پیشینه
استروک یک علت مهم مرگ و ناتوانی در سراسر جهان به شمار میرود. از آنجایی که فشار خون بالا یک عامل خطر مهم برای استروک و عود استروک است، داروهایی که فشار خون را کاهش میدهند ممکن است نقش مهمی در پیشگیری ثانویه از استروک داشته باشند.
اهداف
بررسی اینکه آیا داروهای کاهنده فشار خون (BPLDs) که حداقل 48 ساعت پس از عارضه شاخص شروع شدند، برای پیشگیری از عود استروک، حوادث عروقی عمده و دمانس در افراد دچار استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) موثر هستند. اهداف ثانویه عبارت بودند از شناسایی زیرگروههایی از افرادی که BPLDها برای آنها موثر هستند و بررسی هدف مطلوب فشار خون سیستولیک پس از استروک یا TIA برای پیشگیری از عود استروک، حوادث عروقی عمده و دمانس.
روش های جستجو
در آگوست 2017، ما به جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه استروک در کاکرین و گروه پرفشارخونی در کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 8، 2017)؛ MEDLINE Ovid (از 1946 تا آگوست 2017)؛ Embase Ovid (از 1974 تا آگوست 2017)؛ ClinicalTrials.gov؛ the ISRCTN Registry؛ پایگاههای ثبت کارآزماییهای استروک؛ Trials Central و پورتال پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO) پرداختیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) در رابطه با BPLDهایی که حداقل 48 ساعت پس از استروک یا TIA آغاز شدند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم تمامی عناوین و چکیده مقالات را غربالگری کرده، کارآزماییهای مناسب را انتخاب کردند، دادهها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند و ازسیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردند. در صورت لزوم، برای یافتن اطلاعات بیشتر با محققین اصلی یا نویسندگان مربوطه تماس گرفتیم.
نتایج اصلی
ما 11 مطالعه را که در مجموع شامل 38742 شرکتکننده بودند، انتخاب کردیم: هشت مطالعه BPLDها را در مقابل دارونما یا عدم درمان (35110 شرکتکننده) و سه مطالعه اهداف مختلف فشار خون سیستولیک (3632 شرکتکننده) را مقایسه کردند. خطر سوگیری بین مطالعات انتخاب شده متفاوت بود. خطر نسبی (RR) تلفیقی BPLDها برای عود استروک 0.81 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.70 تا 0.93؛ 8 RCT؛ 35110 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط)، برای حوادث عروقی عمده 0.90 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 1.04؛ 4 RCT؛ 28630 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا)، و برای دمانس 0.88 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.73 تا 1.06؛ 2 RCT؛ 6671 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بالا) بود.
ما عمدتا کاهش خطر عود استروک را در زیرگروهی از شرکتکنندگان مشاهده کردیم که از یک مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا یک دیورتیک استفاده کرده بودند (آماره I2 برای تفاوتهای زیرگروهی: 72.1%؛ 0.006 = P). RR تلفیقی برای کاهش شدید فشار خون برای عود استروک 0.80 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.63 تا 1.00) و برای حوادث عروقی عمده 0.58 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 1.46) بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج ما از استفاده از BPLDها در افراد مبتلا به استروک یا TIA برای کاهش خطر عود استروک حمایت میکند. شواهد فعلی عمدتا از کارآزماییهایی به دست آمدهاند که به مطالعه مهارکننده ACE یا دیورتیک پرداختند. بر اساس شواهد موجود نمیتوان در مورد هدف مطلوب فشار خون سیستولیک پس از استروک یا TIA بهطور قطعی نتیجهگیری کرد.
خلاصه به زبان ساده
داروهای فشار خون برای پیشگیری از استروک و بیماریهای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
سوالات
آیا داروهای فشار خون از استروک، سایر بیماریهای عروق خونی، و دمانس، در افراد مبتلا به استروک یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) پیشگیری میکنند؟ چه هدفی برای فشار خون به عنوان فشار خون هدف برای پیشگیری از استروک، سایر بیماریهای عروق خونی، و دمانس، در افراد مبتلا به استروک یا TIA بهتر است؟
پیشینه
استروک، در نتیجه مسدود شدن یا خونریزی عروق خونی در مغز، سالانه حدود 14 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد. بازماندگان استروک در معرض خطر بالای عود استروک، سایر بیماریهای عروق خونی و دمانس قرار دارند. فشار خون بالا یک عامل خطر مهم است که میتواند این خطر را افزایش دهد. داروهای کاهنده فشار خون برای پیشگیری از اولین استروک شناخته شده هستند. با این حال، در بازماندگان استروک کاهش بیش از حد فشار خون (با استفاده از داروهای فشار خون) به خصوص بلافاصله پس از استروک ممکن است مضر باشد. بنابراین، ما کارآزماییهایی را بازبینی کردیم که داروهای کاهش فشار خون را حداقل 48 ساعت پس از استروک یا TIA آغاز کرده بودند.
ویژگیهای مطالعه
این مرور تا آگوست 2017 بهروز است. ما 11 کارآزمایی را شامل 38742 شرکتکننده انتخاب کردیم: 8 کارآزمایی به ارزیابی اثر داروهای فشار خون پرداختند و 3 کارآزمایی مقادیر مختلف فشار خون هدف را مقایسه کردند. 10 مطالعه در بیمارستان و 1 کارآزمایی در یک محیط دارای پزشک عمومی انجام شدند. تمام کارآزماییها اطلاعات مربوط به تمام پیامدها را به اشتراک نگذاشتند.
نتایج اصلی
داروهای فشار خون خطر عود استروک را در بیماران مبتلا به استروک یا TIA کاهش دادند، در حالیکه شواهد کافی برای نتیجهگیری در مورد اینکه آیا این داروها خطر ابتلا را به سایر بیماریهای عروق خونی و دمانس کاهش میدهند، وجود ندارد. همچنین شواهد کافی وجود ندارد که بر اساس آنها بتوان در مورد اینکه کدام فشار خون هدف برای بیماران مبتلا به استروک یا TIA بهتر است، نتیجهگیری کرد.
کیفیت شواهد
بهطور کلی، کیفیت کارآزماییها در این مرور متوسط بود. با این وجود، ما در تجزیهوتحلیلی که فقط با استفاده از کارآزماییهای با کیفیت بالا انجام شد، نتایج مشابهی را یافتیم. تحقیقات بیشتری برای بررسی اینکه آیا داروهای فشار خون از ابتلا به دمانس نیز پیشگیری میکنند و اینکه چه فشار خونی به عنوان فشار خون هدف برای بیماران مبتلا به استروک یا TIA بهتر هستند، مورد نیاز است.