پیشینه
دستگاههای آموزشی بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی در توانبخشی استفاده میشوند و ممکن است به بهبود عملکرد بازو پس از سکته مغزی کمک کنند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی در بهبود فعالیتهای روزمره زندگی، عملکرد بازو و قدرت عضلانی بازو در افراد پس از سکته مغزی. ما همچنین قابلیت پذیرش و ایمنی درمان را ارزیابی کردیم.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه سکته مغزی کاکرین (آخرین جستوجو ژانویه 2018)، مرکز ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (the Cochrane Library 2018، شماره 1)؛ MEDLINE (1950 تا ژانویه 2018)؛ EMBASE)، 1980 تا ژانویه 2018)؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture (CINAHL) (1982 تا ژانویه 2018)؛ AMED (1985 تا ژانویه 2018)؛ SPORTDiscus (1949 تا ژانویه 2018)؛ PEDro (جستوجو شده در فوریه 2018)؛ Compendex (1972 تا ژانویه 2018) و Inspec (1969 تا ژانویه 2018) را جستوجو کردیم. ما همچنین مجموعه مقالات کنفرانسهای مرتبط، پایگاههای ثبت کارآزماییها و تحقیقات را به صورت دستی جستوجو، فهرست منابع را بررسی و با نویسندگان کارآزماییها، کارشناسان و محققان در این زمینه و همچنین تولیدکنندگان دستگاههای تجاری تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده برای مقایسه آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو با دیگر توانبخشیها یا مداخلات دارونما یا عدم درمان، برای افراد پس از سکته مغزی.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم، کارآزماییها را برای ورود انتخاب، کیفیت کارآزماییها و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی، از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) برای ارزیابی کیفیت بدنه شواهد استفاده و دادهها را استخراج کردند. ما برای اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزماییها تماس گرفتیم. ما نتایج را با استفاده از اختلاف میانگین استانداردشده (SMD) برای متغیرهای پیوسته و اختلافهای خطر (RDs) برای متغیرهای دوحالتی تجزیهوتحلیل کردیم.
نتایج اصلی
ما 451619 کارآزمایی (شامل 1160 شرکتکننده) را در این بهروزرسانی از مرور خودمان انتخاب کردیم. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، امتیازات فعالیتهای زندگی روزمره (SMD: 0.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 تا 0.52؛ P = 0.0005؛ I² = %59؛ 24 مطالعه؛ 957 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا)، عملکرد بازو (SMD: 0.32؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 0.46؛ P < 0.0001؛ I² = %36؛ 41 مطالعه؛ 1452 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا)، و قدرت عضلانی بازو (SMD: 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.16 تا 0.77؛ P = 0.003؛ I² = %76؛ 23 مطالعه؛ 826 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا) را بهبود بخشید. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، خطر انصراف شرکتکنندگان را از مطالعه افزایش نداد (RD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02- تا 0.02؛ P = 0.93؛ I² = %0؛ 45 مطالعه؛ 1619 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا) و عوارض جانبی نادر بودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
افرادی که پس از سکته مغزی، آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی دریافت میکنند، ممکن است فعالیتهای زندگی روزمره خود، عملکرد بازو و قدرت عضلانی بازو در آنان بهبود یابد. با این حال، با وجود کیفیت بالای شواهد، نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند، زیرا تفاوتهایی بین کارآزماییها در: شدت، مدت و مقدار درمان، نوع درمان و ویژگیهای شرکتکنندگان و معیارهای استفاده شده وجود داشت.
خلاصه به زبان ساده
درمان الکترومکانیکی کمکی برای بهبود عملکرد بازو و ناتوانی پس از سکته مغزی
سوال مطالعه مروری
بررسی تاثیرات آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو در افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند.
پیشینه
بیش از دو سوم افرادی که دچار سکته مغزی شدهاند، مشکلاتی را در رابطه با کاهش عملکرد بازو دارند، که میتواند توانایی فرد را برای انجام فعالیتهای روزمره محدود کند، بهرهوری را کاهش دهد، میزان فعالیتهای اجتماعی را محدود کند و منجر به بار اقتصادی شوند. آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، برای کمک به توانبخشی در حمایت از حرکات شانه، آرنج یا دست از ماشینآلات تخصصی استفاده میکند. با این حال، نقش آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی برای بهبود عملکرد بازو پس از سکته مغزی نامشخص است.
ویژگیهای مطالعه
ما 45 کارآزمایی (شامل 1619 شرکتکننده) را تا ژانویه 2018 شناسایی و آنها را در مرور وارد کردیم. 24 دستگاه الکترومکانیکی مختلف در کارآزماییها توصیف شدند، که در آنها آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی با انواع دیگر مداخلات مقایسه شدند. شرکتکنندگان بین 21 و 80 ساله بودند، مدت زمان کارآزماییها در بازه زمانی 2 تا 12 هفته، اندازه کارآزماییها بین 8 و 127 شرکتکننده بود، و پیامد اولیه (فعالیتهای زندگی روزمره: مهمترین متغیر هدف اندازهگیری شد) بین کارآزماییهای وارد شده متفاوت بود.
نتایج اصلی
آموزش بازوی روباتیک کمکی و الکترومکانیکی، فعالیتهای زندگی روزمره را در افراد پس از سکته مغزی و عملکرد و قدرت عضلات بازوی آسیبدیده را بهبود بخشید. عوارض جانبی مانند آسیبها و درد به ندرت توصیف شدند، این دستگاهها میتوانند به عنوان یک ابزار توانبخشی به کار گرفته شوند، اما ما هنوز نمیدانیم که آنها چه وقت یا تا چه اندازه باید استفاده شوند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بالا بود.