دوشنبه 24 اردیبهشت 1403
جلد 2019 -
جلد 2019 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ian M Balfour‐Lynn, Karen Welch, Sherie Smith. Inhaled corticosteroids for cystic fibrosis. 3 2019; 2019
URL: http://cochrane.ir/article-1-2688-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2688-fa.html
پیشینه
کاهش التهاب ریه یکی از اهداف درمان فیبروز کیستیک است. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی اغلب در این رابطه برای درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز کیستیک استفاده می‌شوند. دلیل منطقی این امر، پتانسیل آنها در کاهش آسیب ریه ناشی از التهاب و هم‌چنین تاثیر آنها در ایجاد خس‌خس علامت‌دار است. تعیین سطح فعلی شواهد مربوط به خطرات و منافع کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، به ویژه با توجه به عوارض جانبی شناخته شده آنها بر رشد، حائز اهمیت است. این به‌روزرسانی مروری است که قبلا منتشر شد؛ بااین‌حال، به دلیل فقدان تحقیق در این زمینه، ما انجام به‌روزرسانی‌های دیگری را پیش‌بینی نمی‌کنیم.
اهداف
بررسی اثربخشی مصرف منظم کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در مقایسه با عدم مصرف آنها در کودکان و بزرگسالان مبتلا به فیبروز کیستیک.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین، را که شامل منابع شناسایی‌شده از جست‌وجوهای جامع پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیک و جست‌وجوهای دستی مجلات و کتابچه‌های خلاصه‌مقالات کنفرانس بودند، جست‌وجو کردیم. ما از شرکت‌های داروسازی تولیدکننده کورتیکواستروئیدهای استنشاقی و نویسندگان کارآزمایی‌های شناسایی‌شده، اطلاعاتی را درخواست کردیم.
تاریخ جست‌وجوی اخیر در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه: 19 نوامبر 2018.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه تصادفی‌سازی شده، منتشرشده و منتشرنشده، که به مقایسه کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دارونما یا درمان استاندارد در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک پرداختند.
تاریخ جست‌وجوی اخیر در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه: 19 نوامبر 2018.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه تصادفی‌سازی شده، منتشرشده و منتشرنشده، که به مقایسه کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دارونما یا درمان استاندارد در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک پرداختند.
معیارهای انتخاب
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مستقل، کیفیت روش‌شناسی و خطر سوگیری (bias) کارآزمایی‌ها را با استفاده از معیارهای تعیین‌شده ارزیابی کرده و داده‌ها را با استفاده از پیش‌فرم‌های استاندارد استخراج کردند. کیفیت شواهد با استفاده از معیارهای سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی شد.
نتایج اصلی
این جست‌وجوها 35 استناد را شناسایی کردند، که 27 مورد (نماینده 13 کارآزمایی) قابلیت ورود را داشتند. این 13 کارآزمایی، استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی را در 525 فرد مبتلا به فیبروز کیستیک در سنین 6 تا 55 سال گزارش کردند. یک مورد، یک کارآزمایی متوقف‌شده شامل 171 فرد بود که در حال حاضر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مصرف می‌کردند. کیفیت روش‌شناسی و خطر سوگیری برای ارزیابی از اطلاعات منتشر شده دشوار بود.
معیارهای هدف در عملکرد راه‌های هوایی در اکثر کارآزمایی‌ها گزارش شدند، اما اغلب ناقص بودند و در نقاط زمانی مختلف گزارش شدند. ما هیچ تفاوتی را در حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1 ؛forced expiratory volume in one second) یا درصد پیش‌بینی‌شده ظرفیت حیاتی اجباری (FVC ؛forced vital capacity) در هیچ یک از کارآزمایی‌ها نیافتیم، اگرچه کیفیت شواهد به دلیل خطرات سوگیری در کارآزمایی‌های واردشده و تعداد کم شرکت‌کنندگان پایین بود. ما در مورد اینکه آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی منجر به بهبود تحمل ورزش، افزایش حساسیت برونش یا تشدید آن می‌شوند، نامطمئن هستیم زیرا کیفیت شواهد بسیار پایین بود. داده‌های به‌دست آمده از یک کارآزمایی حاکی از آن بود که کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت در کیفیت زندگی ایجاد کنند (شواهد با کیفیت پایین).
سه کارآزمایی عوارض جانبی را گزارش کردند، اما کیفیت شواهد پایین است و بنابراین ما در مورد اینکه آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهند یا خیر، نامطمئن هستیم. با این حال، یک مطالعه نشان داد که دوز‌های بالای کورتیکواستروئیدهای استنشاقی تاثیر منفی بر رشد دارند.
معیارهای هدف در عملکرد راه‌های هوایی در اکثر کارآزمایی‌ها گزارش شدند، اما اغلب ناقص بودند و در نقاط زمانی مختلف گزارش شدند. ما هیچ تفاوتی را در حجم بازدمی با فشار در یک ثانیه (FEV1 ؛forced expiratory volume in one second) یا درصد پیش‌بینی‌شده ظرفیت حیاتی اجباری (FVC ؛forced vital capacity) در هیچ یک از کارآزمایی‌ها نیافتیم، اگرچه کیفیت شواهد به دلیل خطرات سوگیری در کارآزمایی‌های واردشده و تعداد کم شرکت‌کنندگان پایین بود. ما در مورد اینکه آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی منجر به بهبود تحمل ورزش، افزایش حساسیت برونش یا تشدید آن می‌شوند، نامطمئن هستیم زیرا کیفیت شواهد بسیار پایین بود. داده‌های به‌دست آمده از یک کارآزمایی حاکی از آن بود که کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت در کیفیت زندگی ایجاد کنند (شواهد با کیفیت پایین).
سه کارآزمایی عوارض جانبی را گزارش کردند، اما کیفیت شواهد پایین است و بنابراین ما در مورد اینکه آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهند یا خیر، نامطمئن هستیم. با این حال، یک مطالعه نشان داد که دوز‌های بالای کورتیکواستروئیدهای استنشاقی تاثیر منفی بر رشد دارند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
کیفیت شواهد حاصل از این کارآزمایی‌ها، پایین تا بسیار پایین است و برای تعیین اینکه آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در فیبروز کیستیک مفید هستند یا خیر، کافی نیستند اما ترک درمان در افرادی که در حال حاضر از آنها استفاده می‌کنند ایمن نشان داده شده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این داروها ممکن است از نظر رشد آسیب ایجاد کنند. مشخص نشده که آیا استفاده طولانی‌مدت در کاهش التهاب ریه، که باید بقا را بهبود ببخشد، مفید است یا خیر، اما بعید است که این، در یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده به‌طور قطعی ثابت شود.
خلاصه به زبان ساده
کورتیکواستروئیدهای استنشاقی برای فیبروز کیستیک
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تاثیر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی را در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک بررسی کردیم.
پیشینه
عفونت‌های مکرر قفسه سینه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک باعث التهاب و آسیب به ریه‌ها می‌شوند، که در درازمدت شایع‌ترین دلیل مرگ‌ومیر است. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی اغلب برای درمان التهاب استفاده می‌شوند اما ممکن است منجر به چند عارضه جانبی شوند. برخی از این عوارض جانبی، مانند برفک دهانی، کم‌تر جدی هستند اما برخی دیگر بیش‌تر جدی هستند، مانند کاهش میزان رشد در دوران کودکی. این یک به‌روزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده و به دلیل فقدان تحقیق در این زمینه، ما به دنبال هیچ به‌روزرسانی دیگری نیستیم.
زمان انجام پژوهش
آخرین جست‌وجوی شواهد در 19 نوامبر 2018 انجام شد.
ویژگی‌های مطالعه
در این مرور به‌روزرسانی شده، 13 کارآزمایی، استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی را در 525 فرد مبتلا به فیبروز کیستیک گزارش کردند. در اکثر کارآزمایی‌ها در شروع کارآزمایی، شرکت‌کنندگان مصرف استروئیدها یا دارونما (درمانی که مشابه استروئیدها به نظر می‌رسد، اما هیچ داروی فعال در آن وجود نداشت) را آغاز کردند اما یک کارآزمایی، کارآزمایی متوقف‌شده بود (171 شرکت‌کننده)، در حالی که همه شرکت‌کنندگان استروئید مصرف می‌کردند و در حالی که نیمی از آنها مصرف استروئید را ادامه دادند، بقیه دارونما مصرف کردند، و در واقع درمان را متوقف کردند.
سن شرکت‌کنندگان بین 6 و 55 سال بود؛ سه مورد از کارآزمایی‌ها فقط در میان کودکان، چهار مورد فقط در میان بزرگسالان و چهار مورد در میان سنین مختلط انجام شدند؛ دو کارآزمایی سن افراد شرکت‌کننده را توصیف نکردند. عملکرد ریه و شدت بیماری شرکت‌کنندگان در میان کارآزمایی‌ها متغیر بود و فقط دو کارآزمایی اطلاعاتی را در مورد جهش‌های ژنتیکی آنها ارائه دادند. همه کارآزمایی‌ها در اروپا انجام شدند. در 10 مورد از کارآزمایی‌ها، تمام افراد شرکت‌کننده تا پایان کارآزمایی (در یک گروه درمانی یا گروهی که درمان نشدند یا دارونما دریافت کردند) در همان گروه باقی ماندند اما در سه کارآزمایی، آنها در نیمه کارآزمایی گروه‌ها را تغییر دادند. این کارآزمایی‌ها بین سه هفته تا دو سال به طول انجامیدند.
نتایج اصلی
کارآزمایی‌های بالینی نتوانسته‌اند ثابت کنند که کورتیکواستروئیدهای استنشاقی باعث کاهش التهاب در ریه‌های افراد مبتلا به فیبروز کیستیک می‌شوند. ما در اندازه‌گیری‌های عملکرد ریه، تحمل ورزش، واکنش راه‌های هوایی به تحریک یا تعداد تشدید‌ها (شعله‌ور شدن (flare up) علائم) هیچ تفاوتی را نیافتیم. به‌طور کلی، مشخص نبود که آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهند اما یک کارآزمایی نشان داد که این داروها هنگام استفاده در دوز‌های بالا می‌توانند رشد کودکان را کند کنند. علاوه‌براین، نتایج حاصل از کارآزمایی خارج شده نشان داد که متوقف کردن این کار تحت نظارت دقیق تیم فیبروز کیستیک، ممکن است برای افرادی که مدتی از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده کرده‌اند، ایمن باشد.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را پایین تا بسیار پایین در نظر گرفتیم. فقدان اطلاعات به این معناست که ما غالبا قادر به قضاوت در این مورد نبودیم که آیا نحوه طراحی یا اجرای کارآزمایی‌ها می‌توانند اطمینان ما به نتایج را تحت تاثیر قرار دهند یا خیر. فقط سه کارآزمایی جزئیاتی را در مورد چگونگی اطمینان از مشارکت افرادی که شانس برابر را برای حضور در گروه‌های درمان یا دارونما داشتند، ارائه کردند؛ و فقط پنج کارآزمایی توضیح دادند که چگونه در مورد اینکه افراد شرکت‌کننده نمی‌دانستند در چه گروه‌هایی قرار خواهند گرفت، اطمینان حاصل کردند. در بیش‌تر موارد، ما فکر نمی‌کردیم که پس از شروع کارآزمایی، افراد شرکت‌کننده یا پزشکان آنها در مورد دریافت استروئید یا دارونما مطلع بودند. بااین‌حال، ما نگرانی‌هایی در مورد چهار مورد از کارآزمایی‌هایی داشتیم که در مجلات منتشر نشده بودند، این کارآزمایی‌ها گزارش‌هایی را برای کنترل صحت برای کارشناسان ارسال کرده بودند و ما مطمئن نبودیم که چگونه این امر ممکن است اطمینان ما را به این نتایج تحت تاثیر قرار دهد.
ما شواهد مربوط به تاثیر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی را در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک بررسی کردیم.
پیشینه
عفونت‌های مکرر قفسه سینه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک باعث التهاب و آسیب به ریه‌ها می‌شوند، که در درازمدت شایع‌ترین دلیل مرگ‌ومیر است. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی اغلب برای درمان التهاب استفاده می‌شوند اما ممکن است منجر به چند عارضه جانبی شوند. برخی از این عوارض جانبی، مانند برفک دهانی، کم‌تر جدی هستند اما برخی دیگر بیش‌تر جدی هستند، مانند کاهش میزان رشد در دوران کودکی. این یک به‌روزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده و به دلیل فقدان تحقیق در این زمینه، ما به دنبال هیچ به‌روزرسانی دیگری نیستیم.
زمان انجام پژوهش
آخرین جست‌وجوی شواهد در 19 نوامبر 2018 انجام شد.
ویژگی‌های مطالعه
در این مرور به‌روزرسانی شده، 13 کارآزمایی، استفاده از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی را در 525 فرد مبتلا به فیبروز کیستیک گزارش کردند. در اکثر کارآزمایی‌ها در شروع کارآزمایی، شرکت‌کنندگان مصرف استروئیدها یا دارونما (درمانی که مشابه استروئیدها به نظر می‌رسد، اما هیچ داروی فعال در آن وجود نداشت) را آغاز کردند اما یک کارآزمایی، کارآزمایی متوقف‌شده بود (171 شرکت‌کننده)، در حالی که همه شرکت‌کنندگان استروئید مصرف می‌کردند و در حالی که نیمی از آنها مصرف استروئید را ادامه دادند، بقیه دارونما مصرف کردند، و در واقع درمان را متوقف کردند.
سن شرکت‌کنندگان بین 6 و 55 سال بود؛ سه مورد از کارآزمایی‌ها فقط در میان کودکان، چهار مورد فقط در میان بزرگسالان و چهار مورد در میان سنین مختلط انجام شدند؛ دو کارآزمایی سن افراد شرکت‌کننده را توصیف نکردند. عملکرد ریه و شدت بیماری شرکت‌کنندگان در میان کارآزمایی‌ها متغیر بود و فقط دو کارآزمایی اطلاعاتی را در مورد جهش‌های ژنتیکی آنها ارائه دادند. همه کارآزمایی‌ها در اروپا انجام شدند. در 10 مورد از کارآزمایی‌ها، تمام افراد شرکت‌کننده تا پایان کارآزمایی (در یک گروه درمانی یا گروهی که درمان نشدند یا دارونما دریافت کردند) در همان گروه باقی ماندند اما در سه کارآزمایی، آنها در نیمه کارآزمایی گروه‌ها را تغییر دادند. این کارآزمایی‌ها بین سه هفته تا دو سال به طول انجامیدند.
نتایج اصلی
کارآزمایی‌های بالینی نتوانسته‌اند ثابت کنند که کورتیکواستروئیدهای استنشاقی باعث کاهش التهاب در ریه‌های افراد مبتلا به فیبروز کیستیک می‌شوند. ما در اندازه‌گیری‌های عملکرد ریه، تحمل ورزش، واکنش راه‌های هوایی به تحریک یا تعداد تشدید‌ها (شعله‌ور شدن (flare up) علائم) هیچ تفاوتی را نیافتیم. به‌طور کلی، مشخص نبود که آیا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی خطر عوارض جانبی را افزایش می‌دهند اما یک کارآزمایی نشان داد که این داروها هنگام استفاده در دوز‌های بالا می‌توانند رشد کودکان را کند کنند. علاوه‌براین، نتایج حاصل از کارآزمایی خارج شده نشان داد که متوقف کردن این کار تحت نظارت دقیق تیم فیبروز کیستیک، ممکن است برای افرادی که مدتی از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده کرده‌اند، ایمن باشد.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را پایین تا بسیار پایین در نظر گرفتیم. فقدان اطلاعات به این معناست که ما غالبا قادر به قضاوت در این مورد نبودیم که آیا نحوه طراحی یا اجرای کارآزمایی‌ها می‌توانند اطمینان ما به نتایج را تحت تاثیر قرار دهند یا خیر. فقط سه کارآزمایی جزئیاتی را در مورد چگونگی اطمینان از مشارکت افرادی که شانس برابر را برای حضور در گروه‌های درمان یا دارونما داشتند، ارائه کردند؛ و فقط پنج کارآزمایی توضیح دادند که چگونه در مورد اینکه افراد شرکت‌کننده نمی‌دانستند در چه گروه‌هایی قرار خواهند گرفت، اطمینان حاصل کردند. در بیش‌تر موارد، ما فکر نمی‌کردیم که پس از شروع کارآزمایی، افراد شرکت‌کننده یا پزشکان آنها در مورد دریافت استروئید یا دارونما مطلع بودند. بااین‌حال، ما نگرانی‌هایی در مورد چهار مورد از کارآزمایی‌هایی داشتیم که در مجلات منتشر نشده بودند، این کارآزمایی‌ها گزارش‌هایی را برای کنترل صحت برای کارشناسان ارسال کرده بودند و ما مطمئن نبودیم که چگونه این امر ممکن است اطمینان ما را به این نتایج تحت تاثیر قرار دهد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/8/28 | انتشار: 1398/4/13
