شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Anne WS Rutjes, David A Denton, Marcello Di Nisio, Lee‐Yee Chong, Rajesh P Abraham, Aalya S Al‐Assaf, et al . Vitamin and mineral supplementation for maintaining cognitive function in cognitively healthy people in mid and late life. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2404-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2404-fa.html
Anne WS Rutjes* 
, David A Denton , Marcello Di Nisio , Lee‐Yee Chong , Rajesh P Abraham , Aalya S Al‐Assaf , John L Anderson , Muzaffar A Malik , Robin WM Vernooij , Gabriel Martínez , Naji Tabet , Jenny McCleery
, David A Denton , Marcello Di Nisio , Lee‐Yee Chong , Rajesh P Abraham , Aalya S Al‐Assaf , John L Anderson , Muzaffar A Malik , Robin WM Vernooij , Gabriel Martínez , Naji Tabet , Jenny McCleery
پیشینه
ویتامین‌ها و مینرال‌ها دارای عملکرد چندگانه‌ای درون سیستم عصبی مرکزی هستند که ممکن است به حفظ سلامت مغز و عملکرد شناختی مطلوب کمک کند. مکمل رژیم غذایی با ویتامین‌ها و مینرال‌های مختلف به عنوان وسیله‌ای برای حفظ عملکرد شناختی، یا حتی پیشگیری از دمانس، در اواخر دوره زندگی پیشنهاد شده است.
اهداف
ارزیابی اثرات مکمل ویتامین و مینرال بر عملکرد شناختی در افراد سالم از نظر شناختی با سن 40 سال و بالاتر.
روش های جستجو
ما ALOIS، پایگاه ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین (CDCIG)؛ همچنین MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ ClinicalTrials.gov و پورتالWHO / ICTRP را از آغاز تا 26 ژانویه 2018 جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را انتخاب کردیم که به بررسی اثرات شناختی بر افراد 40 سال یا بیشتر از هر نوع مکمل‌های ویتامین یا مینرال به صورت خوراکی به مدت حداقل سه ماه پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
انتخاب مطالعات، استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت دوبار انجام شد. ویتامین‌ها به‌طور گسترده در گروه‌های ویتامین B، ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان و ترکیبی از هر دو در نظر گرفته شدند. در جایی که امکان داشت، مینرال‌ها به‌طور جداگانه در نظر گرفته شدند. در جایی که مداخلات و پیامدها به اندازه کافی مشابه در نظر گرفته شدند، داده‌ها ترکیب شدند. برای جدا کردن اثرات شناختی کوتاه‌مدت از اثرات احتمالی درازمدت بر مسیر زوال شناختی، داده‌های مربوط به دوره‌های مختلف درمان از 3 تا 12 ماه و تا 10 سال یا بیشتر ترکیب شدند.
نتایج اصلی
در کل، ما 28 مطالعه را با بیش از 83000 شرکت‌کننده وارد کردیم. چندین محدودیت‌های کلی در مورد شواهد وجود داشت. اکثر شرکت‌کنندگان در مطالعاتی به کار گرفته شدند که در ابتدا برای ارزیابی شناخت طراحی نشده بودند. این مطالعات اغلب ارزیابی شناختی پایه نداشتند و فقط از ارزیابی‌های شناختی خلاصه در پیگیری استفاده کردند. مطالعات بسیار کمی بروز دمانس را ارزیابی کردند. گزارش‌های اکثر مطالعات عوارض جانبی را ذکر نکردند یا فقط اظهارات بسیار کلی در مورد آنها انجام دادند. فقط 10 مطالعه میانگین پیگیری بیشتر از 5 سال داشتند. فقط دو مطالعه شرکت‌کنندگانی داشتند که میانگین سن آنان در ابتدا کم‌تر از 60 سال بود. خطر سوگیری در مطالعات وارد شده به‌طور کلی پایین بود، به غیراز خطر سوگیری فرسایشی برای پیامدهای بلندمدت‌تر. ما قطعیت شواهد مربوط به تقریبا تمام نتایج را متوسط یا پایین در نظر گرفتیم.
ما 14 مطالعه را با 27882 شرکت‌کننده وارد کردیم، که اسید فولیک، ویتامین B12، ویتامین B6، یا ترکیبی از اینها را با دارونما مقایسه کردند. سن اکثر شرکت‌کنندگان بالای 60 سال بوده و سابقه بیماری قلبی‌عروقی یا عروق مغزی داشتند. ما دریافتیم که تجویز مکمل‌های ویتامین B به بزرگسالان سالم از نظر شناختی، عمدتا در دهه 60 تا 70 عمر، احتمالا تاثیر اندکی بر عملکرد شناختی کلی در هر نقطه زمانی تا 5 سال دارد یا تاثیری ندارد (ارزش‌های SMD از 0.03- تا 0.06) و همچنین ممکن است تاثیری در 5 - 10 سال نداشته باشد (SMD: 0.01-). داده‌های بسیار پراکنده‌ای در مورد عوارض جانبی یا بروز اختلال شناختی یا دمانس وجود داشت.
ما 8 مطالعه را با 47840 شرکت‌کننده وارد کردیم که در آن مداخله فعال شامل یک یا چند ویتامین آنتی‌اکسیدانی بود: بتا-کاروتن، ویتامین C یا ویتامین E. نتایج با هم ترکیب شدند. برای عملکرد شناختی کلی، شواهدی با قطعیت پایین در مورد منفعت مرتبط با بتا-کاروتن پس از میانگین 18 سال درمان (MD: 0.18 نقطه TICS؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 0.35) و ویتامین C بعد از 5 تا 10 سال (MD: 0.46 نقطه TICS؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.78)، اما نه در نقاط زمانی پیشین، وجود داشت. از دو مطالعه که بروز دمانس را گزارش کردند، شواهدی با قطعیت پایین در مورد عدم تاثیر ترکیب یک ویتامین آنتی‌اکسیدان ترکیبی یا ویتامین E، به تنهایی یا همراه با سلنیوم وجود داشت. یکی از مطالعات وارد شده برای بررسی اثرات بر بروز سرطان پروستات طراحی شده است؛ این مطالعه افزایش آماری معنی‌داری را در تشخیص سرطان پروستات در میان مردان مصرف‌کننده ویتامین E نشان می‌دهد.
یک کارآزمایی با 4143 شرکت‌کننده مکمل‌های ویتامین D3 (400 IU / روز) و کلسیم را با دارونما مقایسه کرد. ما شواهدی را با قطعیت پایین تا متوسط در مورد عدم تاثیر مکمل‌های ویتامین D3 و کلسیم در هر نقطه زمانی تا 10 سال بر عملکرد شناختی کلی (MD پس از میانگین 7.8 سال؛ 0.1- نقطه MMSE؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81- تا 0.61) یا بروز دمانس (HR: 0.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.24) یافتیم. یک مطالعه پایلوت با 60 شرکت‌کننده که دوز بالاتر ویتامین D3 (4000 IU در روزهای متناوب) را استفاده کردند و دریافت که این دوز احتمالا تاثیری بر عملکرد شناختی در بیش از شش ماه ندارد.
ما داده‌های به دست آمده را از یک کارآزمایی در مورد مکمل زینک و مس با 1072 شرکت‌کننده انتخاب کردیم. شواهدی با قطعیت متوسط در رابطه با تاثیر اندک یا عدم تاثیر بر عملکرد شناختی کلی (MD: 0.6 نقطه MMSE؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19- تا 1.39) یا بروز اختلال شناختی بعد از 5 تا 10 سال وجود داشت. کارآزمایی کوچک‌تر بعدی هیچ داده قابل استفاده‌ای را ارائه نکرد اما عدم اثرات شناختی مصرف مکمل با گلوکونات زینک را در شش ماه گزارش کرد.
از یک مطالعه با 3711 شرکت‌کننده، شواهدی با قطعیت پایین در مورد عدم تاثیر تقریبا پنج سال مصرف مکمل سلنیوم بر میزان بروز دمانس وجود داشت (HR: 0.83؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.13).
در نهایت، ما سه کارآزمایی را در رابطه با مکمل‌های پیچیده (ترکیبی از ویتامین‌های B، ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان، و مینرال‌ها) با 6306 شرکت‌کننده وارد کردیم. از یک کارآزمایی که عملکرد شناختی کلی را ارزیابی کرد، شواهد با قطعیت پایین در مورد تاثیر اندک یا عدم تاثیر بر TICS به دست آمد (MD بعد از میانگین 8.5 سال: 0.12؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14- تا 0.38).
ما 14 مطالعه را با 27882 شرکت‌کننده وارد کردیم، که اسید فولیک، ویتامین B12، ویتامین B6، یا ترکیبی از اینها را با دارونما مقایسه کردند. سن اکثر شرکت‌کنندگان بالای 60 سال بوده و سابقه بیماری قلبی‌عروقی یا عروق مغزی داشتند. ما دریافتیم که تجویز مکمل‌های ویتامین B به بزرگسالان سالم از نظر شناختی، عمدتا در دهه 60 تا 70 عمر، احتمالا تاثیر اندکی بر عملکرد شناختی کلی در هر نقطه زمانی تا 5 سال دارد یا تاثیری ندارد (ارزش‌های SMD از 0.03- تا 0.06) و همچنین ممکن است تاثیری در 5 - 10 سال نداشته باشد (SMD: 0.01-). داده‌های بسیار پراکنده‌ای در مورد عوارض جانبی یا بروز اختلال شناختی یا دمانس وجود داشت.
ما 8 مطالعه را با 47840 شرکت‌کننده وارد کردیم که در آن مداخله فعال شامل یک یا چند ویتامین آنتی‌اکسیدانی بود: بتا-کاروتن، ویتامین C یا ویتامین E. نتایج با هم ترکیب شدند. برای عملکرد شناختی کلی، شواهدی با قطعیت پایین در مورد منفعت مرتبط با بتا-کاروتن پس از میانگین 18 سال درمان (MD: 0.18 نقطه TICS؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 0.35) و ویتامین C بعد از 5 تا 10 سال (MD: 0.46 نقطه TICS؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.78)، اما نه در نقاط زمانی پیشین، وجود داشت. از دو مطالعه که بروز دمانس را گزارش کردند، شواهدی با قطعیت پایین در مورد عدم تاثیر ترکیب یک ویتامین آنتی‌اکسیدان ترکیبی یا ویتامین E، به تنهایی یا همراه با سلنیوم وجود داشت. یکی از مطالعات وارد شده برای بررسی اثرات بر بروز سرطان پروستات طراحی شده است؛ این مطالعه افزایش آماری معنی‌داری را در تشخیص سرطان پروستات در میان مردان مصرف‌کننده ویتامین E نشان می‌دهد.
یک کارآزمایی با 4143 شرکت‌کننده مکمل‌های ویتامین D3 (400 IU / روز) و کلسیم را با دارونما مقایسه کرد. ما شواهدی را با قطعیت پایین تا متوسط در مورد عدم تاثیر مکمل‌های ویتامین D3 و کلسیم در هر نقطه زمانی تا 10 سال بر عملکرد شناختی کلی (MD پس از میانگین 7.8 سال؛ 0.1- نقطه MMSE؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.81- تا 0.61) یا بروز دمانس (HR: 0.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.24) یافتیم. یک مطالعه پایلوت با 60 شرکت‌کننده که دوز بالاتر ویتامین D3 (4000 IU در روزهای متناوب) را استفاده کردند و دریافت که این دوز احتمالا تاثیری بر عملکرد شناختی در بیش از شش ماه ندارد.
ما داده‌های به دست آمده را از یک کارآزمایی در مورد مکمل زینک و مس با 1072 شرکت‌کننده انتخاب کردیم. شواهدی با قطعیت متوسط در رابطه با تاثیر اندک یا عدم تاثیر بر عملکرد شناختی کلی (MD: 0.6 نقطه MMSE؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19- تا 1.39) یا بروز اختلال شناختی بعد از 5 تا 10 سال وجود داشت. کارآزمایی کوچک‌تر بعدی هیچ داده قابل استفاده‌ای را ارائه نکرد اما عدم اثرات شناختی مصرف مکمل با گلوکونات زینک را در شش ماه گزارش کرد.
از یک مطالعه با 3711 شرکت‌کننده، شواهدی با قطعیت پایین در مورد عدم تاثیر تقریبا پنج سال مصرف مکمل سلنیوم بر میزان بروز دمانس وجود داشت (HR: 0.83؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.13).
در نهایت، ما سه کارآزمایی را در رابطه با مکمل‌های پیچیده (ترکیبی از ویتامین‌های B، ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان، و مینرال‌ها) با 6306 شرکت‌کننده وارد کردیم. از یک کارآزمایی که عملکرد شناختی کلی را ارزیابی کرد، شواهد با قطعیت پایین در مورد تاثیر اندک یا عدم تاثیر بر TICS به دست آمد (MD بعد از میانگین 8.5 سال: 0.12؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14- تا 0.38).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما شواهدی را نیافتیم که نشان دهند هر استراتژی مکمل ویتامین یا مینرال برای بزرگسالان سالم از نظر شناختی در اواسط یا اواخر زندگی تاثیر معنی‌داری بر زوال شناختی یا دمانس دارد، اگرچه این شواهد اجازه نتیجه‌گیری‌های قطعی را نمی‌دهند. داده‌های بسیار اندکی در مورد شروع مصرف مکمل‌ها در میانسالی (کم‌تر از 60 سال) وجود داشت؛ مطالعاتی که برای ارزیابی پیامدهای شناختی طراحی شدند، به نظر می‌رسد برای ارزیابی حفظ عملکرد شناختی بیش از حد کوتاه باشد؛ مطالعات طولانی‌تر اغلب پیامدهای اولیه دیگری داشتند و از معیارهای شناختی استفاده کردند که ممکن است حساسیت نداشته باشد. تنها نشانه‌های مثبت تاثیر از مطالعات مربوط به مکمل طولانی‌مدت با ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان حاصل شد. این ممکن است برای انجام تحقیقات بعدی امیدوار کننده باشد.
خلاصه به زبان ساده
مکمل‌های ویتامین و مینرال برای پیشگیری از زوال شناختی در افراد سالم از نظر شناختی در میانه و اواخر زندگی
سوال مطالعه مروری
هدف این مرور بررسی این موضوع است که آیا افراد 40 سال یا بالاتر با مصرف مکمل‌های ویتامین یا مینرال قادر به حفظ توانایی‌های ذهنی خود یا کاهش خطر ابتلا به دمانس هستند.
پیشینه
علاقه زیادی به هر چیزی که باعث می‌شود افراد با افزایش سن، سلامت روانی خود را حفظ کنند، و به ویژه برای کاهش خطر ابتلا به دمانس، وجود دارد. مکمل‌های مختلف ویتامین و مینرال به عنوان راهی برای انجام این کار پیشنهاد شده‌اند. ویتامین‌ها و مینرال‌ها دارای عملکردهای بسیاری در بدن هستند و راه‌هایی که ممکن است بر سلامت مغز تاثیر بگذارند به خوبی درک نشده‌اند. بنابراین، ما به تاثیر هر گونه ویتامین یا مینرال، به تنهایی یا به صورت ترکیبی علاقه‌مند شدیم.
آن‌چه ما انجام دادیم
ما تا ژانویه 2018 به جست‌وجوی تمام کارآزمایی‌هایی پرداختیم که تاثیر بر شناخت (تفکر و یادآوری) هر نوع مکمل ویتامین یا مینرال را در افراد 40 سال یا بالاتری که در آغاز مطالعه هیچ مشکل شناختی نداشتند، مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات شامل یک گروه مقایسه‌ای بود که مکمل مورد مطالعه را دریافت نکردند، و برای اطمینان از مقایسه عادلانه، باید به طور تصادفی تصمیم گرفته می‌شد که افراد مکمل دریافت کنند یا خیر.
آن‌چه ما یافتیم
ما 28 کارآزمایی وارد شده را با توجه به نوع مکملی که مورد استفاده قرار دادند و چگونگی کارکرد آن گروه‌بندی کردیم.
بسیاری از کارآزمایی‌ها در ابتدا برای مطالعه شناخت یا دمانس طراحی نشده بودند و فقط از معیارهای ساده شناخت استفاده کرده بودند. مطالعات بسیار کمی این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که آیا شرکت‌کنندگان به دمانس مبتلا شدند یا خیر. ممکن است برای یافتن اثرات بر خطر ابتلا به دمانس یا زوال شناختی مطالعات طولانی‌مدتی مورد نیاز باشد اما فقط 10 مطالعه مدت زمان پیگیری بیش از پنج سال داشتند. به‌طور کلی مطالعات به خوبی انجام شده بودند اگرچه کارآزمایی‌های طولانی‌تر برای پیگیری تمام شرکت‌کنندگان با مشکل مواجه شدند و این می‌تواند در برخی از نتایج بلندمدت ایجاد سوگیری کند.
14 کارآزمایی درباره ویتامین‌های B (اسید فولیک، ویتامین B6، ویتامین B12) با حدود 28000 شرکت‌کننده وجود داشت، که عمدتا در دهه 60 و 70 زندگی بودند. اکثر این کارآزمایی‌ها کاملا کوتاه‌مدت بودند (کم‌تر از دو سال). ما هیچ مدرکی را مبنی بر اینکه ویتامین B تاثیری بر شناخت داشت، نیافتیم.
8 کارآزمایی در مورد ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان (بتا کاروتن / ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E) با حدود 47000 شرکت‌کننده وجود داشت. این کارآزمایی‌ها طولانی‌تر از کارآزمایی‌های مربوط به ویتامین B بودند بنابراین ممکن است شانس بیش‌تری برای تشخیص اثرات بر دمانس و زوال شناختی داشته باشند. این نتایج ترکیب شدند. پس از به‌طور متوسط 18 سال استفاده از بتا-کاروتن و بعد از 5 تا 10 سال مصرف ویتامین C، ما شواهدی را با قطعیت پایین در مورد عملکرد بهتر شناختی کلی یافتیم، اما پس از گذراندن دوره‌های کوتاه‌تر درمان اثری نیافتیم.
همچنین منافع کمی از بتا-کاروتن، ویتامین C، و ترکیبی از آنتی‌اکسیدان‌ها بر حافظه در برخی از نقاط زمانی، اما نه نقاط زمانی دیگر، وجود داشت. شواهدی در مورد منافع ویتامین E به تنهایی وجود نداشت. دو مطالعه خطر ابتلا به دمانس را مورد بررسی قرار دادند. یک مطالعه اثری را از ترکیب ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان نیافت و مطالعه دیگر اثری از ویتامین E، به تنهایی یا همراه با سلنیوم معدنی نیافت. اکثر مطالعات هیچ گونه اطلاعاتی را درباره اثرات مضر گزارش نکردند. یک کارآزمایی وارد شده برای بررسی تاثیر بر خطر ابتلا به سرطان پروستات طراحی شد؛ این کارآزمایی خطر بالایی را در میان مردان مصرف کننده ویتامین E یافت.
یک کارآزمایی کوچک درباره مکمل‌های ویتامین D وجود داشت که نشان داد این مکمل‌ها احتمالا در مدت بیش از شش ماه تاثیری بر شناخت نداشتند. کارآزمایی‌های طولانی‌مدت‌تری از ویتامین D با کلسیم (1 کارآزمایی)، زینک و مس (1 کارآزمایی) و مولتی‌ویتامین‌های کمپلکس (3 کارآزمایی) وجود داشت. همه آنها بین 5 تا 10 سال طول کشیدند، اما هیچ‌کدام از آنها مدرکی را مبنی بر اثرات مفید بر شناخت نیافتند. یک کارآزمایی اثری ر از مصرف سلنیوم به مدت حدود پنج سال بر خطر ابتلا به دمانس نیافت.
نتیجه‌گیری‌ها
ما هیچ مدرک خوبی را برای نشان دادن اینکه افراد میانسال یا سالخورده می‌توانند با مصرف مکمل‌های ویتامین یا مینرال، عملکرد شناختی را حفظ نموده یا از دمانس پیشگیری کنند، نداشتیم. نتایج مثبت اندکی در رابطه با استفاده طولانی‌مدت از ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان، بویژه بتا-کاروتن و ویتامین C وجود داشت، اگر چه این اثرات کوچک بودند. تحقیقات بیشتر در مورد اثرات این ویتامین‌ها ممکن است ارزشمند باشد.
هدف این مرور بررسی این موضوع است که آیا افراد 40 سال یا بالاتر با مصرف مکمل‌های ویتامین یا مینرال قادر به حفظ توانایی‌های ذهنی خود یا کاهش خطر ابتلا به دمانس هستند.
پیشینه
علاقه زیادی به هر چیزی که باعث می‌شود افراد با افزایش سن، سلامت روانی خود را حفظ کنند، و به ویژه برای کاهش خطر ابتلا به دمانس، وجود دارد. مکمل‌های مختلف ویتامین و مینرال به عنوان راهی برای انجام این کار پیشنهاد شده‌اند. ویتامین‌ها و مینرال‌ها دارای عملکردهای بسیاری در بدن هستند و راه‌هایی که ممکن است بر سلامت مغز تاثیر بگذارند به خوبی درک نشده‌اند. بنابراین، ما به تاثیر هر گونه ویتامین یا مینرال، به تنهایی یا به صورت ترکیبی علاقه‌مند شدیم.
آن‌چه ما انجام دادیم
ما تا ژانویه 2018 به جست‌وجوی تمام کارآزمایی‌هایی پرداختیم که تاثیر بر شناخت (تفکر و یادآوری) هر نوع مکمل ویتامین یا مینرال را در افراد 40 سال یا بالاتری که در آغاز مطالعه هیچ مشکل شناختی نداشتند، مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات شامل یک گروه مقایسه‌ای بود که مکمل مورد مطالعه را دریافت نکردند، و برای اطمینان از مقایسه عادلانه، باید به طور تصادفی تصمیم گرفته می‌شد که افراد مکمل دریافت کنند یا خیر.
آن‌چه ما یافتیم
ما 28 کارآزمایی وارد شده را با توجه به نوع مکملی که مورد استفاده قرار دادند و چگونگی کارکرد آن گروه‌بندی کردیم.
بسیاری از کارآزمایی‌ها در ابتدا برای مطالعه شناخت یا دمانس طراحی نشده بودند و فقط از معیارهای ساده شناخت استفاده کرده بودند. مطالعات بسیار کمی این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که آیا شرکت‌کنندگان به دمانس مبتلا شدند یا خیر. ممکن است برای یافتن اثرات بر خطر ابتلا به دمانس یا زوال شناختی مطالعات طولانی‌مدتی مورد نیاز باشد اما فقط 10 مطالعه مدت زمان پیگیری بیش از پنج سال داشتند. به‌طور کلی مطالعات به خوبی انجام شده بودند اگرچه کارآزمایی‌های طولانی‌تر برای پیگیری تمام شرکت‌کنندگان با مشکل مواجه شدند و این می‌تواند در برخی از نتایج بلندمدت ایجاد سوگیری کند.
14 کارآزمایی درباره ویتامین‌های B (اسید فولیک، ویتامین B6، ویتامین B12) با حدود 28000 شرکت‌کننده وجود داشت، که عمدتا در دهه 60 و 70 زندگی بودند. اکثر این کارآزمایی‌ها کاملا کوتاه‌مدت بودند (کم‌تر از دو سال). ما هیچ مدرکی را مبنی بر اینکه ویتامین B تاثیری بر شناخت داشت، نیافتیم.
8 کارآزمایی در مورد ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان (بتا کاروتن / ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E) با حدود 47000 شرکت‌کننده وجود داشت. این کارآزمایی‌ها طولانی‌تر از کارآزمایی‌های مربوط به ویتامین B بودند بنابراین ممکن است شانس بیش‌تری برای تشخیص اثرات بر دمانس و زوال شناختی داشته باشند. این نتایج ترکیب شدند. پس از به‌طور متوسط 18 سال استفاده از بتا-کاروتن و بعد از 5 تا 10 سال مصرف ویتامین C، ما شواهدی را با قطعیت پایین در مورد عملکرد بهتر شناختی کلی یافتیم، اما پس از گذراندن دوره‌های کوتاه‌تر درمان اثری نیافتیم.
همچنین منافع کمی از بتا-کاروتن، ویتامین C، و ترکیبی از آنتی‌اکسیدان‌ها بر حافظه در برخی از نقاط زمانی، اما نه نقاط زمانی دیگر، وجود داشت. شواهدی در مورد منافع ویتامین E به تنهایی وجود نداشت. دو مطالعه خطر ابتلا به دمانس را مورد بررسی قرار دادند. یک مطالعه اثری را از ترکیب ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان نیافت و مطالعه دیگر اثری از ویتامین E، به تنهایی یا همراه با سلنیوم معدنی نیافت. اکثر مطالعات هیچ گونه اطلاعاتی را درباره اثرات مضر گزارش نکردند. یک کارآزمایی وارد شده برای بررسی تاثیر بر خطر ابتلا به سرطان پروستات طراحی شد؛ این کارآزمایی خطر بالایی را در میان مردان مصرف کننده ویتامین E یافت.
یک کارآزمایی کوچک درباره مکمل‌های ویتامین D وجود داشت که نشان داد این مکمل‌ها احتمالا در مدت بیش از شش ماه تاثیری بر شناخت نداشتند. کارآزمایی‌های طولانی‌مدت‌تری از ویتامین D با کلسیم (1 کارآزمایی)، زینک و مس (1 کارآزمایی) و مولتی‌ویتامین‌های کمپلکس (3 کارآزمایی) وجود داشت. همه آنها بین 5 تا 10 سال طول کشیدند، اما هیچ‌کدام از آنها مدرکی را مبنی بر اثرات مفید بر شناخت نیافتند. یک کارآزمایی اثری ر از مصرف سلنیوم به مدت حدود پنج سال بر خطر ابتلا به دمانس نیافت.
نتیجه‌گیری‌ها
ما هیچ مدرک خوبی را برای نشان دادن اینکه افراد میانسال یا سالخورده می‌توانند با مصرف مکمل‌های ویتامین یا مینرال، عملکرد شناختی را حفظ نموده یا از دمانس پیشگیری کنند، نداشتیم. نتایج مثبت اندکی در رابطه با استفاده طولانی‌مدت از ویتامین‌های آنتی‌اکسیدان، بویژه بتا-کاروتن و ویتامین C وجود داشت، اگر چه این اثرات کوچک بودند. تحقیقات بیشتر در مورد اثرات این ویتامین‌ها ممکن است ارزشمند باشد.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Dementia and Cognitive Improvement Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/11/6 | انتشار: 1397/9/26
