شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2019 -
جلد 2019 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sanjay M Aher, Arne Ohlsson. Late erythropoiesis-stimulating agents to prevent red blood cell transfusion in preterm or low birth weight infants. 3 2019; 2019
URL: http://cochrane.ir/article-1-2637-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2637-fa.html
پیشینه
نوزادان پره‌ترم (زودرس) دارای سطوح پایین پلاسمایی اریتروپویتین (EPO ؛erythropoietin) هستند که توجیهی را برای استفاده از داروهای محرک اریتروپویزیس (ESAs) جهت پیشگیری یا درمان کم‌خونی فراهم می‌کند. Darbepoetin (Darbe) و EPO درحال‌حاضر ESA های در دسترس هستند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی شروع دیرهنگام ESAs، بین روزهای هشت و 28 پس از تولد، در کاهش استفاده از ترانسفیوژن‌های گلبول قرمزخون (RBC) در نوزادان پره‌ترم یا نوزادان کم‌وزن هنگام تولد.
روش های جستجو
ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه نوزادان کاکرین استفاده کردیم تا پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 5، 2018)؛ MEDLINE via PubMed (1966 تا 5 جون 2018)؛ Embase (1980 تا 5 جون 2018) و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture (CINAHL) (1982 تا 5 جون 2018) را جست‌وجو کنیم. ما پایگاه‌های کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های شبه‌تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه‌تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از شروع دیرهنگام درمان EPO (شروع‌شده در ≥ هشت روزه‌گی) در مقایسه با دارونما (placebo) یا هیچ مداخله‌ای در نوزادان پره‌ترم (> 37 هفته) یا نوزادان با وزن کم هنگام تولد (> 2500 گرم)
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها را براساس روش‌های گروه مرور نوزادان در کاکرین انجام دادیم. ما از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 31 مطالعه (32 مقایسه) را وارد کردیم که 1651 نوزاد پره‌ترم را تصادفی‌سازی کرده بودند. جست‌وجوهای منابع علمی در سال 2018، یک مطالعه جدید را برای ورود شناسایی کرد. هیچ کارآزمایی جدید در حال انجامی شناسایی نشد و هیچ یک از مطالعات، از داربی‌پویتین (darbepoetin) استفاده نکردند.
بیشتر کارآزمایی‌های انتخاب‌شده حجم نمونه کوچکی داشتند. متاآنالیز تاثیر معنی‌داری را روی استفاده از یک یا چند ترانسفیوژن RBC نشان داد (21 مطالعه (n = 1202)؛ خطر نسبی (RR) معمول: 0.72؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.65 تا 0.79؛ تفاوت خطر (RD) معمول: 0.17-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.22- تا 0.12؛-؛ تعداد مورد نیاز به منظور درمان برای یک پیامد منفعت‌دار اضافی (NNTB) معمول: 6؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5 تا 8). برای این پیامد، ناهمگونی متوسط وجود داشت (RR I²: 66%؛ RD I²: 58%). کیفیت شواهد بسیار پایین بودند.
ما نتایج مشابهی را در تجزیه‌وتحلیل ثانویه بر اساس ترکیبات مختلف دوزهای بالا / پایین EPO و مکمل آهن به دست آوردیم. در حجم کلی (میلی‌لیتر/کیلوگرم) از خون انتقال‌یافته برای هر نوزاد کاهش معنی‌داری وجود نداشت (میانگین تفاوت (MD) معمول: 1.6- میلی‌لیتر/کیلوگرم؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.8- تا 2.6؛ 5 مطالعه؛ 197 نوزاد). برای این پیامد ناهمگونی بالایی وجود داشت (I2 = %92). کاهش معنی‌داری در تعداد ترانسفیوژن‌ها برای هر نوزاد وجود داشت (11 مطالعه که به بررسی 817 نوزاد پرداخت؛ MD معمول: 0.22-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38- تا 0.06-). برای این پیامد ناهمگونی بالایی وجود داشت (I2 = %94).
سه مطالعه با 404 نوزاد در مورد رتینوپاتی نارس بودن (POP) (همه مراحل یا مرحله گزارش نشدند) گزارش دادند، با یک RR معمول: 1.27 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.64) و یک RD معمول: 0.09 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.00- تا 0.18). برای این پیامد ناهمگونی بالایی برای هر دو RR (I2 = %83) و RD (I2 = %82) وجود داشت. کیفیت شواهد بسیار پایین بود. سه کارآزمایی با بررسی 442 نوزاد، در مورد POP (مرحله ≥ 3) گزارش دادند. RR معمول 1.73 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.92 تا 3.24) و RD معمول 0.05 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.01- تا 0.10) بودند. برای این پیامد هیچ ناهمگونی برای RR (I2 = %18) وجود نداشت اما برای RD ناهمگونی بالایی (I2 = %79) وجود داشت. کیفیت شواهد بسیار پایین بود. تفاوت‌های معنی‌داری در دیگر پیامدهای بالینی از جمله مرگ‌ومیر و انتروکولیت نکروزان (necrotizing enterocolitis) وجود نداشت. برای پیامدهای مرگ‌ومیر و انتروکولیت نکروزان، کیفیت شواهد متوسط بود. پیامدهای بلندمدت تکامل عصبی گزارش نشدند.
بیشتر کارآزمایی‌های انتخاب‌شده حجم نمونه کوچکی داشتند. متاآنالیز تاثیر معنی‌داری را روی استفاده از یک یا چند ترانسفیوژن RBC نشان داد (21 مطالعه (n = 1202)؛ خطر نسبی (RR) معمول: 0.72؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.65 تا 0.79؛ تفاوت خطر (RD) معمول: 0.17-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.22- تا 0.12؛-؛ تعداد مورد نیاز به منظور درمان برای یک پیامد منفعت‌دار اضافی (NNTB) معمول: 6؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5 تا 8). برای این پیامد، ناهمگونی متوسط وجود داشت (RR I²: 66%؛ RD I²: 58%). کیفیت شواهد بسیار پایین بودند.
ما نتایج مشابهی را در تجزیه‌وتحلیل ثانویه بر اساس ترکیبات مختلف دوزهای بالا / پایین EPO و مکمل آهن به دست آوردیم. در حجم کلی (میلی‌لیتر/کیلوگرم) از خون انتقال‌یافته برای هر نوزاد کاهش معنی‌داری وجود نداشت (میانگین تفاوت (MD) معمول: 1.6- میلی‌لیتر/کیلوگرم؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.8- تا 2.6؛ 5 مطالعه؛ 197 نوزاد). برای این پیامد ناهمگونی بالایی وجود داشت (I2 = %92). کاهش معنی‌داری در تعداد ترانسفیوژن‌ها برای هر نوزاد وجود داشت (11 مطالعه که به بررسی 817 نوزاد پرداخت؛ MD معمول: 0.22-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38- تا 0.06-). برای این پیامد ناهمگونی بالایی وجود داشت (I2 = %94).
سه مطالعه با 404 نوزاد در مورد رتینوپاتی نارس بودن (POP) (همه مراحل یا مرحله گزارش نشدند) گزارش دادند، با یک RR معمول: 1.27 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.64) و یک RD معمول: 0.09 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.00- تا 0.18). برای این پیامد ناهمگونی بالایی برای هر دو RR (I2 = %83) و RD (I2 = %82) وجود داشت. کیفیت شواهد بسیار پایین بود. سه کارآزمایی با بررسی 442 نوزاد، در مورد POP (مرحله ≥ 3) گزارش دادند. RR معمول 1.73 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.92 تا 3.24) و RD معمول 0.05 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.01- تا 0.10) بودند. برای این پیامد هیچ ناهمگونی برای RR (I2 = %18) وجود نداشت اما برای RD ناهمگونی بالایی (I2 = %79) وجود داشت. کیفیت شواهد بسیار پایین بود. تفاوت‌های معنی‌داری در دیگر پیامدهای بالینی از جمله مرگ‌ومیر و انتروکولیت نکروزان (necrotizing enterocolitis) وجود نداشت. برای پیامدهای مرگ‌ومیر و انتروکولیت نکروزان، کیفیت شواهد متوسط بود. پیامدهای بلندمدت تکامل عصبی گزارش نشدند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
تجویز دیرهنگام EPO استفاده از یک یا چند ترانسفیوژن RBC، تعداد ترانسفیوژن‌های RBC به ازای هر نوزاد را کاهش می‌دهد (< 1 ترانسفیوژن به ازای هر نوزاد) اما حجم کلی (میلی‌لیتر/کیلوگرم) RBC های انتقال‌یافته را کاهش نمی‌دهد. احتمالا از آن‌جائی که اکثر مطالعات، نوزادانی را وارد کردند که ترانسفیوژن‌های RBC را قبل از ورود به کارآزمایی دریافت کرده بودند، به احتمال زیاد هرگونه قرار گرفتن در معرض اهداکننده (donor) اجتناب‌ناپذیر است. EPO دیرهنگام، به‌طور معنی‌داری هرگونه پیامدهای جانبی مهم بالینی را به‌جز برای روند افزایش خطر برای ROP، کاهش یا افزایش نمی‌دهد. تحقیقات بیشتر در مورد استفاده از درمان EPO دیرهنگام، برای پیشگیری از قرار گرفتن در معرض اهداکننده، مشخص نشده است. زمانی که نیاز به ترانسفیوژن RBC به احتمال زیاد مورد نیاز هستند و نمی‌توانند از طریق درمان EPO دیرهنگام پیشگیری شوند، تلاش‌های تحقیقاتی باید روی محدودکردن قرار گرفتن در معرض اهداکننده، طی چند روز اول زندگی نوزادان بیمار تمرکز کنند. استفاده از بسته‌های ماهواره‌ای (تقسیم یک واحد خون اهداکننده به چندین جزء کوچک‌تر) احتمالا باعث کاهش قرار گرفتن در معرض اهداکننده می‌شود.
خلاصه به زبان ساده
تجویز دیرهنگام عوامل محرک اریتروپویزیس برای پیشگیری از ترانسفیوژن گلبول قرمز خون در نوزادان پره‌ترم یا نوزادان کم‌وزن هنگام تولد
سوال مطالعه مروری
ما شواهدی را درباره اثربخشی و ایمنی شروع دیرهنگام درمان با داروهای محرک اریتروپویزیس بین هشت تا 28 روز پس از تولد به منظور کاهش استفاده از ترانسفیوژن‌های گلبول قرمز خون (RBC) در نوزادان پره‌ترم یا نوزادان کم‌وزن هنگام تولد، مرور کردیم.
پیشینه
درصد گلبول‌های قرمز خون (هماتوکریت) در گردش بعد از تولد در تمام نوزادان کاهش می‌یابد. این مساله، به‌ویژه در نوزادان پره‌ترم به دلیل پاسخ ضعیف آن‌ها به کم‌خونی و به مقدار خونی که برای آزمایش‌های لازم گرفته می‌شود، صدق پیدا می‌کند. سطوح پایین پلاسمایی اریتروپویتین (EPO)، ماده‌ای در خون که باعث تحریک تولید گلبول قرمز در نوزادان پره‌ترم می‌شود، استفاده را از داروهای محرک اریتروپویزیس (EPO و داربی‌پویتین) برای پیشگیری یا درمان کم‌خونی توجیه می‌کند.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا 5 جون 2018 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
تا به امروز، 1651 نوزاد (سن بین هشت تا 28 روزه‌گی) که پره‌ترم متولد شدند در 31 مطالعه مربوط به بررسی تجویز دیرهنگام EPO برای کاهش استفاده از ترانسفیوژن‌های گلبول قرمز خون و پیشگیری از قرار گرفتن در معرض اهداکننده، وارد شدند، بررسی شدند.
هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت که از داربی‌پویتین (darbepoetin) استفاده کرده باشد.
منابع مالی مطالعه
ما برای این مطالعه مروری هیچ هزینه‌ای دریافت نکرده‌ایم و هیچ تعارض منافعی برای اعلام کردن نداشتیم.
نتایج اصلی
خطر دریافت ترانسفیوژن گلبول قرمز خون قرن پس از شروع درمان EPO کاهش می‌یابد. با این حال، از آن‌جائی که بسیاری از این نوزادان قبل از ورود به کارآزمایی‌ها در معرض خون اهداکننده قرار گرفته بودند، منفعت EPO به‌طور کلی کاهش می‌یابد. درمان با EPO دیرهنگام هیچ تاثیر مهمی بر مرگ یا عوارض شایع تولد زودرس، به استثنای روند افزایش خطر ابتلا به رتینوپاتی نارس، نداشت. رتینوپاتی نارس بودن، یک بیماری چشمی است که بر نوزادانی که پره‌ترم متولد می‌شوند، تاثیر می‌گذارد. تصور می‌شود که این امر ناشی از رشد بدون نظم عروق خونی شبکیه است که ممکن است باعث بروز زخم و جدا شدن شبکیه شود. رتینوپاتی نارس بودن می‌تواند خفیف باشد و ممکن است خود‌به‌خود برطرف شود اما در موارد جدی ممکن است منجر به کوری شود.
کیفیت شواهد
کیفیت این مطالعه متنوع بود و اطلاعات مهم در خصوص تولید توالی تصادفی و اینکه آیا تخصیص پنهان شده بود یا خیر، موجود نبودند. حجم‌های نمونه کوچک بودند و پیامدهای بلندمدت (18 تا 24 ماهگی سن اصلاح‌شده) گزارش نشدند. کیفیت شواهد برای پیامدهای «استفاده از یک یا چند ترانسفیوژن گلبول قرمز»، « رتینوپاتی نارس بودن (همه مراحل یا یک مرحله گزارش نشدند)» و « رتینوپاتی نارس بودن (مرحله ≥ 3)» بسیار پایین بودند. برای پیامدهای «انتروکولیت نکروزان» و «مرگ‌ومیر»، کیفیت شواهد متوسط بودند.
ما شواهدی را درباره اثربخشی و ایمنی شروع دیرهنگام درمان با داروهای محرک اریتروپویزیس بین هشت تا 28 روز پس از تولد به منظور کاهش استفاده از ترانسفیوژن‌های گلبول قرمز خون (RBC) در نوزادان پره‌ترم یا نوزادان کم‌وزن هنگام تولد، مرور کردیم.
پیشینه
درصد گلبول‌های قرمز خون (هماتوکریت) در گردش بعد از تولد در تمام نوزادان کاهش می‌یابد. این مساله، به‌ویژه در نوزادان پره‌ترم به دلیل پاسخ ضعیف آن‌ها به کم‌خونی و به مقدار خونی که برای آزمایش‌های لازم گرفته می‌شود، صدق پیدا می‌کند. سطوح پایین پلاسمایی اریتروپویتین (EPO)، ماده‌ای در خون که باعث تحریک تولید گلبول قرمز در نوزادان پره‌ترم می‌شود، استفاده را از داروهای محرک اریتروپویزیس (EPO و داربی‌پویتین) برای پیشگیری یا درمان کم‌خونی توجیه می‌کند.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا 5 جون 2018 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
تا به امروز، 1651 نوزاد (سن بین هشت تا 28 روزه‌گی) که پره‌ترم متولد شدند در 31 مطالعه مربوط به بررسی تجویز دیرهنگام EPO برای کاهش استفاده از ترانسفیوژن‌های گلبول قرمز خون و پیشگیری از قرار گرفتن در معرض اهداکننده، وارد شدند، بررسی شدند.
هیچ مطالعه‌ای وجود نداشت که از داربی‌پویتین (darbepoetin) استفاده کرده باشد.
منابع مالی مطالعه
ما برای این مطالعه مروری هیچ هزینه‌ای دریافت نکرده‌ایم و هیچ تعارض منافعی برای اعلام کردن نداشتیم.
نتایج اصلی
خطر دریافت ترانسفیوژن گلبول قرمز خون قرن پس از شروع درمان EPO کاهش می‌یابد. با این حال، از آن‌جائی که بسیاری از این نوزادان قبل از ورود به کارآزمایی‌ها در معرض خون اهداکننده قرار گرفته بودند، منفعت EPO به‌طور کلی کاهش می‌یابد. درمان با EPO دیرهنگام هیچ تاثیر مهمی بر مرگ یا عوارض شایع تولد زودرس، به استثنای روند افزایش خطر ابتلا به رتینوپاتی نارس، نداشت. رتینوپاتی نارس بودن، یک بیماری چشمی است که بر نوزادانی که پره‌ترم متولد می‌شوند، تاثیر می‌گذارد. تصور می‌شود که این امر ناشی از رشد بدون نظم عروق خونی شبکیه است که ممکن است باعث بروز زخم و جدا شدن شبکیه شود. رتینوپاتی نارس بودن می‌تواند خفیف باشد و ممکن است خود‌به‌خود برطرف شود اما در موارد جدی ممکن است منجر به کوری شود.
کیفیت شواهد
کیفیت این مطالعه متنوع بود و اطلاعات مهم در خصوص تولید توالی تصادفی و اینکه آیا تخصیص پنهان شده بود یا خیر، موجود نبودند. حجم‌های نمونه کوچک بودند و پیامدهای بلندمدت (18 تا 24 ماهگی سن اصلاح‌شده) گزارش نشدند. کیفیت شواهد برای پیامدهای «استفاده از یک یا چند ترانسفیوژن گلبول قرمز»، « رتینوپاتی نارس بودن (همه مراحل یا یک مرحله گزارش نشدند)» و « رتینوپاتی نارس بودن (مرحله ≥ 3)» بسیار پایین بودند. برای پیامدهای «انتروکولیت نکروزان» و «مرگ‌ومیر»، کیفیت شواهد متوسط بودند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/3/15 | انتشار: 1397/11/26
