پیشینه
به طور تاریخی، رادیوتراپی کامل مغز (WBRT ؛whole brain radiation therapy)، درمان اصلی متاستازهای مغزی (brain metastases) بوده است. رادیوسرجری استریوتاکتیک (SRS ؛stereotactic radiosurgery) امواج متمرکز را با دوز بالا انتقال داده و به طور فزایندهای برای درمان متاستازهای مغز در حال بهرهبرداری است. مزیت افزودن SRS به WBRT غیرشفاف است. این مرور بهروزرسانیشده نسخه اصلی مطالعه مروری کاکرین است که در شماره 9، سال 2012 منتشر شده بود.
اهداف
ارزیابی سودمندی WBRT بهعلاوه SRS در مقابل WBRT به تنهایی در درمان بزرگسالان مبتلا به متاستازهای مغزی.
روش های جستجو
ما در نسخه اصلی مطالعه مروری، به منظور شناسایی کارآزماییها برای ورود به این مرور، در سال 2009 در این پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی جستوجو کردیم: CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و CancerLit. برای اولین بهروزرسانی، جستوجوها در می 2012 بهروزرسانی شدند.
ما برای این نسخه بهروزشده از مطالعه مروری، در می 2017 به منظور شناسایی کارآزماییها برای ورود به مرور در CENTRAL؛ MEDLINE و Embase جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما مرور را به کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCTs ؛randomised controlled trails) محدود کردیم که استفاده از WBRT را بهعلاوه SRS با WBRT به تنهایی برای درمان اولیه بزرگسالان مبتلا به متاستازهای مغزی تازه به تشخیص رسیده (مجرد یا چندگانه) ناشی از هر نوع سرطان اولیه خارج کرانیال (primary extracranial cancer) مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما برای متاآنالیز از روش واریانس معکوس عمومی (generic inverse variance)، مدل اثرات تصادفی (random‐effects model) در Review Manager 5 استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 3 مطالعه و 1 چکیده را برای ورود به مطالعه مروری شناسایی کردیم، اما توانستیم فقط 2 مطالعه را با 358 شرکتکننده وارد متاآنالیز کنیم. نتیجه متاآنالیز حاکی از عدم وجود اختلاف از نظر بقای کلی (OS ؛overall survival) میان گروههای WBRT بهعلاوه SRS و WBRT به تنهایی بود نسبت خطر (HR): 0.64 (%95 فاصله اطمینان (CI): 0.65 تا 1.02؛ 2 مطالعه؛ 358 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط). برای شرکتکنندگان با متاستازهای مغز، میانه بقا (median survival) به طور معنیداری در گروه WBRT بهعلاوه SRS (6.5 ماه) در مقابل گروه WBRT به تنهایی (4.9 ماه؛ P = 0.04) طولانیتر بود. عدم موفقیت موضعی (local failure) در شرکتکنندگان گروه WBRT بهعلاوه SRS در مقایسه با شرکتکنندگانی که WBRT را به تنهایی دریافت کرده بودند، کاهش یافته بود (HR: 0.27؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.14 تا 0.52؛ 2 مطالعه؛ 129 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط). بهعلاوه، ما در گروه WBRT بهعلاوه SRS شاهده بهبود در نمرات وضعیت عملکرد و کاهش مصرف استروئید بودیم خطر نسبی (RR): 0.64 (%95 فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 0.97؛ 1 مطالعه؛ 118 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین). عدم تغییر یا بهبود مقیاس عملکردی کارنوفسکی (KPS ؛Karnofsky Performance Scale) در 6 ماه در 43% از شرکتکنندگان گروه تحت درمان ترکیبی در مقابل فقط 28% از شرکتکنندگان گروه تحت درمان با WBRT قابل مشاهده بود (RR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.61 تا 1.00؛ P value = 0.05؛ 1 مطالعه؛ 118 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین). در مجموع، خطر سوگیری (bias) در مطالعات واردشده به مرور غیرشفاف بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما از زمان انتشار آخرین نسخه این مطالعه مروری، 1 مطالعه جدید شناسایی کردهایم که با معیارهای ورود مطابقت داشتند. با وجود این، به دلیل کمبود دادههای به دست امده از این مطالعه ما نتوانستیم آن را وارد متاآنالیز کنیم. به دلیل غیرشفاف بودن خطر سوگیری در مطالعات وارد شده، نتایج به دست آمده از این تجزیهوتحلیل باید با احتیاط تفسیر شوند. در تجزیهوتحلیل ما از تمامی شرکتکنندگان واردشده، SRS بهعلاوه WBRT از نظر بقا نسبت به WBRT به تنهایی مزیتی نشان نداد. با وجود این، وضعیت عملکردی و کنترل موضعی به طور معنیداری در گروه SRS بهعلاوه WBRT بهتر بود. بهعلاوه، در گروه تحت درمان ترکیبی برای تجزیهوتحلیل پارتیشنبندی بازگشتی بیماران کلاس I (RPA Class I patients ؛recursive partitioning analysis) و نیز بیماران دچاز متاستاز تکی (OS ؛single metastasis) به طور معنیدار طولانیتری گزارش شده بود. شواهد مربوط به اکثر پیامدهای موردنظر ما بر اساس سیستم درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) در سطح متوسط ارزیابی شدند و خطر سوگیری اکثر مطالعات وارد شده به مرور عمدتا غیرشفاف بود.
خلاصه به زبان ساده
آیا افزودن رادیوتراپی متمرکز (رادیوسرجری) به رادیوتراپی کامل مغز در افراد دچار متاستازهای مغز دارای مزیت است؟
موضوع
مزیت افزودن استریوتاکتیک رادیوسرجری (SRS ؛stereotactic radiosurgery)، که یک درمان رادیوتراپی هدفگذاری شده غیرجراحی است، به رادیوتراپی کامل مغزی (WBRT ؛whole brain radiation therapy)، روشی که پرتو به کل مغز زمانی که تومورها به واسطه جراحی خارج نمیشوند تابیده میشود، در افراد مبتلا به متاستازهای مغزی (brain metastases) غیرشفاف است.
هدف مطالعه مروری
هدف ما تعیین این بود که آیا افزودن SRS به WBRT در مقایسه با WBRT به تنهایی در درمان متاستازهای مغزی دارای مزیت است یا خیر.
یافتههای اصلی چیست؟
ما 3 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trials) را شناسایی کردیم. اینها مطالعاتی هستند که به صورت تصادفی شرکتکنندگان را در یکی از گروههای درمانی مختلف قرار میدهند. این مطالعات بررسی کرده بودند که آیا افزودن رادیوتراپی متمرکز (هدفگذاریشده) (رادیوسرجری) به WBRT در افراد دچار متاستازهای مغز دارای مزیت است یا خیر. در مجموع؛ شرکتکنندگانی که با WBRT و SRS درمان شده بودند، نسبت به شرکتکنندگانی که با WBRT به تنهایی درمان شده بودند، مدت زمان طولانیتری زنده نمانده بودند. با وجود این، شرکتکنندگان با وضعیت کارکردی بالاتر برای انجام فعالیتهای زندگی روزانه و آنهایی که دچار متاستاز تکی شده بودند، پس از درمان با SRS و WBRT زمان طولانیتر زنده مانده بودند. شرکتکنندگانی که با WBRT و SRS درمان شده بودند، کنترل موضعی و وضعیت عملکردی بهبودیافتهای را تجربه کرده بودند، همچنین استفاده از استروئید در این گروه از شرکتکنندگان در مقایسه با شرکتکنندگان درمان شده با WBRT به تنهایی کاهش یافته بود.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد بر مبنای ارزیابیهای GRADE برای پیامدهای موردنظر ما، متوسط و خطر سوگیری کلی غیرشفاف بود.
نتیجهگیریها چه هستند؟
اکثر نتیجهگیریهای ما بر مبنای نتایج به دست آمده از 1 کارآزمایی بزرگ با خطر سوگیری غیرشفاف است و بنابراین، ما این موارد را با احتیاط بیان میکنیم: ما دریافتیم زمانی که رادیوسرجری به WBRT افزوده شده بود، هیچ شواهدی وجود نداشت که نشان دهد این افراد در مقایسه با افراد دریافتکننده WBRT به تنهایی، مدت زمان طولانیتری زندگی کرده باشند. افراد مبتلا به فقط یک متاستاز مغزی استثنا بودند (کسانی که ممکن است به دلیل دریافت درمان ترکیبی، مدت زمان طولانیتری زندگی کنند). همچنین به نظر میرسید افراد دریافتکننده درمان ترکیبی در زندگی روزانه دارای عملکرد بهتری بوده و تومورهای درمان شده آنها شانس کمتری برای عود داشتند و آنها مجبور به استفاده از داروهای استروئیدی کمتری بودند. اثرات جانبی درمان ترکیبی و درمان با WBRT به تنهایی مشابه بودند.