جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bernadeta Bridgwood, Kate E Lager, Amit K Mistri, Kamlesh Khunti, Andrew D Wilson, Priya Modi. Interventions for improving modifiable risk factor control in the secondary prevention of stroke. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2236-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-2236-fa.html
پیشینه
افراد مبتلا به استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA ؛transient ischaemic attack) در معرض خطر بالای استروک بعدی و سایر حوادث قلبی - عروقی قرار دارند. خدمات استروک باید طوری شکل داده شوند تا بتوان استفاده از راهبردهای مبتنی بر شواهد را در پیشگیری از استروک ثانویه به حداکثر رساند. مداخلات مربوط به سیگار کشیدن در یک مرور جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند و بنابراین در این مرور در نظر گرفته نشدند. این یک به‌روزرسانی از مرور 2014 ما است.
اهداف
ارزیابی اثرات مداخلات خدمات استروک برای اجرای استراتژی‌های پیشگیرانه ثانویه از استروک در کنترل عامل خطر قابل تغییر، از جمله پایبندی بیمار به مصرف داروهای تجویز شده و بروز حوادث قلبی‌عروقی ثانویه.
روش های جستجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه استروک در کاکرین (اپریل 2017)، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه عملکرد مؤثر و سازمان‌دهی مراقبت در کاکرین (اپریل 2017)؛ CENTRAL (کتابخانه کاکرین، شماره 3، 2017) ؛MEDLINE (از 1950 تا اپریل 2017)؛ Embase (از 1981 تا اپریل 2017) و 10 پایگاه اطلاعاتی اضافی را شامل ثبت کارآزمایی‌های بالینی جست‌وجو کردیم. ما مطالعات بیش‌تر را از طریق جست‌وجوی فهرست منابع مقالات و تماس با نویسندگان مطالعات انتخاب شده انجام دادیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (RCTs ؛randomised controlled trails) را انتخاب کردیم که اثرات مداخلات سازمانی یا آموزشی یا رفتاری (در مقایسه با مراقبت معمول) را بر کنترل عوامل خطر قابل تغییر برای پیشگیری ثانویه از استروک ارزیابی کردند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
چهار نویسنده مرور مطالعات را برای ورود، انتخاب و به‌طور مستقل داده‌ها را استخراج کردند. کیفیت شواهد بر اساس رویکرد GRADE (GRADEpro GDT) (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) «بالا»، «متوسط»، «پایین» یا «بسیار پایین» بود. سه نویسنده مرور به ارزیابی خطر سوگیری (bias) برای مطالعات انتخاب شده پرداختند. ما به دنبال داده‌های از دست رفته از انجام دهندگان کارآزمایی بودیم. این نتایج به صورت جداول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» ارائه شدند.
نتایج اصلی
در این مرور به‌روزشده 16 مطالعه جدید شامل 25819 شرکت‌کننده، در نتیجه در مجموع 42 مطالعه شامل 33840 شرکت‌کننده انتخاب شد. ما از ابزار سوگیری کاکرین استفاده کردیم و سه مطالعه را در معرض خطر بالای سوگیری ارزیابی کردیم؛ باقی‌مانده مطالعات در معرض خطر پایین سوگیری در نظر گرفته شدند. ما 26 مطالعه را انتخاب کردیم که عمدتا مداخلات سازمانی و 16 مطالعه مداخلات آموزشی و رفتاری را برای شرکت‌کنندگان ارزیابی کردند. ما در صورت لزوم نتایج را ترکیب کردیم، اگرچه ناهمگونی بالینی و روش‌شناسی اندکی وجود داشت.
مداخلات آموزشی و رفتاری اختلاف واضحی را در هیچ یک از پیامدهای مرور شامل میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، میانگین شاخص توده بدنی، دستیابی به HbA1c هدف، پروفایل لیپید، میانگین سطح HbA1c، پایبندی به مصرف دارو، یا عوارض قلبی عروقی عود کننده نشان ندادند. شواهدی با کیفیت متوسط وجود داشت که نشان داد مداخلات سازمانی منجر به بهبود کنترل فشار خون، به ویژه بهبود در دستیابی به فشار خون هدف شد (نسبت شانس (OR): 1.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.09 تا 1.90؛ 13 مطالعه؛ 23631 شرکت‌کننده). با این حال، تغییرات قابل‌توجهی در میانگین فشار خون سیستولیک (میانگین تفاوت (MD): mmHg - 1.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.66- تا 1.51؛ 16 مطالعه؛ 17490 شرکت‌کننده) و میانگین فشار خون دیاستولیک (mmHg - 0.91 :MD؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.75- تا 0.93؛ 14 مطالعه؛ 17178 شرکت‌کننده) وجود نداشت. تغییرات قابل‌توجهی در سایر پیامدهای مرور وجود نداشت.
مداخلات آموزشی و رفتاری اختلاف واضحی را در هیچ یک از پیامدهای مرور شامل میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، میانگین شاخص توده بدنی، دستیابی به HbA1c هدف، پروفایل لیپید، میانگین سطح HbA1c، پایبندی به مصرف دارو، یا عوارض قلبی عروقی عود کننده نشان ندادند. شواهدی با کیفیت متوسط وجود داشت که نشان داد مداخلات سازمانی منجر به بهبود کنترل فشار خون، به ویژه بهبود در دستیابی به فشار خون هدف شد (نسبت شانس (OR): 1.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.09 تا 1.90؛ 13 مطالعه؛ 23631 شرکت‌کننده). با این حال، تغییرات قابل‌توجهی در میانگین فشار خون سیستولیک (میانگین تفاوت (MD): mmHg - 1.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.66- تا 1.51؛ 16 مطالعه؛ 17490 شرکت‌کننده) و میانگین فشار خون دیاستولیک (mmHg - 0.91 :MD؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.75- تا 0.93؛ 14 مطالعه؛ 17178 شرکت‌کننده) وجود نداشت. تغییرات قابل‌توجهی در سایر پیامدهای مرور وجود نداشت.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما دریافتیم که مداخلات سازمانی ممکن است با بهبودی در دستیابی به فشار خون هدف مرتبط باشد اما ما هیچ مدرک روشنی نیافتیم که نشان دهد این مداخلات، سایر عوامل خطرساز قابل تغییر (پروفایل لیپید، HbA1c، پایبندی به دارو) را بهبود می‌بخشد یا میزان بروز عوارض قلبی عروقی مجدد را کاهش می‌دهد. مداخلات، از جمله آموزش بیمار به‌تنهایی، منجر به بهبود کنترل عوامل خطرساز قابل تغییر یا پیشگیری از عوارض قلبی عروقی مجدد نشد.
خلاصه به زبان ساده
مداخلات مراقبت سلامت برای کاهش خطر استروک بعدی در افراد دارای سابقه استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
سوال مطالعه مروری
مداخلات مراقبت سلامت در پیشگیری از عود استروک یا سایر عوارض قلبی عروقی در افراد مبتلا به استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA: مینی - استروک (سکته خفیف) نیز نامیده می‌شود) چقدر موثر هستند؟
پیشینه
استروک و TIA بیماری‌های ناشی از وقفه در خون رسانی به مغز هستند. افرادی که دچار استروک یا TIA می‌شوند، در معرض خطر استروک بعدی قرار دارند. تعدادی از داروها و تغییرات شیوه زندگی می‌توانند برای کاهش خطر استروک با بهبود کنترل عوامل قابل تغییر خطر مانند فشار خون، چربی خون، اضافه وزن، افزایش قند خون و استفاده از داروهای پیشگیرانه استفاده شوند. این عوامل خطرساز اغلب به‌طور موثری پس از استروک یا TIA مدیریت نمی‌شوند. شناسایی مداخلات مراقبت سلامت مهم است چرا که می‌توان از طریق بهبود این عوامل خطرساز به پیشگیری از استروک کمک کرد. مداخلات در این مرور بیماران یا پزشکان یا هر دو (با هدف آموزش یا تغییر رفتار، یا هر دو)؛ و سازمان‌ها (به عنوان مثال، تغییر نحوه ارائه خدمات) را مورد هدف قرار دادند.
این یک به‌روزرسانی از مرور ما است که در سال 2014 منتشر شد.
زمان انجام پژوهش
ما برای یافتن مطالعات تا اپریل 2017 به جست‌وجو پرداختیم.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور به‌روزرسانی شده 16 مطالعه جدید را شامل 25819 شرکت‌کننده و در نتیجه در مجموع 42 مطالعه شامل 33840 فرد مبتلا به استروک یا TIA را انتخاب کرد که در میانگین سنی 60 تا 74.3 قرار داشتند. بیش‌تر مطالعات در محیط‌های مراقبت‌های اولیه یا در جامعه انجام گرفتند. 16 مطالعه شامل مداخلات آموزشی و رفتاری برای شرکت‌کنندگان و 26 مطالعه عمدتا شامل مداخلات سازمانی بودند. اکثر مداخلات به مدت سه تا 12 ماه، با پیگیری از سه ماه تا سه سال ادامه داشتند.
نتایج اصلی
تغییرات در خدمات مراقبت سلامت که فقط آموزش یا رفتار بیمار را، بدون تغییر در سازمان‌دهی مراقبت از بیمار، بررسی کردند شواهد روشنی را از بهبود عوامل خطرساز استروک نشان ندادند. تغییرات در سازمان‌دهی خدمات مراقبت سلامت موجب بهبود کنترل فشار خون شد. اثرات این مداخلات بر تغییرات چربی‌های خون، قند خون، وزن بدن، یا مصرف داروها قطعی نیست.
ما 24 مطالعه در حال انجام را شناسایی کردیم که نشان می‌دهد تحقیقات در این زمینه در حال افزایش است.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد موجود به دلیل تنوع در روش‌های مورد استفاده و نتایج گزارش شده، متوسط یا پایین ارزیابی شدند.
مداخلات مراقبت سلامت در پیشگیری از عود استروک یا سایر عوارض قلبی عروقی در افراد مبتلا به استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA: مینی - استروک (سکته خفیف) نیز نامیده می‌شود) چقدر موثر هستند؟
پیشینه
استروک و TIA بیماری‌های ناشی از وقفه در خون رسانی به مغز هستند. افرادی که دچار استروک یا TIA می‌شوند، در معرض خطر استروک بعدی قرار دارند. تعدادی از داروها و تغییرات شیوه زندگی می‌توانند برای کاهش خطر استروک با بهبود کنترل عوامل قابل تغییر خطر مانند فشار خون، چربی خون، اضافه وزن، افزایش قند خون و استفاده از داروهای پیشگیرانه استفاده شوند. این عوامل خطرساز اغلب به‌طور موثری پس از استروک یا TIA مدیریت نمی‌شوند. شناسایی مداخلات مراقبت سلامت مهم است چرا که می‌توان از طریق بهبود این عوامل خطرساز به پیشگیری از استروک کمک کرد. مداخلات در این مرور بیماران یا پزشکان یا هر دو (با هدف آموزش یا تغییر رفتار، یا هر دو)؛ و سازمان‌ها (به عنوان مثال، تغییر نحوه ارائه خدمات) را مورد هدف قرار دادند.
این یک به‌روزرسانی از مرور ما است که در سال 2014 منتشر شد.
زمان انجام پژوهش
ما برای یافتن مطالعات تا اپریل 2017 به جست‌وجو پرداختیم.
ویژگی‌های مطالعه
این مرور به‌روزرسانی شده 16 مطالعه جدید را شامل 25819 شرکت‌کننده و در نتیجه در مجموع 42 مطالعه شامل 33840 فرد مبتلا به استروک یا TIA را انتخاب کرد که در میانگین سنی 60 تا 74.3 قرار داشتند. بیش‌تر مطالعات در محیط‌های مراقبت‌های اولیه یا در جامعه انجام گرفتند. 16 مطالعه شامل مداخلات آموزشی و رفتاری برای شرکت‌کنندگان و 26 مطالعه عمدتا شامل مداخلات سازمانی بودند. اکثر مداخلات به مدت سه تا 12 ماه، با پیگیری از سه ماه تا سه سال ادامه داشتند.
نتایج اصلی
تغییرات در خدمات مراقبت سلامت که فقط آموزش یا رفتار بیمار را، بدون تغییر در سازمان‌دهی مراقبت از بیمار، بررسی کردند شواهد روشنی را از بهبود عوامل خطرساز استروک نشان ندادند. تغییرات در سازمان‌دهی خدمات مراقبت سلامت موجب بهبود کنترل فشار خون شد. اثرات این مداخلات بر تغییرات چربی‌های خون، قند خون، وزن بدن، یا مصرف داروها قطعی نیست.
ما 24 مطالعه در حال انجام را شناسایی کردیم که نشان می‌دهد تحقیقات در این زمینه در حال افزایش است.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد موجود به دلیل تنوع در روش‌های مورد استفاده و نتایج گزارش شده، متوسط یا پایین ارزیابی شدند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Stroke Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/12 | انتشار: 1397/2/17
