سه شنبه 18 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jan Bosteels, Steffi van Wessel, Steven Weyers, Frank J Broekmans, Thomas M D'Hooghe, M Y Bongers et al . Hysteroscopy for treating subfertility associated with suspected major uterine cavity abnormalities. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2512-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2512-fa.html
Jan Bosteels* 
, Steffi van Wessel , Steven Weyers , Frank J Broekmans , Thomas M D'Hooghe , M Y Bongers , Ben Willem J Mol
, Steffi van Wessel , Steven Weyers , Frank J Broekmans , Thomas M D'Hooghe , M Y Bongers , Ben Willem J Mol
پیشینه
مطالعات مشاهده‌ای نشان‌دهنده نرخ‌های بالاتر بارداری بعد از خارج کردن پولیپ‌های آندومتر، فیبروئیدهای زیرمخاطی (submucous fibroids)، سپتوم رحمی (uterine septum) یا چسبندگی‌های داخل رحمی (intrauterine adhesions) به وسیله هیستروسکوپ (hysteroscope) هستند که در 10% تا 15% از زنانی که برای درمان ناباروری مراجعه می‌کنند، وجود دارد.
اهداف
ارزیابی اثرات خارج کردن هیستروسکوپیکی پولیپ‌های آندومتر، فیبروئیدهای زیرمخاطی، سپتوم رحمی یا چسبندگی‌های داخل رحمی مشکوک در سونوگرافی، هیستروسالپنگوگرافی (hysterosalpingography)، هیستروسکوپی تشخیصی یا هر ترکیبی از این روش‌ها در زنان مبتلا به ناباروری بدون علت یا پیش از تلقیح داخل رحمی (IUI)، لقاح آزمایشگاهی (IVF) یا تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI).
روش های جستجو
ما این پایگاه‌های اطلاعاتی را از آغاز خود تا 16 آپریل 2018 جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه زنان و باروری کاکرین؛ پایگاه ثبت مطالعات آنلاین کاکرین؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture و سایر منابع الکترونیکی کارآزمایی‌ها شامل پایگاه‌های ثبت کارآزمایی، منابع مکتوب منتشر نشده و فهرست منابع. ما در چکیده‌ها و مجموعه مقالات کنفرانس انجمن طب باروری (ASRM) آمریکا جست‌وجوی دستی انجام دادیم (از 1 ژانویه 2014 تا 12 می 2018) و با متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در مقابل کنترل برای ناباروری بدون علت مرتبط با ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی.
مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در مقابل کنترل برای ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی قبل از تولیدمثل کمکی از طریق پزشکی.
پیامدهای اولیه، تولد زنده و عوارض هیستروسکوپی بودند. پیامدهای ثانویه، بارداری و سقط جنین بودند.
مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در مقابل کنترل برای ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی قبل از تولیدمثل کمکی از طریق پزشکی.
پیامدهای اولیه، تولد زنده و عوارض هیستروسکوپی بودند. پیامدهای ثانویه، بارداری و سقط جنین بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مروری به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود به مطالعه و خطر سوگیری ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. ما برای اطلاعات بیش‌تر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
دو مطالعه واجد شرایط ورود بودند.
1. مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در مقابل کنترل برای ناباروری بدون علت مرتبط با ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی.
در زنان مبتلا به ناباروری بدون علت و فیبروئیدهای زیرمخاطی، ما مطمئن نبودیم که آیا میومکتومی با هیستروسکوپ (hysteroscopic myomectomy) در مقایسه با مدیریت انتظار (expectant management) نرخ بارداری بالینی را بهبود می‌دهد یا خیر (نسبت شانس (OR): 2.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 6.17؛ P = 0.06، 94 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). ما اطمینان نداشتیم که آیا میومکتومی با هیستروسکوپ در مقایسه با مدیریت انتظار نرخ سقط را بهبود می‌بخشد یا خیر (OR: 1.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 5.00؛ P = 0.47؛ 94 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). ما هیچ اطلاعاتی درباره تولد زنده یا نرخ‌های عوارض هیستروسکوپی پیدا نکردیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان مبتلا به پولیپ‌های آندومتر، چسبندگی‌های داخل رحمی یا سپتوم رحمی برای این مقایسه تصادفی‌سازی شده نیافتیم.
2. مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در برابر کنترل برای ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی قبل از تولیدمثل کمکی از طریق پزشکی.
ممکن است خارج کردن پولیپ‌ها به وسیله هیستروسکوپی پیش از IUI، میزان بارداری بالینی را در قیاس با هیستروسکوپی تشخیصی به‌تنهایی بهبود می‌بخشد: اگر 28% از زنان بدون خارج کردن پولیپ به بارداری بالینی دست یافته باشند، شواهد نشان می‌دهند که 63% از زنان (95% فاصله اطمینان (CI): 45% تا 89%) بعد از برداشتن پولیپ‌های آندومتر به وسیله هیستروسکوپی به بارداری بالینی رسیده بودند (OR: 4.41؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.45 تا 7.96؛ P < 0.00001؛ 204 زن؛ شواهد با کیفیت پایین). ما هیچ شواهدی را در مورد تولد زنده، عوارض هیستروسکوپی یا نرخ‌های سقط در زنان مبتلا به پولیپ‌های آندومتر قبل از IUI نیافتیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان دچار فیبروئیدهای زیرمخاطی، چسبندگی‌های داخل رحمی یا سپتوم رحمی پیش از IUI یا در زنان مبتلا به همه انواع ناهنجاری‌های مشکوک حفره رحمی پیش از ICSI /IVF پیدا نکردیم.
1. مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در مقابل کنترل برای ناباروری بدون علت مرتبط با ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی.
در زنان مبتلا به ناباروری بدون علت و فیبروئیدهای زیرمخاطی، ما مطمئن نبودیم که آیا میومکتومی با هیستروسکوپ (hysteroscopic myomectomy) در مقایسه با مدیریت انتظار (expectant management) نرخ بارداری بالینی را بهبود می‌دهد یا خیر (نسبت شانس (OR): 2.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 6.17؛ P = 0.06، 94 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). ما اطمینان نداشتیم که آیا میومکتومی با هیستروسکوپ در مقایسه با مدیریت انتظار نرخ سقط را بهبود می‌بخشد یا خیر (OR: 1.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 5.00؛ P = 0.47؛ 94 زن؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). ما هیچ اطلاعاتی درباره تولد زنده یا نرخ‌های عوارض هیستروسکوپی پیدا نکردیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان مبتلا به پولیپ‌های آندومتر، چسبندگی‌های داخل رحمی یا سپتوم رحمی برای این مقایسه تصادفی‌سازی شده نیافتیم.
2. مقایسه تصادفی‌سازی شده بین هیستروسکوپی جراحی در برابر کنترل برای ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی قبل از تولیدمثل کمکی از طریق پزشکی.
ممکن است خارج کردن پولیپ‌ها به وسیله هیستروسکوپی پیش از IUI، میزان بارداری بالینی را در قیاس با هیستروسکوپی تشخیصی به‌تنهایی بهبود می‌بخشد: اگر 28% از زنان بدون خارج کردن پولیپ به بارداری بالینی دست یافته باشند، شواهد نشان می‌دهند که 63% از زنان (95% فاصله اطمینان (CI): 45% تا 89%) بعد از برداشتن پولیپ‌های آندومتر به وسیله هیستروسکوپی به بارداری بالینی رسیده بودند (OR: 4.41؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.45 تا 7.96؛ P < 0.00001؛ 204 زن؛ شواهد با کیفیت پایین). ما هیچ شواهدی را در مورد تولد زنده، عوارض هیستروسکوپی یا نرخ‌های سقط در زنان مبتلا به پولیپ‌های آندومتر قبل از IUI نیافتیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان دچار فیبروئیدهای زیرمخاطی، چسبندگی‌های داخل رحمی یا سپتوم رحمی پیش از IUI یا در زنان مبتلا به همه انواع ناهنجاری‌های مشکوک حفره رحمی پیش از ICSI /IVF پیدا نکردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
عدم قطعیت درباره مزایای مهم همراه با برداشتن فیبروئیدهای زیرمخاطی برای پیشرفت نرخ‌های بارداری بالینی در زنان مبتلا به ناباروری بدون علت باقیمانده است. شواهد موجود با کیفیت پایین نشان‌دهنده این است که خارج کردن هیستروسکوپیکی پولیپ‌های آندومتر مشکوک در سونوگرافی در زنان پیش از IUI می‌تواند میزان حاملگی بالینی را در مقایسه با هیستروسکوپی تشخیصی ساده بهبود دهد. نیاز به تحقیقات بیش‌تری برای سنجش اثربخشی درمان ناهنجاری‌های عمده مشکوک حفره رحمی با هیستروسکوپی در زنان مبتلا به ناباروری ناشناخته یا پیش از IUI؛ IVF یا ICSI وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
هیستروسکوپی به منظور درمان ناهنجاری‌های مشکوک حفره رحم در زنانی که دچار مشکلات برای باردار شدن هستند
سوال مطالعه مروری
نویسندگان کاکرین شواهد مربوط به تاثیر درمان هیستروسکوپیکی ناهنجاری‌های مشکوک حفره رحمی را در زنان دچار مشکل در باردار شدن مرور کردند.
پیشینه
زندگی انسان زمانی آغاز می‌شود که یک تخمک بارورشده به صورت موفق در لایه داخلی حفره رحمی کاشته شود. این باور وجود دارد که ممکن است ناهنجاری‌های نشات گرفته از این محل مانند پولیپ‌ها (رشد غیرطبیعی بافت)، فیبروئیدها (رشد غیرسرطانی)، سپتوم‌ها (بخشی از بافت وارونه مثلث‌شکل که رحم را تقسیم می‌کند) یا چسبندگی‌ها (بافت اسکار که دیواره‌های رحم را به یکدیگر می‌چسباند)، این رخداد را مختل کنند. در نتیجه ممکن است برداشتن این ناهنجاری‌ها از طریق انجام هیستروسکوپی با استفاده از یک ابزار بازبینی با قطر بسیار کوچک، احتمال باردار شدن را به طور خودبه‌خودی یا بعد از درمان باروری تخصصی مانند تلقیح یا لقاح آزمایشگاهی افزایش دهد.
ویژگی‌های مطالعه
ما دو مطالعه را یافتیم. مطالعه نخست برداشتن فیبروئیدها را در مقابل عدم برداشتن آنها در 94 زن که از ژانویه 1998 تا اپریل 2005 تمایل به حاملگی به صورت خودبه‌خودی داشتند، مقایسه کرده بود. مطالعه دوم برداشتن پولیپ‌ها را در برابر هیستروسکوپی ساده فقط در 204 زن قبل از تلقیح با اسپرم همسرشان از ژانویه 2000 تا فوریه 2004 مقایسه کرده بود. شواهد تا اپریل 2018 به‌روز است. هیچ مطالعه‌ای منابع تأمین مالی را گزارش نکرده بود.
نتایج اصلی
در زنان دچار فیبروئیدها که تمایل به باردار شدن به صورت خودبه‌خودی داشتند، ما مطمئن نبودیم که آیا خارج کردن فیبروئیدها نرخ بارداری یا سقط را در مقایسه با مدیریت معمول بهبود می‌بخشد یا خیر: عدم قطعیت به این علت باقی می‌ماند که تعداد زنان (94) و تعداد حاملگی‌ها (30) بسیار کم بوده و کیفیت شواهد بسیار پایین بود. ما هیچ اطلاعاتی را در مورد تولد زنده یا عوارض ناشی از جراحی پیدا نکردیم. ما هیچ مطالعه‌ای را درباره زنان دارای پولیپ‌ها، سپتوم یا چسبندگی نیافتیم.
برداشتن پولیپ‌ها با هیستروسکوپی قبل از تلقیح داخل رحمی (IUI؛ یک درمان باروری که طی آن اسپرم درون رحم زن قرار می‌گیرد تا تخمک را بارور سازد) ممکن است نرخ بارداری را در قیاس با عدم برداشتن پولیپ‌ها بهبود دهد. شواهد نشان می‌دهد که اگر 28% از زنان بدون جراحی باردار شوند، حدود 63% از زنان بعد از برداشتن پولیپ‌ها باردار خواهند شد. ما هیچ اطلاعاتی را درباره تعداد تولد‌های زنده، عوارض هیستروسکوپی یا میزان سقط جنین پیش از IUI نیافتیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان قبل از سایر درمان‌های باروری بازیابی نکردیم.
پیش از آن‌که بتوان هیستروسکوپی را به عنوان یک عمل بهبود‌دهنده باروری در جمعیت عمومی زنان دچار مشکلات در باردار شدن پیشنهاد کرد، نیاز به مطالعات بیش‌تری وجود دارد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بازیابی‌شده به دلیل تعداد محدود شرکت‌کنندگان و طراحی ضعیف مطالعات، بسیار پایین تا پایین بود.
نویسندگان کاکرین شواهد مربوط به تاثیر درمان هیستروسکوپیکی ناهنجاری‌های مشکوک حفره رحمی را در زنان دچار مشکل در باردار شدن مرور کردند.
پیشینه
زندگی انسان زمانی آغاز می‌شود که یک تخمک بارورشده به صورت موفق در لایه داخلی حفره رحمی کاشته شود. این باور وجود دارد که ممکن است ناهنجاری‌های نشات گرفته از این محل مانند پولیپ‌ها (رشد غیرطبیعی بافت)، فیبروئیدها (رشد غیرسرطانی)، سپتوم‌ها (بخشی از بافت وارونه مثلث‌شکل که رحم را تقسیم می‌کند) یا چسبندگی‌ها (بافت اسکار که دیواره‌های رحم را به یکدیگر می‌چسباند)، این رخداد را مختل کنند. در نتیجه ممکن است برداشتن این ناهنجاری‌ها از طریق انجام هیستروسکوپی با استفاده از یک ابزار بازبینی با قطر بسیار کوچک، احتمال باردار شدن را به طور خودبه‌خودی یا بعد از درمان باروری تخصصی مانند تلقیح یا لقاح آزمایشگاهی افزایش دهد.
ویژگی‌های مطالعه
ما دو مطالعه را یافتیم. مطالعه نخست برداشتن فیبروئیدها را در مقابل عدم برداشتن آنها در 94 زن که از ژانویه 1998 تا اپریل 2005 تمایل به حاملگی به صورت خودبه‌خودی داشتند، مقایسه کرده بود. مطالعه دوم برداشتن پولیپ‌ها را در برابر هیستروسکوپی ساده فقط در 204 زن قبل از تلقیح با اسپرم همسرشان از ژانویه 2000 تا فوریه 2004 مقایسه کرده بود. شواهد تا اپریل 2018 به‌روز است. هیچ مطالعه‌ای منابع تأمین مالی را گزارش نکرده بود.
نتایج اصلی
در زنان دچار فیبروئیدها که تمایل به باردار شدن به صورت خودبه‌خودی داشتند، ما مطمئن نبودیم که آیا خارج کردن فیبروئیدها نرخ بارداری یا سقط را در مقایسه با مدیریت معمول بهبود می‌بخشد یا خیر: عدم قطعیت به این علت باقی می‌ماند که تعداد زنان (94) و تعداد حاملگی‌ها (30) بسیار کم بوده و کیفیت شواهد بسیار پایین بود. ما هیچ اطلاعاتی را در مورد تولد زنده یا عوارض ناشی از جراحی پیدا نکردیم. ما هیچ مطالعه‌ای را درباره زنان دارای پولیپ‌ها، سپتوم یا چسبندگی نیافتیم.
برداشتن پولیپ‌ها با هیستروسکوپی قبل از تلقیح داخل رحمی (IUI؛ یک درمان باروری که طی آن اسپرم درون رحم زن قرار می‌گیرد تا تخمک را بارور سازد) ممکن است نرخ بارداری را در قیاس با عدم برداشتن پولیپ‌ها بهبود دهد. شواهد نشان می‌دهد که اگر 28% از زنان بدون جراحی باردار شوند، حدود 63% از زنان بعد از برداشتن پولیپ‌ها باردار خواهند شد. ما هیچ اطلاعاتی را درباره تعداد تولد‌های زنده، عوارض هیستروسکوپی یا میزان سقط جنین پیش از IUI نیافتیم. ما هیچ مطالعه‌ای را در زنان قبل از سایر درمان‌های باروری بازیابی نکردیم.
پیش از آن‌که بتوان هیستروسکوپی را به عنوان یک عمل بهبود‌دهنده باروری در جمعیت عمومی زنان دچار مشکلات در باردار شدن پیشنهاد کرد، نیاز به مطالعات بیش‌تری وجود دارد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بازیابی‌شده به دلیل تعداد محدود شرکت‌کنندگان و طراحی ضعیف مطالعات، بسیار پایین تا پایین بود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری:
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1397/1/27 | انتشار: 1397/9/14
