این داروها روی میزان مورتالیتی و موربیدیتی موجود نیست. شایعترین عوارض جانبی، عوارض جانبی گوارشی در اورلیستات، خشکی دهان، یبوست و سردرد در سیبوترامین، و خشکی دهان و پارستزیا در فنترمین / توپیرامات بودند.