هنگام پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU)، بیماران و مراقبین آنها دچار عوامل استرس‌زای فیزیکی و روانی می‌شوند که ممکن است ناشی از شرایط روحی از جمله اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از تروما (PTSD) باشند. بهبود ارتباط بین متخصصان مراقبت‌های سلامت، بیماران و مراقبین آن‌ها ممکن است این اختلالات را کاهش دهد. ارتباط ممکن است شامل مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی، در فرمت‌های مختلف، با هدف بهبود دانش پیش‌آگهی، درمان یا چالش‌های پیش‌بینی شده پس از ترخیص از ICU باشد.

ارزیابی اثرات مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی برای بهبود پیامدها در بیماران بزرگسال بستری در بخش ICU و مراقبین آنها.

ما به جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture و PsycINFO از پایگاه‌های اطلاعاتی از آغاز تا 10 اپریل 2017 پرداختیم. ما مرکز ثبت کارآزمایی‌های بالینی و منابع خاکستری را جست‌وجو کردیم و فهرست منابع مطالعات وارد شده و مرورهای مرتبط را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised controlled trails) را انتخاب کردیم و برای وارد کردن شبه RCTهایی، که به مقایسه مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی ارائه شده به شرکت‌کنندگان در مقابل عدم ارائه مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی پرداختند، یا به مقایسه مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی به عنوان بخشی از مداخله پیچیده در مقابل یک مداخله پیچیده بدون اطلاعات یا آموزش پرداختند، برنامه‌ریزی کردیم. ما بیماران بزرگسال بستری در بخش ICU، یا مراقبین آنها را به عنوان شرکت‌کننده وارد کردیم؛ این شرکت‌کنندگان شامل خویشاوندان و غیرخویشاوندان، از جمله نمایندگان مهم بیماران بودند.

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود ارزیابی کردند، به استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) پرداختند و معیار GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) را برای ارزیابی قطعیت شواهد اعمال کردند.

ما هشت RCT را با 1157 شرکت‌کننده بیمار و 943 شرکت‌کننده مراقب انتخاب کردیم. ما هیچ شبه RCT را پیدا نکردیم. ما هفت مطالعه را که در انتظار طبقه‌بندی هستند، و سه مطالعه در حال انجام را شناسایی کردیم.
سه مطالعه مداخله‌ای را برای بیماران، چهار مطالعه برای مراقبین، و یک مطالعه هم برای بیماران و هم برای مراقبین طراحی کردند. مطالعات شامل اطلاعات متنوعی بودند: استاندارد شده یا طراحی شده، ارائه به صورت یک باره یا چند باره و شامل اطلاعات کلامی‌ یا نوشته شده، صدای ضبط شده، اطلاعات چندرسانه‌ای و پک‌های/بسته‌های اطلاعات تعاملی. پنج مطالعه روش‌های قاطع تصادفی‌سازی و پنهان‌سازی تخصیص را گزارش کردند. در پنج مطالعه ما نرخ‌های بالای فرسایش را ذکر کردیم. امکان کورسازی شرکت‌کنندگان وجود نداشت و ما تمام مطالعات را در معرض خطر بالای سوگیری عملکردی و خطر نامشخص سوگیری تشخیص رتبه‌بندی کردیم زیرا اکثر پیامدها مستلزم خود - گزارش‌دهی بودند.
ما تلاش کردیم داده‌های آماری را ترکیب کنیم اما این امر به دلیل سطوح بالای ناهمگونی معمولا امکان‌پذیر نبود. در صورت امکان، ما میانگین تفاوت (MD) را با استفاده از داده‌های گزارش شده از نویسندگان مطالعه فردی محاسبه کردیم، و نتایج را به صورت نقل‌قول سنتز کردیم. ما دو مقایسه زیر را گزارش کردیم.
استفاده از مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی در مقابل عدم استفاده از مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی (4 مطالعه)
برای اضطراب بیمار، ما داده‌های به دست آمده را از سه مطالعه (332 شرکت‌کننده) به دلیل ناهمگونی آماری قابل‌توجه توجیه‌نشده و تفاوت‌های بالینی یا روش‌شناسی احتمالی بین مطالعات ترکیب نکردیم. یک مطالعه، اضطراب کم‌تری را هنگام استفاده از یک مداخله گزارش کرد (MD: 3.20-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.38- تا 3.20-؛ و دو مطالعه تفاوت اندک یا عدم تفاوت را بین گروه‌ها گزارش کرد (MD: 0.40-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.75- تا 3.95، MD: 1.00-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.94- تا 0.94). به‌طور مشابه، برای افسردگی بیمار، ما داده‌های به دست آمده را از دو مطالعه ترکیب نکردیم (160 شرکت‌کننده). این مطالعات افسردگی کم‌تری را هنگام استفاده از مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی گزارش کردند (MD: 2.90-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.00- تا 1.80-، MD: 1.27-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.47- تا 1.07). با این حال، به دلیل شواهد با قطعیت بسیار پایین، مشخص نیست که آیا مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی اضطراب یا افسردگی بیمار را کاهش می‌دهد یا خیر.
از آنجایی که قطعیت شواهد بسیار پایین به دست آمده از یک مطالعه تفاوت اندک یا عدم تفاوت را بین گروه‌های مداخله گزارش کردند، مشخص نیست که آیا مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را بهبود می‌بخشند یا خیر (MD: 1.30-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.99- تا 2.39؛ 143 شرکت‌کننده بیمار). هیچ مطالعه‌ای عوارض جانبی، کسب دانش، شدت PTSD، یا رضایت بیمار یا مراقب را گزارش نکردند.
ما از رویکرد GRADE استفاده کردیم و قطعیت شواهد را به دلیل محدودیت‌های مطالعه، تناقض بین نتایج و داده‌های محدود به دست آمده از چند مطالعات کوچک، کاهش دادیم.
مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی به عنوان بخشی از یک مداخله پیچیده در مقابل یک مداخله پیچیده بدون اطلاعات و آموزش (4 مطالعه)
یک مطالعه (سه گروه مقایسه؛ 38 شرکت‌کننده) تفاوت اندک یا عدم تفاوت را بین گروه‌ها از نظر اضطراب بیمار گزارش کرد (بسته اطلاعاتی مناسب در مقابل کنترل: MD: 0.09؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.29- تا 3.47؛ اطلاعات استانداردشده کلی ICU در مقابل کنترل: MD: 0.25-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.34- تا 3.84) و تفاوت اندک یا عدم تفاوت را بین گروه‌ها از نظر افسردگی بیمار گزارش کرد (بسته اطلاعاتی مناسب در مقابل کنترل کننده: MD: 1.26-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.48- تا 1.96؛ اطلاعات استانداردشده کلی ICU در مقابل کنترل: MD: 1.47-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 6.37- تا 3.43). به دلیل شواهد با قطعیت بسیار پایین، مشخص نیست که آیا مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی به عنوان بخشی از یک مداخله پیچیده، اضطراب و افسردگی بیمار را کاهش می‌دهد یا خیر.
یک مطالعه (175 شرکت‌کننده مراقب) شرکت‌کنندگان مراقب کم‌تری را با درک ضعیف در میان افرادی که به آن‌ها اطلاعات ارائه می‌شد، گزارش کرد (خطر نسبی: 0.28؛95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 0.53)، اما این یافته‌ها هم‌چنان به دلیل شواهد با قطعیت بسیار پایین نامشخص هستند.
دو مطالعه (487 شرکت‌کننده مراقب) تفاوت اندک یا عدم تفاوت را در رضایت مراقب گزارش کردند؛ به دلیل شواهد با قطعیت بسیار پایین، مشخص نیست که آیا مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی به عنوان بخشی از یک مداخله پیچیده باعث افزایش رضایت‌مندی مراقبان می‌شود یا خیر. عوارض جانبی فقط در یک مطالعه گزارش شد: یک شرکت‌کننده به علت بدتر شدن سلامت ذهنی (mental) هنگام تکمیل پرسشنامه اضطراب و افسردگی از مطالعه کنار گذاشته شد، اما نویسندگان مطالعه گزارش ندادند که آیا این شرکت‌کننده از گروه مداخله بود یا گروه مقایسه.
ما قطعیت شواهد را به دلیل مطالعه محدودیت‌های مطالعه، و اطلاعات محدود به دست آمده از چند مطالعه کوچک کاهش دادیم.
هیچ مطالعه‌ای گزارشی را درباره شدت PTSD، یا کیفیت زندگی مرتبط با سلامت ارائه نکرد.

ما در مورد تاثیرات مداخلات اطلاعاتی یا آموزشی ارائه شده به بیماران بزرگسال بستری در ICU و مراقبین آنها مطمئن نیستیم، زیرا شواهد در همه این موارد دارای قطعیت بسیار پایین هستند و اطمینان ما به شواهد محدود شد. مطالعات در حال انجام ممکن است داده‌های بیش‌تری را در اختیار ما قرار دهند و در هنگام گنجاندن آنها در به‌روزرسانی‌های آینده این مرور اطمینان بیش‌تری را فراهم کنند.