پیشینه
در سراسر جهان، روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری یکی از محبوبترین روشهای پیشگیری از بارداری برگشتپذیر هستند. علیرغم نرخهای بالای اثربخشی با استفاده کامل، نرخهای اثربخشی با استفاده معمول برای روشهای کوتاهمدتتر مانند داروهای خوراکی و قابل تزریق پیشگیری از بارداری، بسیار پایینتر هستند. به میزان زیادی، این تفاوتها نشاندهنده مشکلاتی در رابطه با پایبندی مداوم به رژیم پیشگیری از بارداری و میزان پایین تداوم است. استفاده درست از روشهای پیشگیری از بارداری برای اطمینان از اثربخشی برای کاهش بارداری ناخواسته ضروری است.
اهداف
تعیین اثربخشی استراتژیهای هدفمند برای بهبود پایبندی و ادامه، روشهای هورمونی کوتاهمدت برای پیشگیری از بارداری در مقایسه با مراقبت معمول تنظیم خانواده.
روش های جستجو
ما تا جولای 2018 به جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی زیر پرداختیم (بدون محدودیتهای زبانی): پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Registre of Controlled Trails؛ شماره 7، 2018)؛ PubMed via MEDLINE؛ POPLINE؛ Web of Science؛ ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی (ICTRP).
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCTs ؛randomised controlled trails) را وارد کردیم که استراتژیهایی هدفمند را برای تسهیل پایبندی و ادامه روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری (مانند داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی (OCs))، دپوت مدروکسیپروژسترون استات (DMPA یا Depo-Provera) تزریقی، حلقه داخل واژینال یا پچ ترانسدرمال) را با مراقبتهای معمول تنظیم خانواده در زنان واقع سنین باروری که به دنبال پیشگیری از بارداری هستند، مقایسه کردند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما از روشهای استاندارد روششناسی توصیه شده توسط کاکرین استفاده کردیم. پیامدهای اولیه شامل ادامه یا قطع استفاده از روش پیشگیری از بارداری، میزان قطع مصرف به علت عوارض جانبی (اختلالات قاعدگی و سایر عوارض جانبی) و پایبندی به روش مورد استفاده بودند که بر اساس قرصهای از دست رفته و تزریقهای به موقع / با تاخیر مشخص شد. بارداری یک پیامد ثانویه بود.
نتایج اصلی
ما 10 RCT را که شامل 6242 زن بودند، وارد کردیم. شش کارآزمایی مشاوره مستقیم بین فردی را با استفاده از تماسهای متعدد مشاورهای یا چند جزئی در طول یک جلسه ارائه کردند. چهار کارآزمایی، یادآورهای متمرکز (intensive) را برای قرار ملاقاتها یا دوز بعدی ارائه کردند، که دو مورد از این کارآزماییها اطلاعات آموزشی سلامت اضافی و همچنین یادآورها را ارائه کردند. تمام کارآزماییها «مراقبت معمول» را به عنوان یک مقایسه قرار دادند.
قطعیت شواهد از بسیار پایین تا متوسط متغیر بود. محدودیتهای اصلی عبارت بود از خطر سوگیری (bias) (همراه با گزارشدهی ضعیف جزئیات روششناختی، عدم کورسازی و دادههای پیامد ناقص)، تناقض، غیرمستقیم بودن و عدم دقت.
ادامه روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری
در مورد اینکه آیا مشاوره متمرکز، ادامه روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری را در مقایسه با مراقبت معمول بهبود میبخشد، عدم اطمینان وجود دارد (OR: 1.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.07 تا 1.54؛ 2624 شرکتکننده؛ 6 مطالعه؛ 79% = I2؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). شواهد پیشنهاد کردند: اگر احتمال ادامهیافتن درمان با مراقبت معمول 39% باشد، احتمال ادامهیافتن درمان با مشاوره متمرکز بین 41% تا 50% خواهد بود. OR تلفیقی کلی، ادامه بهبود را نشان داد، اما، زمانی که بر اساس روش پیشگیری از بارداری طبقهبندی شد، نتایج مثبت محدود به DMPA شد.
مشخص نیست که آیا یادآورها (+/- اطلاعات آموزشی) تداوم روشهای هورمونی پیشگیری از بارداری را در مقایسه با مراقبت معمول بهبود میبخشند یا خیر (OR: 1.33؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.03 تا 1.73؛ 933 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ 69% = I2؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). شواهد پیشنهاد کردند: اگر احتمال ادامه با مراقبت معمول 52% باشد، احتمال ادامه با یادآورها بین 52% تا 65% خواهد بود.
قطع درمان به علت عوارض جانبی : شواهد پیشنهاد کردند که مشاوره ممکن است با کاهش میزان قطع ناشی از عوارض جانبی در مقایسه با مراقبت معمول، با میزان پایینتر قطع ناشی از اختلالات قاعدگی همراه باشد (OR: 0.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.11 تا 0.37؛ 350 شرکتکننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پایین)، اما ممکن است تفاوت اندکی در سایر عوارض جانبی ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند (OR: 0.73؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 تا 1.47؛ 350 شرکتکننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پایین). شواهد پیشنهاد کردند: اگر احتمال قطع درمان با مراقبت معمول به علت اختلالات قاعدگی 32% باشد، احتمال قطع درمان با مشاوره متمرکز بین 5% تا 15% خواهد بود و اگر احتمال قطع درمان با مراقبت معمول به علت سایر عوارض جانبی 55% باشد، احتمال قطع درمان با مشاوره متمرکز بین 30% تا 64% خواهد بود.
قطع درمان در میان کارآزماییهایی که استفاده را از یادآورها (+ / - اطلاعات آموزشی) بررسی کردند، گزارش نشد.
پایبندی
پایبندی در میان کارآزماییهایی که استفاده را از مشاوره متمرکز بررسی کردند، گزارش نشد.
در میان کارآزماییهایی که یادآورها (+/-اطلاعات آموزشی) را مورد بررسی قرار دادند، هیچ شواهد قطعی در مورد تفاوت در پایبندی که به صورت قرصهای از دست رفته (MD: 0.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.22- تا 2.82؛ 73 شرکتکننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با قطعیت متوسط) یا به صورت تزریقهای بهموقع (OR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 1.29؛ 350 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با قطعیت پایین) تعریف شد، وجود نداشت. شواهد پیشنهاد کردند: اگر احتمال پایبندی به روش مورد استفاده که به صورت تزریقهای بهموقع مشخص شد، با مراقبت معمول 50% باشد، احتمال پایبندی به روش مورد استفاده که که به صورت تزریقهای به موقع مشخص شد، با یادآورها بین 35% تا 56% خواهد بود.
بارداری
شواهد قطعی در مورد تفاوت در میزان بارداری بین مشاوره متمرکز و مراقبت معمول وجود نداشت (OR: 1.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.98 تا 1.57؛ 1985 شرکتکننده؛ 3 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). شواهد پیشنهاد کردند: اگر احتمال بارداری با مراقبت معمول 18% باشد، احتمال بارداری با مشاوره بین 18% و 25% خواهد بود.
بارداری در میان کارآزماییهایی که استفاده از یادآورها (+/- اطلاعات آموزشی) را بررسی کردند، گزارش نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
علیرغم اهمیت این موضوع، از زمان انجام آخرین مرور در سال 2013 (نه مطالعه) مطالعهای منتشر نشده و فقط یک مطالعه در سال 2019 اضافه شد که نه نتایج را تغییر داد و نه قطعیت شواهد را بهبود بخشید.
بهطور کلی، قطعیت شواهد مربوط به استراتژیهای بهبود پایبندی و ادامه پیشگیری از بارداری پایین است. مشاورهها و یادآورهای متمرکز (با یا بدون اطلاعات آموزشی) ممکن است در مقایسه با مراقبت معمول تنظیم خانواده، با بهبود ادامه روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری همراه باشد. با این وجود، با توجه به قطعیت پایین شواهد، این نتیجه باید با احتیاط تفسیر شود.
کارآزماییهای وارد شده از انواع روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری استفاده کردند که ممکن است ناهمگونی بالای مطالعات را توضیح دهد. ممکن است اثربخشی راهبردها برای بهبود پایبندی و ادامه استفاده از آن وابسته به روش هدفمند پیشگیری از بارداری باشد. گزارشهای محدودی از پیامدهای عینی قابل اندازهگیری (مانند دستگاه مانیتورینگ الکترونیکی) در میان مطالعات وارد شده وجود داشت. کارآزماییهای آینده از تعاریف استاندارد شده و معیارهای پایبندی و اصطلاحات ثابت برای توصیف مداخلات و مقایسهها بهرهمند خواهند شد. تحقیقات بیشتر نیازمند مطالعات بزرگتر، پیگیری به مدت حداقل یک سال و گزارشدهی بهبود یافته روششناختی کارآزمایی هستند.
خلاصه به زبان ساده
راههایی برای بهبود استفاده از روشهای هورمونی کنترل تولد
سوال چیست؟
اثربخشی روشهای متمرکز بر بهبود مناسب و استفاده مداوم از روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری (مانند تکنیکهای مشاوره، یا پیامهای آموزشی، انگیزشی یا یادآور) در مقایسه با مراقبت معمول تنظیم خانواده (مانند مشاوره معمول یا بدون پیامهای یادآور) چیست؟
چرا این موضوع مهم است؟
انواع روشهای هورمونی کوتاهمدتتر برای پیشگیری از بارداری توسط بسیاری از زنان در سراسر جهان استفاده میشوند. رایجترین روشهای هورمونی کوتاهمدتتر، استفاده از قرصها و داروهای تزریقی کنترل تولد هستند. این روشها اغلب به خوبی آنچه که باید، عمل نمیکنند. زنان ممکن است در بهکارگیری روشهای تعیینشده برای پیشگیری از بارداری دچار مشکلاتی شوند، مانند فراموش کردن مصرف برخی از قرصها یا مراجعه با تاخیر برای تزریق بعدی. زنان ممکن است به دلیل تغییرات خونریزی، استفاده از یک روش را متوقف کنند. ما این موضوع را بررسی کردیم که آیا مشاوره یا یادآورها به زنان کمک میکنند تا از این نوع روشهای پیشگیری از بارداری به درستی استفاده کنند یا خیر.
استفاده نادرست از انواع روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری ممکن است منجر به بارداری ناخواسته شود. حدود 20% از بارداریهای برنامهریزی نشده در ایالات متحده آمریکا (USA) فقط با استفاده نادرست از داروهای ضدبارداری خوراکی مرتبط هستند. عواقب سلامت و مالی قابلتوجهی برای زنان و سیستمهای مراقبتهای سلامت ناشی از بارداریهای ناخواسته وجود دارند. شناسایی راههایی برای بهبود استفاده و ادامه روشهای هورمونی کوتاهمدتتر پیشگیری از بارداری برای کاهش بارداریهای ناخواسته اهمیت دارد.
ما چه چیزی را یافتیم؟
ما شواهد بهدست آمده را از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs) تا جولای 2018 جستوجو کردیم. این مرور بهروزشده در حال حاضر شامل 10 RCT با 6242 زن است. شش مطالعه بر مشاوره تمرکز داشتند و چهار مطالعه شامل یادآورهای دوز یا نوبتهای تعیین شده بعدی (+/- اطلاعات بهداشتی آموزشی) بودند. تمام مطالعات در ایالات متحده آمریکا یا مکزیک انجام شدند. یک مطالعه اضافه شد که نه نتایج را تغییر داد و نه قطعیت شواهد را بهبود بخشید.
مشاوره ممکن است:
• ادامه استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری را بهبود ببخشد (6 مطالعه؛ 2624 شرکتکننده، شواهد با قطعیت بسیار پایین)
• قطع مصرف ناشی از مشکلات قاعدگی را کاهش دهد (1 مطالعه؛ 350 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین)
• قطع مصرف ناشی از عوارض جانبی را کاهش دهد (1 مطالعه؛ 350 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین)
• عدم تاثیر بر پیامدهای بارداری (3 مطالعه؛ 1985 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین)
یادآورها:
• ممکن است ادامه استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری را بهبود ببخشند (2 مطالعه؛ 933 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین)
• ممکن است تفاوت اندکی در پایبندی به مصرف قرصها ایجاد کنند یا تفاوتی ایجاد نکنند (1 مطالعه؛ 73 شرکت کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط)
• ممکن است تفاوت اندکی در تزریق بهموقع برای روشهای پیشگیری از بارداری قابل تزریق ایجاد کنند یا تفاوتی ایجاد نکنند (2 مطالعه؛ 350 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین)
این به چه معناست؟
شواهد اندکی وجود دارند که نشان میدهند هم مشاوره متمرکز و هم یادآورها (با و بدون ارائه اطلاعات آموزشی) ممکن است ادامه استفاده از روشهای هورمونی کوتاهمدتتر را برای پیشگیری از بارداری در مقایسه با مراقبت معمول تنظیم خانواده بهبود ببخشند.