کولیک نوزادی (infantile colic) معمولا به‌صورت گریه با تمام نیرو به مدت حداقل سه ساعت در روز، و حداقل سه روز در هفته، و حداقل سه هفته تعریف می‌شود. کولیک نوزادی، تعداد زیادی از نوزادان و خانواده‌های آن‌ها را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم آن گسترده و عمومی ‌است، و در حالی‌که نشان‌دهنده بیماری نیست، ممکن است در درصد کمی ‌از نوزادانی که ممکن است نیاز به ارزیابی پزشکی داشته باشند، نشان‌دهنده یک بیماری بسیار جدی باشد. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که میکروفلورای (microflora) میزبان را تغییر داده و اثرات مفید سلامت را ارائه می‌دهند. رایج‌ترین پروبیوتیک‌های مورد استفاده عبارتند از لاکتوباسیلوس (Lactobacillus)، بیفیدوباکتریوم (Bifidobacterium) و استرپتوکوکوس (Streptococcus). شواهد در حال رشدی وجود دارند که نشان می‌دهند فلور روده در نوزادان مبتلا به کولیک با فلور نوزادان سالم تفاوت دارد و پیشنهاد می‌کنند که پروبیوتیک‌ها می‌توانند این تعادل را مجددا برقرار و منظر میکروبیای روده‌ای سالم‌تری را فراهم کنند. کم‌هزینه بودن و در دسترس بودن آسان پروبیوتیک‌ها، آن‌ها را به یک راه‌حل پروفیلاکتیک بالقوه برای کاهش بروز و شیوع کولیک نوزادی تبدیل می‌کند.

ارزیابی اثربخشی و ایمنی پروبیوتیک‌های پروفیلاکتیک در پیشگیری یا کاهش شدت کولیک نوزادی.

در ژانویه 2018، ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature؛ 10 پایگاه اطلاعاتی دیگر و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را جست‌وجو کردیم. علاوه‌براین، ما چکیده‌های نشست‌های علمی مرتبط را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم، فهرست منابع را جست‌وجو کردیم، جست‌وجو را در استنادهای مطالعات واردشده انجام دادیم و با نویسندگان و کارشناسان در این زمینه از جمله تولیدکنندگان پروبیوتیک‌ها تماس گرفتیم تا کارآزمایی‌های منتشرنشده را شناسایی کنیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised control trials) از نوزادان تازه متولد شده کم‌تر از یک ماه سن و بدون تشخیص کولیک نوزادی هنگام به کارگیری در مطالعه. ما هر نوع پروبیوتیک را، به‌تنهایی یا در ترکیب با یک پری‌بیوتیک (prebiotic) (به نام سین‌بیوتیک‌ها (synbiotics) نیز شناخته می‌شوند)، در مقابل عدم مداخله، مداخله (مداخلات) دیگر یا دارونما (placebo)، وارد کردیم که تمرکز مطالعه بر تاثیر مداخله بر کولیک نوزادی بود.

ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی کاکرین استفاده کردیم.

جست‌وجوی ما 3284 رکورد را به همراه داشت، و از این تعداد، ما 21 گزارش را برای مرور متن کامل انتخاب کردیم. شش مطالعه با 1886 شرکت‌کننده، که پروبیوتیک‌ها را با دارونما مقایسه کردند، معیارهای ورود ما را داشتند. دو مطالعه به بررسی لاکتوباسیلوس روتری DSM (Lactobacillus reuteri DSM) پرداختند، دو مطالعه، پروبیوتیک چندگونه‌ای‌ (multi‐strain)، یک مطالعه لاکتوباسیلوس رامنوسوس (actobacillus rhamnosus)، یک مطالعه لاکتوباسیلوس پاراکازنی (Lactobacillus paracasei) و یک مطالعه بیفیدوباکتریوم انیمالیس (Bifidobacterium animalis) را بررسی کردند. دو مطالعه پروبیوتیک‌ها را طی دوران بارداری آغاز کردند و تجویز آن‌ها را در نوزاد پس از تولد نیز ادامه دادند.
ما خطر سوگیری (bias) را از لحاظ تصادفی‌سازی در هر شش کارآزمایی پایین؛ از لحاظ پنهان‌سازی تخصیص در دو مطالعه پایین و در چهار کارآزمایی دیگر نامشخص ارزیابی کردیم. همه مطالعات کورسازی شدند، و در معرض خطر پایین سوگیری فرسایشی و گزارش‌دهی قرار داشتند.
متاآنالیز اثرات تصادفی در سه مطالعه (1148 شرکت‌کننده) هیچ تفاوتی را بین گروه‌ها در رابطه با بروز موارد جدید کولیک نیافت: خطر نسبی (RR): 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 1.19؛ شواهد با قطعیت پایین؛ 72% = I2.
متاآنالیز اثرات تصادفی در هر شش مطالعه (1851 شرکت‌کننده) هیچ تفاوتی را بین گروه‌ها در رابطه با عوارض جانبی جدی نیافت (RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 7.21؛ شواهد با قطعیت پایین؛ I2 غیرقابل محاسبه بود (فقط چهار عارضه جانبی جدی برای یک مقایسه، دو مورد در هر گروه: انسداد پلاگین مکونیوم (meconium plug obstruction)، ﻣﺠﺮای ﺷﺮﻳﺎﻧﻲ ﺑﺎز (patent ductus arteriosus) و هپاتیت نوزادی (neonatal hepatitis)).
متاآنالیز اثرات تصادفی از سه مطالعه (707 شرکت‌کننده)، میانگین تفاوت (MD) 32.57- دقیقه را در روز از نظر مدت زمان گریه در پایان مطالعه به نفع پروبیوتیک‌ها نشان داد.
تجزیه‌وتحلیل زیرگروهی از عاملی که بیشترین مطالعه روی آن انجام شد، لاکتوباسیلوس روتری، کاهش 44.26 دقیقه را در گریه روزانه با یک مدل اثرات تصادفی به نفع پروبیوتیک‌ها نشان داد (95% فاصله اطمینان (CI): 66.6- تا 21.9-؛ 92% = I2).

هیچ شواهد روشنی وجود ندارد که نشان دهد پروبیوتیک‌ها در پیشگیری از کولیک نوزادی موثرتر از دارونما هستند؛ بااین‌حال، به‌نظر می‌رسد که مدت زمان گریه روزانه با استفاده از پروبیوتیک در مقایسه با دارونما کاهش می‌یابد. تفاوت‌های شفافی از لحاظ عوارض جانبی وجود نداشت.
ما برای نتیجه‌گیری بر اساس قطعیت شواهد، که ما در هر سه پیامد آن را پایین ارزیابی کردیم، توانایی محدودی داریم، به این معنی که ما اطمینان نداریم که با افزودن تحقیقات بیش‌تر، این نتایج تغییر نخواهند کرد.