پیشینه
انتروکولیت نکروزان (NEC ؛Necrotizing Enterocolitis) شایعترین اورژانس گوارشی در دوره نوزادی است. گزارشات منتشر شده نشان میدهند که استفاده از ایمونوگلوبولینهای A و G (IgA و IgG) خوراکی یک اثر محافظت کننده ایمنی در مخاط روده ایجاد میکنند.
اهداف
تعیین تاثیر ایمونوگلوبولین خوراکی بر بروز انتروکولیت نکروزان و دیگر عوارض در نوزادان نارس یا کم وزن (یا هردو).
روش های جستجو
ما از استراتژی استاندارد پژوهشی گروه نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Group) استفاده کردیم. بهاین منظور در منابع زیر به جستوجو پرداختیم: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)، کتابحانه کاکرین (The Cochrane Library) شماره 1؛ 2016)، PubMed (از 1966 تا ژانویه 2016)، CINAHL (از 1982 تا ژانویه 2016)، EMBASE (از 1980 تا ژانویه 2016) و مجموعه مقالات کنفرانسها.
معیارهای انتخاب
تمامی کارآزماییهای تصادفیسازی یا شبه تصادفیسازی که در آنها از ایمونوگلوبولینهای خوراکی برای پیشگیری از بروز NEC در نوزادان نارس (کمتر از 37 هفته بارداری) یا با وزن تولد کم (کمتر از 2500 گرم) یا هر دو استفاده شده بود.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما گردآوری و تجزیه و تحلیل دادهها را مطابق با روشهای استاندارد گروه مطالعه مروری نوزادان در کاکرین انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 5 مطالعه در رابطه با استفاده از ایمونوگلوبولین خوراکی بهمنظور پیشگیری از NEC شناسایی کردیم که معیارهای لازم برای ورود به این مطالعه مروری را داشتند. در این مطالعه مروری، از 3 کارآزمایی واجد شرایط (شامل 2095 نوزاد)، تجویز خوراکی IgG یا ترکیب IgG و IgA، کاهش قابلتوجهی در بروز NEC با تشخیص قطعی (خطر نسبی (RR) معمولی: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.57 تا 1.25؛ خطر تفاوت (RD) معمولی: 0.01 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 - تا 0.01؛ 3 مطالعه؛ 1840 نوزاد)، NEC مشکوک (RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.49 تا 1.46؛ RD: 0.01 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 - تا 0.01؛ یک مطالعه؛ 1529 نوزاد)، نیاز به جراحی (RR معمولی: 0.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 1.75؛ RD معمولی: 0.03 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 - تا 0.00؛ دو مطالعه؛ 311 نوزاد) یا مرگ ناشی از NEC (RR معمولی: 1.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 2.59؛ RD معمولی: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI):0.01 - تا 0.01؛ 3 مطالعه؛ 1840 نوزاد) ایجاد نکرده بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
براساس کارآزماییهای موجود، شواهد موجود از تجویز ایمونوگلوبین خوراکی برای پیشگیری از NEC حمایت نمیکنند. هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای وجود نداشت که تاثیر IgA خوراکی را بهتنهایی در پیشگیری از NEC بررسی کرده باشد.
خلاصه به زبان ساده
تجویز ایمونوگلوبولین خوراکی برای جلوگیری از انتروکولیت نکروزان در نوزادان نارس و کموزن
سوال مطالعه مروری
آیا استفاده از ایمونوگلوبولین خوراکی میزان بروز انتروکولیت نکروزان و دیگر عوارض را در نوزادان نارس یا کموزن (یا هر دو) کاهش میدهد؟
پیشینه
ایمونوگلوبولین بهمنظور پیشگیری از ایجاد مشکلات رودهای اورژانسی (انتروکولیت نکروزان) در نوزادان نارس و کموزن تجویز میشود. التهاب مزمن روده (که انتروکولیت نکروزان یا NEC خوانده میشود) توسط باکتریهای تولید کننده گاز که شیر را تخمیر میکنند، ایجاد میشود. این یک مشکل بالقوه برای نوزادان نارس (که پیش از زمان مقرر متولده شدهاند) و کموزن (که با وزن کمتر از 2500 گرم متولد شدهاند) میباشد. نوزادانی که دچار این مشکل میشوند، بهدلیل تداوم مشکلات تغذیهای، حتی پس از ترخیص از بیمارستان نیز ممکن است به بستریهای مکرر و طولانیمدت نیاز پیدا کنند که این مساله از لحاظ احساسی و اقتصادی برای والدین بسیار مشکل است. ایمونوگلوبولینها پروتئینهایی هستند که در خون وجود داشته و در بدن علیه بیماری ایمنی ایجاد میکنند. ایمونوگلوبولینهایی که بهصورت خوراکی استفاده میشوند (نوع IgA و IgG)، ممکن است از نوزادان مستعد ابتلا به NEC محافظت به عمل آورند.
ویژگیهای مطالعه
ما منابع پزشکی را تا ژانویه 2016 بررسی کردیم و 3 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده پیدا کردیم (مطالعات بالینی که در آنها افراد بهطور تصادفی در دو یا چند گروه درمانی قرار داده میشوند). درمان یا در 24 ساعت اول پس از تولد (دو مطالعه کوچک) یا در آغاز تغذیه خوراکی (رودهای) (یک مطالعه بزرگ که به خوبی کنترل شده بود) شروع شده بود. در این مطالعه بزرگ، نوزادان عموما شیر مادر دریافت کرده بودند، در حالیک ه در دو مطالعه دیگر نوزادان شیر فورمولا دریافت کرده بودند.
نتایج
دادن ایمونوگلوبین (IgG بهتنهایی یا ترکیب IgG و IgA) میزان بروز NEC، نیاز به جراحی در نتیجه NEC یا مرگ ناشی از NEC را در حین یا پس از مطالعه کاهش نداد. ممکن است ایمونوگلوبولینها باعث شکسته شدن گلبولهای قرمز خون شوند (که همولیز نامیده میشود) (گلبولهای قرمز سلولهای رایجی در خون هستند که اکسیژن را به بافتها میرسانند)، اما هیچ مورد همولیزی که از نظر بالینی قابل توجه باشد، مشاهده نشد. هیچ عارضه جانبی دیگری نیز گزارش نشده بود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به تمامی پیامدهای اصلی، پائین یا بسیار پائین بود. اصلیترین عاملی که بر کیفیت شواهد تاثیر داشت، عدم صحت در نتایج اندازهگیری شده بود، چراکه بازه احتمالی تاثیرات (95% فاصله اطمینان) وسیع بود.