پیشینه
غربالگری هیستروسکوپی در زنان نابارور با علت ناشناخته ناباروری یا قبل ازتلقیح داخل رحمی (IUI ؛intrauterine insemination) یا باروری داخل آزمایشگاهی
(IVF ؛in vitro fertilization) ممکن است پاتولوژیهای داخل رحمی را نشان دهد که بهوسیله سونوگرافی ترانسواژینال روتین شناسایی نشده باشد. هیستروسکوپی، چه فقط تشخیصی و چه جراحی (operative)، ممکن است پیامدهای تولید مثل را بهبود بخشد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی غربالگری هیستروسکوپی در زنان ناباروری که تحت ارزیابی برای ناباروری قرار دارند و در زنان ناباروری که تحت IUI یا IVF هستند.
روش های جستجو
ما در پایگاه ثبت تخصصی گروه زنان و باروری در کاکرین؛ CENTRAL CRSO؛ MEDLINE؛ Embase؛ ClinicalTrials.gov؛ پلت فرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (سپتامبر 2018) جستوجو کردیم. ما فهرست منابع مقالات مربوطه را جستوجو کردیم و مجموعه مقالات کنفرانسهای مربوطه را جستوجوی دستی انجام دادیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای که غربالگری هیستروسکوپی را با هیچ نوع مداخلهای در زنان ناباروری که مایل به بارداری خودبهخودی بودند، یا قبل از انجام IUI یا IVF، مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما بهطور مستقل از هم مطالعات را غربال کردیم، دادهها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردیم. پیامدهای اولیه ما میزان تولد زنده و عوارض پس از هیستروسکوپی بود. ما دادهها را با استفاده از خطر نسبی (RR) و مدل اثر ثابت (fixed-effect) تحلیل کردیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) بررسی کردیم.
نتایج اصلی
ما 11 مقاله را بازیابی کردیم. فقط یک کارآزمایی را در این مرور گنجاندیم که غربالگری هیستروسکوپی را با عدم انجام آن در زنان مبتلا به ناباروری بدون علت مشخص که در صدد بودند بارداری خودبهخودی داشته باشند، مقایسه کرده بود. ما مطمئن نیستیم که میزان بارداری در حال وقوع بهدنبال غربالگری هیستروسکوپی در زنان با حداقل دو سال ناباروری بدون علت مشخص بهبود مییابد یا خیر (RR: 4.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 29.2 تا 07.8؛ 1 RCT؛ شرکتکنندگان = 200؛ شواهد با کیفیت خیلی پایین). انتظار میرود انجام غربالگری هیستروسکوپی برای کلینیک عادی با نرخ بارداری در حال وقوع 10% بدون هیستروسکوپی، منجر به میزان بارداری در حال وقوع بین 23% و 81% شود. مطالعه وارد شده هیچ عارضه جانبی را در بازوهای درمانی گزارش نکرد. ما اطمینان نداریم که پس از غربالگری هیستروسکوپی در زنان با حداقل دو سال ناباروری بدون علت، نرخ بارداری بالینی بهبود مییابد (RR: 3.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.31 تا 6.24؛ 1 RCT؛ شرکتکنندگان = 200؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) یا میزان سقط جنین (RR: 2.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.05 تا 7.48؛ 1 RCT؛ شرکتکنندگان = 200؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) افزایش مییابد یا خیر.
ما ده کارآزمایی را شامل 1836 زن تحت غربالگری هیستروسکوپی و 1914 زن را که پیش از IVF تحت هیستروسکوپی قرار نگرفته بودند، وارد کردیم. محدودیتهای اصلی در کیفیت شواهد، گزارشدهی ناکافی شیوههای مطالعه و ناهمگونی آماری بالا بودند. خطر سوگیری برای پنهانسازی تخصیص در هشت مورد از ده کارآزمایی، نامشخص بود.
ممکن است انجام غربالگری هیستروسکوپی قبل از IVF، نرخ تولد زنده را افزایش دهد (RR: 1.26؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.11 تا 1.43؛ 6 RCT؛ شرکتکنندگان = 2745؛ I² = 69%؛ شواهد با کیفیت پایین). انتظار میرود انجام غربالگری هیستروسکوپی برای کلینیک عادی با نرخ تولد زنده معادل 22%، منجر به میزان نرخ تولد زنده میان 25% و 32% شود. با این حال، تجزیهوتحلیل حساسیت از طریق ادغام نتایج حاصل از کارآزماییهایی با خطر سوگیری پایین، بیانگر عدم افزایش میزان تولد زنده به دنبال غربالگری هیستروسکوپی بود (RR: 0.99؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.82 تا 1.18؛ 2 RCT؛ شرکتکنندگان = 1452؛ I² = 0%).
فقط چهار کارآزمایی عوارض پس از هیستروسکوپی را گزارش کرده بودند؛ از این تعداد، سه کارآزمایی هیچ رخدادی را در هیچیک از گروهها ثبت نکرده بودند. ما مطمئن نیستیم که غربالگری هیستروسکوپی با عوارض جانبی بیشتر مرتبط است یا خیر (نسبت شانس (OR) Peto: 7.47؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 376.42؛ 4 RCT؛ شرکتکنندگان = 1872؛ I2 = قابل اجرا نیست؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین).
امکان دارد انجام غربالگری هیستروسکوپی پیش از IVF، میزان بارداری بالینی را افزایش دهد (RR: 1.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.20 تا 1.45؛ 10 RCT؛ شرکتکنندگان = 3750؛ I² = 49%؛ شواهد با کیفیت پایین). انتظار میرود انجام غربالگری هیستروسکوپی برای بالین معمول با نرخ بارداری بالینی 28%، سبب میزان بارداری بالینی بین 33% و 40% شود.
ممکن است تفاوت اندک یا عدم تفاوت در نرخ سقط جنین پس از غربالگری هیستروسکوپی وجود داشته باشد (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.67 تا 1.50؛ 3 RCT؛ شرکتکنندگان = 1669؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پایین).
ما هیچ کارآزمایی را نیافتیم که غربالگری هیستروسکوپی را در مقابل عدم هیستروسکوپی قبل از IUI مقایسه کرده باشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر شواهدی با کیفیت بالا برای تائید استفاده معمول از هیستروسکوپی به عنوان ابزار غربالگری در جمعیت عمومی زنان نابارور با سونوگرافی یا عکس رنگی رحم (هیستروسالپینگوگرام (hysterosalpingogram)) طبیعی در بررسی پایه باروری برای بهبود میزان موفقیت باروری وجود ندارد.
شواهدی با کیفیت پایین در زنان تحت IVF، شامل تمام مطالعات گزارشدهنده این پیامدها، نشان میدهد که اجرای غربالگری هیستروسکوپی قبل از IVF میتواند میزان تولد زنده و بارداری بالینی را افزایش دهد. با این حال، نتایج ترکیبی از فقط دو کارآزمایی با خطر سوگیری پائین، نشاندهنده منفعت غربالگری هیستروسکوپی قبل از IVF نبود.
از آنجایی که مطالعات نشاندهنده تاثیر، مواردی هستند که پنهانسازی تخصیص نامعلوم دارند، ما مطمئن نیستیم که غربالگری روتین هیستروسکوپی، تولد زنده و بارداری بالینی را برای همه زنان یا افراد دارای دو یا تعداد بیشتری تلاش IVF ناموفق، افزایش میدهد یا خیر. دادههای کافی برای نتیجهگیری در مورد ایمنی غربالگری هیستروسکوپی وجود ندارد.
خلاصه به زبان ساده
غربالگری هیستروسکوپی در زنان نابارور که در تلاش برای باروری خودبهخودی هستند، و پیش از لقاح آزمایشگاهی.
سوال مطالعه مروری
ارزیابی ایمنی و سودمندی انجام غربالگری هیستروسکوپی بر پیامدهای تولیدمثلی در زنانی که برای باروری خودبهخودی تلاش میکنند و کسانی که تحت لقاح آزمایشگاهی (IVF) قرار میگیرند.
پیشینه
پیشنهاد شده که در زنان دچار مشکل ناشناخته در باردار شدن یا افرادی که به دنبال درمان پیشرفته باروری مانند تلقیح داخل رحمی یا IVF هستند، انجام هیستروسکوپی (دیدن درون رحم با استفاده از یک تلسکوپ) ممکن است به بهبود موفقیت کمک کند. شاید سونوگرافی روتین انجامشده طی بررسی کامل، ناهنجاریهای کوچک درون رحمی را که امکان دارد با انجام هیستروسکوپی بهطورهمزمان تشخیص داده و درمان شوند، از قلم بیندازد. همچنین ممکن است موفقیت را به وسیله تسهیل تلقیح بعدی یا انتقال جنین از طریق عریض کردن مسیر به رحم (اتساع دهانه رحم) یا به دلیل اثر خراشاننده بر آندومتر (لایه پوششی رحم) که میتواند به پیشرفت لانهگزینی جنین (چسبندگی به لایه پوششی رحم) کمک کند، افزایش دهد.
ویژگیهای مطالعه
ما برای زنانی که تمایل به بارداری خودبهخودی داشتند، یک کارآزمایی (200 زن) را یافتیم. ما برای زنان تحت IVF، ده کارآزمایی (3750 زن) را وارد کردیم. همه کارآزماییها اثرات غربالگری هیستروسکوپی را در مقایسه با عدم هیستروسکوپی ارزیابی کرده بودند. شواهد تا سپتامبر 2018 بهروز است.
نتایج اصلی
هیستروسکوپی در زنانی که تمایل به بارداری خودبهخودی داشتند، مرتبط با شانس بیشتر بارداری در حال وقوع بالینی در یک مطالعه با خطر سوگیری بالا بود. این کارآزمایی هیچ رخدادی را پس از هیستروسکوپی گزارش نکرده بود. میزان سقط پس از هیستروسکوپی بیشتر بود.
در زنان تحت IVF، مطالعات واردشده پیشنهاد کردند که انجام غربالگری هیستروسکوپی در ابتدا، شانس تولد زنده یا بارداری بالینی را افزایش میدهد. با این حال، عوارض جانبی پس از هیستروسکوپی بهطورضعیفی گزارش شده بود و در نتیجه، ما قادر به ارزیابی ایمنی این مداخله نبودیم. انتظار میرود برای زنان در بالین معمول با نرخ تولد زنده 22%، انجام غربالگری هیستروسکوپی سبب میزان تولد زنده بین 25% و 32% شود. خطر سقط جنین پس از هیستروسکوپی افزایش نیافته بود.
ما هیچ کارآزمایی را با زنانی که به دنبال تلقیح داخل رحمی بودند، نیافتیم.
کیفیت شواهد
شواهدی با کیفیت بسیار پایین از یک مطالعه در زنانی که تمایل به باردار شدن خودبهخودی داشتند، وجود داشت.
شواهدی با کیفیت پایین موجود بود که غربالگری هیستروسکوپی که پیش از IVF انجام گیرد، ممکن است احتمال تولد زنده یا بارداری بالینی را افزایش دهد و شواهدی با کیفیت بسیار پایین درباره عوارض جانبی پس از هیستروسکوپی وجود داشت. کیفیت شواهد، به علت خطر سوگیری و ناهمگونی آماری، کاهش پیدا کرده بود.