پیشینه
تعداد زیادی از مردم در شغلهای نشسته استخدام میشوند. عدم فعالیت فیزیکی و نشستن بیشاز حد در محل کار، به افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی (cardiovascular disease)، چاقی و مرگومیر (mortality) به هر دلیلی مرتبط است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی مداخلات در محل کار برای کاهش نشستن در محل کار در مقایسه با عدممداخله یا مداخلات جایگزین.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ OSH UPDATE؛ PsycINFO؛ ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت (WHO) را در پرتال جستوجو تا تاریخ 9 آگوست 2017 جستوجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع مقالات را بررسی کردیم و با نویسندگان برای یافتن مطالعات بیشتر تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trails)؛ RCTهای متقاطع (cross‐over)؛ RCTs خوشهای (cluster‐RCTs) و شبه RCTهایی را از مداخلات بهمنظور کاهش نشستن در محل کار انتخاب کردیم. برای تغییر چیدمان محل کار، ما همچنین مطالعات کنترلشده قبل و بعد را انتخاب کردیم. پیامد اصلی، زمان صرف شده برای نشستن در محل کار در طول روز بود که یا توسط خود افراد گزارش شد یا با استفاده از دستگاهها مانند سرعتسنج - شیبسنج (accelerometer‐inclinometer) و مدت زمان و تعداد دفعات نشستن که به مدت 30 دقیقه یا بیشتر طول میکشد، اندازهگیری شد. ما مصرف انرژی، کل زمان صرفشده در حال نشستن (شامل نشستن در محل کار و بیرون از آن)، زمان صرف شده در محل کار، بهرهوری کاری و عوارض جانبی را به عنوان پیامدهای ثانویه در نظر گرفتیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
2 نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل، عناوین، خلاصه مقالات و متن کامل مقالات را برای ورود به مطالعه بررسی کردند. دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل دادهها را استخراج و خطر سوگیری (risk of bias) را ارزیابی کردند. ما با نویسندگان برای دستیابی به دادههای بیشتر مورد نیاز، تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما 34 مطالعه را شامل دو RCT متقاطع (cross‐over)،17 RCT، 3 RCT - خوشهای (cluster) و 8 مطالعه کنترلشده قبل و بعد، با مجموع 3,397 شرکتکننده از کشورهایی با درآمد بالا انتخاب کردیم. مطالعات، تغییرات فیزیکی محل کار (16 مطالعه)، تغییر سیاستهای محل کار (4 مطالعه)، اطلاعات و مشاوره (11 مطالعه)، و مداخلات چند- جزئی (4 مطالعه) را ارزیابی کردند. یک مطالعه، شامل هر دو مولفههای تغییرات فیزیکی محل کار و اطلاعات و مشاوره بود. ما هیچ مطالعهای را پیدا نکردیم که اثرات جلسات ایستاده یا جلسات در حال راهرفتن را بر مدت زمان نشستن بررسی کنند.
تغییرات فیزیکی محل کار
مداخلات استفاده از میزهای کار ایستاده - نشسته، بهتنهایی یا در کنار اطلاعات و مشاوره، زمان نشستن در محل کار را بهطور متوسط 100 دقیقه در هر روز کاری در پیگیری کوتاهمدت (تا 3 ماه) در مقایسه با میزهای کار - نشسته (95% فاصله اطمینان (CI): 116- تا 84-؛ 10 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین) کاهش داد. اثر تجمیع دو مطالعه نشان داد که میزهای کار ایستاده - نشسته، مدت زمان نشستن را در پیگیری متوسطمدت (3 تا 12 ماه) با میانگین 57 دقیقه در روز (95% فاصله اطمینان (CI): 99- تا 15-) در مقایسه با میزهای کار نشسته، کاهش داد. مدت زمان کلی نشستن (از جمله نشستن در محل کار و خارج از محل کار) نیز با میزهای کار ایستاده - نشسته درمقایسه با میزهای کار نشسته (اختلاف میانگین (MD): 82- دقیقه/ روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 124- تا 39-؛ دو مطالعه) همچنین مدت زمان نشستن 30 دقیقه یا بیشتر (MD: 53- دقیقه/ روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 78- تا -26؛ دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) کاهش یافت.
ما تفاوت معنیداری را بین اثرات میزهای کار ایستاده و میزهای کار ایستاده - نشسته بر کاهش نشستن در محل کار پیدا نکردیم. ایستگاههای کاری فعال، مانند میز تردمیل یا میز دوچرخه ثابت، اثرات نامشخص یا ناسازگار بر مدت زمان نشستن داشتند.
تغییر سیاستهای محل کار
ما اثرات قابلتوجهی را برای استراتژیهای راهرفتن در ساعات کاری در پیگیریهای کوتاهمدت (MD: 15- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 50- تا 19؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین؛ یک مطالعه) و میانمدت (MD: 17- دقیقه/ روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 61- تا 28؛ یک مطالعه) نیافتیم. استراحتهای کوتاه (1 تا دو دقیقه هر نیم ساعت) در پیگیری کوتاهمدت، باعث کاهش زمان صرفشده برای نشستن در محل کار با میانگین 40 دقیقه در روز (95% فاصله اطمینان (CI): 66- تا 15-؛ یک مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین) در مقایسه با استراحتهای طولانی (2 تا استراحت 15 دقیقهای در هر روز کاری) شد.
اطلاعات و مشاوره
ارائه اطلاعات، بازخورد، مشاوره یا تمام این موارد، تغییر قابلتوجهی در زمان صرفشده برای نشستن در محل کار در پیگیری کوتاهمدت (MD: 19- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 57- تا 19؛ دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین) ایجاد نکردند. با این حال، میزان کاهش در پیگیری میانمدت (MD: 28- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 51- تا 5-؛ دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین) قابلتوجه بود.
اعلانهای کامپیوتری همراه با اطلاعات موجب تغییر قابلتوجهی در زمان نشستن در محل کار در پیگیری کوتاهمدت نشد (MD: 14- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 39- تا 10؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین)، اما در پیگیری میانمدت آنها باعث کاهش قابلتوجهی شدند (MD: 55- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 96- تا 14-؛ یک مطالعه). علاوه بر این، اعلانهای کامپیوتری کاهش قابلتوجهی را در تعداد متوسط (MD: 1.1- ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.9- تا 0.3-؛ یک مطالعه) و مدت زمان (MD: 74- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 124- تا 24-؛ یک مطالعه) نشستن 30 دقیقهای یا بیشتر ایجاد کردند.
اعلانهای کامپیوتری با دستورالعمل برای ایستادن، نشستن در محل کار را بهطور متوسط 14 دقیقه در روز (95% فاصله اطمینان (CI): 10 تا 19؛ یک مطالعه) بیشتر از اعلانهای کامپیوتری با دستورالعمل برای راهرفتن در حداقل 100 مرحله در پیگیری کوتاهمدت، کاهش داد.
ما متوجه کاهش قابلتوجهی در مدت زمان نشستن در محل کار در پیگیری میانمدت پس از آموزش تمرکز ذهنی، نشدیم (MD: 23- دقیقه در روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 63- تا 17؛ یک مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین). به طور مشابه، یک تک مطالعه در مدت زمان نشستن در محل کار پس از ارائه اطلاعات بسیار شخصی یا محرمانه و اطلاعات کمتر شخصی یا محرمانه، تغییری را گزارش نداد. یک مطالعه اثرات قابلتوجهی را از ردیابهای فعالیت در زمان نشستن در محل کار، پیدا نکرد.
مداخلات چند - جزئی
ترکیب چندین مداخله، تأثیرات قابلتوجه اما ناهمگونی بر مدت زمان نشستن در محل کار (573 شرکتکننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) و زمان صرفشده در جلسات طولانی نشسته (2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) در پیگیری کوتاهمدت، دارد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر شواهدی با کیفیت پایین وجود دارد که استفاده از میزهای کار ایستاده - نشسته، میزان نشستن را در محل کار در پیگیریهای کوتاهمدت و میانمدت، کاهش میدهد. با این حال، شواهدی در مورد اثرات آنها بر نشستن در طول دورههای پیگیری طولانیتر وجود ندارد. تأثیرات سایر انواع مداخلات، از جمله تغییرات سیاستهای محل کار، ارائه اطلاعات و مشاوره و مداخلات چند - جزئی، اغلب ناسازگار است. کیفیت شواهد عمدتا به دلیل محدودیت در پروتکلهای مطالعه و اندازههای کوچک نمونه، برای اکثر مداخلات پایین تا بسیار پایین است. برای تعیین اثربخشی انواع مختلف مداخلات بر کاهش زمان نشستن در محل کار، نیاز به انجام RCTهای خوشهای بزرگتر با پیگیریهای طولانیمدت است.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات در محل کار (روشها) برای کاهش زمان صرفشده برای نشستن در محل کار
چرا میزان زمان صرفشده برای نشستن در محل کار مهم است؟
مدت زمان صرفشده برای نشستن و عدمفعالیت فیزیکی در محل کار در دهههای اخیر افزایش یافتهاست. نشستن طولانیمدت ممکن است خطر ابتلا به چاقی، بیماری قلبی، و مرگ زودرس را افزایش دهد. مشخص نیست که آیا مداخلات با هدف کاهش نشستن در محل کار است، موثر هستند یا خیر.
هدف این مطالعه مروری
ما میخواستیم اثرات مداخلات را با هدف کاهش زمان نشستن در محل کار پیدا کنیم. ما منابع علمی را در پایگاههای اطلاعاتی مختلف، تا 9 آگوست 2017 جستوجو کردیم.
چه کارآزماییهای در این مطالعه مروری یافتشد؟
ما 34 مطالعه را با مجموع 3,397 شرکتکننده از کشورهای با درآمد بالا به دست آوردیم. 16 مطالعه تغییرات فیزیکی را در طراحی محیط کار و اطراف، 4 مطالعه تغییرات را در سیاستهای محل کار، 10 مطالعه مداخلات اطلاعاتی و مشاورهای، و 4 مطالعه مداخلات چند - دستهای را ارزیابی کردند.
تأثیر میزهای کار ایستاده - نشسته
استفاده از میزهای کار ایستاده - نشسته به نظر میرسد که نشستن را در محل کار بهطور متوسط 84 تا 116 دقیقه در روز کاهش دهد. ترکیب ارائه اطلاعات و مشاوره، استفاده از میزهای کار ایستاده - نشسته، بهنظر میرسد باعث میزانهای مشابه کاهش در میزان نشستن در محل کار میشود. میزهای کار ایستاده - نشسته همچنین بهنظر میرسد زمان کلی نشستن را در محل کار (از جمله نشستن در محل کار و خارج از کار) و جلسات نشسته را در محل کار که حداقل 30 دقیقه یا بیشتر طول میکشد، کاهش میدهد. یک مطالعه، میزهای کار ایستاده و میزهای کار ایستاده - نشسته را باهم مقایسه کرد اما با توجه به تعداد کم شرکتکنندهها، برای تعیین اینکه کدام نوع از میزهای کار در کاهش زمان نشستن موثرتر است، شواهد کافی ارائه نشد.
اثر ایستگاههای کاری فعال
میزهای تردمیل همراه با مشاوره بهنظر میرسد که زمان نشستن را در محل کار کاهش می دهند، در حالی که شواهد موجود برای نتیجهگیری درباره اینکه آیا میزهای دوچرخه ثابت همراه با ارائه اطلاعات باعث کاهش بیشتر در نشستن در محل کار نسبت به ارائه اطلاعات بهتنهایی میشود، کافی نیست.
تأثیر قدمزدن در زمان استراحت
شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد اثربخشی قدمزدن در زمان استراحت بر کاهش زمان نشستن، کافی نیست. بهنظر میرسد داشتن استراحتهای کوتاه (1 تا دو دقیقه هر نیم ساعت)، زمان صرفشده را برای نشستن در محل کار 15 تا 66 دقیقه در روز بیشتر از داشتن استراحتهای طولانی (2 تا 15 دقیقه در هر روز کاری) کاهش میدهد.
تأثیر اطلاعات و مشاوره
ارائه اطلاعات، بازخورد، مشاوره، یا تمام این موارد، زمان نشستن را در پیگیری میانمدت (3 تا 12 ماه پس از مداخله) بهطور متوسط 5 تا 51 دقیقه در روز کاهش میدهد. شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد اثرات پیگیری کوتاهمدت (تا 3 ماه پس از مداخله) کافی نیست. استفاده از اعلانهای کامپیوتری همراه با ارائه اطلاعات، باعث کاهش زمان نشستن در میان مدت به میزان 14 تا 96 دقیقه در روز میشود. شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد تاثیرات در کوتاهمدت کافی نیست.
یک مطالعه نشان داد که اعلانها برای ایستادن زمان نشستن را بهطور متوسط 10 تا 19 دقیقه در روز بیشتر از اعلانها برای قدمزدن، کاهش میدهد.
شواهد موجود برای نتیجهگیری درمورد این که آیا ارائه اطلاعات بسیار شخصی یا محرمانه از ارائه اطلاعات کمتر شخصی یا محرمانه در کاهش زمان نشستن در محل کار بیشتر یا کمتر موثر است، کافی نیست. شواهد موجود همچنین برای نتیجهگیری درمورد تأثیر آموزش تمرکز ذهنی و استفاده از ردیابهای فعالیت در هنگام نشستن در محل کار، کافی نیست.
اثر ترکیب چندین مداخله
ترکیب چندین مداخله بهنظر میرسد در کاهش زمان نشستن و زمان صرفشده در جلسات طولانی در کوتاهمدت و میانمدت مؤثراست. با این حال، این شواهد فقط از تعداد کمی از مطالعات حاصل میشود و اثرات در تمام مطالعات بسیار متفاوت است.
نتیجهگیریها
کیفیت شواهد برای اکثر مداخلات پایین تا بسیار پایین است، که عمدتا به دلیل محدودیت در پروتکلهای مطالعه و کوچک بودن نمونهها است. در حال حاضر شواهدی با کیفیت پایین وجود دارد که نشان میدهد میزهای کار ایستاده - نشسته ممکن است در سال اول استفاده منجر به کاهش زمان نشستن در محل کار شود. با این حال، اثرات احتمالا با زمان کاهش مییابد. بهطور کلی شواهد کافی برای نتیجهگیری درمورد چنین اثراتی برای سایر مداخلات و اثربخشی کاهش نشستن در محل کار در دورههای طولانیتر از یک سال، وجود ندارد. برای ارزیابی اثربخشی انواع مختلف مداخلات برای کاهش نشستن در محل کار، بهویژه در دورههای طولانیتر، تحقیقات بیشتری لازم است.