جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2019 -
جلد 2019 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Brian J Hoare, Margaret A Wallen, Megan N Thorley, Michelle L Jackman, Leeanne M Carey, Christine Imms. Constraint-induced movement therapy in children with unilateral cerebral palsy. 3 2019; 2019
URL: http://cochrane.ir/article-1-2740-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2740-fa.html
Brian J Hoare* 
, Margaret A Wallen , Megan N Thorley , Michelle L Jackman , Leeanne M Carey , Christine Imms
, Margaret A Wallen , Megan N Thorley , Michelle L Jackman , Leeanne M Carey , Christine Imms
پیشینه
فلج مغزی (CP ؛cerebral palsy) یک‌طرفه، وضعیتی است که کنترل و عملکرد عضلات یک طرف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه در استفاده همزمان از دستان خود مشکلاتی دارند که ثانویه به اختلالاتی است که در مغز نوزاد یا جنین در حال رشد رخ می‌دهند. اغلب، اندامی که بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته، نادیده گرفته می‌شود. هدف حرکت‌درمانی با القای محدودیت (CIMT ؛constraint‐induced movement therapy)، افزایش استفاده از اندام فوقانی‌ای است که بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته و بهبود عملکرد دو دستی است. CIMT بر اساس دو اصل بنا شده است: محدود کردن استفاده از اندام کمتر آسیب‌دیده (به‌عنوان مثال استفاده از اسپلینت (splint)، میت (mitt) یا قلاب (sling)) و تمرین درمانی فشرده برای اندام بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته.
اهداف
ارزیابی اثر حرکت‌درمانی با القای محدودیت (CIMT) در درمان اندام فوقانی بیشتر آسیب‌دیده در کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه.
روش های جستجو
در مارچ 2018، ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature؛ PEDro؛ OTseeker؛ پنج پایگاه اطلاعاتی دیگر و سه پایگاه ثبت کارآزمایی را جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین جست‌وجوها را در استنادات انجام دادیم، فهرست منابع را کنترل کردیم، با کارشناسان تماس گرفتیم، مجلات کلیدی را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم و با استفاده از Google Scholar به جست‌وجو پرداختیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised controlled trials)، RCTهای خوشه‌ای یا کارآزمایی‌های کنترل‌شده از نظر بالینی که در میان کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه، در سنین 0 تا 19 سال انجام شدند، و CIMT را با شکل دیگری از CIMT، یا دوز پائین، دوز بالا یا دوز تطبیق داده شده از فرم جایگزین مداخله اندام فوقانی مانند مداخله دو دستی مقایسه کردند. در درجه اول، پیامدها عبارت بودند از عملکرد دو دستی، ظرفیت یک دستی و توانایی دستی. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از اقدامات خودمراقبتی، عملکرد بدن، مشارکت و کیفیت زندگی.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم عناوین و چکیده‌ها را برای حذف مطالعات نامناسب غربالگری کردند. پنج نویسنده مرور برای استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) در هر مطالعه واردشده جفت شدند. ارزیابی‌های سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) توسط دو نویسنده مرور انجام شد.
نتایج اصلی
ما 36 کارآزمایی را وارد کردیم (1264 شرکت‌کننده)، که بین سال‌های 2004 و 2018 منتشر شدند. حجم نمونه‌ها از 11 تا 105 متغیر بود (میانگین 35). میانگین سنی 5.96 سال (انحراف معیار (SD): 1.82)، بین 3 ماه و 19.8 سال متغیر بود؛ 53% از شرکت‌کنندگان مرد و 47% مبتلا به بیماری همی‌پلژی سمت چپ (left hemiplegia) بودند. 57 معیار پیامدی در سراسر مطالعات استفاده شدند. متوسط طول برنامه‌های CIMT چهار هفته بود (بین 1 و 10 هفته متغیر بود). تعداد جلسات بین 2 بار در هفته و 7 روز در هفته متغیر بود. مدت زمان جلسات مداخله بین 0.5 تا 8 ساعت در روز متغیر بود. میانگین مجموع ساعات CIMT ارائه‌شده 137 ساعت بود (بین 20 تا 504 ساعت متغیر بود). رایج‌ترین دستگاه‌های محدودکننده یک میت/دستکش یا یک آویز یا اسلینگ بود (11 مطالعه در هر مورد).
ما در سراسر مطالعات، خطر سوگیری را متوسط تا بالا ارزیابی کردیم.
ما در سراسر مطالعات، خطر سوگیری را متوسط تا بالا ارزیابی کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
کیفیت شواهد مربوط به همه نتیجه‌گیری‌ها پایین تا بسیار پایین بود. برای کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه، شواهدی وجود داشت که نشان می‌داد CIMT در مقایسه با مقایسه دوز پایین منجر به بهبود عملکرد دودستی و ظرفیت یک دستی می‌شود، اما نه در مقایسه با مقایسه دوز بالا یا دوز تطبیق‌یافته. براساس شواهد موجود، به نظر می‌رسد که CIMT برای کودکان مبتلا به CP ایمن باشد.
خلاصه به زبان ساده
حرکت‌درمانی با القای محدودیت (CIMT) در درمان اندام فوقانی در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) یک‌طرفه
سوال مطالعه مروری
آیا حرکت‌درمانی با القای محدودیت (CIMT)، استفاده از بازو و دست را در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) یک‌طرفه بهبود می‌بخشد؟
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
پی بردن به این‌که آیا CIMT به کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه (همی‌پلژی) کمک می‌کند تا به‌طور موثرتری از دستان خود استفاده کنند.
پیام‌های کلیدی
ممکن است CIMT نسبت به سایر درمان‌های اندام فوقانی که با شدت کم (دوز پایین) برای بهبود توانایی کودکان در استفاده از هر دو دست با هم ارائه می‌شود، بهتر عمل کند. به‌نظر می‌رسد که CIMT از دیگر درمان‌های اندام فوقانی ارائه‌شده با دوز بالا یا دوز برابر، موثرتر نیست. به نظر می‌رسد که CIMT ایمن است. برای نتیجه‌گیری‌های قوی، انجام تحقیقی با طراحی مناسب مورد نیاز است.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه در استفاده همزمان از هر دو دست با مشکل مواجه هستند. بیشتر فعالیت‌های روزانه نیاز به استفاده هماهنگ از هر دو دست را با هم دارند، بنابراین پزشکان از CIMT برای کمک به کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه در بهبود توانایی اندام فوقانی استفاده می‌کنند. فقط یک نوع از CIMT وجود ندارد، اگرچه همواره شامل محدودیت (مثلا میت، اسلینگ، قالب) در بازوی کمتر آسیب‌دیده، همراه با درمان فشرده برای بازوی بیشتر آسیب‌دیده است.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
36 مطالعه یافت شد. کودکان از 20 تا 504 ساعت درگیر CIMT بودند. مطالعات CIMT به سه دسته تقسیم شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه دوز پایین (کودکان 0 تا 25 ساعت مقایسه درمانی داشتند؛ و مقدار درمان بسیار کمتر از مقدار CIMT بود)
CIMT ممکن است توانایی دو دستی (استفاده از هر دو دست با هم؛ شواهد با کیفیت پایین) و ظرفیت یک‌طرفه (یعنی توانایی یک دست با استفاده از دست بیشتر آسیب‌دیده؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) را بیش از دوز پایین بهبود ببخشد. سه مطالعه گزارش دادند که تعداد کمی از کودکان دچار ناامیدی شدند یا از پوشیدن این محدودکننده امتناع ورزیدند یا دچار التهاب پوستی برگشت‌پذیر ناشی از گچ‌گیری شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه دوز بالا (کودکان بیش‌از 25 ساعت درمان دو دستی یا شکل دیگری را از درمان فشرده دریافت کردند و مقدار آن کمتر از CIMT بود).
به‌نظر نمی‌رسد که CIMT در توانایی دو دستی (شواهد با کیفیت پایین) یا ظرفیت یک دستی (شواهد با کیفیت بسیار پایین) موثرتر از درمان مقایسه‌ای با دوز بالا باشد. دو مطالعه گزارش دادند که برخی از کودکان از مشارکت در CIMT ناامید شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه‌ای با دوز تطبیق‌یافته (کودکان به اندازه یکسان با گروه CIMT، درمان دو دستی دریافت کردند).
به‌نظر نمی‌رسد که CIMT در توانایی دو دستی، ظرفیت یک دستی (شواهد با کیفیت پایین) یا توانایی دستی (شواهد با کیفیت بسیار پایین) موثرتر از درمان با دوز تطبیق‌یافته باشد. از 15 مطالعه، دو کودک CIMT را تحمل نکردند و سه کودک در استفاده از CIMT با مشکل مواجه شدند.
این مطالعه مروری چقدر به‌روز است؟
این مرور، مطالعات منتشرشده را تا مارچ 2018 وارد کرد.
آیا حرکت‌درمانی با القای محدودیت (CIMT)، استفاده از بازو و دست را در کودکان مبتلا به فلج مغزی (CP) یک‌طرفه بهبود می‌بخشد؟
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
پی بردن به این‌که آیا CIMT به کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه (همی‌پلژی) کمک می‌کند تا به‌طور موثرتری از دستان خود استفاده کنند.
پیام‌های کلیدی
ممکن است CIMT نسبت به سایر درمان‌های اندام فوقانی که با شدت کم (دوز پایین) برای بهبود توانایی کودکان در استفاده از هر دو دست با هم ارائه می‌شود، بهتر عمل کند. به‌نظر می‌رسد که CIMT از دیگر درمان‌های اندام فوقانی ارائه‌شده با دوز بالا یا دوز برابر، موثرتر نیست. به نظر می‌رسد که CIMT ایمن است. برای نتیجه‌گیری‌های قوی، انجام تحقیقی با طراحی مناسب مورد نیاز است.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه در استفاده همزمان از هر دو دست با مشکل مواجه هستند. بیشتر فعالیت‌های روزانه نیاز به استفاده هماهنگ از هر دو دست را با هم دارند، بنابراین پزشکان از CIMT برای کمک به کودکان مبتلا به CP یک‌طرفه در بهبود توانایی اندام فوقانی استفاده می‌کنند. فقط یک نوع از CIMT وجود ندارد، اگرچه همواره شامل محدودیت (مثلا میت، اسلینگ، قالب) در بازوی کمتر آسیب‌دیده، همراه با درمان فشرده برای بازوی بیشتر آسیب‌دیده است.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
36 مطالعه یافت شد. کودکان از 20 تا 504 ساعت درگیر CIMT بودند. مطالعات CIMT به سه دسته تقسیم شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه دوز پایین (کودکان 0 تا 25 ساعت مقایسه درمانی داشتند؛ و مقدار درمان بسیار کمتر از مقدار CIMT بود)
CIMT ممکن است توانایی دو دستی (استفاده از هر دو دست با هم؛ شواهد با کیفیت پایین) و ظرفیت یک‌طرفه (یعنی توانایی یک دست با استفاده از دست بیشتر آسیب‌دیده؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) را بیش از دوز پایین بهبود ببخشد. سه مطالعه گزارش دادند که تعداد کمی از کودکان دچار ناامیدی شدند یا از پوشیدن این محدودکننده امتناع ورزیدند یا دچار التهاب پوستی برگشت‌پذیر ناشی از گچ‌گیری شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه دوز بالا (کودکان بیش‌از 25 ساعت درمان دو دستی یا شکل دیگری را از درمان فشرده دریافت کردند و مقدار آن کمتر از CIMT بود).
به‌نظر نمی‌رسد که CIMT در توانایی دو دستی (شواهد با کیفیت پایین) یا ظرفیت یک دستی (شواهد با کیفیت بسیار پایین) موثرتر از درمان مقایسه‌ای با دوز بالا باشد. دو مطالعه گزارش دادند که برخی از کودکان از مشارکت در CIMT ناامید شدند.
CIMT در مقایسه با گروه مقایسه‌ای با دوز تطبیق‌یافته (کودکان به اندازه یکسان با گروه CIMT، درمان دو دستی دریافت کردند).
به‌نظر نمی‌رسد که CIMT در توانایی دو دستی، ظرفیت یک دستی (شواهد با کیفیت پایین) یا توانایی دستی (شواهد با کیفیت بسیار پایین) موثرتر از درمان با دوز تطبیق‌یافته باشد. از 15 مطالعه، دو کودک CIMT را تحمل نکردند و سه کودک در استفاده از CIMT با مشکل مواجه شدند.
این مطالعه مروری چقدر به‌روز است؟
این مرور، مطالعات منتشرشده را تا مارچ 2018 وارد کرد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/12/10 | انتشار: 1398/1/12
