مدیریت فعال مرحله سوم زایمان شامل تجویز یک یوتروتونیک پروفیلاکتیک، کلامپ زودهنگام بند ناف و کشش کنترل‌شده بند ناف برای تحویل جفت است. با مدیریت انتظار، منتظر نشانه‌هایی از جداسازی جفت می‌مانند و جفت به‌طور خود‌به‌خود تحویل داده می‌شود. مدیریت فعال به منظور کاهش خونریزی، عامل اصلی مرگ‌و‌میر مادران در کشورهای با درآمد پایین معرفی شده است. این به‌روزرسانی مروری است که آخرین بار در سال 2015 منتشر شده است.

مقایسه تاثیرات مدیریت فعال در مقابل مدیریت انتظار در مرحله سوم زایمان روی خونریزی پس از زایمان (PPH ؛postpartum haemorrhage) اولیه شدید و دیگر پیامدهای مادران و نوزادان.
مقایسه تاثیرات تغییرات در بسته‌های مدیریت فعال و انتظار در مرحله سوم زایمان روی PPH اولیه شدید و دیگر پیامدهای مادران و نوزادان.

برای این به‌روزرسانی، ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بارداری و زایمان در کاکرین؛ ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) را در تاریخ 22 ژانویه 2018 و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جست‌وجو کردیم.

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه - تصادفی‌سازی و کنترل شده که به مقایسه مدیریت فعال در مقابل مدیریت انتظار در مرحله سوم زایمان پرداخته باشند. کارآزمایی‌های خوشه‌ای - تصادفی‌سازی شده برای ورود واجد شرایط بودند، اما هیچ موردی شناسایی نشد.

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود ارزیابی کردند، خطر سوگیری (BIAS) را ارزیابی کردند، داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردند.

ما هشت مطالعه را، شامل تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های 8892 زن وارد کردیم. این مطالعات همگی در بیمارستان‌ها انجام شده بودند، هفت مورد در کشورهای با درآمد بالاتر و یک مورد در یک کشور با درآمد پایین انجام شدند. چهار مطالعه به مقایسه مدیریت فعال در مقابل مدیریت انتظار پرداخته و 4 مورد به مقایسه مدیریت فعال در مقابل مدیریت ترکیبی پرداخته است. به دلیل ناهمگونی بالینی، ما از یک مدل اثرات تصادفی در تحلیل‌ها استفاده کردیم. از هشت مطالعه وارد شده، ما سه مطالعه را با خطر کم سوگیری در حوزه‌های اصلی تولید توالی، پوشش تخصیص و تکمیل جمع‌آوری داده‌ها در نظر گرفتیم. فقدان شواهدی با کیفیت بالا بر اساس ارزیابی‌های GRADE برای پیامدهای اولیه ما وجود داشت، که به زبان محتاطانه در زیر منعکس شده‌است.
شواهد پیشنهاد می‌کنند که برای زنانی در سطوح مختلف خطر خونریزی، مشخص نیست مدیریت فعال متوسط خطر PPH اولیه شدید مادر (بیش از 1000 میلی‌لیتر) را در زمان تولد کاهش می‌دهد (متوسط خطر نسبی (RR): 0.34؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.87؛ 3 مطالعه؛ 4636 زن؛ I2 = %60؛ GRADE: کیفیت بسیار پائین). برای بروز هموگلوبولین مادر کم‌تر از 9 گرم/ دسی‌لیتر پس از زایمان، مدیریت فعال مرحله سوم ممکن است تعداد زنان با آنمی پس از تولد را کاهش دهد (متوسط RR: 0.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.30 تا 0.83؛ 2 مطالعه؛ 1572 زن؛ GRADE: کیفیت پائین). ما هم‌چنین دریافتیم که مدیریت فعال مرحله سوم ممکن است تفاوت کم یا عدم تفاوت در تعداد نوزادانی ایجاد کند که در بخش نوزادان پذیرش می‌شوند (متوسط RR: 0.81؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 1.11؛ 2 مطالعه؛ 3207 زن؛ GRADE: کیفیت پائین). مشخص نیست مدیریت فعال مرحله سوم، تعداد نوزادان مبتلا به زردی نیازمند درمان را کاهش می‌دهد یا خیر (RR: 0.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 تا 1.68؛ 2 مطالعه؛ 3142 زن؛ I2 = %66؛ GRADE: کیفیت بسیار پائین). داده‌ای در مورد دیگر پیامدهای اولیه PPH بسیار شدید در زمان تولد (بیش‌از 2500 میلی‌لیتر)، مورتالیتی مادر یا پلی‌سایتمی نوزاد که به درمان نیاز داشته باشد، وجود نداشت.
مدیریت فعال، میانگین اتلاف خون مادر را در زمان زایمان کاهش می‌دهد و احتمالا میزان اتلاف خون اولیه بیش‌از 500 میلی‌لیتر استفاده از یوتروتونیک درمانی را کم می‌کند. مدیریت فعال هم‌چنین احتمالا متوسط وزن موقع تولد نوزاد را کاهش می‌دهد که نشان‌دهنده حجم کم‌تر خون از تداخل با ترانسفیوژن جفت است. علاوه‌براین، ممکن است نیاز به انتقال خون مادران را کاهش دهد. بااین‌حال، مدیریت فعال ممکن است فشار خون دیاستولیک مادر، تهوع پس از تولد، عواقب بعدی، استفاده از ضددرد از زمان زایمان تا ترخیص از بخش زایمان را افزایش داده و زنان بیش‌تری با خونریزی به بیمارستان بازگردند (پیامدی که از قبل مشخص نشده است).
در مقایسه میان زنانی با خطر کم خونریزی شدید، یافته‌های مشابهی وجود داشت، به جز اینکه مشخص نبود تفاوتی میان گروه‌ها برای PPH اولیه (متوسط RR: 0.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.05 تا 2.17؛ 2 مطالعه؛ 2941 زن؛ I2 = %71)، هموگلوبولین کم‌تر از 9 گرم/ دسی‌لیتر مادر در 24 تا 72 ساعت (متوسط RR: 0.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 1.47؛ 1 مطالعه؛ 193 زن) یا نیاز به بستری کردن نوزاد (متوسط RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 تا 1.88؛ 1 مطالعه؛ 1512 زن) وجود داشت یا خیر. در این گروه، مدیریت فعال ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت در میزان زردی نوزادی نیازمند فوتوتراپی ایجاد کند (متوسط RR: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 2.18؛ 1 مطالعه؛ 1447 زن).
ممکن است با استفاده از تغییرات در بسته مدیریتی فعال، از هیپرتانسیون و تداخل با ترانسفیوژن جفت جلوگیری شود، به عنوان مثال، حذف ارگوت و تعویق انداختن در کلامپ کردن بند ناف اما ما هیچ شواهد مستقیمی از این مساله در اینجا نداریم.

اگر چه داده‌ها به نظر می‌رسد نشان می‌دهند که مدیریت فعال، خطر PPH اولیه شدید بیش از 1000 میلی‌لیتر را در زمان زایمان کاهش می‌دهد، ما از این یافته به دلیل شواهد با کیفیت بسیار پایین مطمئن نیستیم. مدیریت فعال ممکن است شیوع کم‌خونی مادر (هموگلوبولین کم‌تر از 9 گرم/ دسی‌لیتر) را بعد از زایمان کاهش دهد اما آسیب‌هایی مانند پرفشاری خون پس از زایمان، درد و بازگشت به بیمارستان به دلیل خونریزی شناسایی شد.
در زنان در معرض خطر کم خونریزی شدید، مشخص نیست که تفاوتی بین مدیریت فعال و انتظار برای PPH شدید یا هموگلوبولین مادر کم‌تر از 9 گرم/ دسی‌لیتر وجود داشته باشد (در 24 تا 72 ساعت). می‌توان به زنان در مورد مزایا و آسیب‌های هر دو روش برای حمایت از انتخاب آگاهانه، اطلاعات داده شوند. با توجه به نگرانی‌های مربوط به کلامپ زودرس بند ناف و عوارض جانبی بالقوه برخی از یوتروتونیک‌ها، اکنون ضروری است که مولفه‌های فردی مدیریت مرحله سوم را بررسی کنیم. داده‌هایی از کشورهای با درآمد پایین نیز مورد نیاز هستند.
باید تاکید کرد که این مرور شامل فقط تعداد کمی از مطالعات با تعداد نسبتا کم شرکت‌کنندگان است و کیفیت شواهد برای پیامدهای اولیه پائین یا بسیار پایین است.