جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Gwang‐Ho Choi, L Susan Wieland, Hyangsook Lee, Hoseob Sim, Myeong Soo Lee, Byung‐Cheul Shin. Acupuncture and related interventions for the treatment of symptoms associated with carpal tunnel syndrome. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-2201-fa.html
پیشینه
سندرم تونل کارپال (CTS ؛carpal tunnel syndrome) یک اختلال فشاری نوروپاتیک در سطح مچ دست است. طب سوزنی و سایر روش‌هایی که نقاط طب سوزنی را تحریک می‌کنند، مانند طب سوزنی الکتریکی (الکتروآکوپانکچر)، طب سوزنی گوش (اوریکولار)، طب سوزنی لیزری، موکسی‌باسیون (moxibustion) و طب فشاری، در درمان CTS استفاده می‌شوند. طب سوزنی به عنوان یک درمان بالقوه مفید برای CTS توصیه شده، اما اثربخشی آن هنوز نامشخص است. ما از روش‌شناسی کاکرین برای ارزیابی شواهد حاصل از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌تصادفی‌سازی شده مربوط به طب سوزنی برای رفع علائم در افراد مبتلا به CTS استفاده کردیم.
اهداف
ارزیابی منافع و آسیب‌های طب سوزنی و مداخلات مربوط به طب سوزنی در مقایسه با درمان‌های ساختگی و فعال برای مدیریت درد و سایر علائم CTS در بزرگسالان.
روش های جستجو
در 13 نوامبر 2017، ما پایگاه ثبت تخصصی گروه عصبی‌عضلانی در کاکرین؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ AMED؛ CINAHL Plus؛ DARE؛ HTA و NHS EED را جست‌وجو کردیم. علاوه‌براین، ما شش پایگاه اطلاعات دارویی کره و سه پایگاه اطلاعاتی دارویی چینی را از ابتدا تا 30 اپریل 2018 جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین ثبت کارآزمایی‌های بالینی را برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌تصادفی‌سازی شده‌ای را انتخاب کردیم که به بررسی اثرات طب سوزنی و مداخلات مربوط به علائم CTS در بزرگسالان پرداختند. مطالعات مناسب معیار‌های تشخیصی را برای CTS مشخص کردند. ما پیامدهایی را انتخاب کردیم که حداقل سه هفته پس از تصادفی‌سازی اندازه‌گیری شدند. مطالعات انتخاب شده طب سوزنی و مداخلات مرتبط را با دارونما / درمان‌های ساختگی، یا با مداخلات فعال، مانند بلوک‌های استروئید‌ی عصب، استروئید خوراکی، اسپلینت‌ها، داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs)، جراحی و درمان فیزیکی مقایسه کردند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
نویسندگان مرور، روش‌های استاندارد کاکرین را دنبال کردند.
نتایج اصلی
ما 12 مطالعه را با 869 شرکت‌کننده انتخاب کردیم. ده مطالعه پیامد اولیه بهبود کلی بالینی را در پیگیری کوتاه‌مدت (3 ماه یا کمتر) پس از تصادفی‌سازی گزارش کردند. اغلب مطالعات به دلیل ناهمگونی در متاآنالیز (meta‐analysis) ترکیب نشدند، و تمام مطالعات در معرض خطر نامشخص یا بالای سوگیری قرار داشتند.
هفت مطالعه اطلاعات مربوط به عوارض جانبی را ارائه دادند. عوارض جانبی غیرجدی عبارت بود از کبودی پوست با طب سوزنی الکتریکی و درد موضعی پس از فرو بردن سوزن. هیچ عوارض جانبی جدی گزارش نشد.
یک مطالعه (N = 41) که به مقایسه طب سوزنی با طب سوزنی ساختگی/ دارونما پرداخت، تغییر را در مقیاس علائم شدید (SSS ؛Symptom Severity Scale) در پرسشنامه تونل کارپال بوستون (BCTQ ؛Boston Carpal Tunnel Questionnaire) در سه ماه پس از درمان (میانگین تفاوت (MD): −0.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): −0.79 تا 0.33) و  BCTQ مقیاس وضعیت عملکرد (FSS ؛Functional Status Scale) (MD: −0.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.69- تا 0.63)، را بدون هیچ تفاوت واضحی بین مداخلات گزارش کرد؛ قطعیت شواهد پایین بود. تنها دلیل خروج از مطالعه دردناک بودن طب سوزنی بود. مطالعه دیگر مربوط به طب سوزنی در برابر دارونما / طب سوزنی ساختگی (111 = N) داده قابل استفاده‌ای ارائه نکرد.
دو مطالعه به ارزیابی طب سوزنی لیزری و طب سوزنی لیزر ساختگی پرداختند. یک مطالعه (N = 60)، که در معرض خطر پایین سوگیری قرار داشت، شواهدی را با قطعیت پایین در مورد نمره مقیاس علائم جهانی/کلی (GSS ؛Global Symptom Scale) با درمان فعال در چهار هفته پس از درمان (MD: 7.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.71 تا 10.22؛ محدود احتمالی نمرات GSS بین 0 تا 50 است) و نرخ پاسخ بالاتر (خطر نسبی (RR):1.59؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.14 تا 2.22) ارائه کرد. در هر دو گروه هیچ عوارض جانبی جدی گزارش نشد. مطالعه دیگری (N = 25) بهبود کلی علائم را ارزیابی نکرد.
یک کارآزمایی (N = 77) در مورد طب سوزنی معمولی در مقابل کورتیکواستروئیدهای خوراکی، شواهدی را با قطعیت بسیار پایین در مورد بهبود بیشتر در نمره GSS (مقیاس 0 تا 50) در 13 ماه پس از درمان با طب سوزنی (MD: 8.25؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.12 تا 12.38) و نرخ پاسخ‌دهی بالاتر (RR: 1.73؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.22 تا 2.45) ارائه کرد. تغییر در GSS در دو یا چهار هفته پس از درمان تفاوت روشنی را بین گروه‌ها نشان نداد. عوارض جانبی 18% در گروه کورتیکواستروئید خوراکی و 5% در گروه طب سوزنی رخ داد (RR: 0.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.06 تا 1.32). یک مطالعه که به مقایسه طب سوزنی الکتریکی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی پرداخت، تفاوت بالینی اندکی را از نظر تغییر در نمره BCTQ در 4 هفته پس از درمان گزارش کرد (MD: 0.30-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 0.10؛ 52 = N).
داده‌های ترکیبی به دست آمده از دو مطالعه که به مقایسه نرخ پاسخ با طب سوزنی در برابر ویتامین B12 پرداخت، منجر به RR برابر با 1.16 شد (95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.36؛ 100 = N؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). هیچ عارضه جانبی جدی در هر دو گروه رخ نداد.
یک مطالعه در مورد طب سوزنی معمولی در برابر ایبوپروفن که در آن تمام شرکت‌کنندگان اسپلینت‌های شبانه دریافت کردند، شواهدی را با قطعیت بسیار پایین درباره نمرات علائم پایین در SSS از BCTQ با طب سوزنی (MD: 5.80-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 7.95- تا 3.65-؛ 50 = N) در یک ماه پس از درمان یافت. پنج نفر با ایبوپروفن دچار عوارض جانبی شدند و هیچ فردی با طب سوزنی دچار عوارض جانبی نشد.
یک مطالعه در مورد طب سوزنی الکتریکی در مقابل اسپلینت‌های شبانه، تفاوت روشنی را بین گروه‌ها از نظر SSS در BCTQ نیافت (MD: 0.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15- تا 0.43؛ 60 = N؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). شش نفر با طب سوزنی الکتریکی دچار عوارض جانبی شدند و هیچ فردی با اسپلینت‌ها دچار عوارض جانبی نشد. یک مطالعه در مورد طب سوزنی الکتریکی به همراه اسپلینت‌های شبانه در مقابل اسپلینت‌های شبانه به تنهایی هیچ تفاوتی را بین گروه‌ها از لحاظ SSS در BCTQ در 17 هفته نشان نداد (MD: 0.16-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36- تا 0.04؛ 181 = N؛ شواهد با قطعیت پایین). هیچ عارضه جانبی جدی در هر دو گروه رخ نداد.
یک مطالعه که به مقایسه طب سوزنی به اضافه NSAIDها و ویتامین‌ها در مقابل NSAID‌ها و ویتامین‌ها به تنهایی پرداخت تفاوت روشنی را از نظر SSS در BCTQ در چهار هفته نشان نداد (MD: 0.20-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86- تا 0.46؛ شواهد با قطعیت بسیار پایین). گزارشی در مورد عوارض جانبی وجود نداشت.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
طب سوزنی و طب سوزنی لیزری ممکن است در کوتاه‌مدت تاثیر اندکی روی علائم CTS در مقایسه با دارونما یا طب سوزنی ساختگی داشته یا تاثیری نداشته باشند. از آنجایی که قطعیت هرگونه نتیجه‌گیری از شواهد پایین یا بسیار پایین است و اکثر شواهد کوتاه‌مدت است، مشخص نیست که آیا طب سوزنی و مداخلات مرتبط در کاهش علائم CTS، کم‌تر یا بیشتر از بلوک‌های عصبی کورتیکواستروئیدی، کورتیکواستروئیدهای خوراکی، ویتامین B12، ایبوپروفن، اسپلینت‌ها، یا هنگام افزودن به NSAID‌ها به همراه ویتامین‌ها موثر هستند. مطالعات انتخاب شده مداخلات گوناگونی را تحت پوشش قرار دادند، طرح‌های متنوعی داشتند، تنوع قومی‌ و ناهمگونی بالینی را محدود کردند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) با کیفیت بالا برای بررسی دقیق آثار طب سوزنی و مداخلات مرتبط بر علائم CTS ضروری است. بر اساس شواهد با قطعیت متوسط یا بسیار پایین، طب سوزنی با هیچ عوارض جانبی جدی، ناراحتی، درد، خواب‌رفتگی موضعی و کبودی موقت پوستی گزارش‌شده همراه نبود اما همه مطالعات داده‌های مربوط به عوارض جانبی را ارائه نکردند.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از طب سوزنی و درمان‌های مرتبط برای علائم سندرم تونل کارپال
سوال مطالعه مروری
آیا طب سوزنی و درمان‌های مرتبط، علائم سندرم تونل کارپال را در بزرگسالان بهبود می‌بخشند؟

پیشینه
سندرم تونل کارپال (CTS) یک بیماری است که ممکن است باعث درد، بی‌حسی، مورمور شدن و ضعف در دست شود. هنگامی ‌که عصب میانی، که از بازو تا دست امتداد می‌یابد، از طریق ساختاری به نام تونل کارپال در مچ دست فشرده می‌شود، این بیماری توسعه می‌یابد. شغل فرد می‌تواند عاملی در توسعه CTS باشد و می‌تواند یک مشکل اضافی در افراد مبتلا به بیماری‌های دیگر، مانند آرتریت التهابی باشد. CTS را می‌توان با ورزش‌های دست، اسپلینتینگ، داروهای درد و تزریق‌ها درمان کرد. CTS شدید ممکن است با جراحی درمان شود. افراد مبتلا به CTS گاهی طب سوزنی و درمان‌های مرتبط را برای مدیریت علائم CTS انتخاب می‌کنند. طب سوزنی از سوزن برای سوراخ کردن پوست و تحریک نقاط طب سوزنی در بدن استفاده می‌کند. نقاط طب سوزنی در امتداد مریدین (meridian) قرار دارند، که به عنوان مسیر انرژی بدن در نظر گرفته می‌شود. درمان‌های مربوط به طب سوزنی از روش‌های مختلفی برای تحریک نقاط طب سوزنی استفاده می‌کنند. برای مثال، طب سوزنی لیزر به جای سوزن از لیزر استفاده می‌کند.

ویژگی‌های مطالعه
ما 12 مطالعه را یافتیم، که 869 فرد مبتلا به CTS را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. در این مطالعات 148 مرد و 579 زن وجود داشتند (1 مطالعه جنسیت را مشخص نکرد). سن شرکت‌کنندگان از 18 تا 85 سال متغیر بود. تعداد افراد در هر مطالعه بین 26 تا 181 نفر بود. علائم CTS ماه‌ها یا سال‌ها وجود داشته بود. این مطالعات طب سوزنی با سوزن یا طب سوزنی با لیزر را با دارونما / درمان‌های ساختگی یا درمان‌های فعال، مانند بلوک‌های عصبی کورتیکواستروئیدی، کورتیکواستروئیدهای خوراکی، ایبوپروفن، اسپلینت‌های شبانه، فیزیوتراپی و ویتامین B12 مقایسه کردند.

نتایج کلیدی و قطعیت شواهد
ممکن است شواهد کمی در مورد تفاوت بین طب سوزنی و طب سوزنی لیزری و دارونما یا طب سوزنی ساختگی برای علائم CTS وجود داشته یا تفاوتی وجود نداشته باشد. ما نمی‌توانیم بگوییم که طب سوزنی و مداخلات مرتبط برای درمان علائم CTS، بیش‌تر یا کم‌تر از سایر روش‌ها موثر هستند. مطالعاتی که ما یافتیم کوچک بوده و ممکن است مشکلاتی در رابطه با چگونگی انجام آنها وجود داشته باشد. اطلاعات زیادی در مورد هر مقایسه وجود نداشت. این مطالعات اثرات جانبی اندکی را از طب سوزنی، مانند درد و کبودی یافتند. هیچ کدام از این آسیب‌ها جدی نبودند. با این حال، تمام مطالعات اطلاعاتی را در مورد اثرات جانبی ارائه نکردند. ما اطلاعات خوب کافی از مطالعات فعلی برای اطمینان از اثرات طب سوزنی و درمان‌های مرتبط برای CTS نداریم. برای درک اثرات طب سوزنی و مداخلات مرتبط برای علائم CTS، ما نیاز به مطالعات بزرگ‌تر و با کیفیت بهتری داریم.
این مرور تا 13 نوامبر 2017 برای پایگاه‌های اطلاعاتی انگلیسی و تا 30 اپریل 2018 برای پایگاه‌های اطلاعاتی چینی و کره‌ای به‌روزرسانی شده است.

(977 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (54 دریافت)    

پذیرش: 1396/8/22 | انتشار: 1397/9/11