پیشینه
پنوموتوراکس (pneumothorax)، بیشتر در دوران نوزادی رخ میدهد تا در هر زمان دیگری از زندگی و با افزایش مرگومیر و موربیدیتی همراه است. این بیماری ممکن است با آسپیراسیون با یک سرنگ (استفاده از سوزن یا یک آنژیوکاتتر) یا یک لوله قفسهسینهای (chest tube) که داخل فضای قدامی پلورال کارگذاشته شده و سپس، به دریچه هایملیخ (Heimlich) یا یک درزگیری زیرآبی (underwater seal seal) با مکش مداوم متصل میشود، درمان شود.
اهداف
مقایسه اثربخشی و ایمنی آسپیراسیون سوزنی (با برداشت فوری سوزن یا باقی گذاشتن سوزن در محل) با لوله تخلیه بیندندهای در مدیریت پنوموتوراکس نوزادان.
روش های جستجو
ما از استراتژی استاندارد جستوجوی گروه نوزادان در کاکرین برای جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی زیر استفاده کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 5، 2018)؛ MEDLINE از طریق PubMed (از 1966 تا 4 جون 2018)؛ Embase (از 1980 تا 4 جون 2018) و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture (از 1982 تا 4 جون 2018). ما همچنین پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی، مجموعه مقالات کنفرانسها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و کارآزماییهای شبهتصادفیسازی شده جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده، کارآزماییهای شبهتصادفیسازی و کنترل شده و کارآزماییهای خوشهای که در آنها آسپیراسیون سوزنی (چه با سوزن و چه با کاتتر آنژیو که در محل باقی گذاشته شود یا بلافاصله بعد از آسپیراسیون برداشته شود) با لوله تخلیه بیندندهای در نوزادان تازه متولد شده مبتلا به پنوموتوراکس، مقایسه شده باشد.
گردآوری و تحلیل دادهها
برای هر یک از کارآزماییهای وارد شده، دو نویسنده بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج (برای مثال تعداد شرکتکنندگان، وزن هنگام تولد، سن حاملگی، نوع سوزن و لوله قفسهسینهای، انتخاب فضای بین دندهای، فشار و دستگاه تخلیه) و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند (به عنوان مثال کفایت تصادفیسازی، کورسازی، کامل بودن پیگیری). پیامدهای اصلی در این مطالعه مروری مرگومیر در دوره نوزادی و در طول دوره بستری در نظر گرفته شد.
نتایج اصلی
2 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (142 نوزاد)، معیارهای ورود را به مرور حاضر داشتتند. ما هیچ تفاوتی را در میزان مرگومیر، زمانی که سوزن بلافاصله پس از آسپیراسیون برداشته شد (خطر نسبی (RR): 3.92؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.88 تا 17.58؛ شرکتکنندگان = 70؛ مطالعات = 1) یا در محل باقی گذاشته شود (RR: 1.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 8.45؛ شرکتکنندگان = 72؛ مطالعات = 1) یا عوارض مربوط به پروسیجر یافت نشد. با برداشتن فوری سوزن به دنبال آسپیراسیون، 30% از نوزادان به جایگذاری یک لوله تخلیه بیندندهای نیاز نداشتند. هیچیک از 36 نوزاد درمانشده با آسپیراسیون سوزنی با آنژیوکاتتر باقیمانده در محل، به جایگذاری لوله تخلیه بیندندهای نیاز نداشتند. بهطور کلی، کیفیت شواهدی که از این یافته حمایت میکنند بسیار پایین است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر شواهد کافی برای تعیین اثربخشی و ایمنی آسپیراسیون سوزنی و لوله تخلیه بیندندهای در مدیریت پنوموتوراکس نوزادی وجود ندارد. دو کارآزمایی واردشده هیچ تفاوتی را در مرگومیر نشان نداد؛ با این حال اندازه اطلاعات پائین است. آسپیراسیون سوزنی نیاز به جایگذاری لوله تخلیه بیندندهای را کاهش میدهد. شواهد محدود یا هیچ شواهدی در مورد سایر پیامدهای مرتبط از نظر کلینیکی موجود نیست.
خلاصه به زبان ساده
آسپیراسیون پنوموتوراکس در نوزاد با یک سوزن کوچک در مقایسه با یک لوله بزرگتر که در فضای بیندندهای کارگذاشته میشود
سوال مطالعه مروری
آیا استفاده از یک سوزن برای آسپیره کردن پنوموتوراکس در مقایسه با یک لوله بیندندهای (لوله کارگذاشته شده بین دندهها)، مرگومیر را در نوزادان کاهش میدهد؟
پیشینه
پنوموتوراکس به وجود هوا در فضای جنب یا پلورال (فضای بین ریه و دیواره قفسه سینه) اطلاق میشود. این یک وضعیت جدی در نوزاد است که ممکن است با استفاده از آسپیراسیون سوزنی یا قرار دادن لوله قفسهسینهای (chest tube) درمان شود. روش اول، کمتر تهاجمی است و ممکن است نیاز به استفاده را از لوله قفسهسینهای از بین ببرد، در نتیجه طول مدت بستری را در بیمارستان کاهش دهد. با این حال شکست آسپیراسیون سوزنی ممکن است متعاقبا منجر به نیاز به قرار دادن لوله قفسهسینهای شود که یک روش تهاجمی اضافی است. این مرور سیستماتیک، شواهد موجود را درباره اثربخشی این دو تکنیک در درمان پنوموتوراکس در نوزادان ارزیابی میکند.
ویژگیهای مطالعه
ما یک مطالعه (با حضور 70 نوزاد تازه متولد شده) را وارد کردیم که در آن آسپیراسیون سوزنی و به دنبال آن، برداشتن فوری آن، با جایگذاری لوله قفسهسینهای برای درمان پنوموتوراکس مقایسه شده و یک مطالعه (72 نوزاد تازه متولد شده) که آسپیراسیون سوزنی را همراه با آنژیوکاتتر باقیمانده در محل، با کارگذاری لوله قفسهسینهای برای درمان پنوموتوراکس مقایسه کردند. شواهد تا جون 2018 بهروز هستند.
نتایج اصلی
استفاده از آسپیراسیون سوزنی در مقایسه با جایگذاری لوله قفسهسینهای، مرگومیر یا هر گونه عوارض مربوط به پروسیجر را کاهش نمیدهد. حدود 30% از نوزادان مبتلا به پنوموتوراکس که با آسپیراسیون سوزنی و به دنبال آن، درآوردن فوری آن درمان شدند، هرگز نیاز به قرار دادن لوله بیندندهای پیدا نکردند؛ هیچیک از نوزادان مبتلا به پنوموتوراکس که با آسپیراسیون سوزنی باقیمانده در محل درمان شدند، نیاز به قرار دادن لوله بیندندهای پیدا نکردند، با این حال، عوامل چندگانهای ممکن است این یافته را توضیح دهند.
کیفیت شواهد
دو کارآزمایی کوچک که شناسایی شدهاند اطلاعات کافی را برای تعیین اینکه کدام یک از این دو روش برای درمان پنوموتوراکس در نوزادان بهتر هستند، ارائه نمیکنند. با این حال به نظر میرسد که آسپیراسیون سوزنی میتواند نیاز به لوله بیندندهای را در نسبت مرتبطی از نوزادان تازه متولد شده کاهش دهد.